Małe i duże po Polsce podróże - Na Wschód-odsłona 2 :)

kulka53 napisał(a):

Torac napisał(a):Jeszcze na studiach realizowałem z koleżanką plan pieszego przejścia wybrzeża. Startowałem w Świnoujściu a skończyłem niestety w Kołobrzegu - bałtycka pogoda

Coraz częściej wracam do koncepcji kontynuowania tego planu

Przejechanie całego wybrzeża to był jeden z pomysłów na tamten letni tydzień ale uznaliśmy że za wiele czasu trzeba by w aucie spędzić...
Pieszo, zdaje się, że trochę ludzi się wybiera, jak dla nas to trochę za długo
Chyba trzeba z doskoku po kawałku

Gdyby założyć Klub Miłośników Polskiego Wybrzeża, pewnie byłoby nas sporo.

Nie wiem, czy wiecie, że jest coś takiego jak Poczet Bałtyckich Długodystansowców, zrzeszający osoby lubiące piesze wycieczki nad Bałtykiem.

Jak podaje Kuba Terakowski - organizator pieszych wędrówek - od 1.01.2016 ulegają zmianie zasady podawania informacji
o długości przebytych tras.
W nowych "metryczkach", zamiast deklarowanych, publikowane będą odległości zgodne z oficjalnym kilometrażem Urzędu Morskiego, gdyż klucząc lub wchodząc w głąb lądu można dowolnie wydłużyć każdy odcinek.

Przymierzałem się do tego, ale na razie tylko w planach.

dangol napisał(a):Plaża koło Smołdzińskiego Lasy

Pamiętam ten klifik i to, że po zejściu na plażę koło takich ceglanych ruin jakiegoś domu było w tę wschodnią stronę tak wąsko. Na zachód natomiast - przeciwnie, plaża jak w Białogórze niemal

dangol napisał(a):Spacer po Wydmach Czołpińskich

Jakby bardziej zarosły
Z tego co widziałem na naszych paru starych fotkach dawniej nie było takiej ogrodzonej ścieżki...

Dzięki za fotki

walp napisał(a):Gdyby założyć Klub Miłośników Polskiego Wybrzeża, pewnie byłoby nas sporo.

Na pewno
Chociaż nieraz były tu dyskusje na temat Bałtyku i Adriatyku, porównania itp. itd. i zdecydowanych przeciwników nie brakowało.
Myśmy się przed laty mocno zrazili (pogodowo), ale jak na dziś jesteśmy zachwyceni. Przy pięknej i pewnej pogodzie jest tam wspaniale.

walp napisał(a):Nie wiem, czy wiecie, że jest coś takiego jak Poczet Bałtyckich Długodystansowców, zrzeszający osoby lubiące piesze wycieczki nad Bałtykiem.

Jak podaje Kuba Terakowski - organizator pieszych wędrówek - od 1.01.2016 ulegają zmianie zasady podawania informacji
o długości przebytych tras.
W nowych "metryczkach", zamiast deklarowanych, publikowane będą odległości zgodne z oficjalnym kilometrażem Urzędu Morskiego, gdyż klucząc lub wchodząc w głąb lądu można dowolnie wydłużyć każdy odcinek.

Przymierzałem się do tego, ale na razie tylko w planach.

Nie wiemy... tzn już wiemy
Nigdy nie myślałem o tym by wędrować kilometrami wzdłuż brzegu. Najdłuższe odcinki jakie pokonałem to Dziwnów-Łukęcin, Pobierowo-Rewal, Dębki-Karwia, Dębki-Białogóra - i z powrotem - więc za każdym razem było to pewnie około 25 km.
Pomysł jest fajny, ale przy dobrej pogodzie o którą w długim okresie niełatwo. Chociaż jak widziałem niektórzy robią TO zimą

15 sierpnia, sobota

Nocleg na leśnym parkingu niemal nad samym morzem, tego jeszcze nie było w naszej karierze . To był świetny pomysł bo nic nie zakłóciło nam snu, cisza, spokój i ten cudowny sosnowy zapach… jak na kempingu, z tą pozytywną różnicą, że wokół nas nie było zupełnie nikogo. Bardzo lubiliśmy naszą Dębkową kwaterę, w końcu nie bez przyczyny jeździliśmy w to samo miejsce 5 lat z rzędu, jednak to nie to samo .

