DOLOMITY ... Les plus belles architectures du monde ...

Właśnie się zapytałam męża, czy jakbym mu do plecaka włożyła taki kamyczek, jak trzyma Małgosia, to czyby wziął...
















Odpowiedź była krótka:
Nie.



Ale ja chyba i tak bym wzięła...
Pozdrawiam.

Joanka23 napisał(a):Ale ja chyba i tak bym wzięła...

... jasne ... tym bardziej, że tabliczki o zakazie wynoszenia tam nie ma !

........................................

Powoli kończymy wizytę na przełęczy !

Jeszcze spoglądamy na tych co na górze !



... i w drodze ...







Przy kolejce porównujemy jeszcze to co widać po wschodniej stronie, z tym co przedstawia zamontowana tutaj tablica-panorama.

Wszystko opisane ! ... tak wygląda na tablicy.







... a tak na żywo.









... w końcu zjeżdżamy.






Kolory okolicy przez brązowe szyby wagonika nabrały dziwnych barw.



... i już całkiem nisko ... widzimy swój cień.

Patrząc na te wagoniki to tak sobie myślę, że nie tylko agorafobia, ale również klaustrofobia dyskwalifikuje potencjalnych turystów chcących rzucić okiem z góry na świat

Bardzo pastelowe barwy wytworzyła ta szyba

A co do klaustrofobii - wewnątrz wagonika chyba jest wrażenie większej przestrzeni, niż patrząc z zewnątrz.

pozdrawiam

weldon napisał(a):Patrząc na te wagoniki to tak sobie myślę, że nie tylko agorafobia, ale również klaustrofobia dyskwalifikuje potencjalnych turystów chcących rzucić okiem z góry na świat

W tych "jajkach" na Cristallo ... ciaśniej było !

plavac napisał(a):Bardzo pastelowe barwy wytworzyła ta szyba

No tak ... ale tak sobie myślę, że jadący nimi zimą, to żółty śnieg widzą ! ... a to już powiedzmy "tak sobie".



Pozdrawiam.

Te kapsułki rzeczywiście klaustrofobiczne

kaszubskiexpress napisał(a):Te kapsułki rzeczywiście klaustrofobiczne

Tej przypadłości nie mamy ... to może dlatego podróż sympatyczna i bezproblemowa!
Nie tak źle ... a że wagoniki dwuosobowe ... to raźniej !

..................................................

Po zjeździe, realizujemy główny punkt planowanego programu z tego dnia ... a mianowicie długi spacer po "Skalnym mieście" powstałym u podstawy Sassolungo po dawnym obrywie.

Spacer bajkowy, trochę jak w labiryncie , a do tego raz w górę, raz w dół.
Raz po skałkach, raz w mini wąwozach, kanionach ... wszystko wśród skalnej miniaturowej roślinności, pomiędzy skałkami i wspaniałymi iglakami.

Naprawdę była to fantastyczna zabawa ... mimo, ze momentami jak swoista "ścieżka zdrowia".
Polecamy wszystkim !
Taki spacer łączy i trochę wysiłku ... i fantastyczny kontakt z przyrodą, a także stąd dostarcza wspaniałych widoków.























... na razie tyle !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):... wagoniki dwuosobowe ...

Znaczy się dzieciaki lepiej zostawić w domu

Przez ten aparat, to co chwila zmienia się sytuacja.
Raz by się chciało położyć i borówek nazbierać, raz się otwiera przestrzeń, że człowiek by poleciał,
a raz skała przed oczami wyrasta taka, że aż przytłacza.

mariusz-w napisał(a):

ładne

pzdr

Jesteś "Góral", może odgadniesz ?

longtom napisał(a):ładne

Mi też się baaardzo podoba...

Roxi napisał(a):

longtom napisał(a):ładne

Mi też się baaardzo podoba...

Też zostałem dlużej przy tym zdjęciu. Chociaż ośnieżony Piz Boe nie powinien być aż tak wysoki

kaszubskiexpress napisał(a):Jesteś "Góral", może odgadniesz ?

Dobrze, że "Góral" w łapkach ! ... już wyjaśniane !

weldon napisał(a):Raz by się chciało położyć i borówek nazbierać, raz się otwiera przestrzeń, że człowiek by poleciał,
a raz skała przed oczami wyrasta taka, że aż przytłacza.

Dlatego naszym zdaniem tam tak fajnie jest ... momentami nos przy ziemi, a momentami daleka perspektywa na Val Gardena na północy, na wschód Sella i jej wieże, Lokomotywa, na zachodzie Sassolungo sięgające chmur, a na południu zbocza (tak lubiane przez narciarzy) z Marmoladą w tle.

plavac napisał(a):

Roxi napisał(a):

longtom napisał(a):ładne

Mi też się baaardzo podoba...

Też zostałem dłużej przy tym zdjęciu. Chociaż ośnieżony Piz Boe nie powinien być aż tak wysoki

... a Piz Boe ! ... przytaczałem opinię naukowców, że góry rosną !

Pozdrawiam.

Łazimy, kluczymy dalej ...







... siadamy by podziwiać ...





... ponownie w drogę ...













... nie nie ... tej skały nie bierzemy , choć śliczna jest !

Podglądamy jeszcze amatorów skałkowych wspinaczek.







W końcu powoli, idziemy w stronę auta.







Sassolungo już w cieniu i pokrywa się chmurami.
Dobrze, że wybraliśmy się tam najpierw.



Wieże Selli i Lokomotywa jeszcze w słońcu.









Rzut oko na zielone zbocza ....



Sella raz jeszcze ...



... i opuszczamy to miejsce spoglądając ostatni raz na Lokomotywę ... tym razem en face.