Grudniowa wizyta u Grgura Ninskiego

Dzień 3 (28 grudnia, czwartek): Supetar - część czwarta (ostatnia) i powrotny prom do Splitu

Wchodzimy do kościoła Wniebowzięcia NMP:



W którymś z wcześniejszych odcinków napisałam błędnie, że to kościół św. Piotra Sprawa skomplikowana, bo parafia jest niby św. Piotra...

W każdym razie - bardzo ładna świątynia:



Bożonarodzeniowe akcenty:



Szopka z wieloma ciekawymi postaciami:



Piękna figura Matki Boskiej:



Kościół jest dość stary:



Wybudowany na miejscu innego, który spłonął. Przed świątynią natomiast - wczesnochrześcijańskie mozaiki (podobno z VI wieku):



pomnik Matki Teresy (naturalnych rozmiarów):



i nowa (przynajmniej dla nas) rzeźba upamiętniająca błogosławionego Alojzija Stepinca - zagrzebskiego arcybiskupa i kardynała. Arcybiskup złożył aż pięć wizyt na Braču, leczył się w Supetarze.



Przy jednej ze stacji drogi krzyżowej:



zauważamy ładną zieloną jaszczurkę wychodzącą spod kamienia:



Wracamy na nabrzeże. Biedna palma :



Spotykamy wyjątkowo pięknego kota :


Coś do nas gada

Ostatnie chwile w Supetarze spędzamy na plaży blisko przeprawy promowej:



gapiąc się na Split:



Czyżbyśmy się stęsknili?

Widać szczyt "Jurka", choć poniżej chmury - jak wisiały, tak wiszą:



Pogled na Omiš:



Odwiedza nas kormoran:



Ostatnie supetarskie impresje :




Czas wchodzić na prom. Znowu popłyniemy Marjanem Takie pustki na pokładzie tylko w grudniu :



Do zobaczenia, Supetarze! Na pewno jeszcze tu wrócimy...



Siedzimy oczywiście na sundecku, choć robi się chłodno.



Jak mogłoby być inaczej, kiedy znowu (drugi dzień z rzędu) mamy szczęście podziwiać wspaniały zachód słońca




Niestety, sunce schowało się za chmurę, ale i tak było cudnie:



Tylko trochę zmarzłam :


Na smutną jednak nie wyglądam

Po kilku godzinach "rozłąki" witamy się ze Splitem:





Przepiękne kolory po zalazku sunca:




Przybijamy do tego samego pirsu, z którego odpływaliśmy:



Wycieczka do Supetaru była bardzo relaksująca. Na spokojnie podreptaliśmy sobie po jednym z naszych ulubionych chorwackich miasteczek. W porównaniu z wczorajszym (pełnym ekscytujących przeżyć) dniem, było dużo spokojniej, ale to też jest potrzebne

Zresztą dzień się jeszcze nie kończy Za chwilę, póki jest jasno, pobiegniemy na ciekawy punkt widokowy. O tym jednak napiszę w kolejnym odcinku

maslinka napisał(a):pomnik Matki Teresy (naturalnych rozmiarów)...i nowa (przynajmniej dla nas) rzeźba upamiętniająca błogosławionego Alojzija Stepinca - zagrzebskiego arcybiskupa i kardynała. .

Bardzo mi się podobają te pomniki, obie postacie wyglądają jak żywe .
Kościółek też piękny, szczególnie bożonarodzeniowa dekoracja, choć taka trochę nie na miejscu przy wiosennej pogodzie .

W grudniu temperatura wody jest chyba jeszcze do wytrzymania.



Jeśli uda nam się pojechać na majówkę do Chorwacji to zarzekam się wejdę popływać.

ziemniak napisał(a):W grudniu temperatura wody jest chyba jeszcze do wytrzymania.

Jeśli uda nam się pojechać na majówkę do Chorwacji to zarzekam się wejdę popływać.

Wielkiego problemu miał nie będziesz , pływaliśmy końcem października i było o.k. Takie typowe Bałtyckie temperatury wody , powietrze o pięć stopni wyżej

Agnieszko , nie wiedziałem o mozaikach z VI wieku w Supetarze


Pozdrawiam
Piotr

ziemniak napisał(a):Jeśli uda nam się pojechać na majówkę do Chorwacji to zarzekam się wejdę popływać.

Na przełomie kwietnia i maja pływałam w morzu we włoskim Caorle, a to wysokość Istrii. Jeśli tylko jakiś anomalii nie będzie to spokojnie będzie można popływać....

maslinka napisał(a):Jak mogłoby być inaczej, kiedy znowu (drugi dzień z rzędu) mamy szczęście podziwiać wspaniały zachód słońca

Piękny dzień zwieńczony wspaniałym zachodem słońca.

maslinka napisał(a):Tylko trochę zmarzłam :

Może trzeba było coś łyknąć na rozgrzewkę .

maslinka napisał(a):Na smutną jednak nie wyglądam

To może jednak coś łyknęłaś .

wiola2012 napisał(a):Kościółek też piękny, szczególnie bożonarodzeniowa dekoracja, choć taka trochę nie na miejscu przy wiosennej pogodzie .

Już się przyzwyczailiśmy do świątecznych akcentów przy mało zimowej pogodzie

ziemniak napisał(a):W grudniu temperatura wody jest chyba jeszcze do wytrzymania.

Jak wynika z wykresu, w ostatnich dniach grudnia jest taka, jak w marcu

ziemniak napisał(a):Jeśli uda nam się pojechać na majówkę do Chorwacji to zarzekam się wejdę popływać.

