Mój Hvar na ziemi

18 lipca (czwartek): Wieczorna Vrboska, czyli koty, roślinki i lusterka

Po raz kolejny idziemy się przejść po naszym miasteczku. Mała falkuša właśnie odpływa:



Klasyczny kadr z kościołem-twierdzą:



i nieco nietypowy, z drugiej strony:



Dom z fioletowymi okiennicami :



W brukowanych uliczkach jest dużo zieleni i roślinności:



Można się też natknąć na lawendę :



oraz wypatrzeć takie cuda motoryzacji:



A gdyby ktoś poczuł zmęczenie, odpocząć na wygodnej kanapie :



Co roku mam tradycyjne zdjęcie z bugenvillą, więc i tym razem nie może być inaczej :



Docieramy "na koniec" Vrboskiej, do kościółka sv. Roka z XVI wieku:




Widać ostatni mostek:



Malowniczą uliczką schodzimy w stronę kanału:



W drzwiach jednego z domów wita nas taki jegomość:



Nawiązuje z nami kontakt wzrokowy i ewidentnie chce, żeby iść za nim. Na to idziemy!

Najpierw do wodopoju:



Potem prowadzi nas przez czyjeś podwórko, w głąb zabudowań:



Wymowne spojrzenie :



i znika w jakiejś dziurze. No nie, dalej za tobą nie pójdziemy, ale dzięki za spacer Tylko po co on nas tu przyprowadził? Może dlatego, żebyśmy zobaczyli tę rzeźbę? :



Wracamy nad kanał i znowu spotykamy... koty Ten po lewej ma tak niebieskie oczy, jakby nosił soczewki :



Jednak wierci się i trudno mu zrobić dobre zdjęcie. Drugi jest znacznie spokojniejszy, choć i on pozwala mi podejść do siebie tylko na taką odległość:



Wybaczcie tak dużą liczbę zdjęć kotów, ale nie mogłam się powstrzymać. Były wyjątkowo urocze

Na odmianą, będą teraz lusterka:



Tu nie wyszło, bo woda się zmarszczyła :



Największym mostkiem:



przechodzimy na drugą stronę kanału. Zmierzamy oczywiście do naszej ulubionej konoby Gardelin

Po drodze mijamy takiego gościa :



Hydrant w kształcie Lavandermana - hvarskiego superbohatera Można o nim poczytać np. tutaj :
http://www.body-pixel.com/2010/10/12/la ... book-hero/

Jest nawet filmik o nim na yt :



Przechodzimy obok najstarszego kościoła we Vrboskiej - to crkva sv. Petra z 1331 roku:




Już jesteśmy "u celu" :



Po naleśnikach, którymi poczęstowali nas gospodarze, nie jestem specjalnie głodna, ale na skušę się skuszę I oczywiście na piwo :



Za mną widać naszą ulubioną panią kelnerkę. Zawsze była przesympatyczna

I jeszcze reklama Karlovačka :



Po pysznej kolacji wracamy do "centrum" Vrboskiej:



Przez telefon moja mama mówi mi, że dzisiaj można podobno obserwować zaćmienie Księżyca. Czyżby to to :




Nie, to chyba po prostu chmury

Zaćmienie obserwowaliśmy w zeszłym roku w Sali na Dugim Otoku. Można było nawet popatrzeć przez lunetę :
post2021187.html#p2021187

Na koniec jeszcze dwa zdjęcia nocnej Vrboskiej:




Czas zregenerować siły , bo jutro czeka nas kajakowe wyzwanie

travel napisał(a):Ach jo !
Po prostu pięknie, a te lusterka są cudowne

Dzięki!

Habanero napisał(a):L. Zavalę pamiętam jeszcze z Waszej wcześniejszej wyprawy kajakowej. Startowaliście z jakiejś zatoczki (chyba Maslinica ) za przeprawą promową w SG i przepłynęliście wtedy cały Starigradski Zaljev.

Właśnie sprawdziłam - nie z Maslinicy, z samej przeprawy promowej. Wtedy było tam dziwnie pusto, żadnych samochodów w kolejce.

