Za miedzą: Žacléř

dangol napisał(a):A ja żałuję, że mam tak daleko nad nasze morze - winiarskie Morawy są jednak trochę bliżej

Wy przesiedleńcy zza Buga mieszkający w Breslau rzeczywiście macie bliżej do Moraw i nie tylko bo i do Chorwacji. Za Bugiem zostawiliście strzechy, a zyskaliście murowane domy.

Może gdyby zza Buga, to byłby murowany DOM, zamiast strzechy otoczonej malwami... Rodzicom trafiło się ino maluśkie mieszkanko, na dodatek dość daleko od Wrocławia. Zapewne zbyt późno zdedydowali się porzucić mazowiecką wioskę...
Ale fakt, Chorwacja dzięki temu dość blisko

longtom napisał(a): Ja z kolei 2x wybrałem się na wycieczkę bez baterii.

Cóż... Mnie się zdarzyło pierwszy raz, muszę więc uważać, aby nie było powtórki.

dangol napisał(a):

longtom napisał(a): Ja z kolei 2x wybrałem się na wycieczkę bez baterii.

Cóż... Mnie się zdarzyło pierwszy raz, muszę więc uważać, aby nie było powtórki.

Ja na nasz ostatni dwutygodniowy wypad zapomniałam więcej rzeczy, małej łyżeczki, szklanki (jaki to był koszmar pić herbatę z kubka od termosu i mieszać cukier i sok z herbatą dużą łygą) i poduszki. Wydawało się, że to właśnie brak poduszki przy spaniu na fotelu w skodzie będzie największym problem. Okazało się najmniejszym. Wystarczyła mi do spania miękka poskładana bluza polarowa.

Kwiatków szkoda ale skoro nie napisałaś, że straciłaś pierwszą okazję zademonstrowania napotkanego storczyka to nic się nie stało bo okazji do zrobienia fajnych wiosennych kwiatów będzie jeszcze sporo.

"Straconych" storczyków było sporo - tyle że szklarniowych, a nie z dzikiej łąki .
Już się pogodziłam ze zgubą.

Co do zastępiwania poduszki polarkiem - dość często stosuję ten patent. Nawet nie tyle z powodu zapominalstwa - na przykład gdy poducha jest "w cenie" wykupionego noclegu, tyle że jakoś mało wygodna.

dangol napisał(a):"Straconych" storczyków było sporo - tyle że szklarniowych, a nie z dzikiej łąki .

Mnie akurat to przyszłoby bardzo łatwo. Bo to nie to samo znaleźć samemu a oglądnąć gotowce.
Zdecydowanie preferuję pospolite kwiaty. Tak w ramach odkupienia winy, bo jak miałam działkę kwiatki traktowałam na równi z chwastami. Padały natychmiast.

dangol napisał(a):Co do zastępowania poduszki polarkiem - dość często stosuję ten patent.

Że ja na to dawniej nie wpadłam, ile razy by się taki patent przydał.

Lidia K napisał(a): Bo to nie to samo znaleźć samemu a oglądnąć gotowce.

Fakt, gdy kiedyś pod Prysznicowem natknęłam się na podkolana białego, cieszyłam się jak dziecko.

Sobotnia aura na szczęście okazała się sprzyjająca rowerowej wycieczce.



Mapka trasy:



Przez Brumovice przejechaliśmy bez przystanku…



Krótki popas zrobiliśmy dobiero w wiosce Morkůvky. Tyle, że nie w piwniczkach, bo głupio byłoby skończyć wycieczkę niedługo po jej rozpoczęciu . Mały łyk winka jednak był , bo Kapitan miał na bagażniku skrzyneczkę z mobilnym sklipkiem .



Mieliśmy wielką ochotę na piwniczki winne Tihelňa we wsi Boleradice, ale obyliśmy się smakiem… wina z mobilnego sklipka. No bo wszystkie piwniczki były zavřene. Jacyś Czesi, którzy wynajęli w jednej z nich mieszkanie na weekend, próbowali ściągnąć do nas właściciela, ale był zbyt daleko od Boleradic… Tak więc, była anty-ochutnavka: Czesi napili się od nas .









A my napiliśmy się czeskiego piwka, tyle że już w restauracji w centrum wioski. Ponieważ czekała nas teraz najtrudniejsza część trasy, wzmocniliśmy się dodatkowo zupą czosnkową.

Boleradice do wieś wiekowa, w jej pobliżu znalesiono słowiańskie cmentarzysko z IX w. oraz ślady osadnictwa z epoki kamiennej, a w średniowieczu ponad wioską stał mały zameczek. Nic z niego nie zostało, toteż nie szukaliśmy jego lokalizacji, zwłaszcza że inny velký kopec mieliśmy do pokonania…

Fotka z netu:





W oddali widać wieżę widokową Nedánov wzniesioną kkilka lat demu na wzgórzu (368 m) ponad Boleradicami:



Najwyższy punkt trasy osiągnęliśmy w pobliżu wsi Němčičky…



Większością głosów zdecydowaliśmy jednakże nie zaglądać tam, lecz od razu zjechać do Wielkich Pawłowic, gdzie tego dnia odbywała się impreza otwartych piwniczek . Zjazd był super , zasłużona nagroda za trudy zdobycia „wielkiego kopca”.

