Bez czterech kółek – Koufonissi 2019 i szczypta Naxos

longtom napisał(a):

dangol napisał(a):...śniadanie ...

wygląda apetycznie

Apetycznie wyglądało, wyśmienicie smakowało

Zdecydowaliśmy się na plażowanie na drugim krańcu Nero. Podążając w tym kierunku, „podziwialiśmy” rękodzieło wystawione (zapewne na sprzedaż ) przez sezonowego mieszkańca plaży, który za swą siedzibę obrał rozłożyste drzewa i krzaczory u ujścia suchego koryta stromej dolinki. Odzienie oczywiście przy tej temperaturze było mu zupełnie zbędne , opalenizny pewnie niejeden by mu pozazdrościł . Ewidentnie epoka hippisów nadal trwa na Kato Koufonissi

Usadowiliśmy się na samym końcu plaży, w cieniu klifu. Tego dnia wiatru właściwie nie było wcale, w pełnym słońcu nie dalibyśmy rady wypoczywać.
Ze względu na upał i okoliczności, zasadniczo bez kostiumu, ale do foty założyłam.



Gdyby nie to wielkie pływało kotwiczące naprzeciwko, mielibyśmy intymny zakącik.









Po kilkukrotnych kąpielach uznaliśmy, iż wolimy jednak większą prywatność , wobec tego lepiej się zebrać i pójść w inne miejsce. Zwłaszcza, że do Nero dopływał stateczek wycieczkowy ze sporą ilością chętnych zażywania piękna Nero…

Z plaży na grzbiecik podeszliśmy dolinką zaczynającą się przy „Willi Hipisa” …

Ruszyliśmy w kierunku zatoki Panagia, stamtąd właśnie zdecydowaliśmy wrócić łódką na naszą wysepkę. Ale do tego momentu mieliśmy jeszcze sporo czasu . Na razie czekał nas spacer do kolejnego miejsca wybranego na plażowanie...

Pomysł z wycieczką bardzo mi się podoba, super opcja na spędzenie jednego, albo i nawet 2 dni. Myśmy na to nie wpadli jakoś, zresztą za krótko byliśmy na Koufonisi. Także jest to jakiś tam powód by jednak kiedyś tam (jak było w planie) wrócić - mamy zresztą do zaliczenia jeszcze Iraklię i Donoussę.
Przypuszczam jednak że tak miesiąc wcześniej, albo nawet i w połowie września oblężenie jachtowo-stateczkowe tej wysepki jest znacznie większe. Mimo to pewnie da się to przeżyć .
Ciekawe co wybraliście jako bardziej prywatne . Przyjrzałem się mapie i ja bym chyba postawił na Genoupas .

Twój wybór z pewnością spodobałby się także nam , ale tak jak już wspomniałam, poszliśmy w stronę Panagii, czyli w kierunku przeciwnym. Po drodze też są fajne miejsca .
Gdyby dzień był dłuższy, a na Kato popłynęlibyśmy chociaż o godzinę wcześniej (tak jak jeszcze można było poprzedniego dnia), warto byłoby spenetrować i tamtą część wyspy...
Ze względu na upał zdecydowaliśmy się na mniej intensywne zwiedzanie, zwłaszcza że nie zabraliśmy ze sobą wystarczającej ilości płynów. Może kiedyś wrócimy na Koufonisi, wtedy spacerowe "straty" nadrobimy .

Przed nami najwyżej położony punkt naszej trasy (ale nie jest to najwyższa część Kato Koufonissi, której maksymalna wysokość zbliżona jest to poziomu „naszej” Koufonissi).



Chociaż podejście nie jest trudne, to w upale wydaje się takim. Na szczęście cały czas jest widokowo , więc jest pretekst, aby często przystawać , a przy okazji trochę odsapną.

Ostatnie spojrzenie w stronę Nero …

Niegdyś na Kato Koufonissi znajdowały się tereny pasterskie monastyru Panagia Hozoviotissa z Amorgos. Czy akurat te ruiny, do których właśnie doszliśmy, są aż tak stare? Raczej nie…





Dawna farma zwie się Alonistria, znajduje się tuż nad klifem, który widzieliśmy z łódki.

Wyraźna ścieżka prowadzi nas dalej… Nie jest wprawdzie oznakowana, ale trasa jest tak oczywista , że szanse na zabłądzenie znikome.

Wkrótce mieliśmy widok na zatokę Detis (Δέτης), właśnie tam zamierzaliśmy poplażować znacznie dłużej , niż na Nero.

Aby dotrzeć do Detis od strony Nero, od głównej ścieżki trzeba odbić w prawo tuż po minięciu ogrodzenia dla kóz. Plaża jest mniej więcej w połowie naszej trasy (od Nero do Panagii jest około 3 km).







Nie licząc kóz na skalistym cypelku oddzielającym dwie części zatoki, byliśmy tam właściwie sami . Na jakieś 10 minut dotarła tam jakaś młoda parka, ale odeszli po dość szybkiej kąpieli i krótkiej sesji zdjęciowej. Kolejna para, tym, razem od nas starsza, dotarła do Detis wtedy, gdy już zbieraliśmy się do odejścia.

Plaża Detis jest piaszczysto-żwirowa, w wodzie tuż przy brzegu są kamyczki, dalej jest też trochę piasku.

Miejscówka była świetna, woda cieplutka, a przed nadmiarem słońca mogliśmy się schować pod skałkami

Na Detis spędziliśmy nieco ponad 1,5 godziny.













Gdyby nie było tak gorąco, pewnie plażowalibyśmy dłużej i wrócilibyśmy na „naszą” wyspę ostatnim kursem łódki. Zapadła jednak decyzja o powrocie z Panagii już o 15:30.