Nasza Lokva 2016

amatus1 napisał(a):

Sidney napisał(a):Witam Zbyszku
Ja tej skałki do skakania nie mogę zlokalizować
Ona jest w stronę Mimice?

Tak, wysle Ci na priv lokalizacje dokladna bo tu nie wiem jak wkleic...

Ok dzięki będę czekać na lokalizację i napewno skorzystamy z skałki do skakania
Miłego wypoczynku życzymy

Sławku wysłałem, mam nadzieję, że dotarło.
Dzień 5 minął nam na plażowaniu i wizycie w Omis na spacerze po Omis gdzie raczyliśmy się pięknym śpiewem podczas prób zespołów "56 FESTIVALU DALMATINSKIH KLAPA OMIŠ". Ponoć jest to jeden z bardziej cenionych festiwali chórów, zespołów A cappella w Chorwacji. Niestety, córka nie jest fanem tego rodzaju muzyki ( ja przez kilka lat z chórem trochę Europy zwiedziłem i mam sentyment do tego rodzaju muzyki) i udało mi się rodzinkę namówić jedynie na kilka występów podczas przygotowań do finałowego koncertu. Świetne doznania dla ucha i ducha:). Polecam, obecnie właśnie na żywo jest występ Klapy Dalamacija i wszystkich uczestników dnia dzisiejszego festiwalu -https://www.youtube.com/watch?v=_ABrZ2Swjvo

Tak dotarło wielkie dzięki
jeszcze tylko 12 dni i witaj Lokvo
Pozdrawiam
Wypoczywajcie spokojnie

Dzień 6 to plażowanie i snurkowanie. Nawet w obiektyw wpadł jakiś potwór i nie byłem to ja:)

Dzień 7
Dzisiaj zaplanowaliśmy wyjazd na Targ do Zadvarje. Ponoć jest to jeden z największych targów w okolicy, odbywa się on w każdy wtorek. Można znaleźć tu wręcz wszystko: ryby, owoce morza, mięso, warzywa, owoce, wędliny, sery po wyroby z drewna i kamienia. Targ rozciąga się wzdłuż głównej ulicy miasteczka. Jadąc od strony morza warto zaparkować wcześniej, np na wysokości kościoła czy tarasu widokowego. Czynny jest od godzin porannych.

Będąc w Zadvarje warto podjechać na na taras widokowy i zobaczyć w Wodospad Gubavica, my byliśmy ostatnio rok temu więc odpuściliśmy. Na stronie chyba 30 relacji są fotki z tarasu i wizyty na dole w wąwozie Cetiny.
Za to wybraliśmy się na dół, pod sam wodospad aby się schłodzić u podnóży jednego z najwyższych wodospadów w Chorwacji- blisko 50 metrów.


Jeśli ktoś będzie chciał informacje jak dojechać to proszę śmiało pisać:). Super miejsce! Znajomi byli zachwyceni, my też:)

Domyślam się że trzeba podjechać tutaj https://goo.gl/maps/Y4D1hVZgEG78zSJB9 ?

Jak wygląda dojście do samej rzeki z tamtego miejsca?

mchrob napisał(a):Domyślam się że trzeba podjechać tutaj https://goo.gl/maps/Y4D1hVZgEG78zSJB9 ?

Jak wygląda dojście do samej rzeki z tamtego miejsca?

Dojście z tego miejsca to sama przyjemność, z 150 metrów w dół...gorzej z dojazdem, niestety. Droga szutrowa na jedno auto, jadący do swoich ogródków Chorwaci mają głęboko w poważaniu zjazdy na bok chodź tam właściwie zjazdów nie ma. Musieliśmy cofać 70-80 metrów na wstecznym.Idealna droga na skuter albo kłada, grupa Niemców przyjechała kładami.

Dzień 8 upłynął nam na standardowo na plażowaniu. Niestety przeszła mała bura i temperatura diametralnie spadła z 27 na 22 stopnie. Powiem, że woda rześka...chyba jak w Cetinie:).






