Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Las palmas jak nic
Świetnie to wygląda
Aż mnie na wspominki wzięło i poczytałem sobie moją starą jak świat relację z 2007 roku z której nie zniknęły zdjęcia (fotosik)

pozdr
W.

KOL napisał(a):Pomimo częściowego braku słońca, Vai wygląda w Waszej relacji o wiele lepiej niż w nie jednym internetowym, bądź przewodnikowym opisie.

Dzięki, fajnie że tak mówisz, myśmy żadnego takiego opisu w sieci nie widzieli więc trudno nam porównać .
I super że jesteś , tylko gdzie jest relacja z maja że tak nieśmiało zapytam... .

mysza73 napisał(a):Ale palmy SUPER

Ten akurat z kreteńskich "hitów" z pewnością nas nie rozczarował...
Dla kogoś kto bywał tu i ówdzie, gdzie palmowe gaje są powszechne, pewnie to nic takiego, dla nas była to jedna rzecz niespotykana i bardzo ciekawa

maslinka napisał(a):Piękna ta plaża Vai A palmy - rewelacyjne!

Rewelacyjnie jest też to, że do nas zajrzałaś Agnieszko
Pozdrawiamy

tony montana napisał(a):a zszedłem na tę plażę na południe od Vai...

Tak Tony, bardzo dobrze pamiętałem Twoją wycieczkę na Vai, kawał drogi pokonałeś tak szczerze powiem...
Pamiętałem zdjęcia które pokazałeś z tego punktu widokowego i palmy... było super ale dopiero na miejscu człowiek przekonuje się jak jest naprawdę, żadne zdjęcia tego nie oddadzą

tony montana napisał(a):zdjęcia mi wcięło w tej relacji, więc nie wiem po co daję linka

Potter napisał(a):ja też mozolnie ciągnę relację, której początkowe zdjęcia są w innej galaktyce ...

Nam tym razem się udało, ale nikt nie zna dnia ani godziny także w tej kwestii.
Z fotosika udało się nam przenieść zdjęcia dzięki forumowej pomocy Morskiego, potem na imageshacku mieliśmy może i z 10 darmowych kont na których można było umieszczać po 500 zdjęć (jedno też jest już gdzieś w niebycie, a wraz z nim fotki m.in. z Milos), a potem trafiliśmy na google+ które obecnie uracza nas najdłuższymi linkami świata . Jakoś ciągniemy ten wózek już 10 lat z hakiem

janusz.w. napisał(a):Las palmas jak nic
Świetnie to wygląda

Prawda że fajnie? .
Podobno ten las się kiedyś spalił , stąd ogrodzenie. Ale palmy to dzielne bestie, sporo potrafią przetrzymać - i przeżyły, a tego pogorzeliska ani śladu.

janusz.w. napisał(a):Aż mnie na wspominki wzięło i poczytałem sobie moją starą jak świat relację z 2007 roku z której nie zniknęły zdjęcia (fotosik)

No właśnie... był taki dobry czas kiedy i Ty pisałeś relacje...
Chyba warto... po latach to taki swoisty pamiętnik samych siebie sprzed lat

Pozdrawiam

I mapka na zakończenie dnia



A - Chochlakies
B - wąwóz Chochlakies i plaża Karoumes
C - plaża Chiona i wykopaliska Roussolakos
D - plaża Kouremenos
E - Palekastro
F - Moni Toplou
G - Itanos
H - do tego miejsca na pn-wsch Krety można dojechać autem
I - plaża Vai
J - nocleg przy stanowisku archeologicznym Tripitos

kulka53 napisał(a): Podobno ten las się kiedyś spalił , stąd ogrodzenie. Ale palmy to dzielne bestie, sporo potrafią przetrzymać - i przeżyły, a tego pogorzeliska ani śladu.

Spalił się palmowy las, ale na plaży Preveli na południu Krety. To było krótko po naszym pobycie na wyspie, chyba w 2010 roku. Podobno nie ma już śladu .

janusz.w. napisał(a):Aż mnie na wspominki wzięło i poczytałem sobie moją starą jak świat relację z 2007 roku.

