Dzieci - 40 wieków na was patrzy

Kolejnym punktem na naszej wycieczce jest Świątynia Hatszepsut. Trzy kaskadowo ułożone tarasy wykute w skale w pustynnym terenie.



Niektórzy twierdzą, że nie robi to dużego wrażenia i 15 minut wystarczy żeby wszystko oblecieć. Nam zajęło to prawie godzinę a raczej nie roztkliwialiśmy się nad każdym hieroglifem .




Ludzi na szczęście nie ma zbyt dużo. Jedna zorganizowana grupa (akurat polskojęzyczna) i kilka mniejszych.

Bilety mamy kupione przez internet ale kolejki do kasy nie ma. Jeżdżą podobne meleksy jak w Dolinie Królów w tej samej cenie.
Tu kręci się też sporo różnego rodzaju posiadaczy tajemnych kluczy, którzy za drobną opłatą wpuszczą do jakiś niedostępnych dla ogółu pomieszczeń. Chociaż wielu próbowało nas zwabić udało nam się bez tych „atrakcji”.

Jak wychodziliśmy podjeżdżało na parking więcej autokarów (pewnie to Ci co szybko uporali się z Doliną Królów albo mają tu przystanek w drodze z Karnaku do Doliny).

Kolejny punkt programu na ten dzień to świątynia Habu Medinet poświęcona bogowi Amonowi. To jak dla mnie jedno z najbardziej niedocenianych miejsc w Luksorze. Może nie jest tak ogromne jak Karnak czy tak słynne jak Świątynia Hatszepsut jednak dla mnie był to chyba numer jeden tego dnia .
Tu nie przyjeżdżają chyba żadne duże autokary. Lokalne busiki też chyba rzadko tu zaglądają. Byliśmy tylko my i jeszcze jedna para – cisza i spokój. Nawet strażnicy tajemnych miejsc (są tu jak w każdym egipskim zabytku ) nie byli zbyt nachalni.

Szczególne wrażenie robi pierwsza brama:




Ale dalej też jest super:



Razem z przerwą na drugie śniadanie zeszła nam się tutaj kolejna godzinka.

Aglaia napisał(a):Kolejnym punktem na naszej wycieczce jest Świątynia Hatszepsut. Trzy kaskadowo ułożone tarasy wykute w skale w pustynnym terenie.

Z daleka może mniej, ale z bliska świątynia jest wspaniała.

Aglaia napisał(a):Kolejny punkt programu na ten dzień to świątynia Habu Medinet poświęcona bogowi Amonowi. To jak dla mnie jedno z najbardziej niedocenianych miejsc w Luksorze. Może nie jest tak ogromne jak Karnak czy tak słynne jak Świątynia Hatszepsut jednak dla mnie był to chyba numer jeden tego dnia .
Tu nie przyjeżdżają chyba żadne duże autokary. Lokalne busiki też chyba rzadko tu zaglądają. Byliśmy tylko my i jeszcze jedna para – cisza i spokój. Nawet strażnicy tajemnych miejsc (są tu jak w każdym egipskim zabytku ) nie byli zbyt nachalni.

Zwiedzanie we względnej samotności to luksus, który pozwala na chłonięcie miejsca wszystkimi zmysłami. Zazdroszczę Wam tej wycieczki

wiola2012 napisał(a):

Aglaia napisał(a):Kolejnym punktem na naszej wycieczce jest Świątynia Hatszepsut. Trzy kaskadowo ułożone tarasy wykute w skale w pustynnym terenie.

Z daleka może mniej, ale z bliska świątynia jest wspaniała.

Nie wiem dlaczego ludzie jej tak nie doceniają. To pewnie też kwestia kolejności zwiedzania - wycieczki zazwyczaj zaczynają od Karnaku, który jest ogromny i potem człowiek jest pewnie tak umęczony, że cała reszta już go tak nie cieszy.

wiola2012 napisał(a):Zwiedzanie we względnej samotności to luksus, który pozwala na chłonięcie miejsca wszystkimi zmysłami. Zazdroszczę Wam tej wycieczki

Prawda. Ale jeszcze doświadczymy tłumu na tej wycieczce. Ale to potem. Na razie delektujemy się samotnością.

Kolejny punkt na naszej trasie to klasyka gatunku czyli Kolosy Memnona. Zatrzymuje się to chyba każdy autokar i busik - wszyscy wyskakują, robią fotki i pędzą dalej. My zrobiliśmy podobnie bo za dużo oglądania tu nie ma .

Kolosy to posągi faraona Amenthopa III i stanowią pozostałość jego świątyni grobowej. Świątynia uległa zniszczeniu w trakcie trzęsienia ziemi. A to co z niej zostało sukcesywnie niszczył Nil w trakcie wylewów.