Habanero napisał(a): Bardzo podobała mi się tamta wycieczka, a tą potwierdziłaś, że musimy za rok zostawić samochód między Żukovą i Zavalą i tym razem zejść do Zavali. Na Twoich zdjęciach widać, że dużo tam fajnych i odosobnionych miejsc do plażowania

Jest tam takich miejsc mnóstwo Rejs z Luki Zavali będzie "pojutrze", oczywiście biorąc pod uwagę czas relacji, a nie ten rzeczywisty

Habanero napisał(a):W Cro chodzę tylko na Karlovačko, a na skušę też się skuszę

Jeśli chodzi o chorwackie piwa, to smaki mi się zmieniają co kilka lat. Dawno temu preferowałam Karlovačko, potem zmieniło mi się na Ožujsko, a teraz znowu wolę Karlovačko, no chyba że słoweńskie Laško

Oczywiście te piwa "wchodzą" tylko w Cro, a i tam coraz częściej korzystam z okazji napicia się Staropramena. Szkoda, że nie leją Pilsnera (poza campem Mandarino na Dugim Otoku ), ale nie wymagajmy zbyt wiele

Abakus68 napisał(a):Fajny odcinek. A propos pizzy - oglądasz programy z włoskim guru pizzy Gabriele Bonci na food network?

Dzięki! Nie mam Food Network Ale gdybym miała, pewnie bym oglądała, bo lubię programy kulinarne

pomorzanka zachodnia napisał(a):Tak pokazujesz tę Vrboskę, że chociaż jestem (zaocznym) fanem Starego Gradu to zaczęłam się właśnie wahać.

Fajnie, że zasiałam trochę wątpliwości
Ciekawe, co powiesz po tym, jak pokażę miasto Hvar by night

Abakus68 napisał(a):Ale tak w ogóle Maslinko to powiem ci, że nie wiem, czy rzeczywiście ten SH i ta Vrobovska są takie nastrojowe, czy to Twoja bugenwillowa obecność nadaje im kolorytu czy też umiejętność wyławiania takich słodkich kotów (jak ja nie cierpię futrzaków ). W każdym razie do takich miejsc tak fajnie przez Ciebie pokazanych to się chce pojechać. Z drugiej jednak strony strasznie dużo tej wody we V....

Nie lubisz wody, ZdziHu? To zupełnie tak, jak te futrzaki Macie ze sobą coś wspólnego

kaeres napisał(a):Mnie Karlovačko do siebie zraziło po tym gdy dwa butelkowe otworzyłem zjełczałe.
Już później się z tym nie spotkałem ale niesmak pozostał i rzadko je piłam.

Nie dziwię Ci się... Też bym się zraziła

Bravik napisał(a):Witaj. Aby ogarnąć szok spowodowany powrotem do pracy, przysiadam ponownie do Twojej opowieści. Jak dobrze wrócić do hvarskich miasteczek, wiosek i ich klimatów. Ogarniałem to w tym roku nie od strony morza, ale na grzbiecie skuterka. I też było cool.

Skuterkiem też musiało być super! Przykro mi z powodu Twojego powrotu do pracy
Ja wracam do roboty pojutrze i to zawsze jest szok

Katerina napisał(a):Ile zdjęciowych klasyków w jednym odcinku - zdjęcie z bugenwillą, z piwem, kotami, lawendą

Rzeczywiście nastąpiła kumulacja

Katerina napisał(a):Lavenderman - oh, yeah... Ale się ubawiłam
Czyli ten superbohater nabył właściwości oflakorycznych ( przesiąkł zapachem lawendy podczas awarii destylatorni tejże) - i tak jak bohater książki "Pachnidło" uwodził
Z tym, że ten w Pachnidle uwiódł na koniec wszystkich swoim zapachem, a Lavenderman ogranicza się do turystek Taki lawendowy bawidamek i psotnik - chorwacki donżuan

Bardzo ciekawa postać! Nie byłam świadoma, że tak się "rozwinął" od czasów, gdy odwiedziliśmy pana Borisa Bunčugę w jego królestwie Dalmacijaland, które znajduje się na parterze jednego z domów w Jelsie. Byliśmy tam w 2009 roku i wtedy to była przede wszystkim galeria sztuki miejscowego artysty. Dziś to już dom celebryty

Teraz sobie uświadomiłam, że widziałam wtedy Lavandermana, a nawet nie mam z nim zdjęcia... Nie sądziłam, że "wyrośnie" na taką gwiazdę

Katerina napisał(a):Bardzo ładne zdjęcia Vrboskiej

Dzięki!


Zapraszam na kolejny odcinek

19 lipca (piątek): Wyprawa na Šćedro - część pierwsza

Oj, będzie się działo! Tę wycieczkę mieliśmy już w planach 6 lat temu, kiedy mieszkaliśmy po południowej stronie Hvaru, w Ivan Dolac. Niestety, wtedy z kajaka zrobił się kapeć i musieliśmy odpuścić...

