Małe i duże na Północ podróże :-)

Idziemy, trudności wciąż brak. Innych chętnych na spacer nie widać, ewidentnie jesteśmy sami. Postanawiamy więc nieco się zrelaksować i wyszukawszy miejsce z nieco głębszą wodą zanurzamy się całkowicie . Siedzimy w ciepłej jak zupa duńskiej wodzie dłuższą chwilę, nawet powiewający wiatr specjalnie nie ochładza ani nas ani powietrza…

Postanawiamy, że dojdziemy do Dræet. Jeszcze mamy spory kawałek, na pewno połowy drogi jak dotąd nie pokonaliśmy. Jesteśmy cali mokrzy, nie chce się nam nieść ciuchów , zmyślnie przywiązujemy je do jednego ze słupów wzdłuż których idziemy, był lekko pochylony więc było łatwiej, zostawiamy też jeden aparat.

Nasze rzeczy na słupie .



Jeszcze kawałek przed nami, wydaje się że to blisko, ale to złudne wrażenie, do tego po wodzie idzie się jednak wolniej i ciężej.



W końcu – JEST





Wschodni kraniec wysepki Dræet, Æbelø to ten ciemny pas drzew sporo dalej. A tak naprawdę to jest chyba dopiero Æbeløholm, właściwe Æbelø jest dalej na północ i bywa czasem, podczas odpływu połączone z nim nikłą mierzeją.


Dræet















Nie mamy butów więc głębiej w „ląd” nie pójdziemy, siedzimy tylko trochę na mikro-plaży, skrawku piasku dostępnym w jednym miejscu. Odpocząwszy nieco wracamy z powrotem do auta.

Brzeg nieopodal parkingu.



To była fantastyczna przygoda, jesteśmy zachwyceni (oboje ) tym miejscem i tym, że zdecydowaliśmy się na ten spacer. Zajęło nam to około godzinę w jedną stronę, przypuszczam, że gdybyśmy chcieli (i mogli) pójść na Æbelø, zajęłoby to nam 3-4 godziny w jedną stronę… a z odpoczynkiem i spacerem po samej wyspie, no i oczywiście powrotem spokojnie można by przeznaczyć na to cały dzień. Tak czy inaczej, nawet mimo lekko zamglonego od upału nieba i słońca – było super .

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Pierwsze miejsce - Æbelø i okolice

... jak spojrzałem na mapę to właśnie stawiałem na to miejsce ... ...

Ciekawe, czy jest tam możliwość dostania się traktorem turystycznym z przyczepą tak jak to ma miejsce np. na Mandø ... ... oczywiście wtedy kiedy nie ma zagrożenia pożarowego ... ...

Mimo wszystko fajnie tak pospacerować sobie po wodzie ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):

kulka53 napisał(a):Ribe okazało się ślicznym, malowniczym miasteczkiem

... mogę tylko potwierdzić ... ...
Pozdrawiam.

Dołączam się do potwierdzeń.
A ratusz od środka wygląda tak:

Tam właśnie braliśmy ślub

A droga na Mandø

miała lekkie dreszczykowe zabarwienie, gdy myślałem o poziomach morza tam czasem występujących:

boboo napisał(a):Tam właśnie braliśmy ślub

... nasz duński znajomy pochodzi z Ribe, ale nie dlatego mamy do niego mały sentyment, tylko właśnie dlatego o czym pisał Paweł, że jest śliczne i malownicze ... ...

boboo napisał(a):A droga na Mandø

... ten etap jeszcze przed nami ... ...

boboo napisał(a):miała lekkie dreszczykowe zabarwienie, gdy myślałem o poziomach morza tam czasem występujących:

... cały czas mam w pamięci podobne wskazania w Saksonii nad Łabą ... ... aż się czasami wierzyć nie chce ile tej wody musiało tam być i jak potężny jest to żywioł ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... jak spojrzałem na mapę to właśnie stawiałem na to miejsce ... ...

To pewnie drugie też z łatwością obstawisz w ten sposób

kmichal napisał(a):Ciekawe, czy jest tam możliwość dostania się traktorem turystycznym z przyczepą tak jak to ma miejsce np. na Mandø ... ... oczywiście wtedy kiedy nie ma zagrożenia pożarowego ... ...

