Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Przeszliśmy kawałek terenem pomiędzy murami sądząc, że aby przejść z powrotem do miasta a się nie wracać niepotrzebnie albo trafimy na jeszcze jedno takie wąskie przejście w murze, albo wejdziemy po prostu bramą… nic bardziej mylnego , przy bramie wejścia do góry nie było…







…a przejście na które trafiliśmy zaprowadziło nas do jakiejś innej części fosy skąd też nie było wyjścia.







Chwilę jeszcze tam krążyliśmy ale było coraz bardziej gorąco a i nogi powoli zaczynały nam wrastać…. , uznaliśmy że musimy wrócić tam skąd przyszliśmy.

Później dowiedzieliśmy się, że po murach można pospacerować , tylko że nie o tej porze bo za chwilę będą już zamknięte, poza tym tutaj, przy bramie Koskinou (św.Jana) jest jedynie zejście z murów a wejście znajduje się po drugiej stronie miasta czyli przy Pałacu Wielkich Mistrzów. Także tę przyjemność postanowiliśmy zostawić sobie na inny raz, a teraz najpierw weszliśmy do przylegającego do bramy XV wiecznego kościółka Agios Ioannis Prodromos.



Kościółek jest w takim stanie bo oczywiście i tu był mini-meczet.







Brama Koskinou (to pod nią bezskutecznie krążyliśmy szukając wejścia) jest jednym z najfajniejszych miejsc w rodyjskich murach.

c.d.n.

mje się ten Rodos nawet podoba i gdzieś przypomina Dubrovnik czy też inny Stari Bar

te kiero napisał(a):Dubrovnik czy też inny Stari Bar

Hejka
Dubrovnik powiadasz...może trochę i przypomina, ale to bardziej te mury , natomiast zabudowa wnętrza miasta to jednak nie to samo. Po murach można pochodzić, i zrobimy to za jakiś czas, tyle że pogoda będzie marna . No i Dubrovnik ma przewagę położenia... z góry też genialnie wygląda .
A Stari Bar, oj, to już grubo ponad 10 lat kiedy tam byliśmy i się trochę mogło zmienić, ale kojarzę głównie ruiny
Niemniej, miasto Rodos zdecydowanie się nam podobało i zachęcamy do odwiedzin... tyle że może niekoniecznie w sezonie

5 maja, piątek c.d.

Przejdźmy się teraz uliczkami i zaułkami południowej części Starego Miasta…





Na mapce mieliśmy zaznaczone „średniowieczny wiatrak” . Trochę mi się to nie zgadzało w terenie, ale uznaliśmy że to ten .





Dopiero następnym razem odkryliśmy, że mapy nie kłamią .

Znów starożytne ruiny…



Średniowieczne łuki fajniejsze .





Odnaleźliśmy jeszcze jeden meczet.





To meczet Ibrahima Paszy, najstarszy w Rodos, zbudowany w pierwszej połowie XVI wieku. Chyba nie można go zwiedzać.



Nieopodal – jeszcze jedne ruiny kościoła – św.Michała.

Bardzo nam się podobają te łukowe, brukowane kocimi łbami uliczki . Obuwie o cienkiej podeszwie może być mało praktyczne tutaj .

I jeszcze jeden meczet – sułtana Mustafy z połowy XVIII wieku. Zamknięty.















Przy placu Arionos poza meczetem wznoszą się też tureckie łaźnie.






Żeby nie było… jakieś kościoły (Agios Georgios) w całości też po joannitach pozostały .





Zamknięte również przejście do bastionu św. Jerzego.



Uliczka Apolloniou.

I w ten oto sposób wróciliśmy znów do miejsca gdzie byliśmy rano – pod wieżę zegarową .



Wskazuje 14, ale to jednak chyba trochę później było .



Także nie pozostało nam już nic innego jak powoli znów kierować się do auta .

Te same miejsca (obiekty) w nieco innym, popołudniowym oświetleniu.

Ale zanim jeszcze wrócimy do auta, zajrzymy na półwysep z wiatrakami czyli wschodnie zamknięcie portu Mandraki.



















Dobrze że kotek go nie widział .



Znajome już miejsca, znajoma nazwa .









I w ten oto sposób zakończyły się nasze dzisiejsze wędrówki po Rodos. Mieście które może nas nie zauroczyło, mówić tak byłoby jednak przesadą ale na pewno bardzo się nam podobało. Zwłaszcza mury , ale i meczety, wąskie łukowe uliczki, imponujący Pałac, nabrzeże przy Mandraki… i w ogóle fajnie było, zwłaszcza przy takiej pogodzie .

Ale czas na jakąś zmianę… po pięciu dniach na Rodos, podczas których objechaliśmy wyspę dookoła i kilka też razy zapuszczaliśmy się do jej wnętrza. To miał być cały czas tutaj spędzony, jednak już wiedzieliśmy że będzie inaczej – a nie przypuszczaliśmy, że będzie jeszcze zupełnie inaczej .

Póki co wsiadamy do auta i przemierzamy opustoszałe o tej porze kończącej się sjesty ulice miasta. Do portu jest blisko, ale Blue Starowego promu jeszcze nie widać, pojawia się, gdy i my tam docieramy. Zamieszanie jest wielkie co zdaje się być zupełnie niezrozumiałe, jako że prom przypływa z Kastellorizo, mikro wysepki u południowych wybrzeży Turcji… Najpierw nie bardzo wiedzieliśmy gdzie mamy się ustawić, potem gdy już podjęliśmy jakąś decyzję okazało się, że mamy czekać gdzie indziej, a potem…. wcale nas na prom nie wpuszczono ale ustawiono w stopniowo się powiększającej kolejce z jego boku. Fakt, że do odpłynięcia została jeszcze ponad godzina, zwykle jednak wjeżdża się na bieżąco . No nic, odczekawszy swoje w końcu na statek wjechaliśmy wraz z kilkudziesięcioma innymi autami, ustawiono nas na samym przodzie, bo zaraz przecież będziemy wysiadać . A zaraz to znaczy już za jakieś dwie godziny, bo na Simi .

