RWPG - Relacja Wiosłem Pisana Gdzieniegdzie :D

Ależ promilowe rozważania

Ja tam komentować nie będę, westchnę sobie tylko, ech i zatęsknię.

maslinka napisał(a)::wink:) patrzeć nie mogę. Dzisiaj mam ochotę spróbować kalmarów (pierwszy raz w życiu!). Chyba wolałabym, żeby to były smażone krążki (pržene lignje) niż całe "stwory" prosto z grilla. Początki, wiadomo, są trudne. Nie wiem, czy kalmary mi zasmakują...

A ja: pierwszy pobyt w Cro, pierwszy posiłek to były właśnie lignie na żaru.
A "łapki" to już w ogóle pychota

ines napisał(a):ja wstępnie w niedziele wyjeżdżam, mam w planach cres i rab, ale jeśli pogoda będzie kiepska to zmykamy na południe

Aga, życzę pięknej pogody i cudownych wakacji!

longtom napisał(a):A ja: pierwszy pobyt w Cro, pierwszy posiłek to były właśnie lignie na żaru.
A "łapki" to już w ogóle pychota

A ja tych łapek właśnie "się bałam" i przyznam się, że ich nie spróbowałam... Czy to znaczy, że jedzenie lignji się nie liczy

W zasadzie i tak nie dałabym rady ich zjeść, bo porcja, jak na moje możliwości była za duża. Ale nie da się ukryć, że zostawiłam tylko łapki... Następnym razem

P.S. Wiedziałam, że pisząc o limicie alkoholu w Cro, wywołam dyskusję Jak ja Was dobrze znam

maslinka napisał(a):Mój mąż jest niereformowalnym konserwatystą i oczywiście wybiera rybę

Takich niereformowalnych konserwatystów jest więcej. Wiem coś o tym.

Wygląda na to, że niestety zbliżamy się do końca podróży.

jan_s1 napisał(a):...
Wygląda na to, że niestety zbliżamy się do końca podróży.

Na szczęście ta relacja pozwoli powracać wielu osobom do tych pięknych miejsc.

Pozdrawiam.

jan_s1 napisał(a):Takich niereformowalnych konserwatystów jest więcej. Wiem coś o tym.

jan_s1 napisał(a):Wygląda na to, że niestety zbliżamy się do końca podróży.

No niestety... Ale jeszcze Was trochę "pomęczę"

nomad napisał(a):Na szczęście ta relacja pozwoli powracać wielu osobom do tych pięknych miejsc.

Mam nadzieję. O to chodziło



21 lipca - środa: Tralala, Stony dwa

Jak już pisałam wcześniej, to nasz ostatni pełny dzień w Cro Wszystko się kiedyś kończy... Na pożegnanie zaplanowaliśmy dłuższą wycieczkę - do Stonów: Małego i tego większego oczywiście też.

Zaczynamy od tego mniejszego. Parkujemy niedaleko murów:



I powoli zmierzamy w stronę bramy:



Upał, jak zwykle, niemiłosierny. Niemal zwala z nóg

Kilka słów o Stonie, za przewodnikiem "W kraju lawendy i wina":

Osada powstała 2 lata później niż Ston, bo w 1335 roku. W latach 1336-1347 została otoczona murami obronnymi od strony lądu, a w roku 1358 - od morza. Centralnym punktem miejscowości była twierdza Koruna, wzmocniona pięcioma basztami skierowanymi w stronę morza. Służyła ona jako port do eksportu soli. Stąd mury o długości 1,5 km rozciągały się na południe, dochodząc m.in. do fortecy Pozvizd, dzięki czemu Mali Ston i Ston były połączone zwartą linią obronną.