Nie wiem, ale nie wydaje mi się. Byliśmy w ścisłym sezonie, nie było na ten temat żadnej informacji ani śladów... chociaż może właśnie z powodu tego zagrożenia . Niemniej to jest jednak inne miejsce niż Mandø, z pewnością mniej oblegane, nie widziałem też żadnego utwardzonego traktu.

kmichal napisał(a):Mimo wszystko fajnie tak pospacerować sobie po wodzie ... ...

Nawet bardzo fajnie , zwłaszcza mającej taką temperaturę . Z tym że idąc na pełną wycieczkę jednak zabrałbym ze sobą buty, zarówno normalne w plecaku jak i do wody .

boboo napisał(a):Dołączam się do potwierdzeń.
A ratusz od środka wygląda tak:

Witamy, fajnie że zajrzałeś
Nie ukrywam, że po odwiedzeniu już nieco większej ilości duńskich miasteczek, Riby chyba rzeczywiście przoduje... nawet Ebeltoft mimo że leży nad morzem aż tak się nam nie podobał.
Swoją drogą oryginalne miejsce na ślub

boboo napisał(a):gdy myślałem o poziomach morza tam czasem występujących

Hmmm, nie natrafiliśmy na ten słup. Może i dobrze bo wtedy faktycznie miałbym większe obawy jadąc tamtędy.
Gdy jechaliśmy, trakt wyglądał podobnie jak na Twoim zdjęciu. Natomiast poprzedniego dnia wieczorem (spaliśmy zaraz za wałem jeszcze na stałym lądzie) droga była całkowicie zalana - ale przejezdna, kilka aut koło nas przejechało

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Swoją drogą oryginalne miejsce na ślub

Jak to mówią: "noblese oblige"
Jeśli się zaręczyliśmy w Armagh (najstarsze miasto Irlandii), to ślub też trzeba było wziąć w jakimś najstarszym mieście
Wypadło na Ribe.

Dzień pierwszy, 28 lipca, sobota c.d.

OK, najważniejszy cel dnia dzisiejszego zrealizowany… no prawie, ale i tak wiele więcej nie dałoby się zrobić… także jesteśmy bardzo usatysfakcjonowani spacerem po morzu, kąpielą, a zwłaszcza temperaturą wody , te 28 stopni naprawdę było szokujące. Cóż, oby tak dalej .

Dziś pozwiedzamy sobie jeszcze trochę tereny północnej Fionii, głównie wybrzeże, plaże… Ale gdy natrafiamy na ładny kościółek w malutkiej wiosce Klinte zatrzymuję się na chwilę i idziemy go pooglądać.



Kościół tradycyjnie jest zamknięty i otoczony zadbanym cmentarzem.



To co nas uderza to widok usychających roślin, jak tu:



albo tu :



Już wcześniej widzieliśmy totalnie zeschnięte (oczywiście króciutko ścięte) trawniczki przed domami, ewidentnie susza w Danii jest podobna tej, jaka dotknęła i nasz Dolny Śląsk .

Jeszcze kilka fotek kościoła oryginalnie zbudowanego około 1200 roku, lecz parokrotnie przebudowywanego.

Docieramy na przylądek Agernæs. Niemal na samym końcu półwyspu znaduje się wg mnie fantastycznie usytuowany na piaszczystym terenie, pośród sosen i falujących na wietrze złotych łanów traw kemping Flyvesandet. Przejeżdżamy wzdłuż niego by dotrzeć na plażę. Jest nienajgorsza, a wejście do wody płytkie, minusem są ogromne zwały wyrzuconych na brzeg traw . Co zadziwiające, Duńczykom zdaje się to w ogóle nie przeszkadzać.







Mimo to jest tu naprawdę ładnie, spokojnie, nawet mimo bliskości kempingu nie ma tłumów.







Nie ma też cienia .



Ani zakazów… pewnie moglibyśmy gdzieś tu zostać na noc .



Ale jest jeszcze na to zdecydowanie za wcześnie. Jedziemy dalej.

Dalej nie znaczy daleko , zatrzymuję się znów nieco wcześniej, na leśnym placyku służącym jako parking. Dojście do morza jest tu piękne









Sam brzeg jednak jest kamienisty – przypomina mi znaczną część wybrzeża Samotraki .

Następnym przystankiem, jeszcze kawałek dalej na wschód będzie plaża w okolicach Tørresø. Zajeżdżamy na przeogromny, trawiasty parking pośród niewielkiego lasu, szok, nie spodziewaliśmy się tutaj aż takiej infrastruktury. Jest to bardzo, bardzo popularne miejsce, jak się okazuje za chwilę całe okoliczne wybrzeże jest zabudowane osiedlami letnich domków.

