Małe i duże na Północ podróże :-)

kmichal napisał(a):... ciekawe co macie jeszcze w planach ... ... nam Langeland spodobał się, ale widzieliśmy tylko południową część wyspy ... ...

A taka prehistoryczna ciekawostka była niedaleko od drogi .
Wg mnie chyba część południowa wyspy jest ciekawsza, ale myśmy też wszystkiego nie widzieli.

Dzień czwarty, 31 lipca, wtorek c.d.

Wracamy do głównej szosy wyspy i przejechawszy przez sporą miejscowość Humble wypatrujemy jakiejś informacji, drogowskazu do miejsca które chcemy odszukać. Drogowskaz był…gdyby nie to to w życiu byśmy nie trafili – Kong Humbles Grav znajduje się po prostu pośrodku pola , na szczęście nie kukurydzy , tylko rzepaku, a on jest już po żniwach .

Kong Humbles Grav to wielki, prehistoryczny grobowiec, szacowany jego wiek do około 4000 lat. Jest to największy tego typu pojedynczy grobowiec w Danii, ma 55 m. długości i 9 szerokości, potężna jest też komora grobowa w której odnaleziono ludzkie kości. Przyjmuje się, że są to szczątki na wpół legendarnego, a na wpół potwierdzonego historycznie króla Humble. Tego typu grobowców jest w tym regionie więcej, ale ten jest zdecydowanie najważniejszy, a także dobrze zachowany. Podobno jakiś czas temu właściciel pola czynił trudności w dostępie do tego zabytku, jednak ostatecznie doszło do porozumienia, ścieżka została wytyczona.

Z głównej drogi przejeżdżamy przez jakieś niby gospodarstwo czy też skład maszyn, na placyk który jest oficjalnym parkingiem zabytku, jest tu tablica informacyjna. Zostawiamy auto i idziemy miedzą wzdłuż zarośli pomiędzy dwoma polami. Potem miedza się kończy i idzie się ścieżką po prostu przez pole .

Ładnie widać stąd stojący na pagórku kościół w Humble.



Ścieżka do zabytku przez ściernisko .



Kamienie grobowe z bliska.



Komora grobowa jest właśnie tutaj.



Zaglądamy, jest faktycznie spora ale jest tak nisko i ciemno że nic nie widać.





Malowniczy jest ten kościół…



Wiele czasu nam to nie zajęło, choć kawałek spaceru z placyku parkingowego tu jest. Wg mnie warto było to miejsce zobaczyć.

c.d.n.

Dzień czwarty, 31 lipca, wtorek c.d.

Zanim wjedziemy z powrotem na Fionię, zatrzymamy się jeszcze na chwilę na niewielkiej wysepce Tåsinge, tej na której spędziliśmy poprzednią noc. Największą atrakcją wyspy i najbardziej znanym obiektem jest Valdemars Slot, niewielki zamek zbudowany w pierwszej połowie XVII wieku przez ówczesnego króla Danii Christiana IV. Zamek ten król budował dla swojego syna, który to jednak nigdy w nim nie zamieszkał, zginął bowiem w Polsce w czasie szwedzkiego potopu. Obecnie zamek jest własnością prywatną, jednak w okresie letnim jest udostępniany do zwiedzania. Można tam zobaczyć kaplicę, muzeum morskie, muzeum zabawek i kolekcję trofeów myśliwskich właścicieli. Służy jako popularne miejsce piknikowe zwłaszcza dla mieszkańców pobliskiego Svendborga.





My oczywiście nie zamierzaliśmy ani urządzać pikniku, ani też zamku zwiedzać. Pospacerujemy i popatrzymy jak tutaj jest…

A jest nawet całkiem ładnie. Ulica przebiega pod dwiema takimi bramami:











Sam zamek nie wyróżnia się jakimś szczególnym pięknem , te wysokie okna po lewej to wspomniana kaplica.

W kierunku morza po obu stronach prostokątnego basenu wznoszą się dawne budynki gospodarcze, a nad samym morzem – romantyczny pawilonik .





Wejście do zamku.



Po drugiej stronie bram.



Tu znajduje się duży parking dla turystów z którego, po nabyciu biletów (nie interesowaliśmy się cenami) chodniczkiem przechodzącym pod ulicą można przejść do zamku.



Tam nie pójdziemy, ale nad morze z widokiem na zamek owszem.





Z pawiloniku można było zapewne obserwować wzburzone morskie fale .



W pobliżu jest niewielka przystań dla stateczków turystycznych oraz równie niewielka i niezbyt ciekawa plaża – choć w miarę upływu czasu widzieliśmy jak zapełnia się coraz bardziej.

Zostawiamy tę zawaloną wodorostami plażę Duńczykom i przyglądamy się jeszcze zamkowi.

Fotograficzny eksperyment...



… i jego efekt .



Trochę niepokoi nas pogoda, póki co jest bardzo ciepło i jeszcze świeci słońce, ale z zachodu nadciągają ciemne, groźnie wyglądające chmury .





