Buongiorno! Benvenuti! Skarby Umbrii i Rzym na deser

Rzym, Plac Hiszpański (Piazza di Spagna)

Od Di Trevi spacerujemy w kierunku kolejnego słynnego placu.












Plac Hiszpański (Piazza di Spagna) swoją nazwę zawdzięcza leżącemu na jego południowym krańcu Pałacowi Hiszpańskiemu, w którym mieści się ambasada Hiszpanii przy Watykanie.






Niewątpliwą ozdobą placu jest barokowa Fontanna Barcaccia, którą w 1623 roku zamówił papież Urban VIII. Jej wykonawcą był Pietro Bernini, ojciec słynnego Gian Lorenzo. Fontanna miała upamiętniać powódź, jaka dotknęła Rzym w Boże Narodzenie 1598 roku.
Według legendy wody Tybru wyrzuciły właśnie w tym miejscu rybacką łódkę.




Ale Piazza di Spagna słynie przede wszystkich ze Schodów Hiszpańskich, dla Włochów La Scalinata di Trinità dei Monti .
Schody mają 138 trawertynowych stopni i łączą Plac Hiszpański z kościołem Trinità dei Monti. Wzniesione zostały w latach 1723–1725 według projektu Francesca De Sanctisa, a ich budowę sfinansował francuski dyplomata Étienne Gueffier, który pełnił funkcję ambasadora Francji w Rzymie.






Od jakiegoś czasu na Schodach Hiszpańskich jest na tyle pusto, że można sobie bez problemu trzasnąć focie nie martwiąc się, że ktoś nam wejdzie w kadr .




To efekt wprowadzonego przez władze Rzymu w 2019 roku zakazu przesiadywania na schodach. Nowego porządku pilnują mundurowi.
Dementuję jednak pogłoski, jakoby nie dało się tu już usiąść do zdjęcia. Tyle jeszcze można .




Widok ze Schodów Hiszpańskich na Piazza di Spagna i dochodzącą do niego Via dei Condotti.




Lubię się przespacerować tą Via dei Condotti, gdzie swoje sklepy mają takie ekskluzywne marki jak Dior, Prada, Gucci, Giorgio Armani, Louis Vuitton ...
Nie zupełnie mój styl i zupełnie nie moja półka cenowa, ale bardzo chętnie oglądam witryny .




Zostawiamy ten powiew luksusu i skręcamy w stronę jeszcze jednego popularnego rzymskiego placu.

Rzym, Piazza del Popolo

Jesteśmy na Piazza del Popolo.
Po południowej stronie placu znajdują się dwa niemal identycznie wyglądające barokowe kościoły poświęcone Matce Boskiej: Santa Maria dei Miracoli oraz Santa Maria in Montesanto, oba z drugiej połowy XVII w.
Na pierwszy rzut oka takie same, różnią się od siebie przede wszystkim kopułami, kościół Santa Maria dei Miracoli wieńczy kopuła ośmioboczna, a kościół Santa Maria dei Montesanto dwunastoboczna.








Pośrodku Piazza del Popolo stoi 24-metrowy obelisk egipski wzniesiony przez Ramzesa II w Heliopolis ponad 3.000 lat temu. Do Rzymu sprowadzony został w 10 r. p.n.e. za panowania cesarza Oktawiana Augusta dla przyozdobienia Circus Maximus. Na Piazza del Popolo trafił dopiero w 1589 r. za sprawą papieża Sykstus V.




Od północy na plac prowadzi XVI-wieczna brama Porta del Popolo.





Ale wróćmy na plac. Za Fontaną della Dea Roma znajdują się schody prowadzące na taras widokowy na Wzgórzu Pincio.






Udało nam się zdążyć przed zachodem słońca .
Z Pincio mamy widok na Piazza Popolo, Watykan i jeszcze spory kawałek Rzymu .












Szybko zapalają się kolejne światełka .








Słońce żegna się z Wiecznym Miastem.






Siedzimy jeszcze dłuższą chwilę czekając aż niemal zupełnie się ściemni.

Wieczorny Rzym

Powoli schodzimy ze Wzgórza Pincio. Na "nasze" Zatybrze mamy jeszcze całkiem konkretny spacerek przez wieczorny Rzym.