Wstaliśmy skoro świt, w końcu to sezon i weekend, piękna pogoda z pewnością zachęci ludzi do plażowania i spacerów. Całkiem przyzwoita temperatura (było około 15 stopni), powiewający lekko wiatr i prześwitujące pomiędzy gałęziami poranne słońce, w takich okolicznościach przyszło nam przygotowywać i jeść śniadanie. Rzeczywiście, kilka aut w tym czasie się pojawiło, byli to albo panowie wyprowadzający pieski na spacer, albo nadmorscy urlopowi joggingowcy. Sporo przed 8 byliśmy już gotowi na spotkanie z dzisiejszym dniem

Trochę żałowałem, że nie udało się nam zobaczyć jeziora nad którym był parking, Dołgie Wielkie. Wczoraj wieczorem było już zbyt późno i zaczynało się zmierzchać, dzisiaj uznaliśmy, że czekają nas inne atrakcje. Zresztą, jezioro jest zarośnięte i z tej strony nic nie było widać, od północnej strony widniał zakaz wstępu do lasu, natomiast od południowej na mapie zaznaczony jest punkt widokowy, ale do niego był kawał drogi. Stwierdziliśmy, że i tak jeszcze kiedyś tutaj przyjedziemy .

Zatem – jedziemy na wschód . Łebę i Stilo odpuszczamy, w Łebie kiedyś już byliśmy i chociaż uważam ją za bardzo fajne nadmorskie miasteczko, tym razem szkoda było nam czasu. Wciąż bowiem mieliśmy zamiar być nad morzem 3 dni a potem jechać do Lublina… dopiero następnego dnia postanowiliśmy zostać tutaj do końca.

....................................................................

Na latarnię w Stilo też kiedyś się wdrapaliśmy

Teraz pojedziemy do Lubiatowa. Aaaaa, jeszcze parę słów o nadmorskiej drodze nr 213 – jest w kiepskim stanie, a już odcinek Cecenowo – Wicko w fatalnym . Zresztą w ogóle drogi nad morzem są takie sobie. Tzn. mi to nie aż tak przeszkadzało… w końcu człowiek nad morzem jest na urlopie i teoretycznie nigdzie się nie spieszy , ale pod tym względem nic nie zmieniło się tutaj od lat. Odnieśliśmy wrażenie że nadmorskie gminy i powiaty w bardzo niewielkim stopniu korzystają ze swojego atrakcyjnego położenia… czyżby setki, czy może nawet tysiące willi i pensjonatów nie odprowadzało żadnych podatków od swojej działalności? .

………………………………………………

Do Lubiatowa zrobiliśmy sobie wycieczkę w ostatnim roku gdy byliśmy nad morzem. Trafiliśmy wtedy na tak fatalną pogodę, że jeździliśmy po różnych takich jeszcze nieodwiedzonych okolicznych zakamarkach, poszliśmy do Karwi, byliśmy za Białogórą, padło też na Lubiatowo. Zostawiliśmy auto na leśnym parkingu nieopodal morza, były tam z tego co pamiętam harcerskie namioty, polowa kaplica. Poszliśmy plażą na spacer w kierunku wschodnim i jedną ze ścieżek postanowiliśmy wrócić. I jakie ogromne było nasze zaskoczenie, gdy się okazało, że trafiliśmy na nieczynną już jednostkę wojskową . Koszary, wyraźnie opuszczone od lat wciąż jeszcze wyglądały przyzwoicie, kojarzę, że natknęliśmy się na jakiegoś stróża , a potem na taką bramę .