Mnie też się zebrało pod wpływem kulkowej relacji na wspomnienia i otworzyłam swoją prawie zapomnianą galerię na google .

marze_na napisał(a):Spalił się palmowy las, ale na plaży Preveli na południu Krety. To było krótko po naszym pobycie na wyspie, chyba w 2010 roku. Podobno nie ma już śladu .

Są ślady . Ale niezbyt widoczne.
Informację że Vai też się spaliło znalazłem w sieci. Fakt, że nie sprawdziłem tego dokładniej , bardzo możliwe że to nie jest prawda.

marze_na napisał(a):

janusz.w. napisał(a):Aż mnie na wspominki wzięło i poczytałem sobie moją starą jak świat relację z 2007 roku.

Mnie też się zebrało pod wpływem kulkowej relacji na wspomnienia i otworzyłam swoją prawie zapomnianą galerię na google .

4 maja, piątek

Od rana pogoda jest fatalna . Trochę wieje, jest chłodno, wilgotno, niebo całkowicie przykrywają niskie, ciemne, pędzące chmury. Obawialiśmy się czy nie zacznie padać… ale obyło się bez tego mało przyjemnego zjawiska.

Tym razem nie było niespodzianki w postaci zagadkowej wizyty kogokolwiek , za to od świtu niemal uaktywnili się nasi „sąsiedzi” z pobliskiego domku. Na placyku przed nim mieli wysypaną górę drobnego kruszywa i pani dzielnie od rana sypała je do wiadra i dokądś nosiła. Pan chyba obudził się później , bo dopiero potem dołączył, ale wyglądało na to, że to zajęcie to bardziej jej zadanie . Oboje nie zwrócili na nas większej uwagi.

A gdy ogarnęliśmy się z porannymi czynnościami, śniadaniem itp. , postanowiłem przyjrzeć się dokładniej wykopaliskom przy których spędziliśmy tę noc . Tripitos było hellenistycznym miastem zbudowanym tarasowo na niewielkim ale dość wysoko wznoszącym się nad poziom morza półwyspem. W skałach nad morzem odkryto wykute otwory służące jako schronienie dla łodzi w czasie sztormów, natomiast po zachodniej stronie półwyspu na płaskim odcinku skalnej płyty (zwanym Karavopetra) funkcjonował drewniany budynek stoczni o wymiarach 30x5,5m, której podłoże było wykute w skale i lekko nachylone w kierunku morza. Przeprowadzone wykopaliska pozwoliły na odnalezienie licznych naczyń, monet i klejnotów, nawet mimo tego że w latach 60-tych ówcześni właściciele terenu przeprowadzili rekultywację półwyspu za pomocą koparek .

Parę zdjęć z Tripitos.









Widok na pobliską Sitię.








Nocleg na placyku .











Karavopetra – miejsce antycznej stoczni.



Z widokiem na Trypitos hellenistic town



Odwiedził nas kotek, ale nie miał ochoty na jedzenie… zabrane puszki i saszetki w nienaruszonej ilości wciąż podróżowały z nami – nie spotykaliśmy wielu kotów a jeśli nawet, to ewidentnie miały się one dobrze .



Nawet mimo paskudnej aury dobrze wspominamy ten nocleg . Jednak czas mija, ruszamy .

Fotki strzelone przy okazji przystanku w celu pozbycia się woreczka śmieciowego .









Sitię, miasto bodajże piąte co do wielkości na Krecie odpuszczamy. W ogóle nie miałem zamiaru się tu zatrzymywać, pogoda nie zachęcała do spacerów, a i to co było widać podczas robienia zdjęć nie spowodowało żywszego bicia serca . Za to postanowiłem – skoro jesteśmy blisko – zamiast jechać główną szosą, zboczyć na wybrzeże gdzie był zaznaczony wąwóz i monastyr .

Wydawało się, że będzie to prosta i łatwa droga, nic z tych rzeczy (dlaczego mnie to już nie dziwi?).



Wapienne wybrzeże tworzy tu parę zatoczek z mini plażami, raczej kamienistymi.







Plaże te noszą nazwy Agios Pantes i Platani. Bez trudu można by w tym dość odludnym obszarze znaleźć przyjemne miejsce do spania.

