Lądem i morzem – Grecja 2022 (Agistri, rejs Cyklady, Ateny)

Franz napisał(a):Trzymam kciuki za skuteczność zabiegu i powrót do pełnego zdrowia.

Dzięki , kciuki bardzo się przydadzą, zabieg mam już w nadchodzący wtorek.
Do tego czasu nie ma szans na "odpłynięcie" z Agistri

kulka53 napisał(a): plaża w Skali zdecydowanie fajniejsza

Zdecydowanie Te co są przy Megalochori, trudno nawet nazwać plażami

Przed powrotem do naszego pokoju, zaglądamy do położonej w pobliżu rodzinnej tawerny „Toxotis”, aby zarezerwować stolik na obiadokolację.

(fotka z netu: https://www.facebook.com/Toxotis.Restaurant.Rooms/ )

Poprzedniego wieczora też rozważaliśmy to miejsce, ale bez rezerwacji szanse były znikome. Co prawda, byli tacy (dość liczni!) którzy stali w ogonku przed wejściem, licząc na to że zwolni się miejsce pomiędzy kolejnymi rezerwacjami stolików. Pewnie niektórym się udało, nam jednak było szkoda cennego czasu, zwłaszcza ze restauracji w Skali dostatek. Trzeba jednak przyznać, że „Toxotis” jest wyśmienita i cieszymy się, że udało nam się tam zasiąść .



Z bogatego menu z tradycyjnymi greckimi potrawami wybraliśmy jagnięcinę i musakę – w obu przypadkach niebo w gębie .









Tego dnia przedreptaliśmy około 16 km – o dziwo mniej, niż poprzedniego (wtedy wyszło prawie 19 km).

Czwartek, 22 września

Ostatni dzień na Agistri. Jak go zapełnić? Prognozy pogody niestety przewidują opady po południu, ale póki co jest OK . Przy śniadaniu zastanawiamy się, jak to wykorzystać.





Na Chalikiadę, chociaż śliczna, jednak nie pójdziemy. Może więc jeszcze raz na Dragonerę? Decyzję podejmiemy po kawce , którą postanawiamy wypić w Megalochori.
Dla odmiany, nie idziemy tam drogą nadbrzeżną, ale główną – wiodącą równolegle, nieco powyżej.

Ołownik…

Męczennica …

Oleander …

W sosnowym lesie ponad Megalochori znajdują się dwa kościółki: Agios Theodoros i Agioi Pantes.
Nie wystarczyło nam czasu (a może również chęci ) na podejście do nich. Być może, gdyby nie deszcz, jaki zaczął padać (a czasami nawet lać ) w drugiej części dnia, obejrzelibyśmy chociaż jeden z nich?

Do kościółka Wszystkich Świętych ( Agios Pantes , Agion Panton…) dojście jest wygodne (początkowo asfaltem z pd. skraju Megalochori aż do „remizy” strażackiej). Kościółek ten był dobrze widoczny, gdy poprzedniego dnia siedzieliśmy na falochronie – zdjęcia jednak nie zrobiłam. To najstarsza religijna budowla na Agistri, znajduje się na na na obszarze, na którym kiedyś leżała starożytna osada Kantounti (Καντούντι), a następnie wioska Palaiochori (Παλαιοχώρι) - jej nikłe ślady są wciąż widoczne . Widok stamtąd na Megalochori musi być fajny, ale to mogę sobie jedynie wyobrazić.

(fotka z netu: https://www.exploring-greece.gr/ )

Z drogi, którą teraz idziemy, widać natomiast drugą świątynię, kościółek Agios Theodoros (? Agioi Theodoroi), położony w sumie niedaleko od Metochi, w której byliśmy o przedwieczornej porze w pierwszym dniu pobytu na Agistri.

Uwielbiam jagnięcinę. Ostatnio to mój numer jeden w Grecji.

piekara114 napisał(a):Uwielbiam jagnięcinę. Ostatnio to mój numer jeden w Grecji.

Potrafią tam ją smakowicie przyrządzić . My oprócz jagnięciny, chętnie jadamy w Grecji kozinę, o ile jest dostępna. Na Donoussie właśnie kozina była numerem jeden, pyszna też była w Sfakii, na południu Krety.

Po dotarciu na skraj Megalochori decydujemy, iż kawkę wypijemy nad portem. Idąc tam, mijamy po drodze kościół Agios Georgios wybudowany przed XIX w. Zanim zbudowano kościół Zoodochs Pigi, była to katedra wyspy.



