DOLOMITY ... Les plus belles architectures du monde ...

mariusz-w napisał(a):Załamanie pogody nastąpiło w nocy i następnego dnia ... a jego skutki mogłeś ocenić już organoleptycznie.

Zamówiłeś na moje powitanie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Theatrum maiestaticum ...

Piękne światłocienie. Warto wracać do takich zdjęć. Prawdziwy podarunek od Natury ...

Pozdrawiam

Franz napisał(a):Zamówiłeś na moje powitanie.

... ale Ty byłeś czujny i dotarłeś jak już ponownie był wyż.

plavac napisał(a):Theatrum maiestaticum ...

Piękne światłocienie. Warto wracać do takich zdjęć.

... ale aparat momentami dostawał fiksum-dyrdum.

pozdrawiam

----------------------------------------------------------------------

Passo Selle … przełęcz leżąca na wysokości 2528 metrów nad poziomem morza, należąca do grupy Marmolady, której z samej przełęczy nie widać.
Widać za to inne piękne szczyty. Po jednej stronie np. Pale di San Martino czy Civettę, po drugiej (tej z której przyszliśmy) podgrupę Monzoni-Vallaccia z Punta della Vallaccia (2620 m), a dalej Latemar i Rosengarten.
Od passo odchodzi ciekawa i popularna grań Costabella, ze stromymi szczytami sięgającymi 2759 metrów i ciekawym szlakiem Alta Via Bepi Zac.
Na przełęcz można się także dostać łatwiejszą i krótszą trasą od południa, z passo San Pellegrino. Jest jednak mniej urozmaicona i ciekawa, niż ta od San Nicolo ... którą pokonaliśmy.

Przełęcz Selle była austriackim przyczółkiem, a cały łańcuch Costabella teatrem walk podczas pierwszej wojny światowej ciągnącym się wzdłuż Alta Via Bepi Zac. Do dzisiaj na całej długości tej trasy, jest wiele „pamiątek” po tych dramatycznych wydarzeniach.
W latach 1915 i 1917 armia austriacka, by bronić kluczowej pozycji na południowo-zachodnim krańcu grupy Marmolady i dostępu do Val Monzoni zbudowała tu, dosłownie małą „wioskę” i całą linię okopów, stanowisk strzelniczych, koszarów, składów amunicji, wydrążonych w skale „dziur” i tuneli.
Dzisiaj na przełęczy stoi niedawno przebudowane (24 miejsca) schronisko Passo delle Selle (Bergvagabunden Hütte).

Przeskakując przez pierwsze okopy, zostawiamy schronisko po prawej i powoli ruszamy na krótką wspinaczkę na grań Costabella, by choć ciut poczuć jej klimat, popatrzeć z „wysoka” na passo i okolice … i zwiedzić pierwszą linię austriackich umocnień.







Widok na południe - niestety nie dość, że pod słońce, to przysnuty mgłą. Czyli warunki pogodowe zupełnie nie fotograficzne, robię więc fotki jedynie na potrzeby „dokumentacji”.
Mimo tego daje się rozróżnić kształty szczytów jak np. Civetty, ale przede wszystkim niesamowite wieże grupy Pale di San Martino.





Ostrożnie wąską, ostro wznosząca się ścieżką między skałami, pełną luźnych większych i mniejszych kamieni wspinamy się w kierunku wojennych pozostałości.

























pozdrawiam

Fajne te "chmurowate" widoczki.

pzdr

mariusz-w napisał(a):Na przełęcz można się także dostać łatwiejszą i krótszą trasą od południa, z passo San Pellegrino. Jest jednak mniej urozmaicona i ciekawa, niż ta od San Nicolo ... którą pokonaliśmy.

Pełna zgoda. Szedłem obydwiema.

Pozdrawiam,
Wojtek

Widok na południe o tej porze dnia ma swój urok - ale pewnie jeszcze większy o zachodzie słońca z tarasu schroniska. Swoją drogą, posadowiono go ( schronisko, nie widok ) na tak otwartej przestrzeni, że wiatr ma gdzie hulać i rozganiać podziwiających ..
Ale za to wyglądają pięknie ( schronisko i widoki )

Pozdrawiam

Jakby co Mariusz to ja tu zaglądam - Klub Dolomiciarzy kwitnie że hej!

Jak zawsze jest co oglądać a i poczytać.

Pozdrav.

Fatamorgana napisał(a):Jakby co Mariusz to ja tu zaglądam - Klub Dolomiciarzy kwitnie że hej!

Jak zawsze jest co oglądać a i poczytać.

Co racja, to racja

Pozdrawiam

longtom napisał(a):Fajne te "chmurowate" widoczki.

....

Franz napisał(a):Pełna zgoda. Szedłem obydwiema.

My tylko tą jedną ... ale i z passo Selle, a także wcześniej z passo San Pellegrino, dokładnie tej krótszej trasie mogliśmy się przyjrzeć.

plavac napisał(a):Swoją drogą, posadowiono go ( schronisko, nie widok ) na tak otwartej przestrzeni, że wiatr ma gdzie hulać i rozganiać podziwiających ..

... na szczęście tego dnia nie wiało !

Fatamorgana napisał(a):Jakby co Mariusz to ja tu zaglądam - Klub Dolomiciarzy kwitnie że hej!

... a już myślałem, że opuściłeś dolomitowe szlaki ...
Od pewnego czasu sądziłem, że w "klubie" zostaliśmy tylko z Wojtkiem i Piotrem i sympatykami jak Tomek czy drugi Piotr.

marze_na napisał(a):

Fatamorgana napisał(a):Jak zawsze jest co oglądać a i poczytać.

Co racja, to racja

Witaj w "klubie" ... dzięki !

pozdrawiam


--------------------------------------------------------------

No to dalej w górę ....



















pozdrawiam

Zgliszcza

mariusz-w napisał(a):

i życie.

mariusz-w napisał(a):

mariusz-w napisał(a):

Fatamorgana napisał(a):Jakby co Mariusz to ja tu zaglądam - Klub Dolomiciarzy kwitnie że hej!

... a już myślałem, że opuściłeś dolomitowe szlaki ...
Od pewnego czasu sądziłem, że w "klubie" zostaliśmy tylko z Wojtkiem i Piotrem i sympatykami jak Tomek czy drugi Piotr.

Sam widzisz jak łatwo nabrać błędnego przekonania.
Ale cieszę się, że udało mi się Ciebie rozczarować...

mariusz-w napisał(a):Od pewnego czasu sądziłem, że w "klubie" zostaliśmy tylko z Wojtkiem i Piotrem i sympatykami jak Tomek czy drugi Piotr.

Ja cały czas po cichutku, coby świstaków nie spłoszyć , idę razem z Wami .

mysza73 napisał(a):

mariusz-w napisał(a):Od pewnego czasu sądziłem, że w "klubie" zostaliśmy tylko z Wojtkiem i Piotrem i sympatykami jak Tomek czy drugi Piotr.

Ja cały czas po cichutku, coby świstaków nie spłoszyć , idę razem z Wami .

Ja też cały czas oglądam, ale zdjęcia masz tak boskie, że aż szok...

Piękne tereny, piękne kolory!

No i wszystko jasne
Teraz już wiem skąd to szuranie za plecami i echo oddechu słyszane gdzieniegdzie




Pozdrawiam
Piotr

Ja też jestem w Fan Clubie - rzadko się wpisuję bo,.......brak mi "nowych"komplementów