Obok bramy była dziura w płocie i wydeptana ścieżka, skakać nie trzeba było .

Chcieliśmy zobaczyć co tam teraz słychać….

………………………………………………

Skręciwszy do Lubiatowa jechaliśmy niemalże w sznurze aut. Pogodna sobota wyraźnie zachęciła do ruszenia się z domów. Tym razem nie pojechaliśmy na leśny parking, a prosto, drogą wśród letniskowych domków i działek, w kierunku tej jednostki. No ale niestety, tuż przy linii lasu na drodze zastaliśmy zakaz wjazdu , wyraźnie było widać że ludzie do zakazu się stosują i zostawiają auta przy drodze albo gdzieś w lesie. Ponieważ trzeba by było iść spory kawał drogi, a nas czekały dzisiaj ważniejsze miejsca, odpuściliśmy na przyszłość… zresztą, najlepiej mieć tutaj rowery. Popatrzyłem ostatnio na mapę google, wydaje się jakby budynki już nie istniały, jest jedynie wysoka, odnowiona wieża.

Dębki to cała nasza nadmorska historia. Ale zanim dojedziemy do Dębek, zatrzymamy się na moment przy jeziorze Żarnowieckim. W miejscu gdzie była przed wojną polsko-niemiecka granica, gdzie z jeziora wypływa rzeczka Piaśnica, jest nieduży placyk parkingowy z tablicą informacyjną i ładnymi widokami.









………………………………………

Któregoś roku objechaliśmy jezioro naokoło….





Weszliśmy też na Górę Zamkową, najwyższe nad nim (102m) wzniesienie położone po wschodniej stronie. Szło się stromo, choć rzecz jasna niedaleko. Na szczycie istniało w średniowieczu pogańskie grodzisko….

Cytat:
„we wczesnym średniowieczu nad wodami Jeziora Żarnowieckiego funkcjonowało kilkanaście mniejszych i większych osad słowiańskich. Centrum tego kompleksu był prawdopodobnie gród na Górze Zamkowej, czyli wzniesieniu znajdującym się mniej więcej pośrodku wysoczyzny. Pozostałością po nim jest grodzisko z pierścieniowatym wałem ziemnym, w obrębie którego nie znaleziono żadnej zwartej zabudowy, a jedynie ślady ogniska i resztki samotnej chaty kowala. Odkryte w pobliżu przedmioty wskazują na to, że nie był to zwykły rzemieślnik, lecz szaman, który wytwarzał drogocenne amulety i być może był jednocześnie kapłanem jakiegoś bóstwa.”

Pamiętam, że pozostałości po grodzisku były niemal niewidoczne, a widoki na jezioro zasłaniały drzewa. Trudno też znaleźć jakąś sensowną fotkę tego miejsca w internecie.
……………………………………………………..

Zauważyliśmy, że właśnie tu przy jeziorze Żarnowieckim jest możliwość wynajęcia kajaka i spływu Piaśnicą do ujścia. Okazało się że cena jest bardzo przystępna, nie pamiętam dokładnie ale było to chyba 25 zł , nabrałem ochoty na taką atrakcję, jednak nie udało mi się przekonać do tego wyczynu Małgosi, ani teraz, ani by wrócić tutaj któregoś kolejnego dnia.

c.d.n.

-

Fajny MIX

Ja białego malucha miałem w 1992 (rocznik 1988)- pierwsze auto.

A w 1999 byłem z rodzinką w Jarosławcu (są dowody)
w postaci zdjęć
i lecieliśmy nawet samolotem - taki stary dwupłatowiec -
start i lądowanie z okolic Nacmierza.

Później to była tylko CHORWACJA , Chorwacja i Chorwacja.
a ostatnio tylko Grecja

Pisz dalej . . . i wklejaj
Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Wszelakie uzupełnienia bardzo mile widziane,...

