Teraz Polska! czyli ceglanym szlakiem przez Pomorze i Warmię

marze_na napisał(a): Plan na wtorek przedstawia się tak

Jeszcze kilka odcinków i wreszcie będę mogła powitać Was na warmińskiej ziemi.
Widzę tylko, że pogoda zapowiada się kiepsko, a cegła lubi słońce i niebieskie niebo.
Może jednak nie będzie tak źle...

Jolanta M napisał(a):Jeszcze kilka odcinków i wreszcie będę mogła powitać Was na warmińskiej ziemi.

Oczarował mnie ten region . Ochów i achów podczas przemierzania warmińskich dóg nie było końca.

Jolanta M napisał(a):Widzę tylko, że pogoda zapowiada się kiepsko, a cegła lubi słońce i niebieskie niebo.
Może jednak nie będzie tak źle...

Zdecydowanie nie będzie tak źle. Zaświeciło zanim jeszcze dojechaliśmy do Olsztyna .

marze_na napisał(a):

Jolanta M napisał(a):Jeszcze kilka odcinków i wreszcie będę mogła powitać Was na warmińskiej ziemi.

Oczarował mnie ten region . Ochów i achów podczas przemierzania warmińskich dóg nie było końca.

Otóż to, jest się czym zachwycać, chociaż moim zdaniem, obydwa regiony są niedoceniane i jakby w cieniu ...
Kociewie w cieniu Kaszub, natomiast Warmia w cieniu Mazur.

marze_na napisał(a):

...a jakbyś pojechała w stronę Elbląga, dalej brzegiem Zalewu, kierunek Frombork-Braniewo-Orneta ..... i też do Olsztyna byś zajechała. Zaręczam, że byłoby na co popatrzeć. ( tym rejonie mieszkałem "naście lat")

walp napisał(a): moim zdaniem, obydwa regiony są niedoceniane i jakby w cieniu ...
Kociewie w cieniu Kaszub, natomiast Warmia w cieniu Mazur.

Z tym się w 100%ach zgadzam. Zwłaszcza Kociewie jest regionem, o którym mało się mówi i mało się słyszy. Trudno zarzucać lokalnym władzom, że zupełnie nic w tym zakresie nie robią, bo w hotelowej recepcji np. wystawione było całe mnóstwo materiałów informacyjnych i folderów reklamowych zachwalających uroki Kociewia.

woka napisał(a):...a jakbyś pojechała w stronę Elbląga, dalej brzegiem Zalewu, kierunek Frombork-Braniewo-Orneta ..... i też do Olsztyna byś zajechała. Zaręczam, że byłoby na co popatrzeć. ( tym rejonie mieszkałem "naście lat")

A wiesz, że ten wariant też mocno braliśmy pod uwagę . Myśleliśmy nawet czy by nie przenocować we Fromborku. Ale ostatecznie zostało na kiedyś, może przy okazji plażowania na Mierzei Wiślanej.
Ale Ornetę udało się odwiedzić .

lotnikwsk napisał(a):No to jedziemy

Jedziemy, jedziemy .

W niespełna pół godziny dojechaliśmy do Malborka. Na tutejszy zamek popatrzyliśmy jednak tylko przez szyby samochodu. Zwiedziliśmy go parę lat temu, przy równie pochmurnej pogodzie. Plan zakładał, że zatrzymamy się nad Nogatem, jeśli dopisze pogoda i cykniemy sobie chociaż kilka słonecznych fotek, jak np. ta wikipedii .



A, że było szaro, buro i ponuro pomknęliśmy dalej w rejony jeszcze zupełnie nam jeszcze nieznane.

Tylko tak sobie myślę, że w relacji o zamkach Pomorza i Warmii nie wypada jednak nie wspomnieć ani słowem o tym największym i najsłynniejszym, a do tego najważniejszym z zamków zakonu krzyżackiego.

