Dolny Śląsk i nieco dalej... (Gochy)

Cuda chyba nie aż tak wielkie, gdyż Jola bardzo często pokazuje sielskie polskie krajobrazy, więc i tu musiała przecież kiedyś trafić.

Kamienne kręgi pod wieżą nie są jedynymi w tej okolicy...

Nową dla nas atrakcją Góry Lermana była zlokalizowana w pobliżu wieży wioska Gotów z drewnianymi chatkami (największy prywatny skansen w naszym kraju!) - rekonstrukcja neolitycznej osady sprzed 2000 lat.

Jestem pewna, że nie była to nasza ostatnia wizyta w tym miejscu. Może kiedyś znów wybierzemy się na wycieczkę rowerową, tym razem z uzgodnionym noclegiem w tych uroczych chatkach?

Piaszczystym szlakiem rowerowym pojechaliśmy dalej, mijając przystanek ścieżki przyrodniczej.







Nieco dalej znajdują się kurhany kultury łużyckiej (na terenie gospodarstwa Lemanów archeolodzy stwierdzili występowanie 31 kurhanów) oraz fragmenty autentycznych kamiennych kręgów średnicy około 15 m ( pozostałość po cmentarzysku Gotów).





Nie robią wprawdzie takiego wrażenia, jak te kiedyś odwiedzone w Odrach (w Węsiorach jeszcze nie byłam)…
W ich pobliżu jednakże odnotowano dziwne odchylenia igły kompasu, nagły przypływ energii lub osłabienie u spacerujących tu ludzi. Mnie pewnie przytrafiło się to ostatnie , bo kolejne kilometry na rowerze łatwe nie były. A ja głupia sądziłam, że to wpływ piachów i temperatury sięgającej tego dnia 35 stopni.

Kilka fotek z drogi powrotnej, przebiegającej nowo odkrywanymi ścieżkami (czasem przechodzącymi przez środek czyjegoś gospodarstwa) w kierunku wsi Borzyszkowy (o jej największym zabytku opowiem już wkrótce).

Borzyszkowy



Fotka z netu:

Znajduje się tu najstarsza na Gochach parafia katolicka (pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 1352 roku, ale prawdopodobnie istniała już w XIII wieku), która niegdyś obejmowała obszar całych Gochów.Pierwotny kościół spłonął w 1721 roku, obecna drewniana świątynia Św. Marcina z Tours został wybudowany w latach 1721- 1727.























Rzeźba upamiętniająca drugi zlot rodu Borzyszkowskich.



Kościół posiada bogate barokowe wyposażenie - fotek z wnętrza nie mam niestety…
Więcej o świątyni można sobie poczytać m.in. na stronie parafii, a tutaj dodatkowo można zobaczyć trochę zdjęć z wnętrza.

Wokół kościoła znajduje się cmentarz.





Pochowano tu m.in. Józefa Gierszewskiego – komendanta TOW Gryf Pomorski.



Nepomucen – w niewielkiej odległości od kościoła.

Jadąc z Borzyszkowych do Prądzonej (a może Prądzony? …o tylu lat zaglądamy tam przynajmniej raz w roku, a wciąż nie wiem , jaka odmiana jest właściwa) nie sposób nie przejechać obok olbrzymiej odkrywkowej kopalni kruszywa Lafarge, położonej na obrzeżach wioski Ostrowite (w stronę Gliśna też są wyrobiska żwirowni).





Dziury, rury i taśmy do transportu kruszywa – paskudztwo !!! Ech, gdzie te czasy, gdy tego tu nie było? Sporo się zepsuło w okolicznym krajobrazie, a przez działalność kopalni obniżył się też poziom wody w Jeziorze Borzyszkowskim i sądiednich jeziorkach…
Jednakże widok w kierunku wsi Borzyszkowy wciąż całkiem niezły









Asfaltowa droga od kopalni aż do Prądzonej to dla rowerzystów miła odsapka po pachowych kilometrach … Gdy zaczynaliśmy naszą przygodę z Gochami, rzecz jasna tego asfaltu nie było.

dangol napisał(a):Borzyszkowy
Znajduje się tu najstarsza na Gochach parafia katolicka (pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 1352 roku, ale prawdopodobnie istniała już w XIII wieku)...

Podobny stoi w Ugoszczy.
(i starszy bo najstarsze informacje o parafii w Ugoszczy pochodzą z 1284 r.)

Pozdrawiam

Jacek S napisał(a):

dangol napisał(a):Borzyszkowy
Znajduje się tu najstarsza na Gochach parafia katolicka (pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 1352 roku, ale prawdopodobnie istniała już w XIII wieku)...

Podobny stoi w Ugoszczy.
(i starszy bo najstarsze informacje o parafii w Ugoszczy pochodzą z 1284 r.)

Pozdrawiam

W Ugoszczy faktycznie starsza, tyle że to już nie na Gochach, chociaż blisko

dangol napisał(a):

Jacek S napisał(a):

dangol napisał(a):Borzyszkowy
Znajduje się tu najstarsza na Gochach parafia katolicka (pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 1352 roku, ale prawdopodobnie istniała już w XIII wieku)...

