Zanim zdziadziejemy: Rumunia 2011

[jacky z DG]

Fotka z netu:

próbowałem tą mapkę Transsylwanii nałożyć na obecną....
brakuje mi jednak nazewnictwa porównawczego miast...
bo choć kraina 7 Grodów przemawia do wyobraźni, to jednak nie te czasy i nie te ludziska...
aczkolwiek nieraz w Transsylwanii zdarzało mi się spotkać dość często miejscowych deklarujących, że oprócz rumuńskiego to znają tylko węgierski...
i to w centralnej części Romkowa...

[dangol]

oprócz rumuńskiego to znają tylko węgierski...
i to w centralnej części Romkowa...

Węgrzy ostali się w Siedmiogrodzie, gdyż Słońcu Karpat nie udało się w tym przypadku z ich "eksportem", jak to miało miejsce z Niemcami i Żydami. Ponoć w najlepszych latach "eksportowano" 20-30 tysięcy osób, otrzymując za każdą od 3 do 20 tysięcy dolarów (cena zalezna pd wykształcenia, stanu zdrowia, wieku, liczby dzieci...), inwestując jedynie w paszport w jedną stronę... Takie transakcje nie były w interesie Węgier. Emocjonalne podejście do Siedmiogrodu nie pozwalało na wykładanie kasy w celu wysiedlenia stamtąd wszystkich Węgrów...

[dangol]

Najbliżej, bo w samym rynku, jest wejście do cerkwi Zaśnięcia NMP (Biserica ortodoxa Sfanta Adormire a Maicii Domnului).

Z tym, że to co widać od strony placu, jest totalną zmyłką... Nie jest to bowiem właściwe wejście do cerkwi (1895-1896) zbudowanej na wzór wiedeńskiego kościoła Greckiego.

[dangol]

Po przekroczeniu drzwi, wchodzimy w bramę prowadzącą na mały dziedziniec.

Dopiero tu pojawia się właściwa cerkiew.

Wewnątrz trwa nabożeństwo, zwiedzać więc nie będziemy. Stajemy na moment w progu, żeby poczuć magię cerkiewnych śpiewów i tajemniczy zapach kadzidła...

Bardzo żałujemy, że w sumie to bardzo niewiele wiemy o prawosławiu... Późniejsze wizyty w monastyrach trochę nam to przybliżą , ale i tak wiedzę trzeba będzie koniecznie uzupełnić!

[Franz]

Najbliżej, bo w samym rynku, jest wejście do cerkwi Zaśnięcia NMP (Biserica ortodoxa Sfanta Adormire a Maicii Domnului).

I znowu nam się ścieżki krzyżują.

Tyle, że ja miałem swobodę - nie było mszy.

Pozdrawiam,
Wojtek

[dangol]

Fajnie, wkrótce więc lepiej zobaczę, jak wygląda wnętrze tej cerkwi

[dangol]

W pierzei rynku, tuż obok cerkwi, trafiamy w małą bramę wiodącą na uliczkę dochodzącą do placyku Enescu.

W tym budynku początku XVI wieku (jeden z najstarszych zachowanych domów w Braszowie), gdzie obecnie mieści się Bistro de l'Arte, dawniej był spichlerz:

Kolej na ulicę Michaela Weissa. Do rynku stąd rzut beretem, ale tu już nie wszystkie domy doczekały się odnowienia...

Kawiarenka dla singli

Ulica Weissa krzyżuje się z głównym deptakiem starówki - Strada Republicii.

[dangol]

Nie skręcamy na deptak (trochę nas odstrasza gwar, jaki stamtąd dobiega), lecz idziemy dalej prosto. Tylko chwilkę , gdyż zaraz skręcamy w uliczkę Postăvarului, równoległą do deptaka, a następnie zawijamy w stronę rynku uliczką Coresi...

Już wracając na parking, robię zdjęcie braszowskich sukiennic czyli Casa Hircher, zajmujących narożnik Piaţa Stafului i ulicy Hircher. Podcieniowy duży budynek zbudowano w połowie XVI wieku.

