Małe i duże bałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):No i stało się.... wróciliśmy....

Trzy tygodnie w Grecji minęło jak z bicza strzelił...

Faktycznie przeleciało...ale dla nas chyba to lepiej.

Pzdr

Witajcie !

Będzie co czytać w jesienno - zimowe wieczory - ciepło przy lekturze zagwarantowane - to żarliwe wyznanie uczuć do Hellady

A z Kamilem wspominaliśmy Was kilkadziesiąt godzin temu, "zaklinając" pewną górkę, co to na Was czeka - tę samą, gdzie zostawił Wam pozdrowienia.

Zatem przepraszając za piątkową czkawkę - pozdrawiam i do usłyszenia

Nooo, zaklinaliśmy, spożywając pewien magiczny eliksir zakupiony u podnóża tej górki

Tymona napisał(a):Fajno, że jesteście

Fajnie, że WY WSZYSCY jesteście.....

...............................................................................................

Plavcu, Zawodowcu, dawno Was u nas nie było.....

Po takim dictum....

zawodowiec napisał(a):zostawiłem dla Was pozdrowienia na pewnej górce na którą prędzej czy później wleziecie...

....nie mamy wyjścia, wleźć musimy
Tylko obyśmy mieli szansę dowiedzieć się o którą górkę chodzi , za dużo ich by sprawdzać na wszystkich

maslinka napisał(a):Teraz to już jesteście specjalistami od Grecji. Widać, że miłość do tego kraju pochłonęła Was na dobre

To prawda, może to nieodpowiednio zabrzmi na forum cromaniackim , ale tak jak wielu z Was tęskni za Chorwacją, tak my już tęsknimy za Grecją.....zwłaszcza za jednym w niej miejscem....

A specjalistami się nie czujemy, nie jesteśmy nimi i nigdy nie będziemy... chyba zbyt nietypowo spędzamy nasze wakacje, nie odwiedzamy tawern, sklepów, nie orientujemy się też w cenach kwater, kempingów



Pozdrawiamy Wszystkich naszych Czytelników i zapraszamy na kontynuację opowieści z letnich greckich wakacji przełomu lipca i sierpnia

Mam nadzieję, że nie tylko lipcowo-sierpniowych ale i wrześniowych.

Piątek, 29 lipca

Pod mostem spało się świetnie . Mało ważna droga, prowadząca z Werii do wiosek położonych gdzieś wysoko na górskich zboczach nie była zbyt uczęszczana więc nic nie zakłócało naszego spokoju. Śniadanie jemy w cieniu gór (no i mostu oczywiście ), co wcale nie oznacza że w niskiej temperaturze , i jak zwykle około 7 wyruszamy.









Kierujemy się w stronę wspomnianych górskich wiosek. Nie żeby je zwiedzać.... po prostu patrząc na mapę ta właśnie trasa okazała się najbliższą. Tak pewnie było, choć przejazd nie trwał krótko .









Po drodze napotkaliśmy np szlaban



który okazał się zaporą nie do przebycia, dalsza droga prowadziła właśnie do zapory na rzece. Trzeba było zawrócić i skręcić w stromą, wąską dróżkę, którą wcześniej przegapiłem . Zresztą, pewnym wytłumaczeniem pomyłki, nie tylko tej, może być to, że wciąż nie nauczyliśmy się szybko odczytywać drogowskazowej greki .

Napotykamy też chwilową ulewę , która to jest okazją do odświeżenia wyglądu naszego zakurzonego pojazdu





Przy ujęciu wody uzupełniamy też nasze jej zapasy.

W końcu zjeżdżamy w dolinę oddzielającą masyw Olimpu od gór Pieria po których się poruszaliśmy. Skręcam w prawo, na zachód, na przełęcz Stena Petras. Widoki na Olimp nie są zbyt ciekawe, kolejny upalny dzień w którym widoczność, jak to zwykle w Grecji bywa, nie jest zbyt dobra .









Ale przejazd doliną, przez przełęcz i zjazd z niej jest całkiem przyjemny widokowo, choć oczywiście też dość długotrwały .















Naszym celem jest miejscowość Kalithea, to tam mamy skręcić na wschód i dojechać do wioski Sparmos. Za Sparmos z kolei będziemy wypatrywać odbicia na północ, do monastyru Sparmou, który odwiedzimy sobie później. Ważniejszym celem będzie podjazd jeszcze wyżej w górę, na zbocza masywu Olimpu, na wysokość 1800 m n.p.m.