Zamek w Malborku wznoszono w kilku etapach od 3 ćw. XIII w. do poł. XV w. Początkowo był siedzibą komtura. Ale, że 14 września 1309 wielki mistrz Zygfryd von Feuchtwangen przeniósł stolicę zakonu krzyżackiego z Wenecji do Malborka, zamek stał się siedzibą wielkich mistrzów zakonu i władz Prus Zakonnych. Funkcję tą zamek pełnił do 1457 roku, kiedy to został wykupiony i przejęty przez Królestwo Polskie stając się jedną z siedmiu oficjalnych rezydencji polskich królów. A stolicę Zakonu przeniesiono wówczas do Królewca.

Zamek w Malborku jest jedną z największych europejskich warowni i jest jednym z najznakomitszych przykładów średniowiecznej architektury obronno-rezydencyjnej w Europie

Zespół zamkowy w Malborku obejmuje:
-Zamek Wysoki, czworoboczny, z dziedzińcem otoczonym krużgankiem, kościołem Najświętszej Maryi Panny z kaplicą grobową św. Anny, gdaniskiem, wieżami Kleszą i Wróblą
-Zamek Średni, wzniesiony w miejscu byłego przedzamcza, trójboczny, z rozległym dziedzińcem otwartym ku Zamkowi Wysokiemu (oddzielonym od niego murem i fosą), z kaplicą św. Bartłomieja, Wielką Komturią, Infirmerią, Wielkim Refektarzem, Pałacem Wielkich Mistrzów, Refektarzem Letnim, Refektarzem Zimowym, wieżą Kurzą Nogą
-Zamek Niski (Przedzamcze), z Karwanem, kaplicą św. Wawrzyńca oraz szeregiem zabudowań gospodarczych.
(http://pl.wikipedia.org/wiki/Zamek_w_Malborku)

Wizytę na zamku Malborku serdecznie polecam. Można tu spędzić praktycznie calutki dzień, samo zwiedzanie z przewodnikem trwa conajmniej trzy, może nawet cztery godziny. Zależy czy za przewodnika ma się mniejszą czy większą gadułę, z mniejszą czy większą pasją . Dodatkowo na zamku prezentowanych jest sporo wystaw stałych i czasowych.
W 1997 r. zamek w Malborku wpisany został na listę światowego dziedzictwa UNESCO.


W czeluściach twardego dysku wygrzebałam parę chmurnych malborkowych fotek, jakie zrobiliśmy jeszcze w poprzednim dziesięcioleciu .












Teraz już ze spokojem sumienia mogę wrócić na tegoroczną trasę .

marze_na napisał(a):Jedziemy, jedziemy .
W niespełna pół godziny dojechaliśmy do Malborka.

Zdarzyło mi się jechać autem z Tczewa do Malborka w czasie powodzi na Żuławach.
Woda miejscami wlewała się na jezdnię.
Dawno to było, ale utkwiło w pamięci.

pzdr

marze_na napisał(a): Oczarował mnie ten region . Ochów i achów podczas przemierzania warmińskich dóg nie było końca.

Ja mam tak ciągle.

marze_na napisał(a):A wiesz, że ten wariant też mocno braliśmy pod uwagę . Myśleliśmy nawet czy by nie przenocować we Fromborku. Ale ostatecznie zostało na kiedyś, może przy okazji plażowania na Mierzei Wiślanej.

Nie wierzę własnym oczom. NIE BYLIŚCIE WE FROMBORKU???!!!

Jolanta M napisał(a):Nie wierzę własnym oczom. NIE BYLIŚCIE WE FROMBORKU???!!!

No jakoś się nie chciał się zgrabnie wkomponować w plan trasy .
Wypisałam na kartce ok. 30 miejscowości, do których chciałam zajrzeć. Potem mieliśmy przednią zabawę planując, którędy jechać i gdzie nocować .
Uwielbiam takie urlopy

marze_na napisał(a):

Jolanta M napisał(a):Nie wierzę własnym oczom. NIE BYLIŚCIE WE FROMBORKU???!!!

No jakoś się nie chciał się zgrabnie wkomponować w plan trasy .

