Lądem i morzem – Grecja 2022 (Agistri, rejs Cyklady, Ateny)

longtom napisał(a):

piekara114 napisał(a):Przy okazji tematu ośmiornicy polecam film na Netflixie Czego nauczyła mnie ośmiornica.

Super film, potwierdzam.

Nie widzałam , nie mam Netflixa. Ale jak będzie okazja, na pewno zobaczę , nawet jeśli miałoby to skutkować rezygnacją z dań z ośmiornicy.

Wciąż Andros… Na moment pojawiło się spore stado delfinów , coś tam udało się złapać w kadr .








Jednakże kiedyś w Chorwacji znacznie lepiej nam pozowały .

dangol napisał(a):Nie widzałam , nie mam Netflixa. Ale jak będzie okazja, na pewno zobaczę , nawet jeśli miałoby to skutkować rezygnacją z dań z ośmiornicy.

Zapraszam do mnie, z przyjemnocią obejrzę ponownie w tak miłym towarzystwie. Ośmiornicy nie podam na talerzu, ale mogę upiec portokalopita.


Ale super spotkanie z delfinami.

Dzięki za zaproszenie
Na razie w Twoje okolice się nie wybieram, ale jak kiedyś będziemy się wybierać się do znajomych w Zembrzycach, to się odezwę

Dalszy etap wzdłuż Andros upływa już bez dodatkowych atrakcji .







Przylądek Steno - kraniec Andros.





Teraz będziemy płynąć wzdłuż Tinos.





Obie wyspy rozdziela cieśnina Steno (Stenon Dysvaton), woda w niej jest bardzo głęboka, często w tym miejscy pojawiają się prądy powierzchniowe. Jednakże przez tę cieśninę na wschodnią stronę wyspy nie będziemy przepływać

Wyspa Tinos



Tinos to spora wyspa, już mi żal, że zaledwie ją „liźniemy” płynąc wzdłuż zachodnich wybrzeży. Taka niestety specyfika rejsu po Cykladach, na tygodniowym rejsie mało jest możliwości na lepsze poznanie odwiedzanych wysp, większość czasu spędza się na łódce. Dla mnie lepszą opcją byłoby zmniejszenie liczby wysp… Najlepiej wybranie którejś z nich i opłynięcie jej wokół , z częstymi przystankami w wielu miejscach, a któregoś dnia rezygnacja z pływania i wybranie się w głąb wyspy!
W przypadku jakiejś z Cyklad Północnych dochodzi spora odległość dotarcia do niej z attyckich marin – w tym przypadku lepiej wyczarterować łódkę w Lavrionie, a nie w Alimos .

Jest jednak tak, jak zaplanował Kapitan, bo to On rządzi na „okręcie” . Pewne elementy planu zresztą też jak najbardziej mi pasują (chociaż w trakcie trzeba będzie, ze względu na pogorszenie pogody, z niektórych z nich zrezygnować ).

Tinos wita nas skalistą wysepką Disvato (Δύσβατο) z latarnią morską zbudowaną w 1903 roku.

Tinos to wyspa górzysta o skalistych grzbietach, smagana silnymi wiatrami. Wg starożytnych, Tinos była siedzibą boga wichrów Eola, stąd te silne wiatry . Gdy wieje meltemi, żadna zachodnia zatoczka nie nadaje się do kotwiczenia ze względu na gwałtowne wiatry spadowe. Dziś pogoda jest spoko , ale i tak na wszelki wypadek wolimy stanąć na noc w bezpiecznym porcie . Na razie jednakże płyniemy podziwiając skaliste wybrzeże…

Na Tinos jest wiele wiosek, większość z nich leży na górskich zboczach. Tak jak już wspomniałam, na rejsie nie było możliwości zobaczenia ich z bliska, ale wielu z Was na pewno pamięta relacje Agnieszki-Myszy oraz Pawła-Kulki . Z Ich opowieści i zdjęć można się przekonać, że Tinos warta jest dłuższej wizyty . Ja muszę chłonąć z jej uroku tyle, ile jest mi dane …





