Dziurki... czyli Brač i Istria 2015

Aż mi dech zaparło! na prawdę uroczo ,a jeszcze te dźwięki ,staram się wczuć w tą atmosferę ...ależ pięknie opisałaś .
Na piątym zdjęciu z ostatniego wpisu dojrzałam Sąsiadów

Miasteczka wewnątrz półwyspu zauroczyły mnie o wiele bardziej niż jego wybrzeże, do Grožnjan nie dotarłam to se lukne bo widzę że niczego sobie

Mikromir napisał(a): Jest pięknie

Powiem tylko.... bardzo pięknie

krakusowa napisał(a):

Mikromir napisał(a): Jest pięknie

Powiem tylko.... bardzo pięknie

Pełna zgoda

Dla takich widoczków właśnie planuję powrót na półwysep . Mam też zaległe odwiedziny "jaskiniowe"


Pozdrawiam
Piotr

Pięknie bardzo w ostatnim odcinku .

No tu nas nie było, ale miło było z Wami tam zajrzeć.

andeo napisał(a): na prawdę uroczo

gusia-s napisał(a):Miasteczka wewnątrz półwyspu zauroczyły mnie o wiele bardziej niż jego wybrzeże

krakusowa napisał(a):bardzo pięknie

piotrf napisał(a):Dla takich widoczków właśnie planuję powrót na półwysep .

Nefer napisał(a):Pięknie bardzo w ostatnim odcinku

21monika napisał(a): miło było z Wami tam zajrzeć

Fajnie, że Grožnjan Wam się spodobał. Wnętrze Istrii kryje w sobie naprawdę masę pięknych miejsc, odwiedziłam tylko trzy urokliwe miasteczka tam, więc też sporo mi jeszcze zostało na później.

Aldonko, moje dzieci też od razu zauważyły Sąsiadów w oknie. Ania tak długo marudziła o takie figurki, że w końcu kupiłam je - ale już w Muzeum PRL-u w Rudzie Śląskiej.

Piotrze, tym razem jaskinię też sobie odpuściłam. Słyszałam, że w sezonie są tam spore kolejki...

Ha! kupiłaś Sąsiadów ! )) muszę się rozejrzeć u nas ,pomyślałam o Galerii Starych Zabawek w Gdańsku ,do którego nie weszłam ostatnio .Muszę tam zajrzeć przy okazji ,może i ja kupię hahha,choć nie wiem czy tam jest coś na sprzedaż ..ostatnio widziałam ślicznego Misia Uszatka

andeo napisał(a):Muszę tam zajrzeć przy okazji ,może i ja kupię

Widziałam te kolekcjonerskie figurki w różnych miejscach, np. tu Pat a tu Mat. Uszatek z Prosiaczkiem też są, i wiele innych postaci z bajek.
Budzą miłe wspomnienia z własnego dzieciństwa...

Bardzo fajne figurki też miło wspominam te postacie.

.


Motovun


Motovun odwiedziliśmy trochę z rozpędu - leży dość blisko Grožnjan, więc warto połączyć zwiedzanie obydwu miasteczek.

Cóż, nie było lekko. Raz, słońce wisiało wysoooko na firmamencie niebios, a dwa - droga od parkingu na starówkę biegła dużo bardziej pod górkę niż w przypadku Grožnjan.

Wspinamy się jednak wytrwale, przemykając od cienia do cienia, pot leje się strumieniami, a młodzież nie ma już nawet siły szemrać...








Zielone doliny zostały hen w dole...





...aż wreszcie docieramy do pierwszej bramy na naszej drodze...





...za którą trzeba iść jeszcze bardziej pod górkę.



Zupełnie nie rozumiem, jak możliwa jest jazda normalnym samochodem osobowym po tych uliczkach...





Jesteśmy już dość wysoko...



Jeszcze chwila, i...

Podczas naszego ostatniego pobytu na Istrii nie odwiedziliśmy ani Motovun, ani Grožnjan
Widzę, że wiele straciliśmy
Piękne miejsca warte "wspinaczkowego" trudu
Czekam na .....

krakusowa napisał(a):Podczas naszego ostatniego pobytu na Istrii nie odwiedziliśmy ani Motovun, ani Grožnjan
Widzę, że wiele straciliśmy
Piękne miejsca warte "wspinaczkowego" trudu

Tam jest po prostu za dużo miejsc do zwiedzania.

krakusowa napisał(a):Czekam na .....

