Dolomity - skalne twierdze

plavac napisał(a):Ferrata Sandro Pertini - na czczo
Wojtku ...

To mój zwyczaj, że na śniadanie trzeba zapracować.

plavac napisał(a):Piękne miałeś widoki. My robiliśmy ją ścigając się z deszczem. Ale mokrzy byliśmy już po przejściu ostatniej ścianki, zupełnie niepotrzebnie skropliła się potem ta chmura podczas zejścia ...

Trochę zbyt wiele tych mgiełek było. Ale udało mi się zdecydowanie bardziej niż Tobie.

plavac napisał(a):To uschnięte drzewo urzekło mnie także.

W ładnym miejscu sterczało.

Pozdrawiam,
Wojtek

Po śniadaniu podchodzę rozległymi halami pod schronisko Stevia, gdzie spotykam pana z wielkim wiklinowym koszem na grzbiecie. Pyta, dokąd zmierzam.

- Sass Rigais - odpowiadam.
- Sass Rigais? - unosi brwi.

Nie komentuje, więc nie wiem, czy oznaczało to niedowierzanie, czy może powątpiewanie. Fakt, że droga jeszcze daleka przede mną. A dodatkowo, o czym pan już wiedzieć nie może, jeszcze na ferracie pękła mi podeszwa buta. Cóż, to jeszcze stare Cortiny, jako że nowe Salomony wciąż czekają na rozpatrzenie reklamacji. Na szczęście, mam w wozie jeszcze jedną parę starych butów, chociaż zupełnie pozbawionych wibramu. Ale dzisiejszą trasę muszę już przejść z tą pękniętą w poprzek podeszwą.

Fiuuuu...!!!
To ostatnie to bym se dał na ekran, żeby codziennie popatrzeć.


Znowu to przysłowiowe szczęście Wojtka do Dolomitów dało znać.

A w tamten wspomniany wąwóz - nie wiem, czy go rozpoznałeś - polazłem przez Ciebie. I nie żałuję.

Kurde, nie do końca już pamiętam ale tak czy siak- jak polazłeś i było fajnie, to się i tak cieszę...


Mnie się już czasami pierniczą te niektóre mniejsze miejsca prawdę mówiąc- czy je znam czy o nich kiedyś wspominałem. Za dużo tego w tych całych Alpach.

Fatamorgana napisał(a):Fiuuuu...!!!
To ostatnie to bym se dał na ekran, żeby codziennie popatrzeć.

Będą tu w przeróżnych konfiguracjach, praktycznie z każdego kąta widziane.

Fatamorgana napisał(a):Kurde, nie do końca już pamiętam ale tak czy siak- jak polazłeś i było fajnie, to się i tak cieszę...

Boral della Besausega.

Pozdrawiam,
Wojtek

Stąd już szlakiem niezbyt strome podejście wygodną ścieżką pośród hal, mocno upstrzonych mniejszymi i większymi głazami. Kiedy się odwracam, widzę wystający ponad zboczem masyw Sassolungo, a bardziej w prawo nieco dalszy Rosengarten. Ścieżka doprowadza do grzbietu, który w lewo obrywa się gwałtownie do doliny Cisles, ponad którą sterczą po drugiej stronie strzeliste turnie Fermedy i Sass de Mesdi.

Zachwyt !
I wałem chmur - a to przecież nie białe baranki, tylko główna grań Alp
I majestatem Sasslong - i wystającym zza niego obeliskiem Antermoa
I tronem Pelmo wyrastającym nie wiadomo skąd w tej okolicy
I bezimnienną stolnicą otoczoną wianuszkiem jodeł ...
I dolomitowymi makaronikami ...
I ...

I nie wiem już, gdzie w tym roku pojechać

Pozdrawiam

Franz napisał(a):Boral della Besausega.

Tooo...jednak tam polazłeś?!
Nie zajarzyłem że to miałeś zaliczone...
Wydawało mi się, że nie było Cię tam i że tu o innych rejonach mowa...
Ale numer!
Kiedyż to było?