Wybraliśmy się tego dnia do naszej ulubionej Konoby Gusti. Oczywiście obsługa i szef lokalu od razu nas poznali i miło przywitali. Co do jedzenia to mamy jednak mieszane uczucia, porcje zauważalnie mniejsze, ceny wyższe ale nic dziwnego, na całym świecie chyba wszystko droższe, menu okrojone, nie ma ulubionego żony steku z tuńczyka. Zamówiłem cevapcici, żona grillowaną pierś a córa makaron z truflami. Potrawy smaczne ale bez och ach, na plus że nadal grillują przy kliencie na zewnętrznym grillu.

Wieczorny spacerek po Lokvie jest naszą ulubionym po plażowaniu rytuałem wakacyjnym. Uwielbiamy te widoki, zapachy, szkoda, że nie można ich tu przemycić. Po drodze spotkaliśmy super autko, już chciałem zamienić się za naszą scale ale niestety, za mały dla żony bagażnik:).

Dzień 9 w związku deszczową prognozą pogody postanowiliśmy na spontanie spędzić wyjazdowo. Wybraliśmy się do Medjugorie ( byliśmy kiedyś ale w związku z połączeniem z Mostarem i 44 stopniowym upałem nie wchodziliśmy na górę objawień) i na Wodospady Kravica. Po mimo siąpiącego deszczu udało nam się wejść na górę objawień, miejsce specyficzne zapewne nie dla każdego ale jak dla mnie jest coś w tym miejscu wyjątkowego ( może dlatego, że było mało ludzi ).
Po Medjugorie wybraliśmy się na wodospady, wstęp kosztował 20 marek dorośli, dzieci free. Wycieczka w deszczu ale udana. Niestety wracając otrzymaliśmy informację ze Skaywalk dzisiaj w związku z dużym wiatrem jest zamknięty i nie wejdziemy:(. Mam nadzieję, ze do środy na się jednak uda...

Dzień 10 to ciąg dalszy silnych wiatrów. Woda w morzu niestety jak w Bałtyku ( wątpię by miała 20 stopni).




W związku z słabymi perspektywami na plażowanie-kąpiele udaliśmy się na 17 godzinę na Skywalk Biokovo. Jest to nowa atrakcja, bodajże od 2 lat udostępniona turystą. Znajduje się się na przełęczy Ravna Vlaška na 1228 m n.p.m. Wjazd do parku jest biletowany, cena 60 kun a bilety na całe szczęście tylko online. Wjazd powiem szczerze, że nie należy do prostych, droga wąska, w większości na 1 samochód. Najgorzej wyminąć się z busem. Rozmawiając z miejscowymi usłyszałem, że każdego dnia można znaleźć ślady lusterek na drodze...osobiście polecam wjazd busem, kładem...jest sporo zorganizowanych wjazdów. Sam wjazd trwa około 30 minut, w pewnym momencie mogą na drogę wejść krowy i wtedy nie ma siły trzeba jechać za nimi...mniej więcej 3/4 trasy jest gospodarstwo ze zwierzętami, które tam są ponoć święte...przy gospodarstwie jest jedyna na trasie konoba. Sam taras widokowy zlokalizowany jest na 13 km od wjazdu- szlabanu parku. Co kilometr są tabliczki więc można sobie odliczać ile do końca zostało trasy. Przy tarasie jest sklepik z pamiątkami, ceny woski ale można kupić sobie za 30 kun pamiątkowy magnesik:). Obsługa tarasu dosyć szybko na dół pogania ( niby każdy ma około 15 minut). Ponoć oni to mają jakoś obliczone by bardziej sprawny był wjazd-zjazd ale czy to prawda?
Ze trasu dalej prowadzi trasa na Sv Jure., drugi co do wysokości szczyt w Chorwacji z najwyżej położoną drogą asfaltową w kraju. Jednak my odpuściliśmy ten wjazd...

