NIGDY NIE BYŁAM W CASABLANCE

Przemoczeni wsiadamy do autokaru. O zmroku przez zaparowane szyby niewiele już widać. Opuszczamy Rabat. Kierunek Casablanca

Jako, że do Casablanki mamy kawałek, oglądamy pierwszą część romansu z Marokiem w tle- Piano Bar. Do hotelu Washington docieramy na późną obiadokolację.

Ponieważ jutro nie będziemy tu mieli czasu dla siebie, pomimo niespecjalnej pogody, decydujemy się na taksóweczkę do nadmorskiej dzielnicy Corniche. Przy głównej promenadzie mieszczą się przybytki rozrywki. O tej porze roku jest trochę pustawo, ale znajdujemy sobie odpowiednią knajpkę z widokiem na szalejący ocean. Po tym wieczorze mogę już powiedzieć BYŁAM W CASABLANCE.

Można było wybrać Rick’s Cafe, stworzoną na wzór tej z kultowego filmu „Casablanca”. Ale ponieważ knajpa cieszy się dużym powodzeniem, przy takiej barowej pogodzie nie chcieliśmy ryzykować, że odejdziemy z kwitkiem nie mając wcześniejszej rezerwacji. Tak wygląda wejście pstryknięte z autobusu.

17 grudnia, środa

Rano opuszczamy hotel. Może i dobrze, bo widok z okna nie zachwycał.

Nareszcie ciepły słoneczny dzień. Dzisiaj jedna z większych atrakcji Maroka, meczet Hasana II.
Casablanka to duże i nowoczesne, podobne do europejskich miasto, gdzie skrajna bieda jest szczelnie odgrodzona murem starej Medyny i niewidoczna dla odwiedzających nową część. Niektóre dzielnice, zwłaszcza te w dobrej nadmorskiej lokalizacji, szybko się rozbudowują. Będzie kolejny "Manhattan".

Na placu Mohammada V przystanek na zdjęcia kolonialnej architektury i wrzucenie kartek pocztowych. Specjalnie jechaliśmy na pocztę główną bo kartki miały być ostemplowane charakterystyczną pieczęcią z Casablanki- tak mówiła pilotka. Ale jedną wysłałam do pracy (przyszła po 19 dniach) i miała, jak z każdego innego miejsca, zwykłą niewyraźną okrągłą pieczęcią.

Meczet jak kabriolet z rozsuwanym dachem, mrugający laserowym okiem w kierunku Mekki, jest pod każdym względem naj-. Wybudowano go podobno w całości z pieniędzy zebranych od obywateli. Stoi na wysuniętej platformie- 12-hektarowej sztucznej wyspie, sprawiając wrażenie jak gdyby unosił się na falach. Budowany był w latach 1986-93.

Bardzo mi się spodobało Maroko widziane Twoimi oczami/oczyma

Wewnątrz był półmrok i nawet z lampą niewiele widać.

Sara76 napisał(a):Bardzo mi się spodobało Maroko widziane Twoimi oczami/oczyma

Obok niestety były oczy pilotki
Większą satysfakcję miała bym samodzielnej wyprawy. Ale to następnym razem.

Sara76 napisał(a):Bardzo mi się spodobało Maroko widziane Twoimi oczami/oczyma

Ja znowu niepoprawny.
Przeglądając relację, myślę, że autorka ma pełne prawo żałować a przynajmniej być mocno rozczarowana, zawiedziona. Jeżeli klnie na tego co podpowiedział jej tą wycieczkę - ma pełne prawo.
Przecież ( moim zdaniem) to strata czasu i pieniędzy. Być może tutaj zadecydował czas, być może wiosna byłoby ładniej ....... ale co tam ładnego Dla mnie .... brudno, ubogo. Oczywiście każdy będąc nawet w gorszych warunkach stara się dostrzec coś fajnego (choćby fajne nie było) ale to tylko okłamywanie się.
Takie odniosłem wrażenie ( Maroko na forum jest kilka), w każdej relacji mam podobne wrażenia.

O Maroku dowiedziałem się trochę z relacji ustnej moje sąsiadki i z relacji na forum.
Cóż, póki co jedno jest jasne: ani trochę mnie tam nie ciągnie
Kraj strasznie brudny i brzydki, przyroda też nie rzuca na kolana, nic pięknego tam nie zauważyłem.
Na wyprawę survivalową za bardzo cywilizowany, jest internet, niezłe drogi, supermarkety

woka napisał(a):Przeglądając relację, myślę, że autorka ma pełne prawo żałować a przynajmniej być mocno rozczarowana, zawiedziona. Jeżeli klnie na tego co podpowiedział jej tą wycieczkę - ma pełne prawo.
Przecież ( moim zdaniem) to strata czasu i pieniędzy. Być może tutaj zadecydował czas, być może wiosna byłoby ładniej ....... ale co tam ładnego Dla mnie .... brudno, ubogo. Oczywiście każdy będąc nawet w gorszych warunkach stara się dostrzec coś fajnego (choćby fajne nie było) ale to tylko okłamywanie się.
Takie odniosłem wrażenie ( Maroko na forum jest kilka), w każdej relacji mam podobne wrażenia.

Masz prawo do własnych wrażeń i opinii, ale za mnie się nie wypowiadaj. Nie jestem rozczarowana. Planowałam Maroko bez biura, ale nie wyszło. Wiedziałam czego można się spodziewać w kraju arabskim. Trochę spontanicznie zdecydowałam się na wycieczkę zorganizowaną ze względu na grudniową cenę (zapłaciłam dokładnie tyle ile kosztowały by mnie same noclegi w tych hotelach, rezerwowane przez booking) i dobrze, bo znając już trochę realia, łatwiej nam będzie we własnym zakresie obejrzeć południe. Oprócz Moskwy, Hawany i Dubaju chętnie pojadę w każdym innym kierunku

Lednice napisał(a):O Maroku dowiedziałem się trochę z relacji ustnej moje sąsiadki

Kolejny raz powołujesz się na autorytet sąsiadki, rozumiem że jest dla Ciebie bardzo ważna
Ja nie mam takiego sąsiada i sama muszę sprawdzić zanim coś ocenię