Zdjęcia z delfinem nie będzie - Lošinj i Korčula 2024

Dzień 6. (4 lipca, czwartek): Wycieczka na Ilovik - część pierwsza

Jedziemy przez wyspę Lošinj w stronę uvali Mrtvaška, w której planujemy wsiąść na statek.



Miejscowość Ilovik na wyspie o tej samej nazwie. Za chwilę tam będziemy :



Kolor wody :



Maździaka zostawiamy na parkingu powyżej przystani. Tim-G już płynie:



Rejs kosztuje 2,65 euro od osoby, w jedną stronę. Wsiadamy na pokład:



Bardzo wielu chętnych nie ma, popłyniemy (razem z kapitanem i jego pomocnikiem) w dziesiątkę. Kiedy wreszcie uda nam się odbić od brzegu... Miało to nastąpić o 14:30, tymczasem czekamy i czekamy. W końcu odpływamy z dwudziestominutowym opóźnieniem. Ale płyniemy! :



Przeprawa jest krótka - trwa około 10 minut. Ta niemal pionowa "droga" to tak naprawdę trasa wodociągu na Ilovik:



Pogled na Velebit:



Bardzo szybko dopływamy do Ilovika, ale akurat na tych zdjęciach widać wyspę Sveti Petar:



z ruinami opactwa ukrytymi za palmami:



Obie wysepki (Sv. Petar i Ilovik) blisko ze sobą sąsiadują:



Mam co do Ilovika bardzo dobre przeczucia



Cumujemy i schodzimy na ląd




Małż wykazał się intuicją i zapytał kapitana o kurs powrotny. Okazało się, że jest o 20:30, a nie (jak głosił rozkład w internecie) o 18:00. Tym lepiej, będziemy mieli zdecydowanie więcej czasu na odkrywanie uroków otoka

Ilovik, zwany wyspą kwiatów , ze względu na bujną śródziemnomorską roślinność, która go porasta, nie zawsze tak wyglądał. W połowie XX wieku wyspa została w dużej mierze pozbawiona wszelakiej zieloności ze względu na wypas kóz i bydła, a także wycinkę lasów. W kolejnych dziesięcioleciach stopniowo porzucano hodowlę zwierząt i obecnie około 70% wyspy jest porośnięte lasem i makią.

Wawrzyn, rozmaryn, tamaryszek to popularne rośliny, które możemy spotkać na otoku. Jest tu też mnóstwo palm i oleandrów (Zaraz zresztą się o tym przekonamy ) Ilovik obecnie (na stałe) zamieszkuje około 80 osób. Pierwsi mieszkańcy wyspy pochodzili z Lošinja i byli to głównie robotnicy, którzy pracowali przy budowie opactwa benedyktynów na sąsiednim Sv. Petarze.

Co ciekawe, dziś w Stanach Zjednoczonych mieszka trzy razy więcej mieszkańców Ilovika niż na wyspie

Po zejściu na ląd rzuca nam się w oczy fishpicnicowy statek, który przypłynął tu w poszukiwaniu delfinów :


Może i nam się poszczęści...

Tymczasem do brzegu przybija wesoła ekipa:



a my wreszcie ruszamy się z przystani, żeby zobaczyć, dokąd dopłynęliśmy:






Na wyspie jest zadziwiająco dużo restauracji; w tej będziemy jeść za kilka godzin:



Kościół św. Piotra i Pawła:



i dzwon na skwerku :



Rzeczywiście, okazuje się, że określenie wyspa kwiatów bardzo do Ilovika pasuje :




Najwięcej jest tu chyba oleandrów:



Idziemy w stronę plaży; jeszcze nie wiemy, której Mijamy chroniące się przed słońcem owieczki:




i całkiem sporo wielkich pająków (znowu!):



Na skrzyżowaniu musimy wybrać jedną z dwóch zatoczek. Najpierw spróbujemy dotrzeć do uvali Nozdre. Nie zawsze jest łatwo; czasami trzeba się przeciskać przez krzaczory, czego akurat na tym zdjęciu nie widać :



Docieramy do celu i... plaża, owszem, bardzo ładna, ale zajęta:



