Moja ukochana Chorwacja

arko2007 napisał(a):wyszło tak że co dzień nosiło nas gdzieś, tzw. syndrom pierwszego razu.

My dopiero za drugim razem ruszyliśmy ,jak już wiedzieliśmy z grubsza co to jest ta Chorwacja
Za pierwszym razem jeszcze nie mieliśmy odwagi czy śmiałości.
A cykada jest brzydsza od tego twojego zwierza ...moim zdaniem oczywiście.



Pozdrav.

A... widzisz, no rzeczywiście
Podzrawiam.

Witam ponownie.
kolej na trzecią - ostatnią część, mojej pierwszej opowieści o Chorwacji.
Następny dzień spędzamy na plaży w Baśce i na opowiadaniu o Biokowie, ponieważ Jasiek żałuje
bo też chciał tam pojechać.



Powoli mija nam trzynasty dzień lipca, a dziesiąty pobytu w tym pięknym miejscu.
Wieczorem idziemy na ostatni po Baśce spacer.





Przed południem żegnamy naszych chorwackich przyjaciół i podążamy w stronę wodospadów

Krka.



Przejeżdżamy parking i most nad rzeką skręcamy do miasteczka Skradin, skąd udamy się stateczkiem do wodospadów.
Kupujemy bilety i czekamy na rejs do Parku.



Po jakimś czasie dopływamy i aby zobaczyć same wodospady, musimy przejść kilkaset metrów.



Wchodzimy do wody- jest zimna, a głazy leżące w wodzie nie ułatwiają poruszania się w niej.
Po ochłodzeniu się idziemy na most i w górę do kładek aby zobaczyć ten cud natury.
Odwiedzimy to miejsce dopiero w 2013r.



Wracając na przystań, gdzie cumują statki spotykamy takie zwierzę na naszej drodze.



Wracamy do auta i zamiast autostradą przemieszczamy się
drogą nr.56.
Jadąc tą lokalną drogą mijamy kilka wiosek, które były wymarłe a domy postrzelane od kul.
Później dowiedzieliśmy się że po czystkach narodowościowych, do tych domów już nikt się nie wprowadzi bo ludzie się boją.
Późnym wieczorem docieramy nad Plitvićka Jezera, już po nocy chodząc od domu do domu
szukamy noclegu. Rano jemy śniadanie i ruszamy na zwiedzanie Parku Narodowego Jezior Plitwickich.
Wejść do parku jest klika, my wybieramy wejście nr.1
Okazuje się że jest parę opcji zwiedzania, bierzemy wariant 4-6 godzinny,i wsiadamy do białych samochodów, które wiozą wszystkich do punktu ,gdzie resztę drogi musimy pokonać pieszo.
Pod koniec zwiedzania wsiadamy na stateczek i płyniemy na wyspę tam bodaj godzinę
odpoczywamy i coś gryziemy.
Jesteśmy wykończeni takim maratonem, ale warto było, bo to
przepiękna kraina.









Na parkingu odpoczywamy dłuższą chwilę, a ja przyglądam się pięknym mocnym motorom jakimi przyjechała duża grupa Niemców.
Odjeżdżamy w stronę Słowenii podróż minęła bez problemów ,toteż w nocy stanęliśmy na postój pod Wiedniem.

Wczesnym rankiem po wypiciu mocnej kawy, ruszamy na Wiedeń mamy w planach zwiedzanie.
Stawiamy auto przy stacji metra i przechodzimy pod katedrę, która z zewnątrz wygląda imponująco
choć elewacja jest bardzo brudna. Trwają chyba prace polegające na usunięciu tej patyny czasu
a wewnątrz jest jeszcze gorzej robię kilka fotek.









Ruszamy dalej obierając azymut na zaparkowane auto.



Jednak nie pamiętamy nazwy stacji przy, której zostawiliśmy naszą srebrną strzałę.
Zmarnowaliśmy chyba z godzinę zanim ruszyliśmy już do Polski.

Koniec...

arko2007 napisał(a):ktoś wie co to za wąż?

Chyba to ten sam...

moj-bra-na-ziemi-t38489-345.html#p1018285

...Aga uciekała.



Pzdr

Świetna relacja... urocze, są te małe miasteczka, a pogoda cóż ... jest jaka jest.
Twój gad chyba ten sam ,ale jakby bardziej zielony może to kwestia światła.



pozdrawiam.

Bardzo dobrze czyta się Twoją relacje. Wspominam swój pobyt w Croatii.

Dzięki, będzie następna z czerwca 2011r. Sami panowie - panie miały inne plany.

Pozdrawiam

Wolałbym o Paniach relację no ale jak nie mam wyboru to proszę taką jaka jest.

A panowie sami, to gdzie się wybrali? Na Zrce?

Bok.
może... innym składzie

tyniolek napisał(a):A panowie sami, to gdzie się wybrali? Na Zrce?

Martyna to chciałaby wszystko wiedzieć. Powoli, przyjdzie na to czas. Uzbrój się w cierpliwość.

Witajcie ponownie.
Było nas trzech
W każdym z nas inna krew
Ale jeden przyświecał nam cel
Za kilka lat
Mieć u stóp cały świat
Wszystkiego w bród
Alpagi łyk
I dyskusje po świt./Autobiografia - Perfekt- Olewicz, Hołdys /
Na poważnie to; Ja, Szwagier i jego Syn. Na razie chcieliśmy, tylko miło spędzić dziesięć dni czerwca. Zatem wracam do Chorwacji po 6-ciu latach
Wyjazd o 3-ciej nad ranem, jazda do Dąbrowy Górniczej bez problemu, ja sobie drzemię na tyle.
Nagle okazuje się że zwiedzamy, sobie Sosnowiec, Katowice i w Chorzowie okolice dawnego stadionu narodowego
To ranne zwiedzanie zajęło nam chwilkę
Jednak do granicy w Rajce było Ok.





Dalej na 150-kę i trafiamy na jej remont powolutku, wpadamy do Csorny i dalej do krzyżówki z 84-ką, tu skręcamy na Sumeg.







Po obejrzeniu z daleka zamczyska kierujemy, się na Keszthely.



Granica w Letenye Panowie Chorwaci pytają, dokąd jedziemy proszą abym otworzył bagażnik





Na wysokości Szibenika zjeżdżamy na jadrankę, to ich pierwsza Chorwacja i szwagier z synem robią i tak, co zatoczka stajemy robić zdjęcia.







cdn...

arko2007 napisał(a)::smo: Witajcie ponownie.
Było nas trzech
W każdym z nas inna krew
Ale jeden przyświecał nam cel
Za kilka lat
Mieć u stóp cały świat
Wszystkiego w bród
Alpagi łyk
I dyskusje po świt./Autobiografia - Budka Suflera/

cdn...

Rozumiem, że sprawdzasz czy czytamy - Autobiografia śpiewał Perfect, Autor tekstu:Bogdan Olewicz, Kompozytor: Zbigniew Hołdys

Masz rację - chyba za późno pisałem ten, post już to poprawiam!
Pozdrav.

Widzę, że jest ciąg dalszy chorwackiej przygody. Super! Pozdrawiam:)