Obelisk Salustiano stojący przed kościołem Santissima Trinità dei Monti powstał prawdopodobnie w II w. n.e. na zamówienie cesarza Hadriana, wielkiego miłośnika historii Egiptu.
Wreszcie doczytałam , że Rzym zdobi w sumie trzynaście starożytnych obelisków i wszystkie one powstały w kamieniołomach w Asuanie. Siedem z nich wykonano jeszcze dla faraonów, a sześć już na polecenie kolejnych rzymskich imperatorów po tym jak w I w. p.n.e. Cesarstwo podbiło Egipt.





Policjanci zniknęli już sprzed Schodów Hiszpańskich. Nikt nie gwiżdże, można siedzieć .




Dużo osób z tej możliwości korzysta .




Przechodzimy przez Piazza Colonna, a którym stoi Kolumna Marka Aureliusza.
Licząca blisko 30 metrów kolumna wykonana została z marmuru karraryjskiego w latach 180 - 193 n.e. Powstała dla upamiętnienia zwycięstw wojsk rzymskich pod dowództwem cesarza Marka Aureliusza odniesionych nad plemionami barbarzyńskimi (Markomanów, Kwadów, Sarmatów, Jazygów).






Genialne są te relify







Po sąsiedzku, na Piazza di Pietra, warto zobaczyć pozostałości po Świątynia Hadriana z 145 r. n.e.
Ściana z 11 kolumnami koryckimi stanowi obecnie fasadę gmachu giełdy.







Obowiązkowo przechodzimy koło Panteonu .




„Wzniesiony przez Marka Agryppę, syna Lucjusza, kiedy był po raz trzeci konsulem”






(...)

Trochę dłużej zabawiamy na mojej ulubionej Navonie .










Nie za długo, bo koniecznie chcę jeszcze zajrzeć na mój drugi ulubiony rzymski plac .




Campo de' Fiori tętni życiem od rana do nocy. W dzień rozkłada się tu targ, a wieczorem zapełniają się restauracyjne ogródki.








Na wszystko to kamiennym wzrokiem spogląda Giordano Bruno, skazany za herezję przez Kongregację Świętej Inkwizycji i tu właśnie spalony na stosie 17 lutego 1600 r.





Jeszcze ostatnia prosta,




przechodzimy przez Ponte Sisto i jesteśmy na Zatybrzu.








Na Piazza Trilussa zawsze można było liczyć na występ jakiegoś ulicznego artysty.




My już mamy jednak dość wrażeń na dziś .
Mijamy Bazylikę Santa Maria in Trastevere i chwilę później skręcamy już w naszą Vicolo del Leopardo.






Cudowny dzień, cudowny Rzym .


Tak, mniej więcej, wyglądała nasza trasa

Zdjęcia nocne uwielbiam Twoje - super
Rzym wspaniały, fajnie popatrzeć na kiedyś odwiedzane miejsca

pozdrawiam, Michał

Piękne , magiczne wprost nocne kadry


Pozdrawiam
Piotr

majkik75 napisał(a):Zdjęcia nocne uwielbiam .

Jeszcze parę rzymskich wieczorów przed nami .

majkik75 napisał(a):Twoje - super

piotrf napisał(a):Piękne , magiczne wprost nocne kadry

Dzięki Panowie za dobre słowo .

Drepczę za Wami i w dzień i w nocy, cały czas jest pięknie

mysza73 napisał(a): cały czas jest pięknie

Jak to w Rzymie .

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a): cały czas jest pięknie

Jak to w Rzymie .

No ba
Idźmy więc dalej

Rzym, Termy Karakalli

Trzeci dzień w Wiecznym Mieście przeznaczyliśmy w zasadzie w całości na obejrzenie tych atrakcji, na które zabrakło nam czasu podczas pierwszego pobytu. Przed nami długie spotkanie ze starożytnością.
Niemiłośników kamieni przepraszam .

Opuszczamy Zatybrze przez Ponte Palatino i wchodzimy na Forum Boarium. To najstarsze forum w Rzymie powstało już w VI w. p.n.e., a odbywał się na nim targ bydlęcy.
Dziś na forum można oglądać antyczne świątynie Herkulesa i Portunusa.
Okrągła świątynia Herkulesa Victora, poświęcona opiekunowi handlarzy oliwek i oliwy, powstała ok. 40-30 r. p.n.e.
Ta czworokątna, poświęcona Portunusowi opiekunowi portów, została wybudowana między 80 a 50 r. p.n.e.









