Indonezja, miejsce niezwykłe

A podzielisz się z nami tymi fotkami twarzyczek?
Twoje fotki są bardzo ciekawe.

wyspa Flores, to podobnie jak Sumatra, wyspa zamknięta w swoich realiach, często dalekich od takiego świata, do jakiego my, pospolite środkowoeuropejskie dzikusy jesteśmy przyzwyczajeni. Tu rzeczywistość, jeśli jest możliwa do powiązania z naszymi oględnymi możliwościami oceny, niekiedy wymyka się spod relatywnej oceny jakości egzystencji, często z trudnymi do przyjęcia warunkami natury. Tak żeby nie przynudzać, po ostrym podejściu pod górkę, znaleźliśmy się w środku podrównikowej wsi, gdzieś tam, bezpośrednio pod wulkanem, trochę dymiącym, gdy się wkurzy.




Kilkanaście lat temu, większa erupcja częściowo spaliła wioskę, odbudowano ją w takim stanie, aby jeśli zaplączą się tutaj jacyś szurnięci turyści, pokazać im tutaj jak i co.



Z braku lepszych zabawek, i taka zużyta opona jest świetnym punktem zabawy...





Babcia trochę oszołomiona żuciem tutejszych używek, częstowała, ale po takowej czerwona ślina z gęby, amok w oczach, a zęby i tak wypadną...




chłopaki zgromadzone wokół wioskowego bufetu, a nuż, przy turystach coś wpadnie...



mamuśka z myślami przy regionalnym tkalniczym rękodziele, makatki jak cie proszę, a mnie, taaaak smuutttno....




A może zagracie ze mną w piłkę, słyszałem cudowne rzeczy o waszej drużynie narodowej...




A nas, jak widzicie, zaprosicie, jak gluta wytrę do waszej Poljskiii????


Pozdrawiam, Grzegorz, no i co???

Świetne fotki
Taka: chwila z życia wioski.
Fajne

No i refleksyjnie....

cd. podglądamy życie indonezyjskiej wioski. Taka spokojna, wszystko naturalne, ale daleko inne nisz nasze rodzime obrazy...



Na twarzach trochę zadumy, refleksji, jak zachować się przy spotkaniu z rasa europejską? Indonezyjczycy są znacznie od nas drobniejsi, zawsze bardzo szczupli, czego o nas samych bardzo rzadko można powiedzieć...



Domostwa to raczej drewniane budy sklecone ot tak, na wszelki wypadek, gdyby coś nagle miało się zawalić, gdyby w trakcie pory deszczowej zamiast podłogi pojawiła się rzeka, a to sprawa normalna, takie życie...



Dziecięce twarze, zawsze uśmiechnięte, chciwe poznania nowych ludzi, nowych sytuacji. Tu nie ma miejsca na zbytne okazywanie zmartwienia, przecież życie nastręcza ich wciąż aż nadto. Jest tu biednie, ale przynajmniej z jedzeniem nie ma zbytniego problemu, wszystko rośnie samo, tylko pozbierać, przygotować...



Grobowce w obrębie zabudowań gospodarczych to rzecz zwykła, dobrze mieć pod ręką kogoś bliskiego. A i przysiąść przyjemnie, miły chłodek od kamienia...



A życie toczy się dalej, sztafeta pokoleń. My nie do końca możemy zrozumieć ich problemy, ważne, abyśmy im swoich nie dodawali...

Pozdrawiam, Grzegorz.

Mnie też umknęło zakończenie, ale szczęśliwie odkryłam suplement
Podobało mi się, bardzo, ale jednak chyba na oglądaniu zdjęć poprzestanę.

Napisz gdzie byłeś i z czym się zmagałeś, zaintrygowało mnie to 2000 - 1000 pne

W tym roku, tak wyszło, wybraliśmy z żoną odpoczynek połączony ze zgłębianiem kultury starożytnej, a jak 2000 lat pne, to przynajmniej w niedalekim zasięgu tylko Egipt.
Nie miałem do tej pory ani czasu, ani zbytniej ochoty na to miejsce, ale kiedyś trzeba się z tym zmierzyć. Wiosną zaliczyliśmy Egipt południowy czyli rejs po Nilu i okolice, teraz, za 3 tg wybieramy się na dokończenie, głównie morze i Egipt północny.

