Cro-sprint Svilaja 2010

plavac napisał(a):...Nasza chorwacka przygoda dobiegała końca....

Jeszce dobrze fotela nie zagrzałem, a tu już koniec

Szkoda

pzdr

longtom napisał(a):Jeszce dobrze fotela nie zagrzałem, a tu już koniec

Szkoda

Widzisz Tomku - Plavac znany jest z Tego, że tak okrutnie obchodzi się ze swoimi czytelnikami

Pamiętam jak krótko nam bujał, że był w Buje i jeszcze krócej rozprawiał o jednodniowej wędrówce na pewien szczyt. On nas nie rozpieszcza, nie, nie, nie

A tak na poważnie - Plavacu znowu muszę się powtórzyć, ale GRATULUJĘ tej fantazji życiowej, która pozwala Ci na takie krótkie i szalone wyjazdy w nieznane (bądź znane )


pozdrawiam serdecznie


p.s. To teraz czekam na relację z Iberii

"Trzeba sobie jakoś radzić w życiu " - powiedział baca, zawiązując but dżdżownicą .

Nawet nie wiecie, jak się cieszyliśmy, tzn, my, Bracia ,kiedy udało się nam znaleźć te wspólne kilkadziesiąt godzin i przebiec razem ten cro-sprint. Wiele bym dał, żeby ruszać na wyprawy długie, dłuższe i najdłuższe - ale jak się nie ma, co się lubi, to ... trzeba sobie jakoś radzić w życiu

Dlatego też, muszę sobie poradzić z tym, Tymono, że nie napiszę relacji z Iberii, tylko okrutnie radośnie będę śledził Twoją ( i paru osób też ) i od czasu do czasu coś tam skrobnę
A - i otrzep dobrze kurz z ubrania - w jakie zakamarki cro-biblioteki Cię zaniosło !

Ciężko mi na duszy, że nie zagrzałeś fotela, longtomie.
Może coś wymyślę dla "paddierżania razgawora" ?

Dzięki, Sroczko . Nie ma to jak pośpiewać razem . Muszę sobie tylko poradzić z tym, że wirtualnie, a nie realnie - przy trzaskającym ognisku ...

Bikerze_HR - wiem o tym Dwa razy byłem tak blisko i nie udało się tam być Poradzę sobie z tym przy następnej wyprawie

Kulko - muszę sobie jakoś poradzić po tym błyskawicznym biegu ... z długim zimowym oczekiwaniem na następny Taki ze mnie niepoprawny marzyciel

Dobrze, że przywołałeś mnie do pionu Wojtku ...
Głupio jest nie mieć nadziei

Szczególnie wtedy, Januszu, gdy w około tyle przyjaznych ludzi

Piszę tu do Was i piszę, a tymczasem dżdżownica uciekła pod szafę
I jak ja teraz zrobię żonie zakupy

Pozdrawiam serdecznie

Plavacu dzięki za tę podróż w czasoprzestrzeni.

Dzięki Tobie jakoś tak o Dziadach mych i Babach rozmyślałam sobie tkliwie. Tym bardziej, że "Pamiątce" trzeba o Nich kiedyś opowiedzieć

Pozdrawiam i życzę powrotu z żonami

Znalazłem to tłumaczenie w zakamarkach cro-forum.
Niech będzie zakończeniem tej osobistej relacji.
Wszystkim ciepło dziękuję za wspólne wędrowanie po Chorwacji w , jak to ładnie Aguha powiedziała, czasoprzestrzeni naszych wspomnień.

Wczoraj "przekrzyczeć burzę" nabrało tragicznego realizmu...

Ale - głupio nie mieć nadziei !