Jak już się wkomponuje to proponuję: wrócić do Elbląga i z Elbląga jechać w kierunku Suchacz, Kadyny, Tolkmicko, Frombork. Jest to jazda brzegiem Zalewu ( oczywiście nie zawsze widać wodę) ale ukształtowanie terenu czasem lepsze niż w Bieszczadach. Warto.

woka napisał(a): ukształtowanie terenu czasem lepsze niż w Bieszczadach. Warto.

Lepszego argumentu mi nie potrzeba .

09.09.2014

1. Zamek wójtów krzyżackich w Sztumie


źródło: http://www.szlak.zamkigotyckie.org.pl

Sztum został zdobyty przez Krzyżaków w 1236 roku. Rycerze zakonni zajęli i zniszczyli leżący tu gród, należący do pogańskiego plemienia Pomezanów. W latach 1325-1335 zbudowali z kamienia i cegły obronną warownię pełniącą funkcję siedziby wójta krzyżackiego. Konstrukcja zamku znacznie różniła się od większości siedzib krzyżackich budowanych w XIV wieku. Wzniesiono go bowiem na planie nieregularnego pięcioboku z dwiema wieżami. Zamek podlegał systematyczniej rozbudowie aż do lat 20tych XV w.

W okresie największej świetności wyglądał tak


źródło: http://www.zamkipolskie.com/sztum/sztum.html


W XV w. po rozbudowie zamek stał się letnią rezydencją mistrza krzyżackiego. W twierdzy były wszystkie możliwe na owe czasy udogodnienia. Reprezentacyjne pomieszczenia wyposażono w piece i łazienki z wanną. Poza tym wierzono, że woda ze studni na dziedzińcu zamkowym ma właściwości lecznicze. Wzmiankuję się również, że w obrębie zamkowych murów mistrz Ulricha von Jungingen miał swój zwierzyniec a w nim m.in. niedźwiedzie, lwy i wielbłądy.








Zamek w rękach zakonu znajdował się do końca wojny trzynastoletniej. Od 1468 roku stał się siedzibą polskich starostów.
Zniszczony został w czasie wojen szwedzkich w XVII wieku. Szwedzi nie tylko zrujnowali twierdzę, ale wywieźli też z niej całe cenne wyposażenie, łącznie z kaflami od pieców. Następnie zamek został częściowo rozebrany przez władze pruskie.

Obecnie z całego zespołu zamkowego najlepiej zachowane jest skrzydło południowe - mieszkalne, stanowiące najstarszą część warowni, mury z basztą więzienną oraz wieża z bramą.










Aktywnie działające w murach zamku Bractwo Rycerzy Ziemi Sztumskiej organizuje turnieje rycerskie, pokazy historyczne.

2. Prabuty

Pierwsza historyczna wzmianka o Prabutach mówi o zniszczeniu przez wojska krzyżackie w 1236 r. pruskiego grodu Rezija, na miejscu którego 40 lat później rozpoczęto budowę zamku i założono osadę.
Prawa miejskie nadano Prabutom w 1330 roku.

Miasto może się dziś pochwalić kilkoma zabytkami z tamtego okresu.

Gotycka konkatedra św. Wojciecha z przełomu XIV i XV wieku.
Spalona w 1945 przez Sowietów, pozostawała przez długie lata w stanie ruiny. Odbudowana dopiero w latach 1980-1983.




Gotycki kościół, tzw. "polski" z XIV w.
Kościół został wzniesiony jako kaplica pogrzebowa pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny przez biskupa pomezańskiego. Nazwany zosatał "polskim", gdyż w czasach reformacji służył katolickiej ludności Prabut.










Gotycka Brama Kwidzyńska z XIV w.











