Niezatapialny sen: Nurkowanie od A do Z. Lodowe ostatki.

Przez chwilę stanęło mi serce, że zdjęć nie będzie

Witaj Roxi, zmusiłaś mnie do ujawnienia się

Roxi napisał(a):
A więc... do jutra Baronie

A więc... do jutra Roxi

longtom napisał(a):

Roxi napisał(a):
A więc... do jutra Baronie

A więc... do jutra Roxi

A więc . . . do jutra . . .

Aldonka napisał(a):Przez chwilę stanęło mi serce, że zdjęć nie będzie

Witaj Roxi, zmusiłaś mnie do ujawnienia się

Witam
Bardzo mi miło, że się ujawniłaś.
Zdjęć w następnym odcinku będzie bardzo dużo, więc zapraszam.

Tomku, Piotrku... chyba już jest jutro

Jest, jest, czekamy

Ja się delikatnie tez ujawniam.
Wiem, że na wszystko potrzebny czas, więc dalej cichutko i cierpliwie czekam na dalszą część.

2 maj: Środa- Baron Gautsch podejście 2

Na środę mieliśmy zaplanowane drugie nurkowanie na wraku Barona Gautscha.

Czuliśmy się jak u siebie, bo wypłynięcie było polskie.
Zebraliśmy się w bazie razem z ludźmi z Poznania i z Warszawy.
Jak się później okazało Warszawiacy byli na wyjeździe we Francji razem z naszymi znajomymi z Gliwic. Robili tam kurs jaskiniowy. Świat jest rzeczywiście malutki.

Weszliśmy na pokład łodzi i przygotowaliśmy się do rejsu.
We wtorek na miejsce nurkowe płynęliśmy Ribem i zajęło nam to około pół godzinki, w środę nie było tak lekko.

Płynęliśmy dobre 1,5h, a fale wcale nam nie pomagały, kiwało nami na wszystkie strony.

Na początku nie było tak źle, wszystkim dopisywały humory.







Był czas rozpisanie nurkowania na tabliczce.



I czas na robienie zdjęć.

























Właściciel bazy zrobił listę osób nurkujących, trzeba się było podpisać i można było zacząć walkę z... chorobą morską.
Nigdy nie miałam problemu z pływaniem łodzią, nawet jak bardzo bujało, ale to co się tam działo zwaliło mnie z nóg

Fale były krótkie i nasza jednostka pływająca unosiła się w górę i w dół i w górę i w dół... i tak w kółko.
Czasami tak nas przechylało, że woda przelewała się przez pokład, po czym znowu unosiliśmy się do góry.







Wpatrywanie się w horyzont uratowało moją godność
Nie wszystkim się udało



Byli też tacy, którym falowanie w ogóle nie przeszkadzało



Czasami ciężko było utrzymać się w pionie.









W końcu, po prawdziwej męce dotarliśmy na miejsce, zrzuciliśmy kotwicę i mogliśmy zacząć ubierać resztę sprzętu.

Tutaj muszę przyznać, że sama nie dałam rady, nie mogłam skupić wzorku na żadnym elemencie... tylko horyzont.
Na szczęście miałam obok kogoś kto mi pomógł i mogłam wskoczyć do wody.

Skok zakończył jeden rodzaj walki, ale rozpoczął drugi.
Od razu trzeba było złapać się linki zrzuconej z pokładu, bo fale i prąd były ogromne.
Po lince podciągnęliśmy się do bojki, gdzie była przymocowana lina opustowa na Barona...

Tylko 3m pod wodę, tylko 3m pod wodę- tak sobie powtarzałam w myślach, szybko przełykając ślinę i odwracając głowę przy każdej nadchodzącej fali.

W końcu się udało.

Byliśmy przy Baronie Gautschu.



CDN

Roxi napisał(a):...horyzont ...

Aviomarinę musiałem sobie łyknąć.
Działa
Czekam na cd

longtom napisał(a):

Roxi napisał(a):...horyzont ...

Aviomarinę musiałem sobie łyknąć.
Działa

Mięczak










Na tym ostatnim zdjęciu, do burty przyrośnięty

weldon napisał(a):

longtom napisał(a):

Roxi napisał(a):...horyzont ...

Aviomarinę musiałem sobie łyknąć.
Działa

Mięczak














Na tym ostatnim zdjęciu, do burty przyrośnięty

Ten w zielonej koszulce?
No i zdjęcie trochę krzywo...leci w lewo...

No nieźle pobujało. Nie mam pojęcia czy bym wytrzymała. Mam lęk wysokości to może byłoby kiepsko.
Ale dałaś Roxi radę super zdjęcia zrobić na Rovinj i wysepkę

longtom napisał(a):

Roxi napisał(a):...horyzont ...

Aviomarinę musiałem sobie łyknąć.

Kurcze, miałam to samo

Pozdrawiam

lomgtom napisał(a):...

weldon napisał(a):...

Jacek napisał(a):...

Baaardzo śmieszne
Na łodzi był też taki jeden chojrak z Poznania, w drodze powrotnej nie było mu już do śmiechu...

Co tutaj pisać o samym pobycie pod wodą?
Było pięknie i tyle.
Cały wrak porośnięty jest rafą, dookoła pływa mnóstwo ryb.

































































































Wiem, wiem... dużo zdjęć, ale chciałam pokazać i oddać ten klimat.
Czas na wynurzenie.





Wynurzaliśmy się oczywiście też wzdłuż linki.
Na 21m przełączyliśmy się na nitrox, który mieliśmy w stagu i dalej w górę.



Na 6m było już wyraźnie czuć falowanie.



Po wynurzeniu trzeba było wdrapać się na łódź, co przy tak dużej fali nie było proste.

Droga powrotna w następnym odcinku

Lidia K napisał(a):No nieźle pobujało. Nie mam pojęcia czy bym wytrzymała. Mam lęk wysokości to może byłoby kiepsko.
Ale dałaś Roxi radę super zdjęcia zrobić na Rovinj i wysepkę

W drodze powrotnej, pod koniec płynięcia choroba morska mi przeszła, więc fotek z widokiem na Rovinj będzie więcej i to z różnych stron, bo wpłynęliśmy na moment do mariny.
Poza tym, drugi fotograf, którego fotki czasami wklejam nie miał nawet początku choroby morskiej i cykał cały czas

Tymona napisał(a):Kurcze, miałam to samo

Gdybym wcześniej wiedziała jak będzie, to tez bym aviomarin łyknęła

Roxi napisał(a):Na łodzi był też taki jeden chojrak z Poznania ...

Na drugi raz postaraj się o kogoś z Łodzi

Roxi napisał(a):Było pięknie i tyle.

Pięknie ...

Domyślam się, że zdjecia nawet w połowie tego nie oddają, ale i tak jest pięknie