Preko polja kroz sjećanje ide ---------- W mej pamięci idzie przez pola
kršan čovik, tvrde brade side ---------- krzepki człowiek z twardą siwą brodą
Pamtim pogled, tu toplinu oka -------- Pamiętam jego ciepłe spojrzenie
i svaka riječ je bila mu duboka -------- i każde słowo,które wiele znaczyło

Čvrst je dida bio kao stijena ------------- Dziadek był twardy jak skała
hrabra srca i kamenih gena ------------- dzielnego serca, z solidnego materiału
Sva je mudrost utkana u njemu --------- Wszelką madrość nosił w sobie
njegove su priče učile me svemu -------- jego opowieści uczyły mnie wszystkiego

Poštenim putem ići ------------- Idź uczciwą drogą
bit će teško znaj ---------------- choć wiedz, będzie ciężko
al' samo ćeš tako stići ---------- ale tylko tak dojdziesz
gdje je vječni sjaj ---------------- tam gdzie jest wieczne światło

Ej, da mi je s tobom --------------- Ej, żeby mi było dane z Tobą
kao prije dočekati zore ------------- jak kiedyś doczekać świtu
pogledati dolje ---------------------- popatrzeć w dół
sa Svilaje na Petrovo Polje ---------- ze Svilaji na Petrovo Polje
Moj dida i ja, prijatelja dva ---------- mój dziadek i ja, dwaj przyjaciele
drugo vrijeme - ista sudbina ---------- inne czasy - los ten sam

Gleda na me planina Svilaja ---------- Patrzy na mnie góra Svilaja
sa očima njegovoga sjaja ---------- Jego oczami pełnymi blasku
Crpio je snagu tamo gore ---------- Tam czerpał swoją siłę
planina mu iscrtala bore ----------- Góra wyrzeżbiła mu zmarszczki

Njegove su ispucale ruke ------------------ Jego popękane dłonie
meni bile kao mirne luke ------------------ były dla mnie jak spokojna przystań
Kako da mu zahvalim na svemu ---------- by podziękować Mu za wszystko
sinu ime dao sam po njemu --------------- synowi dałem po nim imię

Ej, da mi je pogledati dolje -------------- Ej, żebym tak mógł spojrzeć w dół
sa Svilaje na Petrovo polje -------------- ze Svilaji na Petrovo pole
pa da viknem jače od oluje -------------- i krzyknąć tak by przekrzyczeć burzę
da me dida još jedan put čuje ---------- niech mnie dziadek jeszcze raz usłyszy

Dziękuję

Za przeżycie 57 godzin z Wami.
Za nadzieję, za marzenia, za wspomnienie tych co byli przed nami.

Pozdrawiam Braci

Wspaniały pomysł na wyprawę... A do tego te uczucia, które udało się zamknąć w słowach i dźwiękach... Chyba wielu z nas tu chlipało... Dziękuję serdecznie, że mogłam się też zabrać z Wami Wielka Czwórko

A jak ma na imię Mama?

Nigdy nie poznałam mojej Babci, której klonem podobno jestem. Ale chyba zawsze będę pamiętać reakcje jej prawie-rówieśniczek (no będzie już kilkanaście lat temu - na wyjazdach w rodzinne strony) kiedy mnie widziały i żegnały się na mój widok, jakby ducha zobaczyły - bo podobno żywcem zdjęta skóra Mam nadzieję, że babcia Rozalia nie wstydzi się za mnie Tam, patrząc na to jaki mam charakterek

Jeszcze raz dziękuję!!!

Ja też przeczytałam i jestem pod ogromnym wrażeniem...

Pięknie, po prostu pięknie...

Ale mam też pytanko: umiałbyś doradzić jakąś książkę (śpiewnik) do nauki gry na flecie - mój synek ostatnio złapał takiego bakcyla i mnie co chwilę męczy, żeby mu coś na flet przełożyć /a ja tylko podstawową gamę umiem zagrać / i póki co to wynajduję mu na necie jakiej proste melodyjki i wspólnymi siłami przekładamy na nasze /z różnym efektem / - może masz coś sprawdzonego co mógłbyś polecić? Z góry dziękuję

Witaj, Wnuczko Babci Rozalii
Ładnie to tak było straszyć Jej koleżanki ...
Ale Babcia musiała się chichrać, gdy to widziała - pewnie pokazywała Cię wszystkim Aniołom i dumnie mówiła - moja krew !
Oj, Ulka, Ulka ...

