Dziurki... czyli Brač i Istria 2015

W Puli jest jaszcze największy Targ Rybny na Istrii, w sumie ciekawe miejsce ilość i różnorodność ryb, owoców morza pobiła nawet Targ w Rijeka. Jeśli ktoś lubi to polecam.

trochę miałam do nadrobienia, no musiałam po prostu zrobić sobie większą przerwę od forum, bo tęsknota za Chorwacją była zbyt duża...
wracam "do żywych", więc z Twoją relacją musiałam być na bieżąco

21monika napisał(a):W Puli jest jaszcze największy Targ Rybny na Istrii, w sumie ciekawe miejsce ilość i różnorodność ryb, owoców morza pobiła nawet Targ w Rijeka. Jeśli ktoś lubi to polecam.

Szkoda, że nie dotarłam.

Kasia i Krzyś napisał(a):trochę miałam do nadrobienia, no musiałam po prostu zrobić sobie większą przerwę od forum, bo tęsknota za Chorwacją była zbyt duża...
wracam "do żywych", więc z Twoją relacją musiałam być na bieżąco

Zatem witaj na forum po przerwie - teraz pewnie odliczasz już czas do kolejnych wakacji...

CROberto napisał(a):Kamienjak bardzo mnie interesuje - podobno fajnie tam jechać cudzym autem...

Możesz tam pojechać także, jeśli uważasz, że Twój samochód ma zbyt jaskrawy kolor. Drogi Kamenjaka przemalowują wszystko na dość jednolity odcień, od samochodów po roślinność...

.

Kamenjak


...okazał się inny niż oczekiwałam, mówiąc łagodnie.

Oglądając zdjęcia, wyobrażałam sobie tam atmosferę rodem z wysp Dalmacji - puste szutrowe drogi wśród dzikich lasów piniowych, ustronne zatoczki, do których mało kto zagląda, zapach rozgrzanej żywicy, krystalicznie czystą wodę o lazurowym kolorze, i inne takie standardowe rzeczy.

Kierując się informacjami z różnych źródeł oraz GPSem, przejechaliśmy przez Premanturę w stronę wjazdu do rezerwatu przyrody Kamenjak. Przy wjeździe zonk - okazało się, że trafiliśmy na jakąś nową super-dooper automatyczną bramę, do której bilety kupuje się w Premanturze. Druga bramka, gdzie można po prostu kupić bilety, znajduje się... gdzie indziej. Tak nas poinformował pan, zatrudniony na miejscu w celu zawracania turystów do Premantury, a nie sprzedawania biletów.

Cóż, zawracamy - do kasy w Premanturze mamy bliżej niż do tej drugiej bramki. Kupujemy bileciki i ponawiamy próbę wjazdu - tym razem z sukcesem.


Szutrówki jak szutrówki... Cały półwysep nimi poszatkowany. Kolor mają jakby nieco inny niż na wyspach Dalmacji, ale poza tym stan podobny. Tylko... nie są puste. Wcale. Wręcz przeciwnie - ruch prawie jak na zakopiance. Niektóre trasy są nawet... jednokierunkowe! Fantastyczne usprawnienie ruchu.



Przez chwilę coś mi nie pasuje... ale nie potrafię określić co to jest...
A potem przychodzi olśnienie! Kolory! Wzdłuż drogi mijamy roślinność w bardzo rzadkim kolorze, jak niektóre suszone bukiety albo co ...



Przez chwilę nie chce mi się wierzyć, że ten kurz z dróg Kamenjaka może mieć aż taki zasięg, ale na to jednak wychodzi. Widać dawno nie było deszczu.

Szukamy jakiejś ustronnej zatoczki, ale nie orientując się za dobrze w terenie (mapka z kas biletowych jest dość ogólna) widzimy zamiast urokliwych pustych zatoczek tylko takie, pełne żaglówek:



Decydujemy się wylądować tam, gdzie da się zostawić samochód we w miarę dogodnych warunkach - co rusz widać szare spore parkingi, auta porzucone w zatoczkach przy drogach, pod drzewami, na jakichkolwiek płaskich kawałkach poszarzałego terenu.

Jest tak gorąco, że nie podejmujemy ryzyka dłuższych poszukiwań jakiegoś ustronnego miejsca nad morzem (coś mi się widzi, że i tak byłoby już dawno zajęte ), tylko idziemy pierwszą lepszą wydeptaną ścieżką. Zapomniałam zabrać aparat z auta, więc będzie tylko przykładowy widok skałek nad wodą. Zdjęcie opustoszałej już plaży robione z góry w drodze powrotnej wieczorem:





Nie jest ani ustronnie, ani cicho. Szukając cienia rozkładamy się pod drzewami na jakiejś rozdeptanej ziemi (fuj...), dzieci lecą do wody, gdzie szaleją już niemieckojęzyczne tabuny, a ja potrzebuję chwili, żeby się otrząsnąć z pierwszego wrażenia i zaadaptować do jakże nowego otoczenia...

cdn.

Dużo ludzi, dużo samochodów, kurz wszechobecny.
Nie dziwię się Twojemu dysonansowi poznawczemu .

Kamenjak (przynajmniej na razie) nie powala

I jak tu zdradzić Dalmację...

maslinka napisał(a):Kamenjak (przynajmniej na razie) nie powala

I jak tu zdradzić Dalmację...

To chyba jest początkowy fragment Kamenjaka i on rzeczywiście nie powala Ale krańcowy cypel półwyspu wygląda całkiem fajnie(tzn. ja nie byłam,ale na zdjęciach wygląda nieźle), może Danka dotarła później i lepszą stronę Kamenjaka pokaże nam wkrótce....

