Po Pagu i Cresie przygoda nas niesie

maslinka napisał(a):Kombinuj, kombinuj, a ja Ci to będę utrudniać

Cała przyjemność po mojej stronie Agnieszko


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

maslinka napisał(a): W Chorwacji na pewno będzie gorąco!

Mam cichą nadzieję , że we wrześniu też a teraz dogrzewam się Twoją relacją i kombinuję - jak te wszystkie brakujące puzle pozbierać do osobistej , chorwackiej układanki


Pozdrawiam
Piotr

...ja podobnie... aktualnie zastanawiam się jak Pag wcisnąć w krótki wrześniowy urlop . Oglądam, czytam... notuję...

pozdr

maslinka napisał(a):Ale wyspa jest niesamowita! Warto poświęcić jej być może nawet cały urlop Najlepsze zakątki i plaże dopiero tutaj pokażę

Czekam, czekam. Choć jak dotąd - z własnego doświadczenia i relacji (Twojej i innych) widzę dwa poważne mankamenty tej wyspy: ilość rodaków oraz skąpa roślinność.

Rysio napisał(a):Jak twierdzicie że w Pagu są tłumy, to chyba nie byliście wieczorem w Novaliji

helen napisał(a):

A że ludzi więcej i komercja większa, cóż, sami wysłaliśmy tam masę rodaków
Maslinka napisała:
To prawda. I to głównie Twoja wina, Helen


Jasne że tak!
To przez Helen!

Jasne że tak!
To przez Helen!

E tam, nero-wi też dźwigają część winy, oni byli przede mną, a poza tym jest nas przecież więcej .

ilość rodaków

to jest problem, może z czasem sytuacja się zmieni, ludzie się "nacieszą" Pagiem, pojadą na Brać ... hi hi... Ja dopiero w tym roku w Hiszpanii doceniłam co to znaczy zupełny brak rodaków. Taka "izolacja" od kraju i rodaków naprawdę pozwala odpocząć psychicznie.

Witajcie!
Już jestem po mini wakacjach spędzonych na granicy (często dosłownie ) węgiersko-słowackiej, w Esztergom, z przewagą madziarskich klimatów

Błogie lenistwo - opalanie, pływanie, moczenie się w basenach, jedzenie pysznych węgierskich specjałów, czyli prawdziwy odpoczynek, w przeciwieństwie do urlopu w Chorwacji

Fajnie, że jesteście. Mam nadzieję, że jeszcze chce się Wam czytać i oglądać
Jutro zapraszam na nowy odcinek

Już wróciłem i nadrabiam zaległości

Ja również wróciłam z krótkiego weekendu. Byłam w Kotlinie Kłodzkiej, podładowałam baterie i czekam na dalszy ciąg Twojej relacji.

Miłego dnia.

maslinka napisał(a):Jutro zapraszam na nowy odcinek

Już jest jutro

maslinka napisał(a): Mam nadzieję, że jeszcze chce się Wam czytać i oglądać

Mi się nie chce , ale muszę

Ufff, w końcu i ja nadrobiłem i teraz będę na bieżąco (przez jakiś czas ) , nie ukrywam że pomogła mi w tym przerwa w pisaniu spowodowana jak widzę Esztergomem
Bardzo mi miło, że wspominasz nas i naszą relację przy okazji planowania wyjazdu na Cres, cieszę się, że się przydaliśmy
Niezmiennie zazdroszczę kajaka , nawet już coś tam przeglądałem w necie i próbowałem przekonać Małgosię (i siebie) do takiego zakupu. ale mimo wszystko to chyba nie dla nas.... trzeba by przynajmniej kilka dni spędzać w jednym miejscu, a na razie tego jakoś nie widzę .