Joanko - dzięki za miłe słowa.
Ogromnie rozbawiłaś moją rodzinę pytaniem o flet - do dzisiaj pamiętamy, jak nasz syn "cierpiał" ćwicząc na tym instrumencie przed lekcją muzyki . Pewnie dzięki temu w jednej chwili wymienił teraz ( po latach ! ) nazwę książki, z której się uczył - Fiku miku na fleciku
Jest tam spis treści przystosowanych do fletu piosenek.
Ja jestem samoukiem. Kiedyś znałem nuty, teraz je tylko słyszę - ale zapisać i odczytać już nie potrafię.
A szkoda ... trzeba było być pilniejszym

pozdrawiam

...10/10 przeczytałem cz.I, pomyślałem, że poczekam cierpliwie i zasiądę jak już będzie całość...
Dziś przeczytałem jednym tchem
Tyle tu wzruszających zdań, przemyśleń... Sam pomysł zebrania Braci na wspólny wyjazd...
Piękna wyprawa, pięknie opisana
Jakoś tak mi się nostalgicznie zrobiło, zwłaszcza w kontekście nadchodzących dni...
Chyba piszę to wszystko dosyć chaotycznie, ale na prawdę jestem pod wrażeniem...

pozdr

plavac napisał(a):Piszę tu do Was i piszę, a tymczasem dżdżownica uciekła pod szafę

- Ma ktoś pudełko zapałek?
- Nie.
- No to nie zbudujemy helikoptera - stwierdził z rezygnacją MacGyver.

Plavcu, ale jazda. Jak usiadłem to od dechy do dechy przeczytałem. Aguha mi z ust wyjęła podróż w czasoprzestrzeni.

Z Ostarijskiej Przełęczy też mieliśmy nasz pierwszy widok na Jadran.

Teraz nam została już tylko jedna babcia mojej lepszej połówki. Po dziadku który zginął wiele lat przed moim urodzeniem mam drugie imię od którego się wzięła moja forumowa ksywka

Dziś wracając z roboty jakimś przypadkiem słuchałem bałkańskiej składanki, gdzie "Moj dida i ja" też się znalazło. Wtedy to tłumaczyliśmy tak na chybcika, może kiedyś się poprawi...

Kiedyś znowu spojrzę ze Svilaji
Na Petrovo polje tam w oddali
I tak krzyknę, by przekrzyczeć burzę
Niech mnie dziadek usłyszy tam w górze.

Januszu, Kamilu - dzięki za odwiedziny późną porą. Dobrze choć, że może tej nocy odeśpicie zaległości - będzie trwała godzinę dłużej

Dziś popołudniu znów zbierzemy się całą rodziną w pewnym mieście na południu i pójdziemy zapalić lampki na grobach bliskich. Będziemy także u Dziadka. Zaśpiewamy mu cicho ( żeby nie wywołać zamieszek ) pewną piosenkę , a rodzinie przetłumaczymy słowa, już z pięknym literackim przekładem ostatniej zwrotki.
Potem zaczniemy nasze zaduszki rodzinne, oglądając zdjęcia i snując wspomnienia.
Opowiem wszystkim o ludziach spotkanych na cropli .
To, co tworzymy, to ogromna wartość.

pozdrawiam serdecznie

Dzięki wielkie Plavac!
Właśnie mąż poleciał za tą książeczką, bo dzwoniłam i jest u nas w księgarni za 8 zł.
Wiesz jak to jest z dziećmi, mój jak miał w tamtym roku naukę gry na flecie w szkole to też traktował jak zło konieczne a teraz jak nie ma to mu brakuje a te pioseneczki co zna już mu się znudziły.

Specjalne podziękowania przesyłamy tu wspólnie dla Twojego syna! Proszę nie zapomnieć przekazać!

plavac napisał(a):Rozpoczyna się spektakl światłocieni .........

... wywołany grą na flecie !

plavac napisał(a):... I na pewno nie przez to skubanie nie udało się zasnąć od razu. To pewnie przez ten uparty zachwyt ...

...na pewno ... po takim spektaklu - "światło i dźwięk"! To jakby inaczej!

Pozdrawiam

Cóż mogę dodać do tylu pięknych słów.

Piękne chwile