Na to miejsce zwróciliśmy uwagę już wcześniej.
Obok konoby
Lem, z boku stała mała budka z grillem i kuchnią z rusztami. Co spojrzeliśmy w tamtą stronę ogień buchał a kłęby dymu pełzły w niebo. Wyglądało to jakby ktoś dopiero uczył się tajników termicznej obróbki ryb.
A my spacerując i robiąc zdjęcia spoglądaliśmy tam raz po raz z zaciekawieniem.
W jakimś momencie na placyku sąsiadującym z grillem zabłysły mocne żarówki. Jacyś mężczyźni zaczęli polewać placyk wodą, ciągnęli coś w jedną i w drugą stronę. Z daleka wyglądało to jak szykowanie ceglanego kortu do gry w tenisa.
Poszliśmy dalej, robić zdjęcia vrboskich mostków i dopiero wracając zbliżyliśmy się znów do tego miejsca.
To był najwyższy czas aby znaleźć miejsce siedzące i obejrzeć mecz w bule.
Tor do gry był dopieszczony a zawodnicy też już byli gotowi.
"Pétanque (petanka, gra w bule, gra w kule) – tradycyjna francuska gra towarzyska z elementami zręcznościowymi...
Popularna w szczególności w południowej Francji (Prowansja), ale uprawiana także w innych regionach Francji i w innych krajach europejskich. Należy do najliczniej reprezentowanych dyscyplin sportu na świecie – w samej Francji liczba licencjonowanych zawodników wynosi 600 tysięcy."Kibice byli i przyjezdni
i miejscowi.
Świnka już była rzucona.
I pierwsze bule też.
Zaczynał się robić
nastrój.
"Rozgrywki odbywają się na pozbawionym trawy placu (zwanym bulodromem), np. na utwardzonym żwirze, o wystarczających wymiarach (które dla gry turniejowej wynoszą min. 15×4 m). Gra polega na rzucaniu z wytyczonego okręgu metalowymi kulami (bulami; fr. boule – kula) o średnicy od 70,5 do 80 mm (ciężar od 650 do 800 g) w kierunku małej drewnianej lub plastikowej kulki o średnicy 30 mm nazywanej po francusku cochonnet, co znaczy prosiaczek (w Polsce częściej używa się nazwy świnka)."Ale duch bojowy jeszcze nie wstąpił we wszystkich zawodników.
Gramy.
"Partię rozgrywa się w jednym z trzech możliwych składów:
single (fr. Tête-à-tête) – jeden gracz przeciwko drugiemu, gracze mają po 3 bule;
dublety – w dwóch zespołach dwuosobowych, każdy gracz ma 3 bule;
triplety – w dwóch zespołach trzyosobowych, każdy gracz ma 2 bule."
"Każda partia składa się z kilku rozgrywek. Rozgrywka – to okres od wyrzucenia świnki do wyrzucenia przez graczy ostatniej kuli. W danej rozgrywce każdy gracz stara się umieścić swoją bulę bliżej świnki lub wybić punktujące (stojące najbliżej świnki) bule przeciwnika. Rzuca zawsze zawodnik drużyny, której kula aktualnie nie punktuje (nie znajduje się najbliżej świnki). Po wyrzuceniu wszystkich kul gracze podliczają punkty: zdobywa je tylko zwycięzca rozgrywki (którego kula stoi najbliżej świnki), który otrzymuje punkt za każdą bulę umieszczoną bliżej świnki niż najbliższa śwince bula przeciwnika (najniższy możliwy wynik rozgrywki to 1 pkt. (bądź 0 w przypadku remisu), najwyższy w przypadku gry drużynowej 6 pkt., przy singlach - 3 pkt. Zwycięzca rysuje nowe kółko w miejscu, gdzie była świnka, po czym rozpoczyna następną rozgrywkę. Partię wygrywa osoba bądź zespół, który osiągnął jako pierwszy 13 punktów."
"Rozmiar buli dobiera się do wielkości dłoni rzucającego. Inne parametry (wagę, twardość stali, wykończenie powierzchni kuli) – do terenu oraz stylu gry i przyzwyczajenia rzucającego. Właściwości i przydatność zmiennych parametrów bul są tematem nieustających debat i dyskusji wśród graczy.
Puenterzy z reguły wybierają kule twarde, ciężkie i małe, posiadające nacięcia, zaś wybijacze – bule miękkie, lekkie i duże, bez nacięć. Niemniej występują odstępstwa od tych zasad."
"Gra w petankę jest bardzo bezpieczna ...Jednak uderzenie bulą w głowę może stanowić zagrożenie dla życia. Na szczęście wszelkie wypadki zdarzają się niezwykle rzadko. Podczas ponad stuletniej historii sportu (w niektórych regionach uprawianego masowo) zanotowano jeden przypadek śmiertelny. W roku 2008 we francuskim mieście Adé w konsekwencji uderzenia bulą w głowę zmarł 39-letni mężczyzna Franck Hourcade."
"W niektórych obszarach Francji (m.in. w Nièvre w zachodniej Burgundii, a także w Normandii, Langwedocji i na południowym zachodzie kraju) dochodziło do burd i aktów wandalizmu podczas turniejów gry w kule. Rywale ciskali w siebie nawzajem bulami, wdawali się w bójki i obrzucali obelgami."wszystkie cytaty- wikipediaMimo, że prawie niezrozumiałe
dyskusje nad układem kul
były dla nas równie podniecające jak dla samych zawodników.
Pomiary były robione przyrządem nieco przypominającym
cyrkiel.
W pewnym momencie dyskusja zrobiła się jednak mocno nerwowa. Ja wolałem zdjęć już nie robić,
a jeden z grających się obraził i sobie poszedł.
Pozostali rozpoczęli drugą
rundkę.
Na Hvarze miejsce do gry w bule jest praktycznie w każdym miasteczku, w każdej wiosce.
Na innych chorwackich wyspach, a widzieliśmy ich już trochę, chyba ten sport jest mniej popularny.
W ciągu dalszym nastąpi zderzenie starożytności z nowoczesnością.
.png "Weteran")
napisał(a) longtom » 01.09.2012 12:54 
.png "Legenda")
.png "Koneser")
.png "Cromaniak")