Będzie ...

Motovun cd.


Posapując pociesznie, docieramy wreszcie to placu Josefa Ressela...



...z ciekawą loggią...



Przechodzimy przez szesnastowieczną główną bramę do najstarszej części miasta...



Tędy też potrafią przejeżdżać samochody...



Wpadamy wprost na kościół św. Szczepana z przełomu XVI / XVII w. (podobno zbudowany na ruinach starszej bazyliki) oraz górującą nad miastem 27-metrową dzwonnicę z XIII wieku...



Chwilę zabawiamy w chłodniejszym kościele...





...ale w końcu trzeba go opuścić i wyjść na mocno nagrzany słońcem plac...



Skoro jednak już tu jesteśmy, musimy koniecznie przejść po murach obronnych...



...z których roztaczają się ciekawe widoki...







W pobliżu jest też dość oryginalnie przyozdobione miejsce na koncerty i inne eventy...





Mam nieodparte skojarzenia z pewnym Misiem...





Czas kończyć wycieczkę. Uliczkami z górki schodzi się już przyjemniej. Aha, wspominałam o truflach? Wszędzie wokół informują o truflach...



Ale my jednak zjemy coś innego w niewielkiej knajpce z widokami przy którejś ustronnej uliczce...



...a potem pora spełnić daną lekkomyślnie rodzicielską obietnicę...

.

Aquacolors Poreč


...czyli park wodny (prawie) bez... wody.


Do wody, do wody, do wody... tylko to mogło nas uratować.

Poprzedniego dnia w drodze z Poreča do Rovinja przejeżdżaliśmy obok nowiuteńkiego parku wodnego Aquacolors. Otwarto go bodajże w maju 2015. Został perfidnie wykorzystany przez nas jako łapówka w celu budowania pozytywnej atmosfery wokół zwiedzania miasteczek w głębi Istrii. Dzięki barwnie odmalowanej wizji spędzenia popołudnia na zjeżdżalniach i w basenach nie odnotowaliśmy tego dnia żadnego buntu na pokładzie.

Podjechaliśmy w samą porę, by kupić popołudniowe bilety (tanie nie były... ). I fruuuu... do wody.

Woda niewątpliwie znajdowała się w baseniku dla dzieci:





Trochę więcej nawet było jej w basenie z falami:





Aha, woda płynęła jeszcze leniwie w o wiele za długiej Lazy River:







Podczas gdy ja ofiarnie pasłam najmłodsze dziecię w baseniku dla maluchów, mój małżonek zdążył spenetrować wszystkie te okolice, po czym wrócił i zadał kluczowe pytanie:

- No dobra, a gdzie tu właściwie można popływać?
- W jakimś basenie, przecież to park wodny, musi być tu jakiś normalny basen... - odrzekłam ufnie, mając wtedy jeszcze w pamięci cenę biletu.
- Aha, to ja tu posiedzę i popilnuję Ani, a ty poszukaj basenu i sobie popływaj. - podstępnie zaoferował mąż.

Entuzjastycznie pomknęłam szukać wielkiego basenu pływackiego - przecież to park wodny, w każdym parku wodnym taki jest

Hmmm... niestety, w tym nie było.

W desperacji wlazłam do Lazy River - 500 metrów iście leniwej nudy. W połowie rzeki usłyszałam płynące z głośników wezwanie do stawienia się właściciela naszego samochodu przy kasach - moje próby natychmiastowego wydostania się na brzeg (bez szans ) lub przynajmniej przyspieszenia (rozpaczliwie śmieszne ) skończyły się sromotną porażką. Oj, poczekali sobie na nas. Na szczęście chodziło tylko o przestawienie pojazdu w inne miejsce.

Skoro już wydostałam się z pułapki Lazy River, powędrowałam podziwiać cały park wodny. Ojej, czegóż tam nie było!

cdn.