Hahaha,Danka ,ja to myślałam że bawiłaś się aparatem i pierwszy plan w sepii zrobiony no i ta rozdeptana ziemia na plaży to musiało boleć po pięknym Braču

Sepia ...dobre auto też musiało być w niezłej sepii

Nefer napisał(a):Dużo ludzi, dużo samochodów, kurz wszechobecny.
Nie dziwię się Twojemu dysonansowi poznawczemu .

Nooo...
Nieźle byłam sfrustrowana. Dzień pełen rozczarowań - najpierw Pula, potem Kamenjak.
W następne dni było już lepiej.

maslinka napisał(a):Kamenjak (przynajmniej na razie) nie powala

Kamenjak może by Ci się podobał poza sezonem - dużo skałek jakie lubisz, zatoczek i wysepek, do których można dopłynąć kajakiem - bajka. Tylko zbyt wiele osób o tym wie i z tego korzysta w sezonie. Kurz na roślinach odzwierciedla ilość samochodów przewalających się przez rezerwat w lipcu. Nie widziałam też jeszcze aż tylu żaglówek, łódeczek, motorówek i innych pływadeł co właśnie wokół Istrii. a przy Kamenjaku w szczególności.
Moi znajomi byli tam na początku maja i bardzo im się podobało.

ruzica napisał(a):To chyba jest początkowy fragment Kamenjaka i on rzeczywiście nie powala Ale krańcowy cypel półwyspu wygląda całkiem fajnie(tzn. ja nie byłam,ale na zdjęciach wygląda nieźle), może Danka dotarła później i lepszą stronę Kamenjaka pokaże nam wkrótce....

Powiedziałabym, że na zdjęciach widać bardziej środkowy kawałek półwyspu, z widokiem na wschód. Później dojechaliśmy na koniec i... było śmiesznie.

andeo napisał(a):Hahaha,Danka ,ja to myślałam że bawiłaś się aparatem i pierwszy plan w sepii zrobiony no i ta rozdeptana ziemia na plaży to musiało boleć po pięknym Braču

lotnikwsk napisał(a):Sepia ...dobre auto też musiało być w niezłej sepii

Sepia, mówicie?...
Wiecie, ja naprawdę nie mogłam uwierzyć, że roślinność wzdłuż drogi może być aż tak zakurzona - ten kolor sięgał daleeeko od szutrówki, paręnaście metrów przynajmniej, jak nie dalej. Najpierw przez moment myślałam, że może z jakiegoś powodu wszystko uschło przy drodze. Ile samochodów codziennie musi wzbijać ten pył z dróg, by tego dokonać?... Jeździłam już po szutrówkach - nawet na Pagu - ale czegoś takiego jeszcze nie widziałam.
A auto rzeczywiście szybko zmieniło kolor. Na gustowną sepię, oczywiście.

Kamenjak cd.


Przez chwilę mój organizm bronił się przed wejściem do wody - to chyba szał ciał powodował, że nie była lazurowa i przejrzysta... wyglądała raczej na taką... hmmm... często używaną?... Jednak szybko upał mnie pokonał i wlazłam. Wkrótce zauważyliśmy, że w wodzie jest nawet życie - małe kraby dorwały się do upuszczonego kawałka melona, super widok. Nie było więc tak źle.

Gdy już się schłodziliśmy, poobserwowaliśmy istryjską przyrodę, posłuchaliśmy różnych germańskich języków, obejrzeliśmy różnorodne stateczki cumujące w zatoce, czas był ruszać dalej... Pa, pa, zatoko...



Przed odjazdem z Kamenjaka chcieliśmy jeszcze zobaczyć jego koniec, więc trochę na czuja pojechaliśmy dalej, klucząc wśród sieci dróg i dróżek.

Wreszcie dotarliśmy na wielki parking...



...i wyszliśmy rozejrzeć się po okolicy...



I to był moment, kiedy porzuciłam tęsknotę za Dalmacją, a zaczęłam się nieźle bawić niektórymi zjawiskami na Istrii. Byłam już prawie po urlopie, odpoczęłam jak lubię, a teraz miałam szansę na nowe ciekawe wrażenia i obserwacje, jak chociażby widok takich hawajskich toalet:



...albo kuni z furą (ale po co ):





Te wszystkie widoki, tudzież Anula śpiąca już ze zmęczenia w samochodzie, sprawiły, że nie zeszliśmy na sam dół, by obejrzeć klify. Zerknęliśmy tylko na najbliższe nadmorskie skałki z góry...







...przy parkingu znaleźliśmy jakieś tajemnicze bunkry i punkty obserwacyjne...





...porozglądaliśmy się tu i tam w różne strony...











...i ruszyliśmy do naszej zabitej dechami wsi odpocząć po pierwszym dniu zwiedzania Istrii. Może jutro będzie lepiej.

Dobrze ,że się nie pchałam na Kamenjak ,choć we wrześniu pewnie było tam luźniej.
Ale mogło być bardziej szaro od kurzu

W drugim odcinku relacji Kamenjak prezentuje się lepiej niż w pierwszym.

travel napisał(a):Dobrze ,że się nie pchałam na Kamenjak ,choć we wrześniu pewnie było tam luźniej.

W wrześniu?... Hmmm... może bym spróbowała?...

Nefer napisał(a):W drugim odcinku relacji Kamenjak prezentuje się lepiej niż w pierwszym.

Może należało od razu pojechać na sam koniec?... Nie wiem. Aut i ludzi była tam masa...
No i ten koński folklor...

Ale pył....
No i opalenizna poszła w .......zapomnienie...
Nie bałaś się wejść do wody ,że się zagipsujesz...