Dębowe pniaki sprzed kilku tysięcy lat na plaży między Smołdzińskim Lasem a Rowami.



Całoroczni mieszkańcy Czołpińskiej Wydmy.



pzdr

Witam,
nad Bałtyk mam ... 15 minut pieszo
Ale zobaczę, co znajdują tu przybysze z "dalekich stron "

Darkos napisał(a):Ja białego malucha miałem w 1992 (rocznik 1988)- pierwsze auto.

Moje drugie... pierwszy był żółty, rocznik 1979

Darkos napisał(a):A w 1999 byłem z rodzinką w Jarosławcu (są dowody)
w postaci zdjęć

Też byliśmy - oto dowód - jedyny zeskanowany


Zdaje się, że te schody i ta plaża w takiej postaci już tam nie istnieją , ale to Jarosławiec w 1999

Darkos napisał(a):Później to była tylko CHORWACJA , Chorwacja i Chorwacja.
a ostatnio tylko Grecja

W sumie historię nadmorskich wojaży mamy trochę podobną

A w ogóle - witaj

longtom napisał(a):Dębowe pniaki

longtom napisał(a):Całoroczni mieszkańcy

O, dzięki
Też tam widzę byliście

Od razu wartość estetyczna relacji wzrosła

MARK1 napisał(a):Witam,
nad Bałtyk mam ... 15 minut pieszo
Ale zobaczę, co znajdują tu przybysze z "dalekich stron "

Witamy
Co znajdujemy?
Hmmmm.....
- opaleniznę nie do zdobycia w głębi lądu
- extra piach (uwielbiamy) nie do powtórzenia we Włoszech, Grecji (choć czasem im blisko) czy tym bardziej w Chorwacji, Czarnogórze czy Albanii
- słońce, na którym można poleżeć bez większych obaw o natychmiastowe usmażenie
- wspaniałe wydmy
- przecudowne sosnowe lasy wydające niesamowity zapach
- piękne nadmorskie krajobrazy (te lasy + pola + łąki + jeziora)
- kilometry plaż, miejscami pustych nawet w pełni sezonu i przy pięknej pogodzie
- morską wodę, po wyjściu z której nie jest konieczne dokładne natychmiastowe wycieranie czy spłukiwanie pozostałej na skórze soli
- ucieczkę od potwornych upałów (to w tym roku)

To tak na szybko, inne wynalazki czy udogodnienia typu smażalnie, stragany i parki linowe nie są nam potrzebne....

15 sierpnia, sobota c.d.

Jedziemy do Dębek. Mniej więcej wiedzieliśmy jak mogą one wyglądać w piękną, weekendową sobotę i byliśmy na to psychicznie przygotowani. W zasadzie się nie pomyliliśmy… policja na wjeździe to ewidentny wyznacznik tego co dzieje się w samej miejscowości. Niezrażeni zagłębiliśmy się jednak w skłębiony tłum ludzkich ciał objuczonych parawanami, pływadłami i innymi tego typu plażowymi akcesoriami, przeciskający się pomiędzy budami z kolorową chińszczyzną w oparach smażonych ryb i kiełbas. Chłonęliśmy tę atmosferę z szeroko otwartymi oczami wolno posuwając się w korku główną, kiedyś jedyną nadmorską arterią. Kiedyś jedyną, a teraz za czas jakiś miało się okazać, że po zachodniej stronie Dębek, przy Piaśnicy udostępniono czy też wybudowano nowe mosty - przeprawy przez tutejsze kanały – dzięki temu jak sądzę ruch w takie dni jak dzisiejszy jest tu w ogóle możliwy.

Mieliśmy można powiedzieć szczęście , udało mi się wcisnąć Skodą w wolne miejsce dopiero co opuszczone przez inny samochód. Teoretycznie wzdłuż głównych „ulic” Dębek parkować nie wolno, tu i ówdzie przypominają o tym znaki. Jednak w okolicy śluzy aut było pełno, a nam na dodatek trafił się cień .