Parking jest tak ogromny, że wygląda na pusty… ale akurat tak wyszło tu na zdjęciu bo chodziło nam o tę wiatę z przeznaczeniem na grilla .



Tu po raz pierwszy, ale później jeszcze wiele razy mieliśmy widzieć zakazy… w związku z suszą i zagrożeniem pożarowym nie wolno było używać otwartego ognia. Czasem mieliśmy w związku z tym obawy gotując nasze obiady na butli gazowej .

Plaża .



Promenadka wzdłuż wybrzeża a przy okazji wzdłuż rządka wakacyjnych domów… przeszliśmy się spory kawałek przy okazji zaglądając do wnętrz . Przekonaliśmy się że Duńczycy nie mają problemów z tym, że ich dacze mają przeszklone na obie strony ściany i przechodzący mogą im niemal zaglądnąć do garnków . Zdjęć jednak nie robiliśmy







I to (jeszcze jak się mieliśmy ostatecznie przekonać jutro) był najbardziej typowo wakacyjny, plażowy odcinek północnej Fionii. Te około 10 km wybrzeża pomiędzy Agernæs a Hasmark to jedno wielkie letnisko… prawdopodobnie w większości dla mieszkańców Odense.

Było już dość zaawansowane popołudnie, dobry czas na – tak jak zwykliśmy to robić podczas poprzedniej duńskiej podróży – zatrzymanie się gdzieś na obiad a potem, korzystając z długiego dnia, na zobaczenie jeszcze czegoś w okolicy i znalezienie miejsca do spania. Zmierzaliśmy w kierunku Odense, tylko bowiem przejeżdżając przez to miasto można przedostać się na najbardziej na północny wschód wysuniętą część Fionii. Uznaliśmy, że dobrym, choć wcale nie idealnym miejscem na postój obiadowy będzie przydrożny parking kawałek za miasteczkiem Otterup.

Obiad ugotowany i prawie zjedzony, ruch na drodze spory – chyba jednodniowi urlopowicze wracają z plaży do miasta. Prognozy ogólnie zapowiadały dobrą pogodę na kolejne dni, ale na dzisiaj – nadchodzący front burzowy od zachodu. I te prognozy się sprawdziły , z niepokojem obserwowaliśmy jak właśnie od zachodu zbliża się potężny wał czarnych, groźnych chmur… bardzo szybko się zbliża . W popłochu niemal sprzątaliśmy i wrzucaliśmy rzeczy do auta obiad kończąc już na siedzeniach… cóż, czasami tak bywa .

Z planów na jakieś jeszcze dzisiaj zwiedzanie już nic nie wyszło. Około półtorej godziny czekaliśmy aż deszcz ustanie, jeszcze kapało gdy wyszliśmy z auta by przygotować sobie spanie. Trudno, nie będziemy już nigdzie jechać by szukać czegoś lepszego, po prostu zostaniemy do rana właśnie tu.

I tak dość niespodziewanie zakończył się ten upalny duński dzień, ciekawy i bogaty w fajne wrażenia.

A taką trasę dziś przejechaliśmy:



A – przystań na Barsø
B – Kolding
C – plaża Varbjerg
D – pałac Hjerritslev
E – Bogense
F – Jersore (Æbelø)
G – kościół Klinte
H – Agernæs (Flyvesandet)
I – plaża nieopodal Tørresø
J – nocleg na parkingu przy drodze do Odense.

c.d.n.

kulka53 napisał(a):kościółek w malutkiej wiosce Klinte

... muszę przyznać, że te ich białe kościółki z zadbanymi małymi cmentarzami wokół nich robią duże wrażenie ... ...

kulka53 napisał(a):ich dacze mają przeszklone na obie strony ściany i przechodzący mogą im niemal zaglądnąć do garnków

... zawsze mnie to zastanawia, ja chyba nie mógłbym tam funkcjonować, nawet na wakacjach ... ... ale te ich dacze wizualnie podobają mi się ... ...
Pozdrawiam.

Dzień drugi, 29 lipca, niedziela

Miejsce noclegowe na parkingu , staramy się unikać takich sytuacji by nie prowokować jakichś niemiłych niespodzianek, jednak tym razem trochę nie mieliśmy wyjścia ze względu na wczorajszą wieczorną burzę i ulewę. Na szczęście Dania – przynajmniej teoretycznie – jest krajem bezpiecznym (wciąż) i wszystko przebiegło bez problemu, choć widzieliśmy, że czasem się ktoś w nocy zatrzymał.