Podobny stoi w Ugoszczy.
(i starszy bo najstarsze informacje o parafii w Ugoszczy pochodzą z 1284 r.)

Pozdrawiam

W Ugoszczy faktycznie starsza, tyle że to już nie na Gochach, chociaż blisko

Oczywiście...wspomniałem tylko dla potomności jak ktoś będzie w pobliżu.



Pozdrawiam

Jacek S napisał(a):...wspomniałem tylko dla potomności jak ktoś będzie w pobliżu.

No i bardzo dobrze, że wspomniałeś , bo może i ja kiedyś wreszcie tam się wybiorę? Specjalnie, a nie przypadkiem, bo to raczej mało mi po drodze, chociaż w tym roku byliśmy blisko .

Zanim jednak tam dotrę i zobaczę na własne oczy może masz jakieś zdjęcia kościółka w Ugoszczy?

W oczekiwaniu na nie ... jeszcze kilka fotek zrobionych w Borzyszkowach.

dangol napisał(a):Zanim jednak tam dotrę i zobaczę na własne oczy może masz jakieś zdjęcia kościółka w Ugoszczy?

Chyba nie...poszukam ale chyba nie mam.

W Ugoszczy był jeszcze jeden bardzo ciekawy obiekt...był - cegielnia.


Pozdrawiam

Już przed leśną końcówką trasy do naszego obozowiska, w Prądzonej zwykle zatrzymujemy się na lodzika dla ochłody . Czasami zamiast lodzika jest nielegalne piwko pod Dupikowym sklepem, gdzie można posłuchać naprawdę prawdziwej kaszubszczyzny…



W tym roku (żeby nie było, że tylko Specjal ) było takie:



Prądzona to dawne siedlisko kaszubskiej szlachty zagrodowej (stąd wywodzi się ród Prądzyńskich). Centrum wioski („rondo” powstało kilka lat temu):



Dojazd od strony Borowego Młyna:





… od strony Łąkiego przez Jeruzalem :



Widok na jezioro Prądzona:

Mocno piaszczysta droga odchodzi od krzyża (stojącego przy wylocie z Prądzonej na Łąkie) w stronę jeziora Piaszno - ale nie tego koło Góry Lemana, lecz w pobliżu wsi Łąkie .
Dolną drogą (wiodącą początkowo wzdłuż jeziora Prądzona ) można dotrzeć nad Jezioro Kamieniczo.







Jezioro Piaszno koło Łakiego (zanim zaczęliśmy przyjeżdżać nad Gwiazdę, któregoś roku właśnie nad nim biwakowaliśmy pod lasem na łące jednego z gospodrzy). Fajnie było , ale akwen okazał się za mały dla sprzętu, jaki wówczas ze sobą przywoziliśmy (kilka desek windsurfingowych, dmuchany kajak, żaglówka, a czasem nawet trzy plus optymista dla dziedziarni), co przy liczebności naszej grupy wcale nie było nadmiarem …
Sentyment do Piaszna pozostał, co roku koniecznie musimy nad nie podjechać - te akurat fotki były zrobione z przeciwległej strony do naszego byłego obozowiska.









Ścieżka przyrodnicza w pobliżu Piaszna i pobliskich malutkich jeziorek i torfowiskowych bagienek:





Kamień przy szosie Borzyszkowy- Łąkie.

Człapanie zamiast szurania - Karłów i Pasterka (grudzień 2013)

Miały być narciarskie wycieczki na trasach biegowych Gór Stołowych, ale zima nie dopisała...
W sumie nie powinnam być zdziwiona, bo taka sylwestrowa aura trafia nam się już od kilku lat, na zimowe szuranie czas przychodzi nieco później .
Tak więc, tym razem były spacery , czasem człapanie w błocie, dorodnym szczególnie na zielonym szlaku z Karłowa do Pasterki.

Na początek jednak nie błocko, lecz kamienne stopnie wiodące na Szczeliniec, no bo czyż nocując w Karłowie można było nie wspiąć się (nie pamiętam po raz który!) na najwyższy szczyt Gór Stołowych?
Zaczęliśmy od Szczelińca dlatego, że po powitalnym wieczorze taka niezbyt długa trasa była jak najbardziej wskazana . W pozostałe dni z ilością przebytych kilometrów też wprawdzie nie przesadziliśmy , no ale było to usprawiedliwione niezbyt ciekawą pogodą. Ta sobotnia „szczelińcowa” była natomiast całkiem niezła , chociaż dość wietrzna, co odczuliśmy szczególnie na platformach widokowych. Wiatrzysko jednak było o wiele mniej upierdliwe, niż brak widoków, jakiego doświadczylibyśmy w większość pozostałych dni na tym wypadzie...

Kiedy ruszaliśmy z centrum Karłowa, wiatr jeszcze nam specjalnie nie dokuczał, a widok przyciągał .