Na wschodzie zawsze jest przyjemniej .



Sielanka duńskiego pogodnego lata…



Budynki gospodarcze w większości stoją puste, w jednej części urządzono restaurację ale jest jeszcze o tej porze zamknięta.





Pawilonik też jest zamknięty, ale ładnie odnowiony, wewnątrz zdaje się jest jakaś wystawa.



Jeszcze rzut oka na plażę…





Przechodzimy w sąsiedztwo zamku, ale tam, ze schodów prowadzących do kaplicy (zamkniętej, dostęp tylko od wewnątrz) widać nie za wiele…



Nieopodal plaży znajduje się elegancki budynek z węzłem sanitarnym, zanim odjedziemy korzystamy z możliwości nabrania wody do naszych zapasów. A potem jeszcze przed wjazdem na most na Fionię przejeżdżamy przez ładną miejscowość Troense z licznymi starymi domami, bardzo elegancką, zadbaną, taką z powiewem luksusu można by powiedzieć . Jednak nie zatrzymujemy się tu, podobnie jak nie zjeżdżamy z mostu do Svendborga, to miasto odpuszczamy. Może szkoda, a może nie… tego się już raczej nie dowiemy. Przed nami reszta dnia w innych miejscach na Fionii

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Na wschodzie zawsze jest przyjemniej . .

Czepiał się nie będę


Pozdrawiam
Piotr

kulka53 napisał(a):Valdemars Slot

... no i kolejne znane mi miejsce ... ... tylko pogoda jakby nieco korzystniejsza ... ... również wnętrz nie zwiedzaliśmy ... ...

kulka53 napisał(a):niewielka przystań dla stateczków turystycznych

... rodzinka skorzystała ... ...

kulka53 napisał(a):niezbyt ciekawa plaża

... aż tak źle nie wyglądała jak my tam dotarliśmy, ale ze względu na kiepską pogodę nie zrobiliśmy z niej użytku ... ...
Pozdrawiam.

piotrf napisał(a):Czepiał się nie będę

Bo i nie ma o co jak sądzę

kmichal napisał(a):... no i kolejne znane mi miejsce ... ... tylko pogoda jakby nieco korzystniejsza ... ... również wnętrz nie zwiedzaliśmy ... ...

Następne też znasz... zaryzykuję stwierdzenie że bardzo dobrze nawet

kmichal napisał(a):... aż tak źle nie wyglądała jak my tam dotarliśmy, ale ze względu na kiepską pogodę nie zrobiliśmy z niej użytku ... ...

Być może późną wiosną nie ma jeszcze na tych bardziej wewnętrznych duńskich plażach tylu wodorostów .
Za to latem pogoda bardziej sprzyjająca do korzystania z nich...
Faktycznie kiepsko to wyglądało w wielu miejscach, ale były też i takie plaże które trochę bardziej nadawały się do plażowania .

Dzień czwarty, 31 lipca, wtorek c.d.

Autostradą mkniemy kawałek w kierunku północnym, mniej więcej w połowie drogi do Odense odbijamy w lewo, w kierunku zamku Egeskov.

Egeskov – czyli las dębowy w tłumaczeniu to jedna z największych atrakcji nie tylko Fionii ale i całej Danii. Nazwa wzięła się stąd że budowlę, stojącą na jeziorze, wzniesiono na setkach drewnianych pali. Zamek w obecnej formie powstał w połowie XVI wieku, choć pierwsze wzmianki o tym miejscu pochodzą już z początku wieku XV. Jest własnością prywatną udostępnioną do zwiedzania, na terenie której zgromadzono w kilku ekspozycjach wiele zachowanych zabytków techniki – samochodów, motocykli, maszyn rolniczych oraz samolotów i śmigłowców. Zamek otacza 20-hektarowy park w którym urządzono piękne ogrody.

Nie zamierzaliśmy zwiedzać zamku. Może rzeczywiście trochę szkoda , będąc na miejscu wahaliśmy się trochę czy jednak nie poświęcić mu reszty, a przynajmniej większości tego dnia – zwłaszcza że ceny biletów, choć wysokie, to nie były tutaj zaporą nie do przejścia. Trochę zniechęciły nas tłumy , pora była już dość zaawansowana a pogoda jednak nie popsuła się na tyle by odstraszyć zwiedzających. Wielki żwirowy parking przed wejściem był niemal całkowicie zapchany, natomiast ewidentnie przyjeżdża tutaj jeszcze znacznie więcej chętnych naraz skoro zagospodarowano na parking rozległe łąki aż do głównej drogi przebiegającej nieopodal.

Także poprzestaliśmy na tym co można było zobaczyć z zewnątrz.









Zdjęcie zdjęcia na tablicy informacyjnej .



Wycieczka rowerowa.







Przydrożna łąka z licznymi kolorowymi kwiatkami… więcej było różnorodnych kwiatów w Danii niż na wiosennej Krecie .

