Z tym nie powinno być problemu. 5 maja kąpałam się na Istrii. Chociaż było to bardziej zanurzenie i wyjście Przyjemności nie miałam, ale można było powiedzieć ludziom, że kąpiel się odbyła

piotrf napisał(a):Agnieszko , nie wiedziałem o mozaikach z VI wieku w Supetarze

Są i to całkiem nieźle zachowane W przeciwieństwie do tych w Splicie, które trochę zarosły trawskiem

megidh napisał(a):To może jednak coś łyknęłaś .

Łyknę niedługo Na jarmarku w Splicie

Możesz te mozaiki oznaczyć na mapie? Te w Splicie też.

piekara114 napisał(a):Możesz te mozaiki oznaczyć na mapie? Te w Splicie też.

Mozaiki w Supetarze:
https://www.google.pl/maps/place/Mosaic ... &entry=ttu

I w Splicie:
https://www.google.pl/maps/place/Rimski ... &entry=ttu

(Chociaż te w Splicie są raczej obok, zostały niedokładnie zaznaczone, ale to jest "na tyłach" katedry. Na pewno znajdziesz.)

Dzięki

Dzień 3 (28 grudnia, czwartek): Wieczorny Split - część pierwsza (Śladami Roberta Makłowicza )

Szybko idziemy na wzgórze w pobliżu przeprawy promowej. Słońce już co prawda zaszło, ale chcemy popstrykać, zanim się ściemni. Wdrapujemy się na punkt widokowy z pomnikiem poświęconym poległym marynarzom:



Za plecami mamy fajną chatę. Mogłabym tu mieszkać :



Jest to bardzo romantyczne miejsce, szczególnie o tej porze. Popadam w lekką zadumę :



Prom "wraca" do Supetaru:



Kwiaty agawy kuszą mnie do takiego zestawienia ich z trajektem :




Fajnie widać "pas startowy", czyli ostatni pirs w porcie:


Właśnie z niego w lipcu płynęliśmy na Vis

Z punktu widokowego z betonowym "cosiem" być może pogled byłby jeszcze ciekawszy:


A może nie Tak czy inaczej, Małż marudzi , żebym tam nie szła, bo spadnę No niech mu będzie; nie chcę, żeby się o mnie martwił

Z góry patrzymy na restauracje przy "imprezowej" plaży Bačvice, która będzie naszym kolejnym celem:



Najpierw jednak musimy zejść ze wzgórza - wprost na tory kolejowe :



Tak kończy się linia kolejowa do Splitu A właściwie w ten sposób:


Stertą śmieci

Zmierzamy w stronę Bačvic, słuchając, jak drą się ptaki (chmary ptaszorów udało się uchwycić na zdjęciach):



Choć fotki wychodzą coraz słabsze, gwałtownie zaczyna się ściemniać.

Na "słynnej" plaży pod koniec grudnia wcale nie jest imprezowo. Natomiast "wala się" mnóstwo traw wyrzuconych przez Jadran:



Jakiś kolo moczy nogi :



Romantyczny obrazek :



Bačvice mnie rozczarowały; w tej części mamy mokry ciemny piasek, a kawałek dalej - beton:



Jednak w sezonie z pewnością wygląda to zupełnie inaczej, co wcale nie znaczy, że wtedy chciałabym tu być

Chwilę włóczymy się po trochę mniej turystycznych rejonach Splitu (między plażą a torami kolejowymi). Oštarija u Viđakovi, którą w jednym z filmów pokazywał Robert Makłowicz, zamknięta na cztery spusty:



Patrzymy z góry na tory kolejowe:



Dzięki sprytnym przejściom po chwili jesteśmy na peronie:




Tutaj też pokazywał się pan Robert Mówił o wyjątkowej bliskości (tylko 20 metrów!) przystani promowej. Wystarczy z dworca przejść przez tę bramę:


Jest to rzeczywiście ewenement

Polecam fragment od 6:45 - pan Robert jest w tamtej chwili właśnie na stacji kolejowej:


W mieście zapalają się latarnie:



i robi się niezwykle nastrojowo:



Wreszcie zobaczymy Split w wieczornej odsłonie (po raz pierwszy w życiu!), bo we wtorek "uciekliśmy" do Trogiru, a wczoraj byliśmy w Makarskiej.

Budynek kapitanatu portu:



Jadran zabrał niebu trochę koloru :



Jak na skrzydłach lecimy w stronę Pałacu Dioklecjana...



Tam dopiero będzie klimat

maslinka napisał(a):Bačvice mnie rozczarowały; w tej części mamy mokry ciemny piasek, a kawałek dalej - beton:
Jednak w sezonie z pewnością wygląda to zupełnie inaczej, co wcale nie znaczy, że wtedy chciałabym tu być

Też byłam rozczarowana tą plażą. Nasz pobyt tam opisałam tutaj. Piasek skojarzył nam się z placem budowy, jest bowiem ubity i szary. Wokół pełno betonu zastawionego leżakami. Gorzej już chyba być nie może.

Ja też nie widziałam jeszcze Splitu w wieczornej odsłonie.

megidh napisał(a):Piasek skojarzył nam się z placem budowy, jest bowiem ubity i szary. Wokół pełno betonu zastawionego leżakami. Gorzej już chyba być nie może.

Właśnie tak to wyglądało. Tylko bez leżaków

piekara114 napisał(a):Ja też nie widziałam jeszcze Splitu w wieczornej odsłonie.

W sezonie jest z pewnością więcej życia Chociaż nie wiem, czy aż tyle, ile było w sylwestra

Zaciekawiłaś mnie tym punktem widokowym. Na mapie wygląda niepozornie a widok ładny można ustrzelić