Co do Ustrine, już jakiś czas temu wyczytałem na cro, że są tam bramki uniemożliwiające zjazd w dół na plaże , z jednej strony to kiepsko, bo trochę trzeba by było potem podejść, ale z drugiej, może i dobrze, bo ludzi na nich mniej....
Nie pamiętam, czy podczas naszego pobytu był szlaban czy nie, na zdjęciach też nic takiego nie znalazłem. Jeżeli był, a nie jest to wykluczone, na pewno był podniesiony albo częściowo zdemontowany i bez przeszkód mogliśmy zjeżdżać w dół by korzystać z super plaży, pustej, ale z zimną już po połowie września wodą

helen napisał(a):Taka "izolacja" od kraju i rodaków naprawdę pozwala odpocząć psychicznie

Pozdrawiam

Jutro już ma prawie pół dnia za sobą

stratos napisał(a):Już wróciłem i nadrabiam zaległości

Witaj, Stratos


Cześć Aniu. Fajnie, że podładowałaś akumulatory

kulka53 napisał(a):Ufff, w końcu i ja nadrobiłem i teraz będę na bieżąco (przez jakiś czas ) , nie ukrywam że pomogła mi w tym przerwa w pisaniu spowodowana jak widzę Esztergomem

Witaj, Pawle. Cieszę się, że tu dotarłeś. Tak jak pisałam, mieliście swój udział w naszych tegorocznych wakacjach - w planach i w ich realizacji

Jeśli chodzi o kajak, to faktycznie, żeby targanie go miało sens, trzeba poświęcić kilka dni (a przynajmniej po pół z tych dni) na kajakowanie, czyli zwiedzanie z wody. Ale to dość specyficzne "zwiedzanie", tak naprawdę mało nowych rzeczy się ogląda , a bardziej odpoczywa i pławi w Jadranie
Ale Wy przecież lubicie jedno i drugie Może się jeszcze nad tym zastanowicie
Jedyny problem to należałoby mieć kwaterę blisko morza, żeby ten kajak trzymać w wygodnym miejscu.

Ależ mnie poganiacie
Nawet się jeszcze nie rozpakowałam, ale co tam...


13 lipca (środa) - Pyszna rybka, dylematy kulinarne i długie snurkowanie

Z Bošany jedziemy do miasta Pag, do upatrzonej dzień wcześniej konoby "Ankora", która mieści się dokładnie naprzeciw pomnika koronczarki:



Plan jest taki, żeby skorzystać z promocji. Do 18:00 rybka 30% tańsza. Koniec końców okazuje się, że ta oferta nie dotyczy "białej ryby", a właśnie na taką mamy ochotę. Wybieramy oradę, która aż tak droga nie jest, więc nasz wakacyjny budżet jakoś to wytrzyma

Konoba o tej porze (jest koło 16:00) dosyć pusta:



I może nie wygląda jakoś pięknie, ale jest tu bardzo cicho, czyli podoba się nam Zaszyliśmy się w jednej z uliczek i, przynajmniej tutaj, nie widać tłumów, które odstraszyły nas przy wieczornej wizycie w miasteczku.

Dzisiejszy dzień to dzień największego upału. To właśnie dziś temperatura osiągnęła 37,5 st. w cieniu Trzeba się więc schłodzić, również od wewnątrz :



Rybka wjeżdża na stół :



Jest przepyszna! Chociaż jak dla mnie mogłoby nie być tych dodatków Ziemniaki są dosyć chłodne (zauważyłam, że Chorwaci często traktują je bardziej jak sałatkę, co dla nas jest dziwne), a za blitvą nie przepadam - wiem, że zdrowa, ale jak dla mnie, bez smaku.
Jeśli chodzi o dodatki, to najbardziej lubię zwyczajną kapustę pekińską doprawioną octem winnym plus pyszne, chorwackie pomidorki. To mi zawsze najbardziej pasuje do ryby! Proste i smaczne (Wiem, wiem, mogłam dodatkowo zamówić, ale wystarczyła mi taka porcja. Nie jadam zbyt dużo )

Ale jak już powiedziałam, orada pyszna! Kelner dodatkowo przynosi nam jeszcze buteleczkę z oliwą, w której "pływa" gałązka rozmarynu:



Nie wiedziałam, że oliwa może być taka smaczna! A już ryba polana taką oliwą zwłaszcza

Miło siedzi się w cieniu i niespecjalnie śpieszy nam się do wyjścia na ten skwar. Dochodzimy też do wniosku, że mimo iż wieczorem je się przyjemniej (ze względu na temperaturę i "okoliczności przyrody"), to popołudniowe posiłki mają swój urok. Kelnerzy rozluźnieni, żartują, są sympatyczniejsi, starają się, żeby ich dobrze wspominać i wrócić do lokalu. Podczas gdy wieczorem mamy do czynienia z "masówką" - bieganina i nerwowe rzucanie okiem na turystów, żeby już zwalniali stolik, bo idą następni...