Idziemy na plażę. Oczywiście tam gdzie zawsze…. najpierw na mostek na Piaśnicy.

Trochę się nad Piaśnicą zmieniło, ale tylko trochę . Rzeka płynie jak płynęła tocząc swoje brunatne od torfowej gleby wody, ale dwie uliczki którymi można do mostku dojść są obecnie wyłączone z ruchu. Za to stoi przy nich trochę kolorowych straganów z artykułami niezbędnymi na nadmorskim urlopie . Poza tym niemal tuż przy rzece powstał „małpi gaj” z mostkami i linami pomiędzy drzewami. Tak na marginesie… teraz tego typu atrakcje można zaliczyć w każdej chyba miejscowości nad morzem .

Po drugiej stronie rzeczki pojawił się słupek na wzór granicznych słupków przedwojennej polsko-niemieckiej granicy



Co nieco można też o dotyczącej tego faktu historii poczytać, jak również o tutejszej przyrodzie – co też z uwagą czynię



Większość podążających tutaj z nami skręca od razu na plażę, tę „za mostkiem” . My jak zawsze idziemy jeszcze sporo dalej – jakieś półtora kilometra.

c.d.n.

Dobry wieczór.
Pozwalam sobie dołączyć do śledzenia relacji znad Bałtyku. Ostatnimi czasy bywamy nad "naszym" morzem prawie wyłącznie zimą. (Tzn. moje dzieciaki czasem także latem - z dziadkami ). Np. w lutym 2014 roku byliśmy w Darłówku. Jeździliśmy też trochę po okolicy, m.in. odwiedziliśmy wyżej wspominany Jarosławiec. Nie zrobił on na nas zbyt dużego wrażenia, m.in. z powodu długiego falochronu oddzielającego plażę od morza, a ciągnącego się od zejścia na plażę na wysokości latarni morskiej w kierunku zachodnim.
Zdecydowanie lepiej pod tym względem było w kierunku wschodnim.
Dorzucam dwa zdjęcia z tej miejscowości.

Nefer napisał(a):Dobry wieczór.
Pozwalam sobie dołączyć do śledzenia relacji znad Bałtyku.

Dzień dobry
Bardzo nam miło

Nefer napisał(a):Ostatnimi czasy bywamy nad "naszym" morzem prawie wyłącznie zimą. (Tzn. moje dzieciaki czasem także latem - z dziadkami ). Np. w lutym 2014 roku byliśmy w Darłówku.

Zimą nad morzem byłem tylko raz... ponad 30 lat temu
z pewnością jest zupełnie inaczej , ale jak się trafi na taką pogodę jak pokazałeś - musi być super .

Nefer napisał(a):Jeździliśmy też trochę po okolicy, m.in. odwiedziliśmy wyżej wspominany Jarosławiec. Nie zrobił on na nas zbyt dużego wrażenia, m.in. z powodu długiego falochronu oddzielającego plażę od morza, a ciągnącego się od zejścia na plażę na wysokości latarni morskiej w kierunku zachodnim.
Zdecydowanie lepiej pod tym względem było w kierunku wschodnim.

Myśmy byli w Jarosławcu dwukrotnie, ale nie pobytowo, a z powodów można powiedzieć rodzinnych, na jeden dzień podjeżdżaliśmy z Rowów. Też nie byłem zachwycony, tzn pamiętam że miejscowość była podobna innym nadbałtyckim, ale plaży prawie nie było , a zdaje się później po sztormach było jeszcze gorzej.
Na plaży byliśmy kawałek za Jarosławcem w kierunku Rusinowa, nawet fajnie było, tak inaczej trochę... zero wydm a na plażę wychodziło się prosto z lasu.

... przy tym porównaniu Bałtyku wtedy - teraz widać jak na dłoni "efekt cieplarniany" ... ...
Pozdrawiam.