Zillertal ist immer gut!

Piękny odcinek
Takie szusowanie ponad chmurami przytrafiło nam się kiedyś w Ramzovej i w Szklarskiej .

ziutt napisał(a):Jeżeli bycie 2 razy,w odstępie trzyletnim, nazwiemy regularnym bywaniem to się zgadzam

To dokładnie tak jak my, czyli regularnie

-Katka- napisał(a):Super się jeżdzi jak jest tak piękna pogoda.
Podobne widoki mogliśmy oglądać parę lat temu w znanych Ci Maślinko, Rokytnicach

Katka, nie wiem, czy mnie nie pomyliłaś z Majeczką, bo to ona pisała o Rokytnicach Ja tam nigdy nie byłam.
Widoki mieliście piękne

marze_na napisał(a):Piękny odcinek
Takie szusowanie ponad chmurami przytrafiło nam się kiedyś w Ramzovej i w Szklarskiej .

Cieszę się, że i my doczekaliśmy się takich warunków pogodowych. W następnym odcinku wrzucę więcej zdjęć sponad chmur

maslinka napisał(a):

-Katka- napisał(a):Super się jeżdzi jak jest tak piękna pogoda.
Podobne widoki mogliśmy oglądać parę lat temu w znanych Ci Maślinko, Rokytnicach

Katka, nie wiem, czy mnie nie pomyliłaś z Majeczką, bo to ona pisała o Rokytnicach Ja tam nigdy nie byłam.
Widoki mieliście piękne

Ups to przepraszam być może ze pogibało coś mi się
Jeśli nie byłaś to polecam, całkiem fajnie tam

-Katka- napisał(a):Jeśli nie byłaś to polecam, całkiem fajnie tam

Dzięki, pewnie kiedyś skorzystam

A teraz zapraszam na kolejny odcinek.


22 stycznia (środa): Cudne Königsleiten

Skończyłam chyba na tym, że gondolką z heizungiem wciągamy się do właściwej części ośrodka Königsleiten, czyli na Königsleitenspitze:





Na szczycie, zanim zaczniemy jeździć, musimy się nasycić widokami. Pozuję z pomarańczowymi gondolkami :



Zdjęcie konkursowe , czyli "Morze mgieł":



Trudno oderwać wzrok od takiego widoku...

Jak widać, wielu narciarzy nie może się napatrzeć :



Ci, których bardziej niż zimowe pejzaże, interesuje motoryzacja, też mają na czym oko zawiesić :



My jednak przyjechaliśmy tu głównie po to, by nartować, więc szusujemy w dół, najczęściej chyba czerwoną jedynką:



Prowadzi ona do gondolki Dorfbahn 1, którą wciągamy się z powrotem na Königsleitenspitze. Jadąc w górę, podziwiamy pięknie wkomponowaną w krajobraz miejscowość Königsleiten:



Gondolkowy świat:



Później zjeżdżamy czerwoną dwójką do czteroosobowego krzesła Larmach:



Pewnie niedługo wymienią je na jakąś wypasioną kanapę z osłoną. Königsleiten w porównaniu z innymi ośrodkami w Zillertalu ma świetną infrastrukturę i sukcesywnie wymienia wyciągi na nowsze. Pod tym względem ustępuje tylko Hochzillertalowi.

W Königsleiten szusuje nam się świetnie. Trasy są długie i urozmaicone. Widoki powalają.

Trasa nr 2 doprowadza nas do dolnej stacji gondolki Sonnwendkopf, ale my tym razem, zamiast wracać, jedziemy dalej, czyli do ośrodka Hochkrimml-Gerlosplatte. Ale to już zupełnie inna narciarska historia

maslinka napisał(a):"Morze mgieł"
Trudno oderwać wzrok od takiego widoku...

Zgadza się. Bardzo mi się też podoba zdjęcie z wagonikiem na tle obłoków.

Pozdrawiam,
Wojtek

Trochę późno, ale zdążyłam przed końcem:)
Chętnie pooglądam Wasze ulubione trasy - tęsknię za takimi trasami i widokami (zwłaszcza ze słoneczkiem:)))
W Austrii nigdy nie byłam, zawsze ciągnęło mnie w Dolomity:)
pozdrawiam i czekam na cią dalszy
Gośka

Franz napisał(a):Zgadza się. Bardzo mi się też podoba zdjęcie z wagonikiem na tle obłoków.