Na dziś pozostały właściwie owe dwa kolosy:





W tle są jeszcze jakieś ruiny ale nie są udostępnione do zwiedzania



Wizytą przy kolosach kończymy wycieczkę po zachodnim brzegu Nilu. Całość razem z przejazdem z/do hotelu zajęła nam ok 6h. Gdyby człowiek chciał mógłby na pewno zobaczyć więcej - Dolina Królowych czy Ramesseum to tylko przykłady zabytków, które warto zobaczyć. Jednak przy naszej ekipie i czerwcowej pogodzie mówimy już pas. Po solidnej dawce historii czas na odpoczynek i relaks nad basenem .

Po raz kolejny podziwiam zorganizowanie sobie samodzielnie tylu atrakcji na jednym wyjeździe.
(choć dla takich wygów co jeździli po Afryce, Ameryce Środkowej i Malezjach - Egipt to pestka

I Uberów
(kurde trochę też wkurzyłbym się gdyby ktoś mi tak w połowie drogi powiedział jak Wam - jawny szantaż)

Dahszur, Sakkara i te Gizańskie piramidy "jedzące z ręki" szok

Dolina Królów (i Królowej Hatszepsut) oraz Luksor to jest moc.

Płynęliście potem jakoś stateczkiem po Nilu?

tony montana napisał(a):Po raz kolejny podziwiam zorganizowanie sobie samodzielnie tylu atrakcji na jednym wyjeździe.
(choć dla takich wygów co jeździli po Afryce, Ameryce Środkowej i Malezjach - Egipt to pestka

Dzięki. Ale to naprawdę nie było trudne . W czasach przeddzieciowych troszkę pojeździliśmy po Tunezji. Potem wskoczyła jeszcze Jordania. W Egipcie klimat jest podobny tylko tak jakby większy pierdzielnik ale idzie przywyknąć. Chociaż nie ukrywam, że w przypadku Egiptu jest to też chyba opcja droższa; all inn + zorganizowane wycieczki z Hurgady chyba wychodzą taniej. Jednak komfort samodzielnego podróżowania jest dla nas bardzo ważny. Na przyszłość rozważamy dolot do Hurgady albo na Marsa + wypożyczenie auta i objechanie tego czego nie zobaczyliśmy teraz. Bo apetyty na pewno zostały rozbudzone mocno.

tony montana napisał(a): I Uberów
(kurde trochę też wkurzyłbym się gdyby ktoś mi tak w połowie drogi powiedział jak Wam - jawny szantaż)

Syn z miną znawcy powiedział "Tato - to był typowy scam" . Ale korzystaliśmy potem z Ubera w Kairze i było OK. Jednak z/na lotnisko zamawialiśmy taxi z bookingu. Drożej ale mój spokój był tego warty .

tony montana napisał(a):Płynęliście potem jakoś stateczkiem po Nilu?

Rozważaliśmy ale ostatecznie odpuściliśmy. Nie miałam serca wyciągać dzieci z basenu. I tak na dużo nam pozwoliły .

Popołudnie upłynęło nam bardzo leniwie na moczeniu się w basenie. Nawet na obiad nie chciało nam się wyjść - zamówiliśmy go w hotelowej restauracji. Przynajmniej podali szybko i nie otruli .

Jak już basen zamknęli zostawiliśmy dzieci pod opieką niani Netflix a sami poszliśmy podziwiać zachód słońca. Zawsze lubię patrzeć na ten spektakl a w Afryce przy bezchmurnym niebie jest on szczególnie piękny.



Rozważaliśmy wieczorny rejs felukką ale to oznaczałoby wcześniejsze wyjście z hotelu, dojazd do przystani itp. Odpuściliśmy chociaż nasz driver bardzo zachwalał i jakbyśmy chcieli to on nam oczywiście da "good price, especially for you my friend" . Poza tym z tego co zdążyliśmy się zorientować wszystkie te felukki miały motorowy napęd więc aż tak bardzo tradycyjne to to nie jest .

Na kolejny dzień zostawiamy sobie absolutny must see Luksoru czyli świątynię Karnak. Najpiękniejsza, największa i ogólnie naj… ze wszystkich luksorskich zabytków. Niestety z różnych przyczyn nie udaje nam się dotrzeć tam wcześnie rano. Jesteśmy przed 10. Parking jest pełen autokarów i mniejszych busików.


Czyli będzie dużo ludzia.

Sprawnie kupujemy bilety w automacie. Przechodzimy przez bramki.

Spoglądamy na makietę i rekonstrukcję barek.



Idziemy do wejścia. Tłum jest rzeczywiście spory ale większość zmierza już do wyjścia. Czyli jest dla nas nadzieja.



Oglądamy barano-sfinksy.



I idziemy dalej w bok.



Przy tej bramie nie ma już ani jednego człowieka. A brama całkiem zacna – nie wiem czemu tak niedoceniana.