W 1255 roku Prabuty wraz z okolicznymi terenami przeszły pod władzę świecką biskupa pomezańskiego, a tutejszy zamek stał się jedną z najznamienitszych rezydencji biskupich w państwie krzyżackim.
W XV w. w czasie wojen polsko - krzyżackich miasto zostało dwukrotnie spalone.
W latach 1501 - 1521 Prabuty przeżywały okres świetności jako stolica Pomezanii. Następnie po sekularyzacji zakonu zamek stał się jedną z wielu rezydencji księcia pruskiego. W nim toczyły się liczne rozmowy i rokowania w czasie wojen polsko-szwedzkich oraz zjazdy książąt pruskich. Taki stan trwał do kwietnia 1688 r., kiedy to zamek został podpalony przez parobka. Ogień prócz zabudowy zamkowej strawił również znaczną część miasta. Odbudową objęto jedynie niektóre budynki gospodarcze, a właściwe skrzydła zamku rozebrano lub przebudowano. Ostateczną zagładę zamku spowodował pożar w październiku 1787 r., po którym odbudowano jedynie nieliczne budynki wojskowe.

Obecnie na zamkowym wzgórzu trwają prace konserwacyjne przy odkrywanych ruinach zamku.






Stoi tu już gotowa makieta biskupiego zamku.
Autorem makiety jest Prabucianin Włodzimierz Wiśniewski, projektant i konstruktor w jednej osobie.


żródło: http://pckis.pl/ruiny-zamku-biskupow-pomezanskich/


Prowadzone prace budowlano-konserwatorskie mają zabezpieczyć odsłonięte mury przed wpływem warunków atmosferycznych oraz uczytelnić zarysy odkrywanych budynków. W ciągu najbliższych kilku lat możliwe jest odsłonięcie reliktów znacznej części zabudowy średniowiecznego zamku biskupiego, zabezpieczenie ich i uczytelnienie w terenie stwarzając w ten sposób archeologiczno-architektoniczną trwałą ruinę ukazującą wielkość i rozplanowanie rezydencji biskupów pomezańskich.
(http://www.prabuty.pl/prabuty/content/view/71/24/)


Powstaje również makieta całego otoczonego murami średniowecznego grodu z katedrą, ratuszem i zabudową mieszkalną.














Na koniec naszej wizyty w Prabutach zaglądamy jeszcze na prabucki rynek. Nie pozostało nic z dawnej zabudowy miasta. Największą atrakcją jest fontanna Rolanda postawiona w miejscu spalonego w 1868 roku ratusza. Fontanna zbudowana została w roku 1900 przez Franza Schwechtena i stała pierwotnie w centrum Berlina. Przeniesiono ją do Prabut w roku 1929. Zdobioną przez lwy fontannę wieńczy rzeźba rycerza Rolanda.



Muszę przyznać, że wśród obecnej zabudowy rynku wygląda dość osobliwie .

3. Zamek kapituły pomezańskiej w Szymbarku


http://fabryka-historii.pl/

Riuny zamku ukrywają się wśród drzew na końcu niewielkiej wsi Szymbark, ok. 10 km od Iławy.
Po zniszczeniach wojennych z warowni ocalał częściowo odrestaurowany zamknięty obwód kamienno-ceglanych murów o pełnej lub prawie pełnej wysokości wraz z basztami, bramą i kamiennym mostem.












Budowę zamku w Szymbarku zainicjował przypuszczalnie w latach siedemdziesiątych XIV w. proboszcz kapituły pomezańskiej Henryk ze Skarlina.
Zamek zbudowano na planie prostokąta o wymiarach 75 na 92 metry. Powstał on na nasypie wcześniejszego grodu pruskiego. W ciąg ceglanych murów wkomponowano dziesięć baszt: cztery narożne i sześć kurtynowych. Wjazd na teren warowni prowadził od wschodu przerzuconym nad fosą zwodzonym drewnianym mostem, zastąpionym w XIX wieku istniejącym do dziś murowanym mostem arkadowym. Obok budynku bramnego wzniesiono wysoką na ok. 24 metry potężną wieżę główną (zegarową), w której usytuowano kaplicę oraz loch więzienny. Od wewnątrz dziedziniec był zabudowany z czterech stron. Funkcję reprezentacyjną pełniło skrzydło zachodnie - mieściło się w nim mieszkanie proboszcza, refektarz i kaplica.