W słońcu Megalochori jest naprawdę ładną wioską.



Na wypicie kawki wybieramy tarasik w Haka Espresso Gastro Bar.



Ładny stąd widok na port.

Siedząc przy kawce, kontaktujemy się z resztą załogi, która przed północą dotarła do Aten.
Na zwiedzenie greckiej stolicy mają dwa dni. Podejdą do tematu nieco bardziej ambitnie, niż my rok temu . W planie mają bowiem Akropol i Muzeum Akropolu, a poza tym dziś częściowo to, co my zobaczyliśmy na poprzednich wakacjach, m.in. Wzgórze Wilków, Łuk Hadriana, Zappeion i Ogród Narodowy, zmianę warty pod parlamentem, handlową Agorę przy Athinas…

Kilka ichnich zdjęć:

Reszta załogi zwiedza Ateny, my natomiast opuszczamy kafejkę i znanymi już uliczkami podążamy do centrum Megalochori.



Katedra Zoodochos Pigi została zbudowana w 1885 r. Na kościelnym dziedzińcu stoi pomnik pamięci poległych mieszkańców.



Tym razem udało się zobaczyć wnętrze ozdobione freskami i ikonami w renesansowym stylu.











Gdzieś w centrum Megalochori stoi ponoć jedyny ocalały wiatrak (zbudowany w 1812 r.), od którego pochodzi druga nazwa wioski – Myli . Fakt, nie szukaliśmy wiatraka, a wędrując po uliczkach bez planu , przypadkowo na niego nie trafiliśmy.

(fotka z netu: https://www.exploring-greece.gr/ )

W supermarkecie naprzeciwko kościoła uzupełniamy prowiant plażowy i ruszamy dalej.

Opuszczając Megalochori decydujemy, iż pójdziemy nadbrzeżną ścieżką na plażę Dragonera. Schodzimy więc z szosy w miejscu, w którym wczoraj do niej dochodziliśmy.



Jednakże już po minięciu przyczep stojących ciut powyżej brzegu morza, plan zmieniamy . Po cóż mamy iść tak daleko, skoro zatoczka Bachos (Μπαχός , Bacha, Μπαχά ) też nam wystarczy ? Wczoraj kąpała się tu jakaś dziewczyna, dziś jest pusto . No to już nie będzie .



Rozkładamy klamoty pod niewysoką skarpą. Nad nami pachną pinie, przed nami szumi morze

Dragonera ładniejsza, tu jednakże też jest fajnie . Na dodatek spokojnie, tylko my i natura .

Dla mnie każda plaża gdzie jesteśmy sami jest ładniejsza od nawet pięknych plaż z lazurowym morzem jeśli są tam ludzie w większej ilości. A ta Wasza bardzo fajna.

dangol napisał(a):Dragonera ładniejsza, tu jednakże też jest fajnie . Na dodatek spokojnie, tylko my i natura .

To jest najważniejsze również wybieramy takie miejsca , w których bez skrępowania można poczuć to , co natura ma dla nas najlepszego , chyba że komuś zależy na towarzystwie - różne są preferencje


Pozdrawiam
Piotr

piekara114 napisał(a):Dla mnie każda plaża gdzie jesteśmy sami jest ładniejsza od nawet pięknych plaż z lazurowym morzem jeśli są tam ludzie w większej ilości.

piotrf napisał(a):
To jest najważniejsze również wybieramy takie miejsca , w których bez skrępowania można poczuć to , co natura ma dla nas najlepszego , chyba że komuś zależy na towarzystwie - różne są preferencje

Czasami nie ma wyboru i trzeba się dzielić z innymi pięknym skrawkiem Ziemi, ale jak widać, nawet na niewielkiej i raczej popularnej Agistri można znaleźć ustronne miejsce . Dużo łatwiejsze było to na Donoussie, na dodatek "prywatne" plaże tam były o wiele ładniejsze. Z Małych Cyklad jednakże nie mielibyśmy szans, aby zdążyć do mariny przed odpłynięciem naszej łódki , poza tym decyzja o wyborze Agistri okazała się trafiona nie tylko z powodu jej bliskości od Pireusu.

Danusiu, co to za teatr Twoi znajomi odwiedzili? Nie umiem go przypisać...