Dolomity - skalne twierdze

weldon napisał(a):To widać. Bardach, jak u nas

Ograniczony wysokimi, prawie pionowymi ścianami kocioł wywarł na mnie wrażenie. Samego placu budowy jakoś nie pstryknąłem.

weldon napisał(a):W głowie mi się zakręciło od samego widoku.

Kiedy się chodzi samemu, trudno oddać tę głębię. Tu mi się chyba jednak udało.

Pozdrawiam,
Wojtek

Udało Ci się
Rejon,który opisujesz, marzy mi się w przyszłym roku. Czytam - jak zawsze - z bijącym sercem

plavac napisał(a):Rejon,który opisujesz, marzy mi się w przyszłym roku. Czytam - jak zawsze - z bijącym sercem

To najbardziej na północ wysunięty fragment Rosengarten, do którego dotarłem. Chodziło o ten jedyny trzytysięcznik. Później już obiorę kierunek południowy. W końcu, trzeba będzie się do samochodu jakoś dostać.

Pozdrawiam,
Wojtek

Opracowuję akurat fotki z innego wypadu w Dolomity. Wiem, że robię w ten sposób wtręt, ale on daleko od tematu nie odbiega. A myślę, że będzie mi to wybaczone.

Po prostu, nie potrafiłem się powstrzymać, by się z Wami nie podzielić. Oto trzy fotki z rejonu położonego tuż na południe od Marmolady.

Wybaczone Piękno zawsze ma bonus na wejściu ...

Ech, siedzę przy kompie, noga się goi ( czuję to,bo boli ), ale tak daleko do następnych planów górskich ...

Ciekawe, jak tam idzie Mariuszowi. Pogoda chyba dopisuje ...

pozdrawiam

plavac napisał(a):Ech, siedzę przy kompie, noga się goi ( czuję to,bo boli ), ale tak daleko do następnych planów górskich ...

A nie mogłaby się goić bez tego niepotrzebnego bólu?..

plavac napisał(a):Ciekawe, jak tam idzie Mariuszowi. Pogoda chyba dopisuje ...

Ma piękną. Czeka nas rzęsisty deszcz wspaniałych zdjęć.

Pozdrawiam,
Wojtek

Im wyżej, tym widoki coraz piękniejsze. Słońce niczym operator oświetlenia kieruje reflektor to na jedną, to na inną grupę skał. Nie mogę się opanować i pstrykam te same fragmenty krajobrazy we wciąż zmieniającym się świetle.

Szczyt - widoki na wszystkie strony. Wzrok przyciągają zwłaszcza turnie Vajolet oraz dolina d'Antermoia z jeziorkiem o tej samej nazwie. Na wschodzie tonie w chmurach Sella, Marmolada.

W sumie ciekawa forma na wykonanie krzyża.
Lekka, stalowa konstrukcja wypełniona miejscowym budulcem.

Ciekawe jaka byłaby reakcja, jakby tak nasz szkielet na Giewoncie zacząć tak samo wypełniać?

weldon napisał(a):W sumie ciekawa forma na wykonanie krzyża.
Lekka, stalowa konstrukcja wypełniona miejscowym budulcem.

W kilku miejscach już się z taką konstrukcją spotkałem.

weldon napisał(a):Ciekawe jaka byłaby reakcja, jakby tak nasz szkielet na Giewoncie zacząć tak samo wypełniać?

Tiaaa... u nas wszystko jest możliwe. Ktoś mógłby stwierdzić, że uraża jego uczucia religijne takie ukamienowanie krzyża...

Pozdrawiam,
Wojtek

Mnie takie 'wtręty' nie przeszkadzają Możesz częściej!

Szczyty jak bajkowe kominy jakieś! Obłędne!!!

Pozdrawiam,
Anka

Krzyż zawsze inaczej odbierany. Dla jednych konstrukcja dwóch złożonych pod kątem prostym belek, dla drugich symbol ludzkiego cierpienia i umierania, dla trzecich przedmiot kultu. Trzeba uszanować.
Taki sam spotkaliśmy na Sasso Piatto.



Konstrukcja lekka to i kamienie mają swój sens. Mistyczny także - petrus, twardy, niezlomny jak skała ...
Nasz na Giewoncie nie da się wypełnić kamieniami, zbyt "przewiewny". No i od tylu lat wytrzymuje halne bez dociążenia.

"Operator światła" - mistrz w swoim fachu ! Czekamy na więcej

mahadarbi napisał(a):Mnie takie 'wtręty' nie przeszkadzają Możesz częściej!

To dorzucę jeszcze czasem coś.

plavac napisał(a):Konstrukcja lekka to i kamienie mają swój sens.

Spotkałem już i takie pogięte mocno.

Kamienie na pewno wzmacniają. Zastanawiam się tylko, czy nie byłoby lepiej ramiona zostawić puste, żeby środek ciężkości niżej pozostał.

plavac napisał(a):"Operator światła" - mistrz w swoim fachu ! Czekamy na więcej

Byłem oczarowany tymi wybiórczymi snopami światła. Dzień, generalnie, zaczął się niezbyt słonecznie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Już kilka razy pokazywaliście te krzyże, to pamiętam ...

Z początku przyjąłem, że taka konstrukcja jest, po prostu, wygodniejsza w realizacji - wnosi się lekkie i poręczne, skręca i wypełnia budulcem, który tam się wala, ale plavac tak mi podsunął, że to może mieć głębszy sens, tym bardziej, że albo ty, albo Mariusz pokazywaliście gdzieś taki krzyż wypełniony tylko częściowo - możliwe, że w zamyśle to on powinien być pozostawiony ażurowy i tak jest, dopóki ktoś pierwszego kamienia nie wrzuci do środka ...

Potem następny ... Następny ...

W sumie wymowna symbolika.

Pozdrawiam

weldon napisał(a):Z początku przyjąłem, że taka konstrukcja jest, po prostu, wygodniejsza w realizacji - wnosi się lekkie i poręczne, skręca i wypełnia budulcem, który tam się wala, ale plavac tak mi podsunął, że to może mieć głębszy sens, tym bardziej, że albo ty, albo Mariusz pokazywaliście gdzieś taki krzyż wypełniony tylko częściowo - możliwe, że w zamyśle to on powinien być pozostawiony ażurowy i tak jest, dopóki ktoś pierwszego kamienia nie wrzuci do środka ...

Potem następny ... Następny ...

W sumie wymowna symbolika.

Wymowna.

Nie sądzę jednak, by się nagminnie wspinano - czasem po kilka metrów - po wypełnionej już niżej kamieniami stalowej konstrukcji krzyża, aby umieścić kolejny kamień. A już dokładanie ich w ramionach krzyża - bardzo ryzykowna ekwilibrystyka.

Spotykam też krzyże, gdzie metalowa siatka zapobiega częściowo wypadaniu kamieni z konstrukcji.
Myślę, że te wypełnione tylko w części, to nie efekt trwającego dokładania kamieni, tylko raczej ich wypadania.

Pozdrawiam,
Wojtek