Z prawej siedzi para, z lewej dwie nastolatki, zapewne córki i jeszcze pies do kompletu Uśmiechają się do nas (wszyscy, łącznie z psem ), więc chyba bardzo nie zakłócimy im spokoju, jeśli się tu wykąpiemy Skoro pokonaliśmy taki kawał drogi:



drapiąc sobie łydki makią i ryzykując ukąszenie przez pająka i nie wiadomo, co jeszcze

Wskakujemy do wody, która jest cudownie orzeźwiająca



Pewnie to zasługa bory

Kąpiemy się w sandałach, bo okazało się, że nie wzięliśmy z samochodu butów do wody Na boso nie chcemy ryzykować, bo w tym miejscu są ostre skały i dużo jeżowców.

Po przyjemnej kąpieli wysychamy tylko trochę i machamy rodzince z labradorem na pożegnanie. Ani dla nich, ani dla nas nie byłby to przyjemny wypoczynek; plaża jest zbyt mała. Spróbujemy poszukać szczęścia w innej zatoczce. Ale o tym napiszę następnym razem

Marlowe1994 napisał(a):Fajny ten Ilovik.

Nawet bardzo. "Zaraz" wrzucę część drugą z wycieczki

tony montana napisał(a):No tym Ilovik to mnie zaskoczyliście, z Cres/Losinj to taki maleństwo jest

Małe jest piękne

dangol napisał(a):Fajnie, że Ilovik wciąż taki sympatyczny, jak go pamiętam przed lat ...
Miło tam "wrócić", chociaż tylko wirtualnie,

Danusiu, pamiętam oczywiście tamten Wasz rejs i przystanek na Iloviku

te kiero napisał(a):

Marlowe1994 napisał(a):Fajny ten Ilovik.

tony montana napisał(a):No tym Ilovik to mnie zaskoczyliście, z Cres/Losinj to taki maleństwo jest

W pierwszej chwili coś mi nie pasowało, bo przecież podobna nazwę kojarzę z zupełnie innym regionem, a tu jednak Ilovik, a nie Ilok
Ciekawe, ciekawe...

Ja, z kolei, do tej pory nic nie wiedziałam o istnieniu Iloka No to sobie doczytałam, że to najbardziej na wschód wysunięte miasto w Chorwacji

Marlowe1994 napisał(a):

maslinka napisał(a):Ja, z kolei, do tej pory nic nie wiedziałam o istnieniu Iloka No to sobie doczytałam, że to najbardziej na wschód wysunięte miasto w Chorwacji

Nie jesteś widać zapatrzona w Roberta M i nie śledzisz go w cro A jest takich trochę

Zapatrzona może nie jestem, ale nie powiem, że nie lubię oglądać jego filmów

Marlowe1994 napisał(a):Warto to zobaczyć i posmakować w tamtych okolicznościach przyrody....

Pewnie tak Jeszcze lepiej, gdyby to było piwo Dla mnie, dla nas



Dzień 6. (4 lipca, czwartek): Wycieczka na Ilovik - część druga

Poprzednio "zaatakowaliśmy" plażę Nozdre/Noždre, teraz kolej na Malą Dragą.



Niestety, ścieżka bardzo zarośnięta; dość szybko następuje odwrót. Okazuje się, że część zatoczek na wyspie (a przynajmniej ta jedna ) jest dostępna tylko od strony morza.

Wracamy do centrum Ilovika. Po drodze mamy całkiem ładne widoki:



oraz miłe towarzystwo :



Jaszczurek jest tu zdecydowanie więcej niż ludzi Co chwilę uciekają nam sprzed nóg. Są i motylki:



oraz bardzo głośne galeby. Jeden ma coś w dziobie (i raczej nie jest to ryba):



Egzotyczną roślinność mijamy na każdym kroku, choćby taką piękną mimozę:



czy kwitnący granat:



albo też taki ukwiecony zaułek:



Amerykańska flaga:



pewnie oznacza, że mieszkają tu Chorwaci, którzy powrócili z emigracji. Na Iloviku jest sporo takich osób, o czym już pisałam w poprzednim odcinku.