Byłoby ich pewnie więcej, gdyby reszty łąki nie wykoszono.

Jadąc dalej skręcamy do stojącego nieopodal, po drugiej stronie drogi młyna Egeskov.







Zachmurzyło się niestety całkiem, ale wyglądało na to że gorzej już być dziś nie powinno. Nadal też było ciepło, choć powiewał dość silny wiatr z zachodu.

Jadąc dalej jeszcze raz zatrzymujemy się przy drodze widząc ładny budynek z muru pruskiego (tylko te okna ) .



Ale większe zdumienie budzi coś, przy czym akurat zatrzymałem tu auto… pod domem przy drodze rosną…. FIGI . Tak więc nie tylko palmy we Fredrikshavn, ale i figi niedaleko Egeskov są dowodem śródziemnomorskości Danii .

Ta była w doniczce...



...ale ta już zdecydowanie nie .

Kilka kilometrów dalej znów krótki przystanek, tym razem przy kolejnym zamku stojącym przy samej drodze. Brahetrolleborg Slot to kompleks budynków o bardzo długiej historii, powstał bowiem w XII wieku jako opactwo cystersów – Holme Kloster. Po reformacji w XVI wieku najpierw trafiło w ręce królewskie, następnie prywatne. Dziś właściciele nie udostępniają zamku do zwiedzania, dostępny jest jedynie kościół, przebudowana budowla cysterska, choć o wystroju poreformacyjnym. Niestety, kościół był zamknięty.











Następny przystanek będzie już znacznie dłuższy .

c.d.n.

Dzień czwarty, 31 lipca, wtorek c.d.

Jedziemy do Faaborga . Jest to mniejsze miasto niż Svendborg, dlatego spaceru po nim już sobie nie odmówimy .

Faaborg to stare miasto portowe liczące ponad 7 tys. mieszkańców, wymieniane w dokumentach już w początkach XIII wieku jako zamek. Miasto położone było na cyplu otoczonym z 3 stron wodą, dodatkowo chronione fosą oraz murami obronnymi. W 1477 roku w mieście powstał klasztor, który po reformacji służył jako szpital, obecnie już nie istnieje. Kaplica klasztorna po przebudowie jest dziś najważniejszym kościołem miasta, nie ma jednak wieży. Jako dzwonnica służy wieża dawnego, zburzonego kościoła św. Mikołaja, charakterystyczny obiekt w panoramie miasta. W XIX wieku Faaborg dynamicznie się rozwijał, także dzięki temu że zamieszkiwała tu liczna społeczność żydowska. W XX wieku wzrost ten został zahamowany, przeważyła konkurencja ze strony Odense i Svendborga. Dziś Faaborg jest miastem głównie turystycznym z portem (można stąd popłynąć na wyspę Ærø, ale też na miejsce wysepki w okolicy – Avernakø, Lyø czy Bjørnø) oraz licznymi zachowanymi starymi domami.

Auto zostawiamy na środku wielkiego parkingu w centrum miasta, jest to parking po części miejski a po części należący do pobliskiego centrum handlowego. Nie musimy się przejmować nasłonecznieniem… słońca bowiem nie ma, jest pochmurnie i dość przez to ponuro. Wymagają tu (zresztą jak w wielu innych miejscach, ale nie wszędzie tak jest) zegarka na szybie na którym ustawić należy godzinę przyjazdu… zdaje się że można tu parkować przez 3 godziny. Z pewnością nam to wystarczy , piszemy godzinę na kartce i wyruszamy w miasto.

Po krótkim spacerze trafiamy do zachowanej bramy miejskiej przy ulicy Vestergade.















Domy przy Vestergade.

Szybko trafiamy do portu. Tereny portowe są spore, ale w części zamieniono je na plażę, centrum sportów wodnych no i oczywiście marinę.







Część terenów portu jest oddzielona od miasta kanałem po którym sporty wodne można uprawiać bez przeszkód .



Są tu też budynki z apartamentami a w głębi widać Klokketårnet, wieżę dawnego kościoła św. Mikołaja, dziś punkt widokowy.

Zagłębiamy się w uliczki starego miasta. Faktycznie jest tu dość ładnie, jest sporo malowniczych, starych zabudowań, jest też sporo turystów.







Przy wschodnim krańcu deptaka wznosi się neoklasycystyczny budynek w którym mieści się muzeum Faaborga.



Można wejść na dziedziniec i wyjść z drugiej strony



Jak widać zza chmur nawet chwilami prześwieca słońce…w każdym razie jest bardzo ciepło, bezwietrznie, parno i duszno.

My jednak kierujemy się bardziej na północ…







…w kierunku kościoła Helligåndskirken.

To kaplica dawnego klasztoru z 1477 roku. Przy kościele znajduje się spory cmentarz.





Zaglądamy do kościoła, jest otwarty. Wnętrze, tradycyjnie jasne i surowe.

















c.d.n.