Małe i duże na Północ podróże :-)

longtom napisał(a):Ten kierunek to dla mnie terra incognita.
W tym rejonie to tylko w Królewcu (Kaliningradzie) byliśmy.

Pozwiedzamy chętnie.

Zapraszamy
Jak już w Królewcu, to trzeba było pociągnąć trochę wyżej
Szczerze mówiąc, chętnie zobaczyłbym kilka miejsc w Rosji
Ale tak samemu, na własną rękę... trochę strach (wiem, ma wielkie oczy )
W każdym razie - nie planuję.

Mam nadzieję, że po zakończeniu relacji terra przestanie być dla Ciebie aż tak incognita

Nefer napisał(a):To prawda, to na pewno zaleta podróżowania po Polsce lub blisko Polski.

Polska (i okolice) rzecz jasna jest ciekawa i niebrzydka, jednak inne rejony kuszą, a już na wrzesień w Grecji kasa być musi

Pierwszym zabytkiem Wilna do którego dotarliśmy był położony w dzielnicy Antokol kościół pw. św. Piotra i Pawła. Prawdopodobnie dlatego on był pierwszy, bo stoi przy ulicy, którą wjeżdżaliśmy do miasta z naszych Bezdan .

O, tutaj:



Kościół, który z zewnątrz prezentuje się bardzo zwyczajnie





zbudowano funduszami magnata litewskiego Michała Paca w latach 1668-1675 na miejscu wcześniejszego kościoła drewnianego z XV wieku. Po zakończeniu budowy rozpoczęto we wnętrzu prace dekoratorskie, których efekt na szczęście można podziwiać do dziś. Znajduje się tam bowiem około 2 tysiące rzeźb stiukowych o różnej tematyce. Całość robi ogromne wrażenie i jak dla nas bez wątpienia jest to coś co zdecydowanie trzeba zobaczyć i co zapada w pamięć chyba na zawsze . No i jest przykładem, że niekoniecznie to co barokowe musi być do znudzenia takie samo…

W okolicy znajduje się również barokowy pałac rodziny Sapiehów z końca XVII wieku służący w 20-leciu międzywojennym jako klinika okulistyczna, po wojnie popadł w ruinę. Ze zdjęć które znalazłem w sieci wynika iż w ostatnich latach prowadzony był remont budynku.

Pałacu nie widzieliśmy, za to we wnętrzu kościoła trochę popstrykaliśmy (bo było co)



























W oczy szczególnie rzuca się piękny kryształowy żyrandol. Został wykonany na pamiątkę zatonięcia podczas transportu zamówionego do kościoła we Włoszech głównego ołtarza z kryształowymi kolumnami.





Jak widać, do tej pory ołtarza głównego w kościele nie ma…



Ten kościół na początek to było coś extra, pamiętam, że byliśmy w wielkim szoku widząc taki wystrój. Co prawda pogoda tego dnia nam nie dopisywała, ale później było już tylko lepiej… prawie do samego końca .

c.d.n.

... ale pięknie rzeźbione białe wnętrza ... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):Pierwszym zabytkiem Wilna do którego dotarliśmy był położony w dzielnicy Antokol kościół pw. św. Piotra i Pawła.

Bardzo piękny kościół i z zewnątrz, i wewnątrz.
Co ciekawe to też był pierwszy obiekt w Wilnie, który zwiedzałem. Mieszkałem nieopodal na Antokolu w internacie jakiejś szkoły.

kulka53 napisał(a): No i jest przykładem, że niekoniecznie to co barokowe musi być do znudzenia takie samo…

Taki barok pozbawiony złoceń zdecydowanie bardziej trafia w mój gust .
Fantastyczne wnętrze.

kmichal napisał(a):... ale pięknie rzeźbione białe wnętrza ... ...

Nefer napisał(a):Bardzo piękny kościół i z zewnątrz, i wewnątrz.

marze_na napisał(a):Taki barok pozbawiony złoceń zdecydowanie bardziej trafia w mój gust .
Fantastyczne wnętrze.

To wszystko prawda.
Piękny, a na dodatek zupełnie inny niż wszystkie, niespotykany, oryginalny
Mimo, że nie stoi w ścisłym centrum miasta, warto się przespacerować

Nefer napisał(a):Co ciekawe to też był pierwszy obiekt w Wilnie, który zwiedzałem. Mieszkałem nieopodal na Antokolu w internacie jakiejś szkoły

A to była jakaś wycieczka, czy byliście indywidualnie?

Któregoś dnia wybraliśmy się na wileński cmentarz na Rossie.



Zamiejski w ówczesnych czasach cmentarz założono w 1769 roku, a jako oficjalną miejską nekropolię zalegalizowano w 1801 roku. Neogotycka kaplica została zbudowana w połowie XIX wieku. Na zamkniętym w 1965 roku dla pochówków pagórkowatym i zalesionym terenie istnieje około 26 tys. nagrobków wśród których można znaleźć te postawione znanym i wybitnym osobistościom zasłużonym zarówno dla narodu polskiego jak i litewskiego.