Niedawno znalazłem info, że coś tam robiono z ubezpieczeniami.

P.S. Wojtek, od razu dopytam- kiedy byłeś na Gran Paradiso?

plavac napisał(a):Zachwyt !
<...>
I ...

plavac napisał(a):I nie wiem już, gdzie w tym roku pojechać

Póki co - jeśli by Ci brakowało gór po zakończeniu hercegobośniackiej przygody - mogę Ci podsunąć kilka propozycji wirtualnych spacerów do wyboru:
- samotna Sierra de Guadarrama
- ostatnie godziny w Pirenejach
- najwyższy szczyt Rumunii
- najwyższy szczyt Gór Przeklętych

Ale tylko, jeśli masz czas do zmarnowania...

Fatamorgana napisał(a):Tooo...jednak tam polazłeś?!

Kiedyż to było?

W zeszłym roku.

Fatamorgana napisał(a):kiedy byłeś na Gran Paradiso?

Trzy lata temu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Fatamorgana napisał(a):P.S. Wojtek, od razu dopytam- kiedy byłeś na Gran Paradiso?

A co, też się wybierasz? Zasiano ziarenko ...?

tony montana napisał(a):A co, też się wybierasz? Zasiano ziarenko ...?

Może Fatamorgana tylko kompletuje dane.

Pozdrawiam,
Wojtek

plavac napisał(a):I bezimnienną stolnicą otoczoną wianuszkiem jodeł ...

Właściwie, to miałem trochę wykadrować, tylko potem w pośpiechu zapomniałem.
Tak to miało wyglądać:



Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Ale tylko, jeśli masz czas do zmarnowania...

To temat na filozoficzną dyskusję
Ale dzięki za podpowiedź

Fatamorgana napisał(a):kiedy byłeś na Gran Paradiso?

Franz napisał(a):Trzy lata temu.

O kurcze ... W sierpniu ? Może byliśmy blisko siebie ...

Pozdrawiam.

tony montana napisał(a):

Fatamorgana napisał(a):P.S. Wojtek, od razu dopytam- kiedy byłeś na Gran Paradiso?

A co, też się wybierasz? Zasiano ziarenko ...?

Nieee...planowałem już kiedyś temu a potem tak ze 3 latka temu tam się udać, ale od dawna nie umiem tam dojechać - wiecznie ta Cro i Cro...

Był czas, że koledzy mnie zarażali ideą czterotysięczników (sami latali na jeden po drugim) i od tego chciałem zacząć na łatwy początek.
Teraz może być ciekawie, bo koledzy się trochę powypalali a mnie się zachciewa od nowa.

Wojtku, to ostatnie to jakby stolik nakryty roślinnością w dolinie.
Sięgając wyobraźnią dalej- ktoś zgubił w Dolomitach jedną małą tepui.

Niezwykły okaz- ni to skała, ni to góra, ni to turnia ze ściętą głową...
Stolik i już.

plavac napisał(a):O kurcze ... W sierpniu ? Może byliśmy blisko siebie ...

Nie całkiem. U mnie to był drugi do czwarty kwietnia.

Fatamorgana napisał(a):Wojtku, to ostatnie to jakby stolik nakryty roślinnością w dolinie.
Sięgając wyobraźnią dalej- ktoś zgubił w Dolomitach jedną małą tepui.

Niezwykły okaz- ni to skała, ni to góra, ni to turnia ze ściętą głową...
Stolik i już.

Nie wiem czemu, ale mnie się kojarzy z głową króla Artura...

Pozdrawiam,
Wojtek

Jeszcze bardziej w prawo największe w grupie szczyty - trzytysięczniki Sass Rigais i Furchetta.
Ścieżka tymczasem zatacza półokrąg i najpierw po piargu, potem przez skały, by następnie zakosami wyprowadzić na grzbiet z wieńczącym go krzyżem. Mijam małą grupkę, schodzącą z pobliskiego szczytu Col de la Pieres i wkrótce staję na nim i ja.