Na Simi pełniącej dla Rodos podobną funkcję co Nisiros dla Kos – czyli popularnego celu jednodniowych wycieczek – można dostać się na wiele sposobów. Można szybszym lub wolniejszym statkiem wycieczkowym, a z autem - można pływającym codziennie tam i z powrotem promem Panagia Skiadeni (Dodekanisos Seaways), albo też wielkim promem Blue Star, który to postanowiliśmy wykorzystać. Pasował nam termin a przy okazji – ten prom jest zdecydowanie tańszy , 2 osoby + auto = 30 euro. A dlaczego z autem? Bo chcieliśmy na wyspie spędzić trochę więcej czasu niż kilka godzin i zobaczyć też nieco więcej niż stolicę i słynny monastyr...

Prom był wielki i prawie pusty. Jak zwykle przygotowaliśmy się wcześniej by korzystając z promowego prysznica wziąć porządną kąpiel , a potem schowaliśmy się wewnątrz przed dość silnym na morzu wiatrem. Liczyliśmy na więcej, jednak gdy dopłynęliśmy do Simi okazało się, że jest już praktycznie ciemno… nie na tyle jednak by nie stwierdzić, że będzie się nam tu podobało .

Niewiele zapewne jest osób, które miały, bądź będą miały okazję poruszać się po wyspie samochodem, własnym, czy wypożyczonym. Szczerze mówiąc nie wiem czy można tu wynająć auto… skuter czy quad bez problemu, ale auto – trudno powiedzieć. Jest tu oczywiście sporo samochodów należących do mieszkańców, ale oni są przyzwyczajeni , dla nas jednak próba wyjechania z miasta była sporym stresem. Ciemności, wąska uliczka na jeden pojazd, niczym nie zabezpieczona od wody…a z drugiej strony nadjeżdżające auta i pędzące skutery….oj, działo się . Właśnie w takich momentach doceniam to, że zdecydowaliśmy się na jednak niewielki samochód, czasem przyciasny, ale na pewno mniej problemowy, pobyt i jazda po Simi po raz kolejny nam to unaocznił.

Dziś nie pozostało nam nic do zrobienia poza znalezieniem miejsca do spania i ugotowaniem tam obiadokolacji. Najpierw spróbowałem podjechać zaznaczoną na mapie krótką uliczką kończącą się parkingiem pod jakimś kościołem… nie przewidziałem jednak tutejszych realiów . Parking okazał się być małym żwirowym placykiem zastawionym autami na którym w ogóle z trudem nawróciłem . Teraz fajnie się wspomina, ale wtedy nie było nam do śmiechu… Zastosowaliśmy więc wariant B czyli okolice monastyru Roukouniotis (ewentualnie zjazd do plaży Toli). Wyszło dokładnie pośrodku zostaliśmy na placyku gdzieś nad tą plażą (w ciemnościach niewiele było widać) , a droga oczywiście od jakiegoś czasu była szutrowa i dość kiepska, uznaliśmy więc że w tych warunkach lepiej już dalej nie zjeżdżać.

Przyświecał nam nieco księżyc, zawsze to jakiś plus gdy dość jednak zmęczeni całym dniem i stresem ostatnich minut rozkładaliśmy obóz i gotowaliśmy nasze jedzonko. Jutro się ogarniemy w okolicy i wymyślimy jakiś plan… teraz już tylko spać .

c.d.n.

kulka53 napisał(a):... gdy dość jednak zmęczeni całym dniem i stresem ostatnich minut ...
c.d.n.

Stresiki są , ale myślę, że zadowolenia i przyjemności o wiele więcej .
pzdr.

Pędziliście tymi uliczkami, że ledwo Was dogoniłam Ale uliczki naprawdę klimatyczne.
Ciekawa jestem bardzo co zastaliście po przebudzeniu

kulka53 napisał(a):... Simi...

Już mi się podoba

pzdr

Rodos bardzo ciekawe Czekam z niecierpliwością na następną miejscówkę

tiwa napisał(a):Stresiki są , ale myślę, że zadowolenia i przyjemności o wiele więcej .

Simi dostarczyło nam jeszcze więcej stresu , ale po czasie wspomina się to jako ciekawą przygodę , natomiast pozostałe wrażenia i doznania estetyczne faktycznie wszystko zrekompensowały...

Beata W. napisał(a):Pędziliście tymi uliczkami, że ledwo Was dogoniłam Ale uliczki naprawdę klimatyczne.
Ciekawa jestem bardzo co zastaliście po przebudzeniu

Pędziliśmy, bo tak lubimy tworzyć nasze relacje, jeśli tylko jest inaczej i są dłuższe przerwy to znaczy, że dopada nas rzeczywistość .
Nie wszystkie uliczki były tak ładne, ale jak widać trochę znaleźliśmy .
Przebudzenie - za chwilę .

longtom napisał(a):

kulka53 napisał(a):... Simi...

Już mi się podoba

Mam nadzieję, że ten stan utrzyma się do końca opisu naszych przygód na wyspie

ruzica napisał(a):Rodos bardzo ciekawe Czekam z niecierpliwością na następną miejscówkę

Fajnie że się podobało Rodos widziane naszymi oczami, ale uprzedzam że to jeszcze nie koniec , jeszcze zobaczymy sporo w stolicy i trochę poza nią .

Pozdrawiam