Specjalnie dla Ciebie, Wojtku, w następnym odcinku - jeszcze więcej zdjęć z chmurami

gosiak.k napisał(a):Trochę późno, ale zdążyłam przed końcem:)

Witaj, Gosiu! Spokojnie, do końca jeszcze daleko

gosiak.k napisał(a):W Austrii nigdy nie byłam, zawsze ciągnęło mnie w Dolomity:)

A mnie po jednym wyjeździe w Dolomity ciągnie już tylko do Austrii

maslinka napisał(a):
Zdjęcie konkursowe , czyli "Morze mgieł":

Przepięknie zaiste, wyobrażam sobie, że na żywo musi to wyglądać niesamowicie .

Potter napisał(a):Przepięknie zaiste, wyobrażam sobie, że na żywo musi to wyglądać niesamowicie .

Wyglądało cudownie!
Ale Ty, Potter, też miałaś wspaniałe widoki przez ostatnie 6 dni Zdaje się nawet, że codziennie świeciło Wam słoneczko To się nazywa mieć szczęście! A może po prostu... zasłużyliście

Za taką pogodę wypadałoby się zrewanżować relacją

maslinka napisał(a):
Za taką pogodę wypadałoby się zrewanżować relacją

Maslinko, z ust mi to wyjęłaś .

mysza73 napisał(a):

maslinka napisał(a):
Za taką pogodę wypadałoby się zrewanżować relacją

Maslinko, z ust mi to wyjęłaś .

Może jak będziemy razem "naciskać", to Potter się zlituje Albo zacznie pisać dla świętego spokoju

22 stycznia (środa): Hochkrimml-Gerlosplatte i powrót przez Königsleiten i Gerlos

Tak jak już pisałam, przenartowaliśmy na drugą stronę dolinki czy raczej drogi i teraz znajdujemy się w ośrodku Hochkrimml-Gerlosplatte, w którym jeszcze nigdy nie szusowaliśmy. Z daleka wyglądał on jak jedna łysa górka z trasami dookoła.

Teraz możemy się przyjrzeć tym trasom z bliska. Są niebieskie i czerwone, fajnie nachylone, z bardzo przyjemnym, w większości naturalnym, śniegiem. Jest też jedna czarna trasa przy orczyku.

Dla przypomnienia - mapka:



Na początku ujeżdżamy trasy nr 8 i 9. I spoglądamy na Königsleiten, gdzie byliśmy przed chwilą:





Wkrótce przypominamy sobie, że oprócz batonów, jeszcze niczego nie jedliśmy. Mam ochotę na jakiś konkret, więc w sympatycznej knajpce zamawiam Alpenburgera. Jest pyszny!



Do tego piwo Stiegl W Austrii zdecydowanie mój nr 1. Miejscowy Zillertal Bier nie jest zły, ale, mz, do Stiegla się nie umywa.

To, co podoba mi się w Austrii (a może tak jest tylko w Zillertalu, bo w Ski Amade w sumie różnie z tym bywało ), to samoobsługowe duże restauracje. One są pseudosamoobsługowe, bo chodzi się z tacą, ale dania nakłada obsługa. Plusy są takie, że jest dużo szybciej niż z obsługą kelnerską (czas jest ważny na nartach), można zobaczyć potrawy, zanim wylądują na talerzu i jest taniej - na pewno odpada kwestia napiwku dla kelnera

W Dolomitach trafiliśmy tylko na jedną taką restaurację, w dodatku dania nie miały wypisanych cen Wszystkie inne były z obsługą kelnerską.

Oczywiście w Zillertalu też są restauracje z kelnerami, tylko my już chyba nauczyliśmy się wybierać te, które nam odpowiadają. Kierujemy się przede wszystkim wielkością knajpy - im większa, tym większe prawdopodobieństwo, że będzie samoobsługowa. Chociaż czasami głód (i to wcale nie mały głód ) atakuje w najmniej przewidzianym momencie i nie ma czasu na wybieranie i zastanawianie się. Zresztą, jak już napisałam, na nartach szkoda czasu

Ale się rozpisałam o wybieraniu restauracji... Wracajmy na deski! I na nowe, ciekawe, jeszcze nam nieznane trasy:





Czerwona trójka przy czteroosobowym krześle Filzsteinbahn:



Jak widać na zdjęciu, trochę już zmęczona, ale szusowało się bardzo dobrze. Fajne nachylenie i naturalny śnieg.

I jeszcze raz ta sama traska:



Kręcimy się jeszcze trochę po Hochkrimml-Gerlosplatte, ale robi się późno, a do samochodu mamy jeszcze kawał drogi do przejechania. Musimy ruszać w drogę powrotną. Nowo odkryty przez nas ośrodek bardzo nam się spodobał, chociaż nie zjeździliśmy wszystkich tras. Na pewno jeszcze kiedyś tu wrócimy!