Dzień 11
Wejście na Sv Vid

Postanowiliśmy z córką a właściwie córka postawiła na swoim, że wybierzemy sie na górę, która rozpościera się nad nami o wschodzie słońca, na wschód słońca.
Sveti Vid to szczyt masywu Biokovo zlokalizowany nad miejscowością Lokva Rogoznica o wysokości 639 metrów. Na szczycie znajduje się mały kościołek wybudowany ponoć w XV wieku na pozostałościach wcześniejszej świątyni. Drogę na szczyt najlepiej rozpocząć od parkingu przy cmentarzu zlokalizowanym w najstarszej bo już z XIII wieku części Lokvy- Gorica. Zdjęcia podejścia robiłem schodząc- jak było jasno, przy wejściu na to nie było czasu:).

Sam wjazd do Lokvy nie jest trudny, dosyć szeroka droga prowadząca od Campu Sirena. Autko możemy zaparkować już przy kościele parafialnym NMP w Lokvie, jednak radzę jechać wyżej na cmentarz. Droga wąska ale skracamy sobie sporo wysiłku a przede wszystkim czasu.
Po zaparkowaniu autka troszkę się cofamy i idziemy w górę. Mijamy po lewej stronie stary domek

i kierujemy się w kierunku kolejnych zabudowań gdzie rozpoczyna się szlak z podejściem już górskim.

Sam szlak jest dobrze oznakowany, ma on kolor biało czerwony. Zaraz po wejściu między budynki jest "tabliczka" informacyjna z czasem podejścia.

Na szczyt prowadzi bardzo dobrze przygotowany, utrzymany szlak. Osobiście nie wiem czy nie jest to jakiś starożytny ( rzymski ) trakt bo jest świetnie utrzymany. Jest on momentami bardzo szeroki i naprawdę bezpieczny.


Wejście na górę zajmuję nam około 30 minut, po drodze są piękne widoki, jednak my nie robimy za długi postojów bo chcemy zdążyć na wschód słońca nad masywem.
Na szczycie, przełęczy znajduje się wspomniany na stracie kościołek sv. Vida. Widok ze szczytu jak i kościołek "oblewany" promieniami słońca rekompensują podejście a przede wszystkim wczesną pobudkę. Lokva jak i swietnie widoczna wyspa brac jest jeszcze w półmroku. Na górze znajduje się drewniany krzyż. Sam szczyt jest bardzo szeroki, prowadzą z niego w drugim kierunku dwa szlaki, jeden wzdłuż grani, drugi na dół do miejscowości Svinišće ( można zejść do Kremenko:):) ). Na szczyt chwile po nas wszedł z kilkoma hartami lokalny gospodarz-myśliwy, mówił, że poluje na zające:).
Co do widoków nie będę się rozpisywał, wrzucę tylko kilka fotek...Sami oceńcie czy warto:)

Super pomysł na ten wschód słońca. Ale córa wyrosła
Jak te dzieci dorośleją jak my ciągle tacy sami?

właśnie szukam w Bielsko Białej jakiegoś noclegu ( nie mamy wysokich wymagań, wązne by była łazienka), może coś polecisz?

Dzień 12 to przede wszystkim wspaniała uczta na jaką zaprosił wszystkich domowników nasz gospodarz. Wybraliśmy się na 5 aut do miejscowości Jukic w rejonie Imotski( rodzinna miejscowość naszego Ivana, nazwa miejscowości jest identyczna jak jego nazwisko:)) gdzie gospodarz i jego rodzina przygotowali dla nas wszystkich ( 18 osób) wręcz ucztę. Na stole brylowała ryba dorada, mięsa, cavapicici, warzywa i oczywiście dla naszych żon winko różnego koloru z winnicy Ivana i jego kuzyna:). Nie zabrakło deseru w postaci ciast naszej gospodyni.
Byliśmy w szoku, super gest aa do tego bardzo fajne miejsce w głębi lądu.






Po super poczęstunku część z naszej domowej ekipy udała się do Imotski na słynne jeziorka, my już to znamy więc wróciliśmy nad nasze morze.

Witam wszystkich bardzo serdecznie, dzięki Zbyszkowi i my wkrótce będziemy się delektować chorwackim słoneczkiem przy dźwiękach cykad i szumie fal i napewno skorzystamy z pomysłów przedstawianych tu na grupie będziemy od 16 lipca, a więc już niedługo ⛱️