Plany wróciły w tym roku; czekaliśmy tylko na bezwietrzny dzień lub przynajmniej mało wietrzny. Lepiej niż dzisiaj chyba nie będzie Już jesteśmy w Zavali i mamy prawie flautę :



Parkujemy w okolicy campingu Petarčica, niedaleko zatoczki o tej samej nazwie. Z tego punktu jest najbliżej na Šćedro, w linii prostej podobno 2,7 km (tak wyczytaliśmy z tablic informacyjnych po dopłynięciu na wyspę). Z tym, że nie będziemy płynąć dokładnie na wprost, bo najbardziej interesuje nas na razie uvala Mostir z ruinami klasztoru dominikanów i hospicjum dla żeglarzy.

Oto trasa pierwszej części rejsu:



Ten zaznaczony odcinek to będzie na pewno koło 3,5 km. Spore wyzwanie, ale damy radę! Kilka lat temu swoją wycieczkę na Šćedro opisał Mariusz-Interseal; niestety zdjęcia zniknęły:
kajakiem-z-hvaru-na-scedro-t38210.html

Wiedzieliśmy więc, że jest to wykonalne Nie ma co marudzić, trzeba działać! Znieść wszystkie manele na brzeg:



Do zwodowania kajaka wykorzystamy wygodny slip dla łódek:



Obok skałek ciekawe życie podwodne. Mogę to stwierdzić nawet bez snurkowania - dużo muszelek (zapewne z "potworami" w środku ):



i ukwiały końskie:



Dobrze, że ich nie dotykałam (Gusia, dzięki za info! ) A wyglądały tak niewinnie...

Zostawiamy Zavalę za plecami:



i ahoj, Przygodo!

Muszę przyznać, że płynie się ciężko, mimo że nie ma wiatru Robię bardzo mało zdjęć, bo praktycznie przez cały czas wiosłujemy oboje z Małżem. Mąż trochę zestresowany , ja jak zwykle mniej się przejmuję albo dobrze udaję, że tak jest

Z wyspy na wyspę, czyli island hopping w miniaturze Tu już zdecydowanie bliżej otoka, na który płyniemy:



I jest - wybrzeże Šćedro - uvala Lovišće po prawej:



a my płyniemy w lewo - do zatoczki Mostir. Brzegi na razie bardzo niedostępne:



Już z daleka widać kilka jachtów:



Sami na pewno tu nie będziemy , ale w tym miejscu nastawiamy się głównie na zwiedzanie.

Podróż z Zavali do uvali Mostir zajęła nam mniej więcej godzinę. Nie wiem, czy to dużo, czy mało, ale na pewno tę godzinę intensywnego wiosłowania czuliśmy w rękach

Przybijamy w okolice pomostu:



Niech się Plavac poczuje ważną jednostką morską :



Na plaży są nawet leżaki:



I restauracja Moster:



Idziemy zobaczyć "słynne" ruiny. Chyba nie o te nam chodziło, choć są klimatyczne :



Z plaży idziemy ścieżką delikatnie pod górkę i po chwili widać jakąś wieżę:



Bliżej:



To ruiny klasztoru dominikanów i hospicjum dla żeglarzy z XV wieku:




Tuż obok jest kaplica/kościół:



Bardzo klimatyczne miejsce

Po krótkich oględzinach wracamy na plażę:



gdzie czeka na nas Plavac:



Flaming również się niecierpliwi, więc wkładamy do niego puszkę Pilsnera :



Siedzimy na pomoście, na którym umieszczono kilka pochodni:



Cudnie tu musi być w nocy!

Jestem przekonana, że właściciele restauracji wynajmują również kwatery. (Dom jest stosunkowo duży, a ludzie na plaży wyglądają na zadomowionych ) To jest dopiero prawdziwa robinsonada!

Obserwujemy toczące się leniwie życie turystów:



Ci na jachtach też mają fajnie! :



Ale i my nie mamy raczej na co narzekać

Fajnie się tu siedzi i odpoczywa po intensywnym wiosłowaniu. Idylliczna atmosfera nam się udziela :



Pora jednak zobaczyć coś więcej na wyspie Šćedro. Kiedy odpływamy, inni właśnie przybijają:



Od razu kierują się do restauracji. My spróbujemy zjeść w innym miejscu...

Wypływamy z uvali Mostir, bardzo ciekawi, co spotka nas dalej :