Pierwotna wysokość zamkowych murów była niższa od obecnego o 2 do 4 metrów. W trakcie późniejszych prac związanych z przebudową mury podwyższano. Najlepiej widoczne jest to na przykładzie baszt narożnych, które w podstawie są prostokątne, natomiast w górnej części zwieńczone zostały cylindryczną i wieloboczną nadbudową. Celem podwyższania murów było oczywiście zwiększenie potencjału obronnego zamku. W efekcie takiej przbudowy na zamku nie ma dwóch takich samych wież.












Całe założenie pełniło jednak raczej funkcje mieszkalne i reprezentacyjne niż obronne.

W okresie wojen między Polską, a Zakonem Krzyżackim wielokrotnie był areną walk, w wyniku któych przechodził z rąk do rąk.
W XVI wieku, po sekularyzacji zakonu krzyżackiego włości kapitulne przeszły na własność księcia pruskiego Albrechta von Hohenzollerna, który przekazał je biskupowi ewangelickiemu Georgowi Polenz. Potomkowie Georga: syn Teofil oraz wnuk Albrecht w latach 1570-90 rozbudowali zamek w styl renesansu, zmieniając go ostatecznie w rezydencję.
Pod siedemnastego wieku dobra szymbarskie nabył Ernest Finck von Fickenstein - przedstawiciel bogatego rodu posiadaczy ziemskich. Rodzina władała zamkiem do 1945. W latach 1717-30 Albrecht Krzysztof Finck von Fickenstein dokonał barokowej przebudowy zamku, organizując wokół niego obszerny park i klasycystyczną oranżerię. Sto lat później wraz z narodzinami idei neoromantycznych rodzina von Fickenstein sfinansowała regotyzację zamku, nadając mu częściowo oryginalny wygląd. W 1857 r. część południową zamku przebudowano w stylu neogotyckim.












Pod koniec drugiej wojny światowej w zamku stacjonowały oddziały SS. Po przejściu frontu zajęły go wojska sowieckie, by później spalić zamkowe zabudowania wraz z wyposażeniem .



Po przejściu frontu obiekt zajęły wojska sowieckie. Po jednej z „pijackich” biesiad w 1947 roku czerwonoarmiści postanowili wjechać do warowni czołgiem. Kiedy ów inicjatywa się nie udała – zbyt wąski wjazd (most) do zamku i sowiecki czołg nie mógł go sforsować – rosyjska „swołocz” spaliła zabudowania.Sowieci musieli podpalać zamek aż dwa razy, bo za pierwszym razem ogień nie imał się murów. Kiedy już zamek zajął się ogniem na dobre, temperatura była tak wysoka, że strzelające dachówki znajdowano prawdopodobnie aż w oddalonym o 2,5 km Ząbrowie.
Wszelkie dzieła sztuki z „wyzwolonego” zamku przez Armię Czerwoną zwieziono do jednego z kościołów w Ostródzie. Przeszły one tam wstępną selekcję pod okiem sowieckich historyków sztuki. Co wartościowe wysyłano do Moskwy.
(http://www.historiami.pl/szymbark-ruiny ... -xiv-wieku)


W latach 60-ych przeprowadzono prace konserwatorskie, polegające m.in. na odgruzowaniu i zabezpieczeniu skrzydła wschodniego oraz zadaszeniu części budynków. Po‪źniej zamek zmieniał właścicieli, ale żaden z nich nie wcielił w życie ambitnych planów odbudowy. Obecnie zamek pozostaje w rękach prywatnych i niestety niszczeje.


W listopadzie 1999 r. w ruinach zamku kręcono sceny do filmu „Król Olch” w reżyserii Volkera Schloendorffa z Johnem Malkovichem w roli głównej. Ekipa filmowa pozostawiła po sobie pamiątkę – we frontowej ścianie zamku wstawiono drewniane ramy okien oraz odnowiono nad bramą herb właściciela.

marze_na napisał(a):

Bardzo podoba mi się ta fotka

Marzy mi się warmińsko-mazurski wypad, ale co roku urlop taki krótki...