Gdzie Diabeł nie może...to do Vodic pośle:)

Tak, ludzie zawieszają takie kłódki na znak swojej niby nierozerwalnej miłości, głównie na mostach. Mamy to w Poznaniu na moście Biskupa Jordana, są we Wrocławiu, w Krakowie, w Rzymie...to te o których wiem, a zapewne tych miejsc jest o wiele, wiele więcej.

Aldonka napisał(a):Tak, ludzie zawieszają takie kłódki na znak swojej niby nierozerwalnej miłości, głównie na mostach. Mamy to w Poznaniu na moście Biskupa Jordana, są we Wrocławiu, w Krakowie, w Rzymie...to te o których wiem, a zapewne tych miejsc jest o wiele, wiele więcej.

...w Gdańsku...

W Poznaniu jeszcze nigdy nie byłem (poza szybkim tranzytem), w Krakowie i Wrocławiu nie raz, ale jakoś mi się nie rzuciło w oczy:).

Ten Poznań cholera muszę nadrobić, bo to podobnież piękne miasto... Najprawdopodobniej będę w grudniu. Na koncert się wybieram i strasznie chce zahaczyć o Biskupin. Już tyle lat to przekładam, że muszę w końcu wyjazd dopiąć do końca:).

Jacek S napisał(a):

Aldonka napisał(a):Tak, ludzie zawieszają takie kłódki na znak swojej niby nierozerwalnej miłości, głównie na mostach. Mamy to w Poznaniu na moście Biskupa Jordana, są we Wrocławiu, w Krakowie, w Rzymie...to te o których wiem, a zapewne tych miejsc jest o wiele, wiele więcej.

...w Gdańsku...

O masz... człowiek taki małoświatowy:)

DZIEŃ 4. – cz.1.

Tym razem wyjeżdżamy o godz. 10.00. Pogoda już jest dobra, a i pewno będzie jeszcze lepsza. Kierunek ten sam, co wczoraj, czyli południe… ale bliżej niż wczoraj.
Czy jadą za nami?



Pierwszy cel naszej wizyty już Nam się ukazuje…



Trogir! Jaki tłok!! No bez jaj… Szukamy miejsca parkingowego, nie wiedząc nawet, gdzie jest jakieś centrum. Wiadomo, gdzie najwięcej ludzi, tam pewno i centrum.. i tak pchaliśmy w ten tłok. Przejeżdżamy most na Ciovo, za mostem w prawo, kawałek dalej znowu w prawo i widzimy jakiś mini parking, odgrodzony od drogi łańcuchem. Stajemy. Idę się zapytam kobiety w jakimś punkcie usługowym, czy to Jej parking, a Ona mi na to, że właściciel parkingu zaraz podjedzie. No i po chwili zjawia się starszy jegomość na skuterku. Kasuje nas bodajże 10kn za godzinę od samochodu. Ciężko przewidzieć, ile będziemy stali więc płacimy za dwie, aczkolwiek wróciliśmy po trzech. No to ruszamy w ten ścisk.







Twierdzę widzimy z daleka, jednakże najpierw, poniesieni tłumem zwiedzamy Starówkę.









Żar się już leje… Susza… Gdzie jest konoba? Siadamy, przed zwiedzaniem twierdzy, na króciutkie ochłodzenie się złocistym płynem… i już atakujemy twierdzę…

Eeeee…co to się uchowało w takim miejscu. No naprawdę, budynek pasował jak świni siodło…





Bilety na twierdzę symboliczne.





Twierdza… hm… gdyby nie było wieży, z której są genialne widoczki, to wrażenie nie zrobiłaby nie wiadomo jakiego. Jasne, sam klimat przebywania w tym miejscu jest świetny, a ja akurat bardzo lubię takie budowle, ale jakoś tak mogliby Chorwaci ciut zainwestować i jeszcze jakąś część zrekonstruować.
Ale widoczki pierwsza klasa…











Kończymy krótki wypad do Trogiru. Wracamy…





Troszkę zajmuje Nam wyjazd, ale dzięki uprzejmości niektórych kierowców na skrzyżowaniach, na których to nie było nic widać i nie było możliwości normalnego wyjechania – opuszczamy miasto i kierujemy się do kolejnego punktu dzisiejszej eskapady…

Super relacja

inka 777 napisał(a):Super relacja

Witam i dziękuję:).

