Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Cały czas po okolicy rozlegają się modlitewne śpiewy, w głównej, wielkiej cerkwi odbywa się właśnie nabożeństwo. W środku i dookoła niej są największe tłumy, zaglądamy do wnętrza na trochę by pouczestniczyć w niezrozumiałych dla nas obrzędach.

Tak więc pooglądawszy już chyba wszystko co dało się zobaczyć opuszczamy Sihastrię, zresztą widać, ze uroczystości powoli dobiegają końca. Wsiadamy do samochodu i wracamy tą samą drogą, ciesząc oczy ładnymi widokami w zielonej dolinie wśród niewysokich górek. Wzdłuż potoku wszędzie pełno samochodów i porozbijanych zapewne już na cały weekend namiotów .











c.d.n.

Podobają mi się bardzo ...





Pozdrawiam.

Sihastria , to miejsce pielgrzymek , jedno z bardziej znanych i najczęściej odwiedzanych . Myślę , że TO troszkę wyjaśni tłumy pielgrzymów w tym konkretnym monastyrze .
W 2002 roku spotkałem całą kawalkadę wozów konnych , rodziny z dobytkiem pielgrzymujące z odległych części Rumunii do Sihastrii właśnie .
Wtedy uważałem , że to ogromny tabor cygański



Pozdrawiam
Piotr

Sprawiliście mi miłą niespodziankę odwiedzinami w tych ostatnich monastyrach, bo właśnie one znalazły się w na mojej wrześniowej liście. Chcę zobaczyć kilka takich "żywych", niekoniecznie turysycznych miejsc, drogą eliminacji (bo przecież wszędzie i tak sie nie uda - ba, żebym chociaż zobaczyła 1/3 tego, co Wy ) padło między innymi na Sihastrię i Secu. Trochę z przypadku, bo leżą "po drodze" potencjalnej trasy przejazdu. Widzę jednak, że to trafiony przypadek...

mariusz-w napisał(a):Podobają mi się bardzo ...

Nam też się spodobali....
Dzięki takim obrazkom, podobnym do tych, wymalowanych na zewnątrz i wewnątrz cerkwi które odwiedzaliśmy, poczuliśmy, że jesteśmy w kolejnym autentycznym, żywym miejscu...

piotrf napisał(a):...

Dzięki Piotrze za ten link, faktycznie wiele wyjaśnia.
Jak widać i rumuńska religijność wystawiana była na wielką próbę... co zresztą wcale mnie nie dziwi.
No ale na grób mnicha Cleopy nie natknęliśmy się....

A z tego co piszesz widać, że przyszło już Nowe, teraz zamiast w wozach konnych, pielgrzymi przybywają do Sihastrii w tych mechanicznych

dangol napisał(a):Sprawiliście mi miłą niespodziankę odwiedzinami w tych ostatnich monastyrach, bo właśnie one znalazły się w na mojej wrześniowej liście. Chcę zobaczyć kilka takich "żywych", niekoniecznie turysycznych miejsc

A my właśnie do Secu i Sihastrii trafiliśmy przez przypadek. Neamt był zaplanowany, jako bardziej znany i leżący na trasie przejazdu, natomiast o tych dwóch po prostu doczytaliśmy w przewodniku i postanowiliśmy zaglądnąć. Też uważam, że nie był to czas zmarnowany .

Ciekawy jestem jak się ułoży Wasza rumuńska podróż.... wciąż niewykluczone jest, że my znajdziemy się tam jeszcze przed Wami

--------------------------------------------

A wszystkim Czytelnikom naszych rumuńskich wspomnień uroczyście oświadczam , to był ostatni monastyr na naszej zeszłorocznej maramuresko - bukowińskiej trasie

Bo tak w ogóle to będzie jeszcze jeden.... ale za jakiś czas

Pozdrawiam

Sporo tego było ale...chętnie pooglądałbym jeszcze.
Czuję jakiś niedosyt...


Fajnie się na te obiekty patrzy Waszymi oczami.

Jacek S napisał(a):Sporo tego było ale...chętnie pooglądałbym jeszcze.
Czuję jakiś niedosyt...


Fajnie się na te obiekty patrzy Waszymi oczami.

Dziękujemy.

To dopiero piątek..... a więc nie spędziliśmy jeszcze w Rumunii nawet połowy z zaplanowanych 2 tygodni . Choć już się do tego momentu zbliżamy.....

Dzień siódmy, piątek, 6 sierpnia c.d.

Południowy upał zaczyna już dość mocno nam doskwierać, Teraz kierujemy się na zachód a następnie droga prowadzi w kierunku południowym. Nie mija zbyt wiele czasu i już docieramy do wielkiego jeziora zaporowego Lacul Izvorul Muntelui, zwanego także jeziorem Bicaz. Utworzono je na rzece Bistrita, tej samej, u której źródeł spędziliśmy noc w górach Rodniańskich . Na chwilkę się w tym ładnym miejscu zatrzymamy, choć wodzie daleko było do miana górskiego kryształu .

Dalsza droga prowadzi wschodnią stroną jeziora, za nim, na zachód wznoszą się góry Muntii Ceahlau a nieco za nimi, góry Hasmas. Nazwy te, jakby były nam już znane...... ciekawe skąd , ależ tak, to niestrudzony podróżnik i wędrowiec Wojtek Franz odwiedził je przecież i opisał i pokazał, dzięki czemu mieliśmy szansę już wcześniej zapoznać się nieco z tymi okolicami . Nieśpiesznie jedziemy to w górę, to w dół, przez lasy i wioski zatrzymując się od czasu do czasu by uchwycić jakieś ładne miejsce na zdjęciu.

c.d.n.

Ten most pięknie się "rozjeżdża".

A co do śmieci - barbarzyństwo!

... a mnie się chochoły podobają !

U nas to już tylko krążki lub klocki !

Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):niestrudzony podróżnik i wędrowiec Wojtek Franz odwiedził je przecież i opisał i pokazał

a teraz niestrudzenie podróżuje i wędruje razem z Wami.

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):... a mnie się chochoły podobają !

U nas to już tylko krążki lub klocki !

Naszukawszy się po szerokim świecie, znalazłem taki wóz drabiniasty z koniem
i stogi siana kilka kilometrów od Warszawy w zeszłym roku.

Bywają i chochoły. Zresztą, jak sobie wyobrażasz taką belę na polu w górach?


Ciekawe, ale ostatnio przebąkują o Rumunii, jako o nowym Tygrysie Europy ...