Isternia (Υστέρνια)…





Pięknie położony, samotny kościół…

Kardiani (Καρδιανή)…

Nadgoniłem relację, wyspa za wyspą
Sesja z ośmiornicą jak w "Alien"

dangol napisał(a):Na Tinos jest wiele wiosek, większość z nich leży na górskich zboczach. Tak jak już wspomniałam, na rejsie nie było możliwości zobaczenia ich z bliska….Ja muszę chłonąć z jej uroku tyle, ile jest mi dane …

Rejs po Cykladach, z dokładnym zwiedzaniem każdej zaplanowanej wysepki zająłby ponad miesiąc . Mając tydzień, Kapitan wyznaczył priorytety. Taki przegląd większej liczby wysp ma swoje dobre strony. Można obrać którąś bardziej świadomie, na kolejny cel wakacyjny .

tony montana napisał(a): wyspa za wyspą

I to jeszcze nie koniec ich "przeglądu"

wiola2012 napisał(a): Rejs po Cykladach, z dokładnym zwiedzaniem każdej zaplanowanej wysepki zająłby ponad miesiąc

Miesiąc??? Rok albo i dłużej

wiola2012 napisał(a): Mając tydzień, Kapitan wyznaczył priorytety. Taki przegląd większej liczby wysp ma swoje dobre strony. Można obrać którąś bardziej świadomie, na kolejny cel wakacyjny .

Co do priorytetów Kapitana, absolutnie masz rację i nawet nie zamierzałam z tym dyskutować. Tyle, że dotarcie do głównego celu obranego przez Kapitana pokrzyżowała pogoda. Bardzo mi żal że tak wyszło...
Co do przeglądu większej liczby wysp, to bardziej niż widoki z jachtu, świadomy wybór wakacyjnego celu umożliwiają relacje tych, co wyspy zwiedzali. Problem w tym, że wybór dla mnie nie jest łatwy, na każdej z tych wysp chętnie bym spędziła przynajmniej tydzień

Na czwartym i kolejnych do siódmego zdjęciach widzę jakąś wielgachną pochylnię , drogę dla olbrzymów

Żeby spędzić tydzień na każdej greckiej wyspie wyjście jest tylko jedno - przeprowadzić się do Grecji , wcześniej wygrywając główną wygraną w Lotto


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Żeby spędzić tydzień na każdej greckiej wyspie wyjście jest tylko jedno - przeprowadzić się do Grecji , wcześniej wygrywając główną wygraną w Lotto

Żadna z tych opcji niestety nie jest realna , a że jestem coraz starsza, na pewno nie uda mi się odwiedzić nawet większości z tych wysp, które na są na mojej liście "must see". Na szczęście część z nich można zwiedzić wirtualnie dzięki relacjom

piotrf napisał(a):Na czwartym i kolejnych do siódmego zdjęciach widzę jakąś wielgachną pochylnię , drogę dla olbrzymów

Hmmm… Nie wiem, czy to faktycznie jakaś pochylnia, czy po prostu natura tak ukształtowała ten przylądek. Jakaś ludzka interwencja nie jest jednakże wykluczona , ale nic na ten temat nie znalazłam. Jedno jest pewne – to przylądek Gastria , zwany też Zefyros.





W znajdującej się tam jaskini Gastria (Σπήλαιο Γαστριά) w przeszłości istniały warsztaty ceramiczne, wykorzystujące tutejszą glebę bogatą w glinę. W okolicy znaleziono fragmenty ceramiki oraz pozostałości dwóch pieców do wypalania. Naczynia tu wytwarzane były prawdopodobnie udostępniane licznym pielgrzymom przybywającym do świątyni Posejdona i Amfitryty, znajdującej się w Kionii, położonej nieco na wschód (w linii prostej ok. 1 km) od półwyspu Gastria .
Nazwa „Gastria” prawdopodobnie pochodzi od słowa „Glastria” (naczynia gliniane). Jaskinia ma ponad 50 m długości, w niektórych miejscach jest ponoć dość szeroka. Według legendy, tajne przejście łączyło jaskinię z zamkiem Exombourgo (szczyt, na którym on się znajduje, widać na moich zdjęciach). Jaskinia kończy się nagle w pewnym miejscu, prawdopodobnie z powodu zawalenia się mas skalnych i ziemnych powyżej. Może więc faktycznie legenda nie całkiem mija się z prawdą ?