Albania. Relacja z jazdy.

Pokazałem hotel i to co z niego widać, więc czas na wędrówkę po plaży. Wędrówki na południe, bo tam jeszcze cieplej. Tam odkryliśmy pierwsze nadmorskie bunkry oraz znacznie więcej lokalnych interesów. Do najciekawszych należy zapewne strzelnica na plaży i to w bezpośredniej bliskości plażowiczów, budowlana taczka ze śladami ciężkiej pracy na budowie, będąca chwilowo stanowiskiem z prażoną kukurydzą oraz samochód moczący opony w morskiej wodzie, by być możliwie jak najbliżej klientów. Fajne są też ruchome stragany ze sprzętem do pływania dla dzieci. O lodach i owocach nie wspomnę, bo i tak człowiek ma już dość, jak kolejna grupa namawia go do kupienia "oryginalnych adidasów", koszulek itp. Na tym ostatnim zdjęciu widać też, że i tu starsze kobiety przestrzegają zasad swojej religii. Nie jest to jednak widok powszechny, bo lata komunizmu zrobiły swoje, a na dodatek odmiana albańskiego islamu jest najłagodniejszą jego formą. I tu uwaga zasadnicza. Mówię o Albanii, bo w Kosowie i Macedonii jest zupełnie odwrotnie. Podobnie jest z albańską mafią, której siedziba jest właśnie w tamtym rejonie, czyli poza Albanią.

brrr, jak widzę te tłumy na plaży i tych wszystkich "handlarzy" to zaraz przypomina się polskie morze z lat dzieciństwa!

Pudelek napisał(a):brrr, jak widzę te tłumy na plaży i tych wszystkich "handlarzy" to zaraz przypomina się polskie morze z lat dzieciństwa!

Z uwagi na bliskość Tirany, soboty i niedziele, to prawdziwy najazd albańskich rodzin z obowiązkowymi turystycznymi lodówkami pełnymi jedzenia. Im dalej od centrum, tym ich mniej. Hotel miał swoje leżaki i wydzielony kawałek plaży, dlatego napisałem, że te interesy i tłumy były nieco od nas oddalone. Zawsze mogliśmy korzystać z basenu przy hotelu, w którym było luźno. A poza tym, to była nasza baza wypadowa, więc po powrocie, wieczorkiem, gdy tłumy opuściły nasze ziemie, my rozkoszowaliśmy się ciszą i spokojem na wodzie i lądzie. Gdy Tirana opustoszała, to wtedy my w busika i do stolicy, albo do Durres, na bazarek, po świeżutkie arbuziki i zwiedzanie też.

a w jakich godzinach przewalały się te tłumy? krótko mówiąc - o której Albańczycy wchodzą na plaże i o której się z niej zbierają? Ja plażowiczem nie jestem, z reguły wykąpać się chodzimy rano lub wieczorem, więc może się wstrzelę w lukę

Między 10-tą, a 16-tą, bo przyjeżdżają i wyjeżdżają do Tirany. Mówię o Durres. W tygodniu, we wrześniu, jest pustawo, by nie rzec pusto.

Ta strzelnica na plaży to ciekawy pomysł Ktos z niej korzystał?

erde napisał(a):....

Nie czytam ... (ja nigdy nie czytam elaboratów).
Tak z ciekawości ... dlaczego pierwsze zdjęcia tzn. ich jakość jest aż taka.

woka napisał(a):

erde napisał(a):....

Nie czytam ... (ja nigdy nie czytam elaboratów).
Tak z ciekawości ... dlaczego pierwsze zdjęcia tzn. ich jakość jest aż taka.

Nie czytasz, to nie wiesz! Nie ma przymusu nawet oglądać. Wolny wybór, wolny rynek, demokracja!

VI. Durrës
Kilka razy pojechaliśmy do Durrës, by troszkę bliżej poznać to miasto i jego zabytki oraz na zakupy na miejskim bazarze, warto zaznaczyć, czynnym we wszystkie dni tygodnia. Wrzesień to właściwy czas na zakup świeżutkich owoców w przystępnych cenach. Arbuzy kosztowały na bazarze 16-18 leków za 1 kg, czyli za 1 € można było kupić ok. 8 kg świeżutkiego i słodkiego, dojrzewającego na słońcu, arbuzika. Przy okazji: brzoskwinie - nektaryny 60-80 leków, a winogrona 30-50 leków. Bazar znajduje się w pobliżu dworców: kolejowego, autobusów i busów, zarazem blisko centrum i miejscowych zabytków. Tylko raz pojechaliśmy tam samochodem, by zrobić grubsze (cięższe) zakupy. Bus kosztował mniej niż pół Euro (50 leków), a bilet na państwowy autobus (do 17 km) to wydatek jedynie 60 leków. Busiki i autobusy zatrzymują się wszędzie tam, gdzie czekają lub wysiadają pasażerowie, taki swoisty auto-stop. Bilety kupuje się u pomocnika kierowcy, czyli u konduktora, tak jak to dawniej i u nas bywało. Busy nie mają rozkładu jazdy, ale za to maja kilka umownych stałych (nieoznakowanych) przystanków. Koło nas stawały przy stacji benzynowej na naszej ulicy, niestety bez nazwy, równoległej do [SH4]. Gorzej było z autobusami, bo te jechały szeroką czwórką i zatrzymywały się po drugiej stronie drogi lub jadąc z Durrës, przy końcu osłony, zmuszając nas do intensywnych ćwiczeń fizycznych.

erde napisał(a):

woka napisał(a):

erde napisał(a):....

Nie czytam ... (ja nigdy nie czytam elaboratów).
Tak z ciekawości ... dlaczego pierwsze zdjęcia tzn. ich jakość jest aż taka.

Nie czytasz, to nie wiesz! Nie ma przymusu nawet oglądać. Wolny wybór, wolny rynek, demokracja!

Ajajaj ....
Popatrz na pierwsza stronę ...... czy czytałbyś to
Przecież tu każdy zagląda zainspirowany tytułem i interesuje go to co jest z nim związane. Inne "opowiastki" niczego do "tytułu" nie wnoszą.
Jednak jak masz taki styl pisania to pisz. Może ktoś to czyta.

Pooglądaliśmy też troszkę tego co miasto ma do zaoferowania turystom. Ukłon dla "woka" - czyli same zdjęcia.

ja, w przeciwieństwie do większości, wolę więcej tekstu niż zdjęć (które, nie oszukujmy się, często się powtarzają bo dotyczą tych samych miejsc), więc pisz, nie przejmując się malkontentami

Wszystkim, którzy podczas pisania mozolnie ustawiają olbrzymie ściany literek mówię to samo: ścianę tekstu można by co jakiś czas "urozmaicać" enterem.

Lepiej się ją czyta

Erde - pozdraviam
Relacja jest bardzo specyficzna.
Wklejaj fotki (to nic, że to stopklatki z filmów) i pisz, pisz ... używając entera

A zresztą ... Twoja relacja, Twoja sprawa, Twoje prawo. Rób jak uważasz. Ale rób

A mi się podoba. Pisz dalej