Nie ukrywam, że bardzo chcieliśmy zdobyć Olimp. Przymierzaliśmy się do tego w tym roku już po raz trzeci. 2 lata temu z Rumunii i Bułgarii dojechaliśmy tylko do Kavali i Keramoti, w zeszłym roku byliśmy już w Prionii. Jednak od zawsze wiedziałem, że droga stamtąd, ta najpopularniejsza, dla nas oznaczałaby konieczność spędzenia w tym rejonie aż 3 dni i to bez gwarancji na sukces. Dlatego po powrocie do domu rozpocząłem poszukiwania innej drogi, prowadzącej wyżej, tak, by można było łatwiej i szybciej spróbować na Olimp wejść. Znalazłem ją bez problemu. Tak wysoko, na 1800 m prowadzi droga do wojskowego centrum sportów zimowych, są tam wyciągi, trasa zjazdowa oraz jedno ze schronisk górskich masywu. W ciągu dalszych poszukiwań natknąłem się na informację, że wstęp na te tereny dla cudzoziemców jest zabroniony..... Nie bardzo w to wierzyłem.... ale kto wie . Jednak tuż przed wyjazdem natrafiłem na kilka zdań w jednej z relacji na innym forum, zdań o tym, że od tej strony każdy może zdobyć boski tron pod warunkiem trzymania się określonych godzin i powrotem przed zmierzchem.

Że w lecie na szczyt nie wejdziemy, właściwie wiedzieliśmy już przed wyjazdem. Upały podczas wędrówki to coś, na co nie chcieliśmy się narażać. Dlatego uznaliśmy, że zrobimy sobie taki mały rekonesans i sami sprawdzimy jak tam jest i czego można się tam spodziewać.....

Na górę prowadzą piękne serpentynki





Tereny te niepodzielnie mają we władaniu krowy, owce i kozy , dlatego roślinność jest dość uboga . Widoki podczas wjeżdżania są jednak bez dwóch zdań fantastyczne.

W końcu dojechaliśmy pod wspomniany wojskowy ośrodek, jest tam mały asfaltowy placyk i tablica z mapką Olimpu i szlakami.













Najpierw postudiowaliśmy pilnie mapę







potem podeszliśmy do zainteresowanych nami 2 żołnierzy przy bramie. Po krótkiej i miłej konwersacji dowiedzieliśmy się, tego, czego spodziewaliśmy się dowiedzieć, po zapisaniu danych osobowych możemy wejść na szlak o 7 czasu lokalnego a powrócić mamy do 19.... z tym że my nigdzie się nie wybieramy. Młody żołnierz który z nami rozmawiał bardzo był zdziwiony tym faktem, dlaczego nie idziemy, skoro przecież możemy . Wyjaśniliśmy mu, że mamy zamiar przyjechać do Grecji jeszcze raz we wrześniu i że może wtedy..... poza tym teraz jest dla nas za gorąco. To wyjaśnienie zupełnie go nie przekonało, fakt, tu, na 1800 było tylko 25 stopni ale zrozumiał, gdy dowiedział się, że jesteśmy z Polski: "Aaaaa, u was to zawsze jest zimno" , stwierdził .

A to olimpijska flora i fauna :




















c.d.n.

ciekawe, czy we wrześniu się udało ...
8h - na wrzesień to już sporo czasu na pokonanie trasy (to chyba w jedną stronę ?)
ale jeśli w dwie strony to ok.
a schronisko jak wysoko ?

Fajnie że znowu nadajecie ...

* łoj ...

Ooo
Mój MASYW ulubiony... i Mitikasa widzę
Cenne informacje muszę po mapę sięgnąć, ale czasu mam jeszcze sporo
Fajnie, że jesteście

pozdr

Cześć.

Widzę, że tym razem nie jestem aż tak bardzo spóźniony z przywitaniem.

Pozdrawiam.

Zaczynam czytać tak od środka bo się kiedyś gdzieś zgubiłem po drodze
Olimp, kiedy tam byliśmy, 14 lat temu chyba, ale pamiętam jak dziś...
Bunkry tam widzę jak w Albanii na niektórych zdjęciach.
Pamiętam że Lesiu też kiedyś jakoś podjechał wyżej pod Olimp ale szutrem, więc chyba inną drogą, i nie była to Prionia.
A ta górka to wiecie... ta graniczna