Resztę niech opowiedzą zdjęcia

Jedna z wąskich uliczek:



Nabrzeże:







Jest tak gorąco, że musimy natychmiast się schłodzić, bo zwariuję chyba Jest mi obojętne, gdzie, byle do wody. Schodzimy więc po drabince do morza, w samym "centrum" Małego Stonu, na nabrzeżu. Obok pluska się rodzinka Anglików, sądząc po akcencie. Rzadko spotykana w Cro narodowość. Mali Ston przyciąga ludzi o grubszym portfelu, którzy chcą spróbować ponoć najlepszych w Europie ostryg A najbardziej przyciąga ich luksusowa Villa Koruna

Mimo upału nie jestem obojętna na uroki miejscowości. Jest tu spokojnie, sielsko. I jakoś tak klimatycznie. Bardzo mi się podoba

Po kąpieli możemy iść dalej, czyli na twierdzę. Wspinamy się trochę pod górkę i jest:



Wewnątrz trwa jakiś remoncik:





Budują nowe zabytki

Osiągamy wreszcie najwyższy punkt twierdzy Koruna, z którego roztacza się piękny widok na mury biegnące w stronę Stonu:



samą miejscowość i Malostonski Kanal:









Cudnie tu! Można by tak stać i stać, upajając się widokami. Gdyby nie żar lejący się z nieba...

Schodzimy do samochodu i jedziemy do drugiego Stonu. Nie przechodzimy murami, bo na szczycie twierdzy okazało się, że potrzebujemy biletów Jest to dla nas bardzo zaskakująca wiadomość, bo w 2007 roku chodziliśmy murami i wejście było gratis. Teraz kosztuje 30 kun od osoby! Całkiem sporo. Na wszystkim robią biznes, ich prawo... Ale my nawet nie wiemy, gdzie w Malim Stonie kupuje się bilety:roll: Najwyżej wejdziemy w "dużym Stonie". Albo nie

Ale o tym w następnym odcinku

maslinka napisał(a):Mali Ston przyciąga ludzi o grubszym portfelu, którzy chcą spróbować ponoć najlepszych w Europie ostryg

Zaraz przy zjeździe na Mali Ston jest mały straganik. Tam pani sprzedaje najświeższe z możliwych ostrygi. Ciężko mi się tam nie zatrzymać. Mniam.

maslinka napisał(a):Mimo upału nie jestem obojętna na uroki miejscowości. Jest tu spokojnie, sielsko. I jakoś tak klimatycznie. Bardzo mi się podoba

Zwiedzałem kiedyś oba Stony o późnym popołudniem. Super!

maslinka napisał(a):Schodzimy do samochodu i jedziemy do drugiego Stonu. Nie przechodzimy murami, bo na szczycie twierdzy okazało się, że potrzebujemy biletów Jest to dla nas bardzo zaskakująca wiadomość, bo w 2007 roku chodziliśmy murami i wejście było gratis. Teraz kosztuje 30 kun od osoby! Całkiem sporo. Na wszystkim robią biznes, ich prawo... Ale my nawet nie wiemy, gdzie w Malim Stonie kupuje się bilety:roll: Najwyżej wejdziemy w "dużym Stonie". Albo nie

Przyznam, że dwa lata temu byliśmy mocno zdziwieni, iż na mury można jeszcze wejść za darmo.

Ciekawe co tam w Stonie w następnym odcinku?

Pozdrawiam

Hej Maslinka.

Wiem, że to nie na powyższy temat, ale gratuluję 2000-go posta.
Jakby nie było fajny jubileusz.
Ciekawe czy umknął Tobie.

Lubię dwójkę z kilkoma zerami, zwłaszcza na cro.pl

Pozdrawiam.

Interseal napisał(a):Zaraz przy zjeździe na Mali Ston jest mały straganik. Tam pani sprzedaje najświeższe z możliwych ostrygi. Ciężko mi się tam nie zatrzymać. Mniam.

Nigdy ostryg nie jadłam... Hmm... Pewnie dużo tracę

Interseal napisał(a):Przyznam, że dwa lata temu byliśmy mocno zdziwieni, iż na mury można jeszcze wejść za darmo.

No to już nie można Jest tak jak w innych atrakcyjnych turystycznie miejscach

nomad napisał(a):Wiem, że to nie na powyższy temat, ale gratuluję 2000-go posta.
Jakby nie było fajny jubileusz.
Ciekawe czy umknął Tobie.

No właśnie mi umknął
Sama nie mogę uwierzyć, że tego nie zauważyłam...
Dzięki, Nomad Teraz mogę świętować

A ja zastanawiałem się gdzie on padnie, trzeba będzie poczekać na kolejną rocznicę.
Dużo tych świeczek na tym torcie.