Cmentarz składa się z 4 części: Starej i Nowej Rossy, Cmentarza Wojskowego oraz Mauzoleum Matka i Serce Syna – w którym pochowane jest serce Józefa Piłsudskiego, jego matka, siostra oraz pierwsza żona.



Cmentarna kaplica w stylu neogotyckim



Na Rossie sporo nagrobków jest w takim oryginalnym kształcie, nigdy wcześniej ani później nigdzie takich nie widzieliśmy .



Trochę fotek ze spaceru















Grób ojca Juliusza Słowackiego















c.d.n.

kulka53 napisał(a):A to była jakaś wycieczka, czy byliście indywidualnie?

Wycieczka.

Rossę też oczywiście odwiedziliśmy. Spotkaliśmy tam starszą panią, Polkę, która recytowała nam wiersze o Marszałku .

... sądzę, że na Rossie spędzilibyśmy sporo czasu, moja małżonka uwielbia "zagubić" się w takim miejscu ... ... zresztą na mnie też stare, zabytkowe cmentarze robią wrażenie ...
Pozdrawiam.

Nefer napisał(a):Rossę też oczywiście odwiedziliśmy.

Skoro wycieczka, to na pewno widzieliście wszystko co trzeba

kmichal napisał(a):... sądzę, że na Rossie spędzilibyśmy sporo czasu, moja małżonka uwielbia "zagubić" się w takim miejscu ... ... zresztą na mnie też stare, zabytkowe cmentarze robią wrażenie ...

Zdecydowanie można się tam zagubić , teren cmentarza jest spory a do tego (jak widać też na zdjęciach) pagórkowaty. Fakt, że spora część była zupełnie opuszczona, zarośnięta, ale może do teraz trochę się zmieniło. Nawet jak byliśmy tu i ówdzie było widać robotników odnawiających nagrobki czy większe grobowce. Zdecydowanie miejsce z klimatem .

Jednym z najważniejszych zabytków Wilna, miejscem mocno powiązanym z religią i zakorzenionym w świadomości Polaków jest Ostra Brama. Przechodziliśmy tamtędy kilkukrotnie, weszliśmy do środka…za każdym razem było sporo ludzi, zwłaszcza wycieczek z Polski.

Ostra Brama to jedyna pozostałość po wileńskich fortyfikacjach, miasto w sumie miało 5 bram. Pozostałe 4, jak i miejskie mury, zostały zniszczone i rozebrane w XIX wieku. Nazwa Ostra wzięła się od południowego przedmieście zwanego Ostry Koniec, inna nazwa to Brama Miednicka jako, że prowadziła do miejscowości Miedniki. Brama prezentuje styl późnogotycki (wybudowano ją na początku XVI wieku).



Po północnej stronie bramy zgodnie z tradycją ówczesnych czasów znajdowała się nisza ze świętym obrazem. W 1672 roku zbudowano w oparciu o bramę drewnianą kaplicę, która wkrótce spłonęła. Obecną Kaplicę Ostrobramską wzniesiono w 1712 roku, zaś galerię po lewej stronie, pod koniec XVIII wieku. Nieraz widzieliśmy wspinających się ludzi (starsze kobiety) po schodach galerii na kolanach .









Obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, namalowany na dębowych deskach na początku XVII wieku umieszczony był bezpośredni na bramie. Niedługo przed przeniesieniem do drewnianej kaplicy większą część obrazu zasłonięto złoconą szatą.












Widok z kaplicy na ulicę Ostrobramską wiodącą na północ w kierunku wileńskiego Rynku.







Tuż przy Ostrej Bramie wznosi się barokowy kościół św. Teresy, zbudowany w pierwszej połowie XVII wieku przez zakon karmelitów.







Rokokowe wnętrze świątyni pochodzi z XVIII wieku, jako że oryginalne zostało zniszczone w wyniku pożaru.





c.d.n.

... urodziwe i zadbane miejsca... ... to cieszy, że takie perełki nie popadają w ruinę ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... urodziwe i zadbane miejsca... ... to cieszy, że takie perełki nie popadają w ruinę ... ...

Faktycznie, już te 10 lat temu było widać, że wiele zabytków i miejsc jest odremontowanych w latach litewskiej niepodległości, ale też sporo było nieczynnych, zamkniętych na cztery spusty, albo jeśli otwartych, to wnętrza przedstawiały tragiczny obraz zniszczeń poradzieckich. W sumie nic dziwnego, trudno w paręnaście lat znaleźć środki na wszystko . Parę takich miejsc pokażemy. Podobnie jak wtedy czuliśmy się w tym roku w wciąż nieodnowionym po pożarze gdańskim kościele św. Katarzyny.

Być może przez te lata coś się i w tym względzie zmieniło

kulka53 napisał(a):Być może przez te lata coś się i w tym względzie zmieniło

... sądzę, że chyba tak - trzeba być optymistą ... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):Skoro wycieczka, to na pewno widzieliście wszystko co trzeba

Pewnie tak, ale że był to listopad - mroźny i śnieżny, to jednak inaczej to wyglądało niż na Twoich zdjęciach. Z zainteresowaniem patrzę na znajome miejsca w porze letniej.