Plaża w centrum (przy porcie) jakaś jest:



ale nas nie zadowala Pójdziemy więc trochę dalej, znacznie dalej...

Posłużę się mapką sfotografowaną na miejscu:



Naszym celem jest zatoczka Paržine (na Google Maps zwana Pržine). Początkowo prowadzi do niej taka droga:



Po lewej mijamy lawendę w rozkwicie:



Spojrzenie za siebie - na miasteczko Ilovik i na wyspę Lošinj:



Dość szybko docieramy do kapliczki MB z Lourdes:



Teraz ścieżka się zwęża i prowadzi między wysokimi murkami:



Przedsmak tego, co zobaczymy za chwilę:



Wychodzimy wprost na mały beach bar:



A oto i szeroka piaszczysta plaża:


Tego się nie spodziewaliśmy

Małż marudzi , bo nie cierpi piasku. Ja bardziej go toleruję, ale też nie przepadam Ale to miejsce mi się podoba; świetny kolor wody i nietypowy widok - prawie pełne morze i dużo żaglówek, ale daleko od brzegu (bliżej są płycizny):



Niefajna natomiast jest zeschnięta morska trawa, niestety w dużej ilości:




Nie chcemy leżeć na piasku, więc idziemy w prawo, na kamyki:



Z tej miejscówki mamy dobry pogled na wysepkę Grujica z latarnią morską:



oraz na główną część plaży:




Fajne jest to, że (ze względu na piaszczyste dno) możemy się kąpać bez butów do wody I tak ich nie mamy A sandały w końcu nam się rozlecą, jeśli znowu w nich popływamy

Czytamy, relaksujemy się, aż słońce zajdzie. No prawie Jest po 18:00, a my robimy się głodni. Pora wracać do centrum Ilovika. Po drodze spotykamy takie koleżanki :



W zatoce spokojnie, choć ludzie (miejscowi?, turyści?) gromadzą się na ławeczkach:



Widok na pozostałości opactwa benedyktynów na sąsiedniej wyspie Sveti Petar:



Główna ulica w Iloviku :



Usiądziemy kawałek dalej - w Konobie Oliva. Polecam to miejsce Przemiły kelner specjalnie dla nas przynosi stolik (reszta była zajęta lub zarezerwowana) i ustawia go w cieniu, wcześniej upewniając się, czy tak nam pasuje

Jestem zachwycona obsługą, klimatem i oczywiście piwem :



Staropramen nalany prawidłowo (po czesku ), czyli z pianką Dostajemy darmowe "czekadełko" - świeże pieczywo z serkiem, pastą z oliwek i pyszną oliwą:



Zamawiamy ćevapi - jedną porcję z grillowanymi warzywami, drugą z frytkami. Wszystko jest bardzo smaczne:



Za całą obiadokolację płacimy 46 euro - po 15 euro za porcję i 5 za piwo. Żeby nie było tak słodko , restauracja dolicza po 3 euro od osoby za nakrycie, włoskie coperto. Taki urok wysepki na końcu świata. Mimo tego polecam, bo pysznie zjedliśmy

Najedzeni jak bąki idziemy na nabrzeże:



i czekamy na odpłynięcie statku, umilając sobie czas lekturą :



Rejsik o zachodzie słońca pokażę w następnym odcinku

Kapitańska Baba napisał(a):Nadrobione

Cieszę się i bardzo jestem ciekawa, gdzie byłaś, kiedy Cię nie było

Kapitańska Baba napisał(a):Czuję się bezpieczna gdy wiem, że nie wpadnę na ostre kamienie albo jeżowca

W piasku podobno kryć się mogą inne niebezpieczeństwa - choćby ostrosz Ale przyjemnie jest popływać bez butów, to na pewno

Marlowe1994 napisał(a):Posidonija wygląda ładnie jako podwodna łąka. Na brzegu słabo choć badacze twierdzą że dawno temu rosła na lądzie.

Jasne, pod wodą jest ładnie Chociaż zawsze się zastanawiam, co tam może siedzieć
Trawa trawą , ale na plaży było bardzo czysto i za to duży plus