Gdzieś w uliczce za Czarnym Kościołem...

Wyjeżdżamy z Braszowa...

[dangol]

x

[Franz]

Fajnie, wkrótce więc lepiej zobaczę, jak wygląda wnętrze tej cerkwi

Na wszelki wypadek sprawdziłem. Widzę, że się nawet jakis pop na zdjęciu załapał, ale niczego nie odprawiał.

A cośmy sie tej najwęższej uliczki naszukali... Dwa razy języka zasięgaliśmy.

Pozdrawiam,
Wojtek

[dangol]

Ja nawet jej nie szukałam , zupełnie zapomniałam że taka jest w Braszowie

[Lidia K]

Zwróciłam uwagę na te zdjęcia z powodu rowerów miejskich. Ciekawe jak się eksperyment rowerowy powiódł Ze zdjęcia wynika, że niewielu jest chętnych na ich wypożyczanie. We Wrocławiu firma już wszystkie rowery zabrała z parkingów. Chyba się nie udał. Ja jako całoroczna rowerzystka bardziej niż miejskimi rowerami jestem zainteresowana ścieżkami a tych ciągle brakuje. W Braszowie nie pamiętam żeby jakieś ścieżki były wydzielone specjalnie dla rowerzystów. Ale tych rowerów za naszego pobytu nie było.

[dangol]

Nie trafiłam w Braszowie na rower w ruchu , ale zbyt dużo czasu na obserwacje nie miałam. Fakt, ilość rowerów na parkingu może świadczyć o braku zainteresowania ich wypożyczeniem...

Co do rowerów wrocławskich, to może zniknęły jedynie na zimę? Bo moje obserwacje "okołorynkowe" są takie, że tam jednak były używane dość regularnie. Minusem była znikoma ilość punktów w innych częściach miasta, przez co idea roweru miejskiego nie miała szans się rozwinąć tak, jak powinna. Sama chętnie bym czasem skorzystała, gdybym mogła wypożyczyć rower gdzieś w pobliżu domu, a oddać go w rynku. Liczę na to, że rowery wrócą i przybędzie parkingów!

[dangol]

Jedziemy drogą DN 13. Mijamy Feldioarę, dawną stolicę Krzyżaków z krótkiego ich pobytu w Siedmiogrodzie. Przez tych kilkanaście lat Feldioara zwała się Marienbergiem, a po przeniesieniu się Krzyżaków do Polski, nazwę tę otrzymał Malbork... Nie zatrzymujemy się jednak, aby zobaczyć resztki dawnego krzyżackiego zamku, zadawalamy się tym, co widać z drogi, aczkolwiek niezbyt wyraźnie.

Serpentynami wspinamy się na przełęcz Bogata (620 m), aby wkrótce rozpocząć zjazd z widokiem na prawdziwą Transylwanię

Dojeżdżamy do miasteczka Rupea, ale tu również nie będziemy się zatrzymywać. Co prawda, widoczne z drogi ruiny saskiego zamku chłopskiego nęcą , ale tego typu fortyfikacje już zwiedzaliśmy.

Cały czas, do kolekcji charakterystycznych dla Siedmiogrodu miejsc, brakuje mi jakiegoś warownego kościoła. Stąd też, gdy pojawia się drogowskaz ze znakiem Dacia, nie ma wątpliwości , że skręcamy w lewo na boczną drogę. Przecież tędy da się dojechać do Viscri!

Asfalt marny, ale pagórkowata pastwiskowa okolica robi sympatyczne wrażenie .

Czas tu płynie woooooooooolno ...

[dangol]

Na obrzeżach wioski Dacia (ok. 5 km od Rupea) skręcamy w prawo teraz zamiast asfaltu mamy przez 7 km (miejscami mocno kociołbiasty) szuter. Zdjęć robimy niewiele, bo wokół nas przeważnie wzbijają się tumany kurzu.

Jednakże kiedy tuż przy drodze widzimy łąkę pełną zimowitów , nie możemy się powstrzymać Zimowitowych łączek w okolicach Viscri jest całe mnóstwo .

Jedziemy dalej...