Rano po wczorajszym deszczu prawie nie było śladu, przypominał o tym nieco wciąż jeszcze mokry asfalt, no i wilgotna ziemia. Zeschniętej trawie i więdnącym krzewom zapewne niewiele już ta wilgoć pomogła… Pogoda była już taka jak miała być , czyli słoneczna, bezwietrzna i – jak to bywa po przejściu frontu – mocno chłodna. Jakoś się pozbieraliśmy, zjedliśmy śniadanie… na szczęście w czasie niedzielnego poranka ruch zarówno na drodze jak i tym bardziej na parkingu był niewielki, pamiętam jedynie wizytę pana z firmy sprzątającej który opróżniał śmietniki , wydaje mi się, że robił to codziennie. Zwłaszcza, że na parkingu stoi taki znak , musi być gdzie wrzucać:



Pakowanie.



Chwilę przed odjazdem



Ten dzień miał wyglądać nieco inaczej (przynajmniej jego początek), ale skoro jesteśmy w tym właśnie miejscu i w tym czasie spędzimy jego pierwszą część w Odense . Nie miałem zbytniej ochoty zwiedzać tego sporego miasta (liczy około 150 tys. mieszkańców), ale czułem że trzeba . Do centrum z naszego parkingu mieliśmy może kilkanaście km do przejechania.

Chwilę pokrążyliśmy po totalnie pustych jeszcze o tej porze ulicach miasta by znaleźć darmowe miejsce parkingowe blisko centrum i udało się nam to bez większego problemu. Zostawiamy auto dokładnie TUTAJ, nawet trafiło się miejsce w cieniu .

W Danii lubią takie rzeczy… tu akurat wymyślili żyrafowy komin



Odense leży nad rzeczką, zaparkowaliśmy tuż obok niej i żeby dojść do centrum musimy przejść przez most. A jest to most szczególny , bo najstarszy w Danii . Oczywiście najstarszy zbudowany z żeliwa, zastąpił w 1844 roku wcześniejszy most drewniany.

Nie możemy mu się poprzyglądać bo częściowo jest zasłonięty siatką i rusztowaniami – trwa jakiś remont.

Ledwie parę kroków dalej wznosi się najstarszy kościół Odense , zbudowany w 1184 roku w miejscu wcześniejszego, drewnianego.









Sylwetka kościoła nie jest szczególnie piękna, podobnie jest też we wnętrzu do którego mogliśmy wejść prawdopodobnie ze względu na zbliżającą się godzinę porannego nabożeństwa. Jest pusto, surowo….jak to zwykle w tutejszych protestanckich świątyniach.











Urozmaiceniem są donośne śpiewy rozgrzewającej się grupy chóralnej .

Wkraczamy na wyłączoną z ruchu kołowego ulicę – deptak Overgade. Jest ładnie



Ten piękny stary budynek to część jakiegoś muzeum, ale chyba nie Fynske Landsby, słynnego skansenu którego nie zwiedziliśmy, jakiegoś innego.











Centrum Odense zaskakuje nas na plus , jest tu sporo takich starych domów wmieszanych w nowszą, ale też nie zupełnie nowoczesną zabudowę.

Sterylny niemal placyk Sortebrode Torv .









W rogu tego placu znajduje się wypasiony hotel a nieopodal nowoczesny budynek filharmonii.



Takimi wymalowanymi na chodnikach śladami butów oznaczono w Odense piesze trasy turystyczne .



Właśnie tutaj, nieopodal placu Sortebrode i filharmonii rozpościera się malutki co prawda ale bardzo malowniczy zakątek starego miasta Odense .



W samym jego środku, na rogu, stoi niepozorny, żółty budynek, przyjmuje się że właśnie w nim urodził się słynny pisarz bajek dla dzieci Hans Christian Andersen .









W małym żółtym domku znajduje się muzeum biograficzne Andersena na które składają się m.in. jego rzeczy osobiste. Muzeum jest czynne codziennie oprócz poniedziałków, ale od godziny 10 więc teraz jest jeszcze zamknięte . Mała strata, nie planowaliśmy go zwiedzać.

Parę obrazków z uliczek tej dzielnicy.





































Bardzo się nam tutaj podobało. I choć to dopiero fragment centrum Odense za nami to już wiemy, że wcześniejsza opinia o mało atrakcyjnych dużych duńskich miastach jaką sobie wyrobiliśmy była nie do końca właściwa .

c.d.n.