Pozdrawiam. Big

Tak, ładne miejsca. w sierpniu przeszedłem trasę z Dużego do Małego Stonu. Także bilety były dla mnie zaskoczeniem, Bo 3 lata temu byłem tam za darmo. Ale dostępnej trasy przybywa, "ciągle budują nowe zabytki" . Mimo żaru lejącego się z nieba, widoki są cudne, warto. Ach teraz tylko wspominać.

Podobają mi się zdjęcia z Małego Stonu - szczególnie trzy pierwsze.

Piękny Maslinko ten Mały Ston na Twoich zdjęciach i żar z nieba . . . aż cieplej człowiekowi

Szczególnie , że za oknem . . . szkoda słów

maslinka napisał(a):

Monte Christo napisał(a):wydaje mi sie ze nazwiska to nazwiska po prostu fundatorow. Kazdy ma swoj TREP , w Polsce fundujac sztandar lub budynek tez sa przeciez zarowno gwozdzie, ktore wbija sie wdrzewiec lub cegly, ktore sie zabudowywuje na ktorych widnieja nazwiska fundatorow. Chyba ze ktos ma lepszy pomysl.

Ciekawa koncepcja I całkiem prawdopodobna. Mieszkańcy Trpanja zrzucili się, żeby zrobić schody prowadzące do kościółka, więc ich uwieczniono w kamieniu

Cześć,

Tak się składa, że mój kolega urodził się w Trpanj. Potwierdza Wasze przypuszczenia, że są to nazwiska sponsorów tych schodów.

Pzdr
K2

K2 napisał(a):Cześć,

Tak się składa, że mój kolega urodził się w Trpanj. Potwierdza Wasze przypuszczenia, że są to nazwiska sponsorów tych schodów.

Dzięki za wiadomość Dobrze jest wiedzieć



21 lipca - środa: Tralala, Stony dwa - dąg cialszy

W Stonie witają nas koty Wszędzie ich pełno. Te cwaniaki siedzą sobie wygodnie na kamiennych parapetach :



Śpią w cieniu domów:



Albo łobuzują Na przykład bawią się wężem do wody:





Słodkie są, prawda?

Ston, podobnie jak jego młodszy kolega , ma klimat! Zdecydowanie! Żywe barwy bungevilli, dzikich róż i innych kwiatów odcinają się na tle surowych, kamiennych domów. Przyroda współgra z "cywilizacją". Zresztą zobaczcie sami, jak tu pięknie:







Zmierzamy w stronę północno-zachodniej baszty. Znajduje się tu jedno z dwóch wejść na mury. Odpuszczamy sobie jednak wędrówkę. Byliśmy tu w 2007 roku i dzisiejszy upał nie nastraja do dużej aktywności fizycznej

Zaglądamy natomiast do pięknego ogrodu, zdaje się, że przyklasztornego:



Widać stąd, jak pięknie zieleń komponuje się z kamieniem:



Opuszczamy Ston na jakiś czas, wrócimy tu jeszcze dzisiaj na kolację

Przy solanach skręcamy w lewo, jedziemy w stronę miejscowości Broce. Chcemy znaleźć jakieś miłe miejsce do plażowania.

Po drodze zatrzymujemy się przy solankowych basenach:



To jedne z najdalszych, jeszcze dosyć głębokie.

Po drugiej stronie drogi plażują Francuzi (stoi tutaj ich camper), ale mimo że okolica piękna, nie mamy ochoty się tu kąpać:



Jedziemy dalej. Droga jest coraz węższa. Po lewej stronie mamy mocno wcinający się Stonski Kanal, po prawej solany (na zdjęciu odwrotnie, bo focone było w stronę Stonu ):



Mury maleją nam w oczach, jednak nadal wyraźnie odcinają się od zieleni zbocza:



Dojeżdżamy do Broce:



Widać, że mieszkańcy uwielbiają ukwiecać swoje domy i uliczki

Miejscowość malutka i urokliwa. Ale wybrzeże znowu nie nastraja nas do plażowania:



Za Broce droga zmienia się w wąski szuter. Zawracamy. Kombinujemy, dokąd pojechać dalej. Wybór pada na Uvalę Bjejevica. Jedziemy więc w stronę Hodilje, Luki i Duby. Ale o tym napiszę w kolejnym odcinku