Dalej idziemy wzdłuż Circus Maximus skąd mamy ładny widok na Palatyn.








Pozostaje minąć jedno duże skrzyżowanie i prawie jesteśmy na miejscu.
Termy Karakalli - monumentalny kompleks rzymskich łaźni publicznych i najlepiej zachowany obiekt tego typu.

Na początek wizualizacja .




Kupujemy bilety (8€ normalny) i wchodzimy na teren kompleksu. Tłumów nie ma .













Budowę term rozpoczęto w 206 roku za panowania cesarza Lucjusza Septymiusza Sewera, a dzieła dokończył jego syn i następca Marek Aureliusz Antoniusz - Karakalla. Termy oddano do użytku w latach 216–217.













Termy funkcjonowały ponad 300 lat, a popadły w ruinę po 537 roku, kiedy to oblegający Rzym Ostrogoci zniszczyli zasilający je akwedukt Aqua Marcia.
Po upadku zachodniego Cesarstwa Rzymskiego kompleks był wykorzystywany jako źródło materiałów budowlanych i kamień po kamieniu rozbierany na potrzeby wznoszenia innych rzymskich budowli. I tak na przykład kolumny z Term Karakalli widzieliśmy w Bazylice Św. Marii na Zatybrzu.












Do naszych czasów zdołała jednak przetrwać duża część masywnych ścian kompleksu ...










oraz część kolorowych mozaik podłogowych.








(...)

Cały kompleks łaźni zajmował obszar około 12 hektarów. Znajdował się tu duży otwarty basen (natatio), basen z gorącą wodą (caldarium), basen z zimną wodą (frigidarium), pomieszczenia sauny (tepidarium), sale masażu, sale gimnastyczne, szatnie, a nawet biblioteki.
Zakłada się, że miejsce to mogło pomieścić jednocześnie ok. 1.500 osób, a przez cały dzień przewijało się przez termy nawet 8.000 Rzymian.
















Termy były bardzo bogato udekorowane. Wnętrza zdobiły marmurowe okładziny, sztukaterie, mozaiki, rzeźby. Niewiele pozostało z tej świetności, trochę rzeźbionego marmuru i fragmenty czarnobiałych mozaik.










Te charakterystyczne ściany z wnękami otaczały basen zewnętrzny nazywany natatio. We wnękach ustawione były rzeźby.










Rekonstrukcja dla ciekawych, jak to w czasach Imperium wyglądało .





Pod termami znajdował się rozbudowany system podziemnych korytarzy, które umożliwiały obsługę basenów. W 2012 roku, po przeprowadzeniu niezbędnych prac konserwacyjnych i archeologicznych, niewielką część korytarzy i tuneli postanowiono udostępnić do zwiedzania. Podziemia otwierane są jednak tylko okresowo, nam się niestety nie poszczęściło .
Pozostało oglądanie tego co na powierzchni.











Tereny Term Karakalli od niemal 100 lat wykorzystywane są do koncertów i plenerowych spektakli teatralnych. Swoją letnią scenę ma tu Opera di Roma.








Podobało nam się bardzo

Nawet się zastanawiałam czy by kiedyś tam zajrzeć ... ale teraz już nie muszę

Odpuściliśmy sobie termy bo myślałam, że nie będą ciekawe . Byłam w błędzie.

Marze_na
Ale wróćmy na plac. Za Fontaną della Dea Roma znajdują się schody prowadzące na taras widokowy na Wzgórzu Pincio.

Pierwszy dzień w Rzymie rozpoczęliśmy od tego placu. Rozejrzelismy się dokładnie, weszlismy na wzgórze na taras widokowy i… zakochałam się w Rzymie

A o Schodach Hiszpańskich z taką ilością ludzi jak u Ciebie to tylko mogłam pomarzyć .

Mozaiki świetne, te czarno-białe także

Same termy też super. Było widać systemy zasilania w podgrzaną wodę? Każdorazowo przy termach szukam tej instalacji.