Covidowe wakacje, czyli Bułgaria zamiast… Bułgarii

megidh napisał(a):,,,,,,,,,,,,,
Niestety nie dotarliśmy w te okolice.
,,,,,,

wielka szkoda ,
bo to jest w "połowie" drogi miedzy SB a mariną w ŚV,
a "klimat" całkiem inny,
ale prawdą jest że ŚV to taka "wakacyjna miejscowość,
wrzucam fotkę plaży z sierpnia,
mam fajniejsze fotki z plaży ale troszkę nie wypada,
nie wiem jak dziś ale ŚV jest(by ?ł)
OK,

599 napisał(a):wrzucam fotkę plaży z sierpnia,
mam fajniejsze fotki z plaży ale troszkę nie wypada,
nie wiem jak dziś ale ŚV jest(by ?ł)
OK,

Mocno zatłoczona ta sierpniowa plaża.

Nazwa miasta Sveti Vlas pochodzi od imienia św. Błażeja, który w 316 roku został ścięty w imię wiary Chrystusa, a później został ogłoszony świętym.
Sveti Vlas, pomimo tego, że jego historia sięga aż do czasów starożytnych, nie jest miejscowością, w której można by obejrzeć jakieś zabytkowe obiekty. Istniało tutaj kiedyś aż pięć kościołów, które nosiły imiona: św. Błażeja, św. Piotra, św. Eliasza, św. Andrzeja i św. Anny, jednakże zostały one w XVIII wieku zniszczone przez najazdy piratów.
Na miejscu, w którym znajdowały się pozostałości kościoła św. Błażeja w 2007 roku bracia Dinevi rozpoczęli budowę nowego kościoła o tej samej nazwie.
Kościół został zbudowany bez porozumienia z władzami, z naruszeniem prawa. Na wszelkie zastrzeżenia Narodowego Instytutu Zabytków Kultury służba prasowa braci Dinevi odpowiadała, że teren jest ich własnością i nie ma potrzeby wydawania zezwoleń.
Kościół jest niewielki. Jego kopuła sięga 16 metrów wysokości, a dzwonnica 22 metrów.
W 2010 roku kościół został uroczyście otwarty przez Patriarchę Ekumenicznego Bartłomieja.
Kościół stoi pomiędzy zabudowaniami i wokół niego nie ma zbyt dużo wolnej przestrzeni.





Bardzo mi się spodobała ta ażurowa osłona otworów okiennych wieży.


Otoczenie kościoła.





Pora wejść do środka.




W kościele tym przechowywana jest część relikwii św. Błażeja. Głowa św. Błażeja przechowywana jest w kościele Sv. Vlaho w Dubrowniku, bowiem św. Błażej jest również patronem tego chorwackiego miasta
Znajduje się tutaj także Złoty Krzyż, w którym osadzony jest kawałek Krzyża Pańskiego.
Kościół posiada bogaty ikonostas a ściany i kopuła są ozdobione licznymi malowidłami o tematyce biblijnej.














Pomimo tego, że kościół jest młodym tworem, to spodobał nam się. Wewnątrz wyczuwa się pozytywną energią, która i nam się udzieliła.

megidh napisał(a):,,,,,,
Mocno zatłoczona ta sierpniowa plaża.

noooo,
ta fotka nie oddaje w pełni "zatłoczenia"plaży,
ale z drugiej strony każdy bez problemu znajdzie kawałek piasku
dla swojego "ręcznika",
z moich trzech pobytów w BG pobyt w ŚV
uważam za "najfajniejszy",
może dlatego że pierwszy ?

Ale intensywne kolory malowideł w kościele....

piekara114 napisał(a):Ale intensywne kolory malowideł w kościele....

Kolory rzeczywiście dają tam po oczach. Jak się zestarzeją, to przybledną.

Powodem tej intensywności być może było słońce, które wdzierając się do kościoła przez bardzo liczne otwory okienne usytuowane w kopule, mocno oświetlało wnętrze.
Nie poprawiałam swoich zdjęć, mój aparat takie kolory właśnie odwzorował i nie odbiegł za daleko od rzeczywistych kolorów.
Wiadomo, że każdy aparat cyfrowy inaczej rejestruje kolory, ale lustrzanka mojego męża zrobiła zdjęcia w bardzo podobnej kolorystyce.

Koło tego nawet fajnego nowego kościółka byliśmy, ale było zamknięte.

tony montana napisał(a):Koło tego nawet fajnego nowego kościółka byliśmy, ale było zamknięte.

Nam się poszczęściło, bo normalnie kościół powinien być otwarty do 17-tej (tak wynikało z tabliczki przymocowanej na drzwiach świątyni) a my tam byliśmy przed 18-tą, ale na dodatkowej kartce była informacja o zmianie godzin otwarcia i mogliśmy tam przebywać aż do 19:30.