Czy warto, myślę, że po sezonie, gdy zbiorę swoje przemyślenia, obrazy na fotkach, to postaram się rozprawić z tym tematem. A mając na myśli zupełnie odmienną kulturę, olbrzymi kawal historii do jakiegoś nawet oględnego podsumowania i wyciągnięcia wartościowych rzeczy, trochę to musi potrwać. Jeżeli będę miał coś ciekawego do zaproponowania, to kiedyś tam zgłoszę temat...

Na na razie w dalszej części suplementu , pytanie, co przedstawia kolejna fotka???????



Pozdrawiam Grzegorz.

kurczak, tylko nie pamiętam, czy McDonalds, czy KFC

Pieczony łeb koguta.

Powracam do tematu, raczej na krótko, trochę po macoszemu potraktowałem jedną z najmniej znanych, ale bardzo urokliwych wysp Indonezji - SUMBA.
To przepiękna wyspa, prawie zupełnie dziewicza, z dala od głównych szlaków zwiedzania Indonezji. Plaże, kilometrami puste, tu szczególnie w zachodniej części wyspy turystów praktycznie nie ma.

Słońce zachodzi na plaży NEWA, Sumba Zachodnia.



I teraz trochę konkretów, w okolicy niedalekiej od morza, zupełnie autentyczna wioska, turyści nie zaglądali tutaj przez kilka ostatnich lat. Miejsce jakby z innego świata, zdjęcia od czapy...



To jest faktycznie zupełnie inny świat, w tych domach mieszka się całymi rodzinami, wysoki dach daje odpowiednio trochę chłodniej w samym środku, ale człowiek mieszka tu na człowieku...



Podłoga, a za razem często łóżko to nic innego jak wiązki bambusa, tak wszech obecnego w całej Indonezji.
Sumba to wyspa w archipelagu Małych Wysp Sundajskich, należąca do indonezyjskiej prowincji Nusa Tenggara Timut. Nazwa wioski to Ketewel. Leży na północy w prowincji Sumba Zachodnia (Sumba Barat).



Jeszcze do lat siedemdziesiątych stwierdzano w tej okolicy przypadki kanibalizmu, nawet zbiorowego. Myślę, że jest tu pięknie, ale czy do końca bezpiecznie???
Z całą pewnością mięso białych im nie smakuje, przynajmniej wypadków zjedzenia turystów w tej okolicy nie zanotowano...



Właśnie tym zajmuje się głównie tutejsza ludność.
I tu moje pytanie, co produkują mieszkańcy wioski Ketewel???



Pozdrawiam, Grzegorz.

Grzegorz Ćwik napisał(a):Właśnie tym zajmuje się głównie tutejsza ludność.
I tu moje pytanie, co produkują mieszkańcy wioski Ketewel???

To jakaś mączka kokosowa?

Podobnie to wygląda, jednak to co widzimy jest substancją nieorganiczną

??????????????

Grzegorz Ćwik napisał(a):Podobnie to wygląda, jednak to co widzimy jest substancją nieorganiczną

??????????????

Sól ?

Jasne, W pojemnikach jest albo sól, albo solanka. Przygotowaną solankę gotują i ...otrzymują NaCl. W sumie to wioska biednych ludzi, ale pozytywnie nastawionych do życia i świata, a nawet zwykle uśmiechniętych. Nie mają większych potrzeb więc jakoś sobie w tych warunkach bytują...

W nagrodę otrzymujesz fotki ukazujące morze w tej części Sumby.



Las mangrowy przy odpływie. Zadziwiający układ.



Te drzewa stoją w morzu, a przy odpływie blisko plaży.



Bajkowa kraina, trzeba tylko uważać na płaszczki wszechobecne na płytkich wodach i nieco głębiej - na małe rekiny, lepiej im stopy do pyska nie pchać...
Ale najpiękniejsze plaże leżą na Wschodniej Sumbie, gdzieś chyba miałem też kilka fotek?...

Pozdrawiam Grzegorz.

Dołączam się z prośbą o fotografie pieknych tropikalnych plaż, niech powieje gorącem w ten zimowy jeszcze dzień. Ciekawe, czy widziałeś z bliska rekina???