Ni ma jak Lwów!!!

Jak widać na zdjęciach kościół jest w opłakanym stanie

Nieopodal znajduje się Kościół Matki Boskiej Gromnicznej i klasztor Karmelitanek Bosych.
Kościół zbudowany został przed 1644 rokiem
W 1842 przeprowadzono jego gruntowny remont. W barokowym ołtarzu głównym umieszczono obraz Ofiarowanie Najświętszej Marii Panny, Alojzego Rejchana (1843), który był także autorem obrazów św. Jana Kantego i św. Jana Nepomucena, umieszczonych w ołtarzach bocznych. Wówczas też zmieniono wezwanie kościoła na Matki Boskiej Gromnicznej (lub: Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny) i uczyniono z niego kościół seminaryjny. W sąsiedztwie kościoła wzniesiono pałac metropolitów lwowskich.
Po 1945 został zamknięty podobnie jak wiele innych lwowskich świątyń.
W 1979 w zespole kościelno-klasztornym umieszczono Wojewódzki Urząd Jakości, Metrologii i Standaryzacji.
Na początku XXI wieku kościół wraz z klasztorem został przekazany ukraińskiemu kościołowi greckokatolickiemu. Pełni on obecnie funkcję kościoła klasztornego i nosi wezwanie Ofiarowania Pańskiego.
W kościele odprawiane są też nabożeństwa w obrządku rzymskokatolickim. info z netu



Więcej zdjęć nie mam, nie wchodziliśmy do środka, trwało właśnie nabożeństwo.

No piękny ten Lwów.
Pytanie, kiedy Ty Piękna, nauczysz się zawrzeć przekaz w jednym poście.
Chyba za namowami Modów do zostania Modem, nauczę Ciebie tej łatwej sztuki.

Dzień trzeci niedziela 5 czerwca
Zwiedzanie miasta zaczynamy od dworca kolejowego













Po oglądnięciu dworca chcemy dostać się na cmentarz Łyczakowski
Wsiadamy w piątkę do leciwego volvo i za 100 hr jedziemy
Siedzę z przodu i chcę zapiąć pasy, ale taksówkarz mówi mi "tu nie trzeba".
Zresztą i tak nie dałabym rady, pasy od nowości chyba nie były używane.
Jazda taksówką przez miasto to było drugie - po jeździe miejskim tramwajem - mocne przeżycie

FUX napisał(a):Pytanie, kiedy Ty Piękna,...

A ja na razie Ci radzę abyś się nie zwracał się takimi słowami do Krakusowej .

A jak?

Do Lwowa wybieramy się na początku września. Jesteś my grupą 9 osób.
Zastanawiamy się jak technicznie rozegrać kwestię transportu. Czy dobrym pomysłem jest dojechanie z Warszawy do Zamościa lub Tomaszowa Lubelskiego, a tam wynajęcia jakiegoś busa, który zawiezie nas do Lwowa?
Może znacie jakiś sprawdzonych przewoźników?

Śledząc ostatnie przyjazne wypowiedzi Ukraińców i manto, jakie spuścili naszym dziennikarzom, to ten kierunek nie jest moim celem.
Z bólami pooglądam to, co dają.

andy_n napisał(a):Do Lwowa wybieramy się na początku września. Jesteś my grupą 9 osób.
Zastanawiamy się jak technicznie rozegrać kwestię transportu. Czy dobrym pomysłem jest dojechanie z Warszawy do Zamościa lub Tomaszowa Lubelskiego, a tam wynajęcia jakiegoś busa, który zawiezie nas do Lwowa?
Może znacie jakiś sprawdzonych przewoźników?

Przewoźników sprawdzonych nie mamy , ale zastanawialiśmy się czy następnym razem nie jechać do Lwowa pociągiem z Krakowa.
Znalazłem też taką ofertę z Warszawy:
http://www.intercity.pl/pl/site/dla-pas ... z-pkp.html
Z dworca do centrum nie jest daleko , bilety na komunikację miejską są tanie , taksówki też.

krakusowa napisał(a):
Dochodzimy do dawnego Kościoła Bożego Ciała i klasztoru Dominikanów. a obecnie greckokatolickiej cerkwi Najświętszej Eucharystii

Lwów Fuji 658.jpg

A w międzyczasie było tam muzeum, z resztą zamknięte na kłódkę.


Jak oglądam Wasze zdjęcia to naszła mnie taka refleksja.
Lwów to tak jak Kraków - niby się zmienia z latami i ustrojami, a w sumie się nie zmienia.
Moje zdjęcia są z 1977 roku - większości z Was nie było jeszcze na świecie.
Na początku Waszej relacji jest zdjęcie tej uliczki:

Przybyły tylko ogródki kawiarniane, ale kamieniczki i ich elewacje bez najmniejszej zmiany!
Dodam jeszcze kilka zdjęć, ale już nie pamiętam co to.