Jeżeli chodzi o parking w Trogirze to polecam dwa, oba znajdują się tuż przed pierwszym mostem prowadzącym do Starego Miasta, jeden od strony Splitu przed dworcem autobusowym, drugi zaraz za targiem. Są b. duże i bez problemu można tam zaparkować, czasem uda się nawet w cieniu.
A tak na marginesie to Trogir bardzo nam się spodobał spędziliśmy tam kilka wieczorów, piękne miasto!

Bardziej spodobało mi się miasto, które to właśnie będzie naszym kolejnym celem... Z drugiej strony, ciężko stwierdzić o jakimkolwiek miejscu, że się podobało, przebywając w nim parę godzin

MRK napisał(a):DZIEŃ 3. – Ukryta opcja dalmacka spełnia założenia

...Najpierw do przejechania pomajgane rondo koło Konzuma w Vodicach. Ktoś miał łeb, przyznaję. Pewna konsternacja pojawiła się podczas tego pierwszego przejazdu przez nie, potem już było prościej:).

Haha miałem dosłownie podobne odczucia
Dziękuje z uśmiechem za przypomnienie...

Ciekawe, prawda?:) Ktoś cholera nieźle to sobie wykombinował:).

Pozdrowienia do właściciela Avki.

DZIEŃ 4. – cz.2. Trogiczny szybowiec

Ruszamy dalej… Nie będzie ciekawie… Każdy był i każdy widział… Ja nie:). To mój pierwszy raz. Zanim jednak dojechaliśmy do Sibenika…







Okolice Primosten spowodowały, że poważnie zacząłem myśleć o dłuższym pobycie w tej właśnie okolicy. Było cudnie…



W Sibeniku parking znaleźliśmy tuż przy porcie. Spojrzeliśmy do góry i już wiedzieliśmy, gdzie się będziemy kierować! Ale po kolei….

Katedra św. Jakuba robi wrażenie.













Troszkę czasu przy niej spędzamy, ale tenże ucieka, więc trzeba ruszać dalej…





…

Po drodze natrafiamy na ogród umiejscowiony w jednej z alejek. Podobnież gdzieś jeszcze jest większy, no ale… gdzieś. Przy ogrodzie mieści się maleńka kafejka, więc tam siadamy na lemoniadę, bo żar leje się z nieba konkrenty.



Potem już nie było zmiłuj. Do góry… a tam…















Twierdza św. Mikołaja i widok z niej zrobiły na mnie wrażenie. O wiele mocniejsze, niż wcześniejsza wizyta w Trogirze. Wiadomo, wysoko było, to i widoczek inny, ale czułem całkowicie inny klimat. Co nie zmienia faktu, iż oba te miasta z chęcią raz jeszcze odwiedzę. Poza tym… ciężko mówić, że ja te miasta teraz zobaczyłem. To były szybkie rozpoznania, „ein, zwei i fertug”, jak to mawia babcia mojej żony. Trzeba tam jeszcze pojechać i poświęcić im więcej czasu…

Opuszczamy Sibenik…



Jeszcze tylko fota zacnego automobila…



Do Vodic przyjeżdżamy już praktycznie wieczorkiem. Błyskawicznie lądujemy w Jadranie, a potem w naszej knajpce. Nie zmienimy jej już do końca pobytu, bo tego właśnie wieczoru zapada decyzja, iż odpuszczamy Słowenię. Postanawiamy zostać jeszcze dwa dni w Vodicach, a ostatni dzień poświęcić Plitvickim z noclegiem w tejże okolicy.

Tyle. Cóż tu było pisać? Nie ma na forum osoby z ponad tysiącem postów, która by nie była w tych dwóch miastach. A i z tego roku są relacje, więc każdy zna je już na wylot:).