W gondolce Sonnwendkopf, która zabiera nas ponownie do Königsleiten:



I już w Königsleiten, na kanapie Larmach:



Zjeżdżamy jeszcze czerwoną czwórką, bo tą trasą jeszcze nie szusowaliśmy, ale później patrzymy na zegarki i z żalem opuszczamy to piękne miejsce.

Dojeżdżamy do Gerlos. Tu też jest pięknie! "Morze mgieł" jak było, tak jest :



W samym Gerlos nie ma zbyt wielu tras, to raczej ośrodek tranzytowy (jak kiedyś wspominałam). Kilka razy zjeżdżamy czerwoną trasą nr 33 przy orczyku, bo podoba nam się jej nachylenie. Robimy sobie przerwę na herbatkę z termosu:



Droga powrotna zajęła nam mniej czasu, niż przewidywaliśmy, więc możemy chwilę posiedzieć i nasycić oczy pięknymi widokami.

W końcu decydujemy się na zjazd na sam dół, do parkingu, na którym czeka Fabiak. Jak trasa nam się spodoba, najwyżej wciągniemy się gondolką i zjedziemy jeszcze raz, czas nam na to pozwala Niestety, jazda czerwoną trasą nr 31 o tej porze nie jest już czystą przyjemnością. Za dużo ludzi, którzy zatrzymują się oczywiście w najwęższych miejscach (nigdy nie zrozumiem tej "logiki" ), miejscami sporo przetarć, lodu i pojedynczych kamieni.

Docieramy bezpiecznie na parking i postanawiamy zakończyć na dzisiaj nartowanie.



To był piękny i bardzo emocjonujący dzień. Pogoda wynagrodziła nam dwa poprzednie słabsze dni. Widoki mieliśmy niezapomniane! Zadowoleni i trochę zmęczeni (ale przecież o to w tej zabawie chodzi!) wsiadamy do auta.



Dzień kończymy w naszej ulubionej pizzerii/restauracji Zur Alten Brücke w Finkenbergu, planując jutrzejszy narciarski dzień

maslinka napisał(a):

mysza73 napisał(a):

maslinka napisał(a):
Za taką pogodę wypadałoby się zrewanżować relacją

Maslinko, z ust mi to wyjęłaś .

Ale Ty, Potter, też miałaś wspaniałe widoki przez ostatnie 6 dni Zdaje się nawet, że codziennie świeciło Wam słoneczko To się nazywa mieć szczęście! A może po prostu... zasłużyliście

Za taką pogodę wypadałoby się zrewanżować relacją

Będzie, będzie ...
Daję Wam słowo, że to jakiś cud był z tą pogodą.
Jak dziś patrzę w kamerki i to co działo się na stokach wczoraj, to uśmiecham się pod nosem. Dolinę opuściliśmy wczoraj przed południem i dokładnie wtedy pogoda się popsuła . I jak na razie wszędzie są chmury i mgły, mgły i chmury .

maslinka napisał(a): Mam ochotę na jakiś konkret, więc w sympatycznej knajpce zamawiam Alpenburgera. Jest pyszny!



Do tego piwo Stiegl

To teraz wylezie ze mnie 'kobita' .
Jakim cudem przy takim menu zachowujesz TAKĄ figurę ?!

Potter napisał(a):Będzie, będzie ...
Daję Wam słowo, że to jakiś cud był z tą pogodą.

Super! To już nie będę Ci marudzić, tylko spokojnie czekam

Potter napisał(a):Jak dziś patrzę w kamerki i to co działo się na stokach wczoraj, to uśmiecham się pod nosem. Dolinę opuściliśmy wczoraj przed południem i dokładnie wtedy pogoda się popsuła . I jak na razie wszędzie są chmury i mgły, mgły i chmury .

Wyjątkowi z Was farciarze!

Potter napisał(a):To teraz wylezie ze mnie 'kobita' .
Jakim cudem przy takim menu zachowujesz TAKĄ figurę ?!

Muszę przyznać, że nie robię zbyt wiele... Figura to nie moja zasługa, tylko genów. Chociaż staram się żyć aktywnie

Apropos "aktywnie" - właśnie wróciliśmy z nartowania Mimo tego, że wszędzie już wiosennie i sporo osób wyciągnęło rowery, my jeszcze nie chowamy nart. Dziś byliśmy w ośrodku Czarny Groń w Rzykach koło Andrychowa. Szusowanie całkiem udane i co dziwne, bez kolejek.

Natomiast powrót do domu - z przygodami... Aż do dzisiaj nie jechałam lawetą Fabiak zrobił nam psikusa, chce mieć nowy alternator Na szczęście wszystko sprawnie, szybko i dzięki assistance, gratis

Pozdrav