W miejscowości Sveti Vlas znajduje się jeszcze jeden kościół.
Jest to pochodząca z 1865 roku świątynia św. Atanazego, która wewnątrz wygląda nawet ciekawie, ale nie chciało nam się iść prawie 2 kilometry pod górę, żeby ją obejrzeć, bo nie mieliśmy pewności, czy będzie otwarta.

Z tych samych powodów zrezygnowaliśmy z obejrzenia pozostałości po kościele św. Andrzeja. Jest to znajdująca się na samym skraju miasta kaplica w sąsiedztwie której znajduje się ujęcie bieżącej wody, która podobno działa leczniczo i pomaga w chorobach oczu.

Po wyjściu z kościoła zadzwoniliśmy do naszego "taksówkarza" i umówiliśmy się z nim na przystanku autobusowym znajdującym się przy głównej ulicy.
Aby tam dojść trzeba się trochę powspinać, bo uliczki są strome.


Z okolicy przystanku rozciąga się fajny widok.



Czekając na taksówkę rozglądaliśmy się wokół i zainteresowały nas trzy kapliczki.

Ale to nie były typowe kapliczki, bowiem wewnątrz nich nie było żadnych świętych figurek.
Zobaczyliśmy tam tablice z informacjami o mieście Sveti Vlas, o Rylskim Monastyrze oraz o Bułgarii.
Bardzo oryginalny sposób przedstawienia informacji turystycznych.






Na wybrzeżu Morza Czarnego w okolicy miejscowości Sveti Vlas kończy się masyw górski Stara Płanina.
W okolicy przystanku rozpoczyna się szlak górski, którym można dojść do punktu widokowego, z którego rozciąga się wspaniały widok na wybrzeże Morza Czarnego.
Przy wejściu na szlak stała taka mapa.

Na taksówkę nie czekaliśmy długo (o już jedzie) i wróciliśmy do hotelu.

Wieczór nadszedł szybko i o godzinie 19:30 było już ciemno.
Na spanie jeszcze za wcześnie, siedzenie w lobby czy przy basenie już nam się znudziło więc padła propozycja, żeby iść do Nessebaru na nocne zwiedzanie. Propozycja została przyjęta entuzjastycznie, więc ruszyliśmy w drogę. Mieliśmy zamiar iść na nogach, bo to przecież niedaleko, ale po przejściu około 200 metrów od hotelu natrafiliśmy na taksówkę stojącą dosłownie na przejściu dla pieszych. Taksówkarz zaproponował, że podwiezie nas do Nessebaru za 8 lewów. Cena bardzo zachęcająca, ale skąd on wiedział, że naszym celem jest Nessebar. Na nasze pytanie o wyjaśnienie tej kwestii odpowiedział, że z tego miejsca i o tej godzinie to celem turystów na 99% jest właśnie Nessebar i że jeszcze mu się nie zdarzyło, żeby źle ocenił cel turystów. Po takim wyjaśnieniu wsiedliśmy do jego taksówki i po kilku minutach byliśmy na miejscu.
Nessebar po zmroku jest pięknie oświetlony i wygląda zjawiskowo. Sami zobaczcie.




Cerkiew Chrystusa Pantokratora


Cerkiew Jana Chrzciciela




Na tym drzewku (pierwsze od lewej) rosły dziwne owoce. Dopiero po bliższym przyjrzeniu się olśniło mnie, że to przecież niedojrzała persymona, czyli kaki.


Termy bizantyjskie, a właściwie to, co po nich pozostało.


Na takie tablice informacyjne w pełnym słońcu dnia nie zwróciliśmy uwagi, dopiero w nocy przykuły naszą uwagę.



Wygląda mi to na odwróconą głowicę kolumny korynckiej, ale pewności nie mam.
Byłaby z niej piękna podstawa do stolika.


Oświetlone nielicznymi lampami uliczki wyglądały tajemniczo.


Wejście do winiarni.



Cerkiew Archaniołów Michała i Gabriela (z XIII wieku).




Cerkiew św. Paraskewy





Cerkiew Świętej Bogurodzicy




Pomimo późnej godziny sklepiki z pamiątkami nadal są otwarte.



Cerkiew Św. Zofii




Tuż obok Cerkwi św. Zofii znajduje się zabytkowa turecka fontanna - istniejąca od czasów panowania tureckiego.


Picie wody tylko udawałam (do zdjęcia).


Zaułki wokół Cerkwi św. Zofii.

Wieczorny spacer w takim miejscu to jest TO ! Zwłaszcza letnią porą

dangol napisał(a):Wieczorny spacer w takim miejscu to jest TO ! Zwłaszcza letnią porą

Też tak uważam, dlatego wyszukuję nasze wczasy w pobliżu takich miejsc, żeby wieczorami móc "z buta" do nich się dostać.

Dalsza część nocnego spaceru.

Mocny nocny



Klimatyzator prawie niewidoczny. Ta obudowa spowodowała, że wtopił się w otoczenie.
Ciekawe tylko, czy nie powoduje ona skutków ubocznych dla tego urządzenia.


Fajna fonatanna.