W okolicy też pustawo:



CDN

Karnak robi wrażenie, potężne kolumny, wielkie, masywne konstrukcje, niezliczona ilość hieroglifów na ścianach, chociaż nie ukrywam, że na mnie największe wrażenie zrobiły grobowce w Dolinie Królów, absolutny hit. Kolorowe hieroglify, które były wszędzie, niby zdjęcia wcześniej widziałem, ale nie spodziewałem się, że to będzie taka skala. Tym bardziej, że jak byliśmy w we wnętrzu jednej z piramid w Gizie i nic tam nie było, to zaskoczenie i zachwyt były duże.

Karnak jest tak duży, że trudno zmieścić go w jednym odcinku relacji. W dwa chyba też nie dam rady

Idziemy w stronę tych dwóch słynnych posągów:





Tu jest trochę więcej człowieków, szczególnie, że pobliżu jest też słynny skarabeusz, którego należy okrążyć w celu zapewnienia sobie wiecznego szczęścia. Ilość okrążeń zależy od przewodnika - niektórzy twierdzą, że wystarczą jedynie 3, inni nalegają na 5. Córka na wszelki wypadek obiegła go z 7 razy. Syn wyznaje już zasadę, że lepiej mądrze stać niż głupio biegać więc zadowolił się chyba 4.




Obok jest taki obelisk, na który nikt już nie zwraca większej uwagi - wszyscy widzieli podobny tylko jakby większy w Paryżu .



W pobliżu jeziorka też kręci się trochę ludzi, szczególnie, że to jedyne miejsce gdzie można uzupełnić zapas płynów i się pożywić. Płatność tylko gotówką a ceny adekwatne do rangi miejsca. Warto więc mieć trochę banknotów .



Idziemy dalej. Spotykamy Ramzesa z jego mikrą małżonką. Każdy chce mieć z nimi fotkę więc o zdjęcie bez człowieka dość trudno.



Potem skręcamy w kierunku najbardziej obleganego miejsca czyli sali kolumnowej - ale to już w następnym odcinku

Do sali kolumnowej docieramy w momencie kiedy większość wycieczek już sobie poszła. Może nie mamy jej całej tylko dla siebie ale jest całkiem znośnie.



Potem idziemy jeszcze w kierunku końca kompleksu. Za salą kolumnową zupełne pustki - tylko my i np. takie ludki:





A na koniec odbijamy w bok do czegoś co na znakach miało szumną nazwę „open air museum”. Museum jak museum ale te płaskorzeźby na ścianie niczego sobie były .




Po mniej więcej 2,5 godzinach stwierdzamy, że mamy już dość. Ostatni rzut oka na Karnak:




i wracamy do hotelu. Mamy jeszcze ok 40 minut na basen, potem obiad i czas wracać na lotnisko.

Karnak jest rzeczywiście naj, naj, naj. Trzeba przyznać, że mieli rozmach… - jakby powiedział klasyk. Ponieważ jest naj to każdy chce go zobaczyć i jest tu rzeczywiście bardzo dużo ludzi. Z tego powodu moje prywatne naj z Luksoru to jednak jest Habu Medinet – też duże, też z rozmachem, też piękne ale jednak spokojniejsze .

Aglaia napisał(a):Karnak jest rzeczywiście naj, naj, naj. Trzeba przyznać, że mieli rozmach… - jakby powiedział klasyk. Ponieważ jest naj to każdy chce go zobaczyć i jest tu rzeczywiście bardzo dużo ludzi. Z tego powodu moje prywatne naj z Luksoru to jednak jest Habu Medinet – też duże, też z rozmachem, też piękne ale jednak spokojniejsze .

Chciałabym zobaczyć te cudeńka na własne oczy. Muszę tylko przełamać stereotypowe myślenie u mojej brygady, której Egipt kojarzy się tylko z leniwym wypoczynkiem na AI . Pozwolisz, że skorzystam z Twoich zdjęć?

wiola2012 napisał(a):Chciałabym zobaczyć te cudeńka na własne oczy. Muszę tylko przełamać stereotypowe myślenie u mojej brygady, której Egipt kojarzy się tylko z leniwym wypoczynkiem na AI . Pozwolisz, że skorzystam z Twoich zdjęć?

Oczywiście - korzystaj śmiało .

Zdecydowanie warto przełamać stereotyp Egiptu jako kraju, po którym trudno podróżuje się samemu. Nasze doświadczenia może nie są jakieś spektakularne ale Gizę i okolice, Kair i Luksor na pewno można odwiedzić samodzielnie i mieć z tego bardzo dużo frajdy .

Wracamy na lotnisko z tym samym kierowcą, który woził nas po Luksorze i okolicach. Rzut oka na miasto zza szyb auta. Mimo, że to normalny pracujący dzień to miasto jest wyjątkowo spokojne.



Świątynia Luksorska



Kościół koptyjski



Osobliwości egipskich dróg



Samolotem leciała z nami młoda para – w pełnym ślubnym rynsztunku i z teściową (tudzież mamusią) w komplecie…



Żegnamy spokojny Luksor - na płycie lotniska, właściwie po środku pustyni tylko nasz samolot...



i po mniej więcej godzinie lotu witamy niezwykle gwarny Kair.



Stay tuned.