To tyle rozważań kulinarno-restauracyjnych Kryjąc się w cieniu uliczek, idziemy w stronę Trgu Kralja Petra Krešimira i kościoła Wniebowzięcia Marii:



Tym razem jest otwarty, więc wchodzimy do środka:



Całkiem ładnie
Pag o tej porze dnia podoba nam się. Uliczki są puste, bo ludzie jeszcze smażą się na plaży Chodzimy trochę zacienionymi zaułkami, myśląc, że jednak to ładne miasteczko, ale wtedy, gdy nie ma tu zbyt wielu turystów...

Potem musimy załatwić kilka prozaicznych spraw - odwiedzić mjenjačnicę, zrobić zakupy i zajrzeć do kafejki internetowej (to już nie takie prozaiczne )

Wracamy na camping i ponieważ, mimo późnej pory, ciągle jest nam gorąco, idziemy na plażę. Wybieramy tę drugą, oddaloną od campu o 200 metrów. Nie ma tu już nikogo. Za to pod wodą wyjątkowo dużo ryb się kręci. Jak na złość podwodny Kodak zaparował, w związku z czym snurkujemy bez uwieczniania wszystkich podwodnych cudów. A trafiły się duże ławice sporych ryb, tzw. głowacze i długie, wijące się zielone "nitki" - też ryby oczywiście

Wychodzimy z wody, a nasz aparat teraz właśnie jest gotowy do focenia. Mimo że trzęsę się z zimna, wracam do wody (i pod wodę), żeby coś "upolować". Ryby, jak na złość, gdzieś się schowały Jednak ja zawzięta jestem! Czekam na nie W końcu się pojawiają, ale jest już na tyle ciemno (słońce właśnie zaszło), że zdjęcia są bardzo słabe, tak słabe, że wstyd je tu pokazywać.

No i efekt jest taki, że nie sfociłam tego fajnego życia podwodnego, natomiast chyba po raz pierwszy w Cro, po wyjściu z wody było mi tak zimno.
Mój upór tym razem okazał się dla mnie zgubny. Sądzę, że ból gardła i przeziębienie, które zaczęło mnie męczyć od następnego dnia było efektem tego właśnie snurkowania
Jednak po zachodzie słońca nie powinno się zbyt długo przebywać w wodzie, nawet po tak gorącym dniu jak dzisiaj. Zwłaszcza, że woda niezbyt ciepła, zimne jakieś prądy czy cóś.

Ale póki co, jeszcze o tym nie wiem. Idę pod ciepły (na szczęście jest ciepła woda o tej porze!) prysznic (czyli ledwo cieknącą wodę) i przestaję się trząść z zimna.

Dzień kończymy grą w Scrabble

Hejka sympatyczna Maslinka !

Z tej relacji co widzę ku mej radości , gościliście w Ankorze - na placu Dominikanów. Dokładnie po Twojej prawej stronie, na budynku znajduje się informacja o tym oraz całkiem ciekawy obiekt z balkonami-galeryjkami. Plac ten ma nazwe Trg Dominikana.
A swoją drogą, taka ciekawostka - dotknełaś prawej ręki koronczarki ? Ponoć daje szczęście w pracy.
Ja dotykam kilka razy jak jestem....ot tak na zapas ):):)
I chyba działa!

Pozdrawiam serdecznie
Grzechu

maslinka napisał(a):Rybka wjeżdża na stół :

Ja tu tak sobie po cichutku z Wami po tym Pagu i Cresie wędruję, podziwiam miejsca, które odwiedziliście i za kajaczkiem też pływałam w poszukiwaniu fajnych zatoczek, ale przy tej rybce to już nie wytrzymałam i się w końcu

ujawniam i przyznaję bez bicia, że czytam, oglądam i Waszymi ścieżkami spaceruję...