Panna Maria s Jezulátkem na fasadzie dawnego młyna:



Velké Pavlovice to wioska o winiarskich tradycjach sięgających średniowiecza, obecnie znajduje się tam największy na Morawach zakład winiarski (Vinium a.s.). Stąd właśnie pochodzi szczep Andre – krzyżówka odmnian Frankovka modrá i Svatovavřinecké.



Ratusz w stylu modernistycznym:



Kościół Wniebowzięcia NMP zbudowany w latach 1670-80. Nad wejściem znajduje się herb fundatora hrabiego Bedřicha z Oppersdorfu, na skwerku przed świątynią stoi figura św. Jana Nepomucena (1786 r.) i barokowa Pieta (również z końca XVIII w.)



Fotka z netu:





Naszym celem były jednakże nie nieliczne zabytki, ale całe mnóstwo wielkopawłowickich piwniczek winnych, których zasoby były tego dnia dostępne dla smakoszy wina. Gdyby nie rowery, spokojnie można byloby spędzić tu cały dzionek, odwiedzając po kolei wszystkie Májové otevření sklepy. Ci, którzy zdecydowali się na taką formę winiarskiej turystyki , mogli sobie wykupić za 700 koron „wejściówkę”, która zobowiązywała wszystkie biorące udział w imprezie piwniczki do nalewania jej posiadaczowi takiej ilości wina, jakiej sobie zażyczył. Żeby za każdym razem nie trzeba było sprawdzać bileciku, jego posiadacz otrzymywał dodatkowo specjalną szklaneczkę i zawieszaną na szyi torebką na jej noszenie, dodatkowo także mapkę z zaznaczonymi otwartymi sklipkami i rabat na zakup flaszki z winem "na wynos".



Nam wejściówek nie opłacało się kupować, bo za 700 koron mogliśmy nabyć sobie prawie taką ilość wina, aby pragnienie zaspokoiła cała dorosła część naszej grupki (małolaty dostały kasę na lody)… Nie było teź szans na odwiedzenie nawet ćwierci otwarych piwniczek, zadwoliliśmy się trzema .

Winiarstwo Suský:











Winiarstwo Helena:











Winiarstwo Buchtovi – tu już nie biesiadowaliśmy, lecz jedynie zrobiliśmy zaopatrzenie na pożegnalny wieczór na kobylskim tarasie .

Pomimo tego, że niewiele sklipków odwiedziliśmy, powrót na kole był nieco ryzykowny … Taki obrot sprawy jednakże braliśmy pod uwagę - sytuacja wydawała się klarowna, bo pomiędzy Wielkimi Pawłowicami i Kobyli jeżdzą pociągi. Upewniliśmy się przed wyruszeniem na wycieczkę, że da się zapakować rowery do vlaka, w każdym bądź razie taką nadzieję dał nam kobylski zawiadowca, wyglądający dokładnie jak Rumburak, tyle że inaczej odziany.

Tak więc, z odpowiednią rezerwą czasową, dotarliśmy na zastavkę Velké Pavlovice. Kasa biletowa była zamknięta, ale jakiś inny oczekujący powiedział, że bez problemu kupimy co trzeba w pociągu.











Widok z peronu na winnice Nadzahrady z wieżą widokową Slunečná :



Przyjechał pociąg, a w zasadzie jeden wagonik!
Pani konduktorka złapała się za głowę na widok dziesięciu rowerów – tyle się nie zmieści, nie ma mowy!:!: No ale jak wracać na kole tak daleko po kilku kieliszkach wina? Jednen na drugi, ale rowery zmieścimy!!!
Dobrze, że na żadnej stacji przed nami nie zamierzali wysiąść właściciele dwóch rowerów, które już wcześniej były w środku. Pani konduktorka tak była zestresowana całą sytuacją, że nawet nie chciała skasować nas ani przejazd ludków, ani za pojazdy ... Do Kobyli wróciliśmy więc za darmo





W niedzielę nastał czas powrotu... Pożegnalismy naszych gospodarzy, zakupiwszy wcześniej w ich piwniczce to i owo do domu.





W drodze powrotnej był jeszcze tylko orzystanek na szybką zupkę oraz „mniszkobranie“ na naleweczkę .



I tak oto zakończyła się tegoroczna majówka.



Modre Hory i ich winnice czekają jednakże na poprawkę . Może kiedyś to nastąpi – jak wymienię rower na model z taką ramą :

A co to takie smakowite w tych słojach ?

Sery w pikantnej zalewie - do wina były wyśmienite

dangol napisał(a):Sery w pikantnej zalewie - do wina były wyśmienite

Podejrzewam, na sam widok tych słoiczków z lekka przełknęłam ślinę Póki co zaczęłam czytać Twój wątek od początku. Za mną Karlove Vary ... relacja przefotociekawa. Wcale bym się jednak nie obraziła gdyby do lekturki jakiś kielonek becherovki przy mnie stał.