Pozdrawiam,
Krzysztof

P.S.
Kiedy będzie nowa relacja?

kw napisał(a): ...

dzieki za uzupełnienie i fotki

kw napisał(a):P.S.
Kiedy będzie nowa relacja?

A ma być jakaś?



muszę najpierw uporać się z nadmiarem wszelakich domowych obowiązków i ......
skończyć ze Lwowem ...
co dla uciechy niektórych niebawem nastapi

Jak napisałam na początku relacji, nasz wyjazd do Lwowa to była pewnego rodzaju podróż sentymentalna.
Ze Lwowa pochodziła moja teściowa, na cmentarzu Łyczakowskim byli pochowani Jej dziadkowie i Mama. Przez wiele lat byliśmy przekonani, że grobu nie ma.
Kilka lat temu kuzynka Janusza odnalazła grób pradziadków i babci
Obecnie grób został odnowiony.
My podczas naszej wycieczki w czerwcu zobaczyliśmy jeszcze nagrobek w trakcie odnawiania


A to już po odnowieniu

Na nagrobku brak jeszcze ( wkrótce się pojawi) nazwiska babci, ale w 1939 roku gdy zmarła i została pochowana nikt nie myślał o takich rzeczach.

A to najbliższa okolica zarośnięta krzakami, trawą



Po chwilach wzruszeń i zadumy opuszczamy cmentarz








Wsiadamy do taksówki ( już na 7 osób ) i obieramy kurs do centrum miasta.
Prosimy tylko o zatrzymanie się na chwilkę przy ul. Łyczakowskiej 147, gdzie do 1939 roku mieszkali dziadkowie i mama Janusza.
Niestety nie znamy numeru mieszkania.






Na balkonie siadzi sobie babuszka, zaczynamy z Nią rozmawiać.
To Ukrainka, która w tym domu mieszka od 1947 rok.
Słyszała o Polakach, którzy przed wojną mieszkali w kamienicy, ale niestety nie pamięta w którym mieszkaniu.

No cóż wojny zawsze piszą czarne scenariusze.
I tym samym między Polakami i Litwinami jest ogromna skaza, odnoszę wrażenie, że ostatnio coraz bardziej się pogłębia.

21monika napisał(a):No cóż wojny zawsze piszą czarne scenariusze.
I tym samym między Polakami i Litwinami jest ogromna skaza, odnoszę wrażenie, że ostatnio coraz bardziej się pogłębia.

I między Polakami i Ukraińcami też

Po krótkiej podróży taksówką wysiadamy w centrum i idziemy do Katedry Łacińskiej.

Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Lwowie – jeden z najstarszych kościołów Lwowa, znajdujący się przy południowo-zachodnim narożniku lwowskiego rynku. Trójnawowy gmach w stylu gotyckim o długości 67 m i szerokości 23 m zbudowany na przełomie XIV i XV wieku według planów architekta miejskiego Piotra Stechera. Siedziba lwowskich arcybiskupów obrządku łacińskiego.
W 1765 roku w głównym ołtarzu umieszczono obraz Matki Boskiej Łaskawej – „Ślicznej Gwiazdy miasta Lwowa”, zwanej Domagaliczowską. Namalowany w 1598 roku temperą na deseczkach sosnowych o grubości 1 cm, o wymiarach 61,2x43,7 cm przez mieszczanina lwowskiego Józefa Szolc-Wolfowicza jako epitafium dla zmarłej wnuczki Katarzyny Domagaliczówny, został zawieszony na ścianie prezbiterium od strony cmentarza katedralnego. Nazwany był też obrazem Matki Bożej „Murkowej”. W roku 1776 obraz został oficjalnie uznany przez Kościół za cudowny. Po II wojnie światowej, podczas ekspatriacji lwowskiej kurii metropolitalnej ze Lwowa do Lubaczowa w kwietniu 1946 roku, obraz został przewieziony do Polski. W 1974 umieszczono go w głównym ołtarzu prokatedry w Lubaczowie. W 1980 obraz poddano gruntownej konserwacji w Krakowie, wykonano dwie wierne kopie, a oryginał złożono w skarbcu katedry na Wawelu. Pierwszą kopię wizerunku przeznaczoną do prokatedry w Lubaczowie ukoronował na Jasnej Górze 19 czerwca 1983 Jan Paweł II, drugą kopię wizerunku przeznaczoną do katedry we Lwowie, Jan Paweł II ukoronował we Lwowie w 2001 roku. za wikipedia



Wychodzimy na zewnątrz i idziemy w strone kaplicy Boimów
To jedyna z pozostawionych kaplic grobowych dawnego cmentarza, zbudowana w 1609 roku przez pochodzącego z Węgier bogatego kupca lwowskiego Jerzego Boima. Cała fasada, kopuła i ściany wnętrza tej kaplicy są pokryte rzeźbami figuralnymi i ornamentowymi z piaskowca.