Widziana z góry kapliczka Agiou Pantes nie okazała się wskazanym na mapie monastyrem.

Jesteśmy w wąwozie Agiou Pantes (Wszystkich Świętych). Wąwozu w tego typu skałach jeszcze nie widzieliśmy… może w dalszej od wybrzeża części nie jest zbyt ciekawy (brak jakichkolwiek oznaczeń turystycznych), ale tu, blisko końca ma bardzo fajne skałki . Zgodnie stwierdzamy, że warto było tu przyjechać.

Monastyr Panagia Faneromeni znajduje się na skraju, krawędzi drugiego, pobliskiego wąwozu, nieopodal wybrzeża i przylądka Trachilas. Monastyr jest praktycznie opuszczony , gdy tam przyjechaliśmy uznaliśmy że jest to w ogóle dziwne dość miejsce, które nawet trudno opisać. Budynki są nie zwarte jak gdzie indziej w tego typu miejscach a pojedyncze, jakby rozrzucone, a między nimi hula wiatr. Jakiś dom był zamieszkały, zagospodarowany, a na nasze pojawienie zareagował pies który donoście nas obszczekiwał zza płotu. Nie spędziliśmy tu dużo czasu, ale do kościoła poszliśmy – ten był całkiem ładny a na dodatek otwarty .







Podobno monastyr powstał tutaj już w XIII wieku, pustelnicy wykorzystywali do zamieszkiwania groty w ścianie wąwozu.







Kościół jest budowlą prawdopodobnie XV wieczną.



Ściany podwójnego wnętrza pokryte są częściowo zachowanymi malowidłami , które pochodzą z XVI wieku.











Kościół jest wbudowany w skały.



Prawdę mówiąc dość ciekawe miejsce, także i tu warto było przyjechać i je zobaczyć.

Pojechaliśmy jeszcze kawałek wzdłuż wybrzeża do miejscowości, osady z rozrzuconych wśród oliwek nielicznych zabudowań o nazwie Papadiokampos. Nasza mapa wskazywała że stąd będziemy mogli przedostać się do głównej….takie informacje też pokazywała mapa internetowa , jednak okazało się to nieprawdą. Może po wyboistych, szutrowych parunastu km by się to udało… ale uznaliśmy że nie będziemy sprawdzać i po prostu wrócimy tą samą drogą.

Kapliczka Analipsi na cypelku nieopodal Papadiokampos



Zatrzymaliśmy się jeszcze na moment przy bocznej dróżce do monastyru by uwiecznić okazałe kapliczki przydrożne .











Spora jest





Przylądek Trachilas



c.d.n.

kulka53 napisał(a):Jesteśmy w wąwozie Agiou Pantes (Wszystkich Świętych). Wąwozu w tego typu skałach jeszcze nie widzieliśmy… może w dalszej od wybrzeża części nie jest zbyt ciekawy (brak jakichkolwiek oznaczeń turystycznych), ale tu, blisko końca ma bardzo fajne skałki . Zgodnie stwierdzamy, że warto było tu przyjechać.

Fajne miejsce, fajne zdjęcia.

pzdr

kulka53 napisał(a):

janusz.w. napisał(a):Aż mnie na wspominki wzięło i poczytałem sobie moją starą jak świat relację z 2007 roku z której nie zniknęły zdjęcia (fotosik)

No właśnie... był taki dobry czas kiedy i Ty pisałeś relacje...
Chyba warto... po latach to taki swoisty pamiętnik samych siebie sprzed lat

Pozdrawiam

Masz absolutną rację Warto
Mam nadzieję, że taki czas powróci...

pozdr
W.

kulka53 napisał(a):... tylko gdzie jest relacja z maja że tak nieśmiało zapytam... .

Jak wiesz, ostatnio, przez fmixa, straciłem ochotę do pisania relacji, z drugiej jednak strony, wspomnienia się zacierają, więc może warto jednak znów utrwalić wyjazd kolejną relacją. Na razie zacząłem powoli coś tam odtwarzać z poprzednich lat. W każdym razie Was nasz tegoroczny wyjazd niczym nie zaskoczy.

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Parę zdjęć z Tripitos.
...

Rewelacyjne fotki, to przytłumione światło jest super.