Alpejskie wędrówki i wspinaczki

mariusz-w napisał(a):... ale w sumie jak zima, to lepsza taka Twoja jak ta moja ostatnio.

Ja tam spokojnie przeżyłbym zimę bez śniegu.

plavac napisał(a):Piękne - bo w śniegu

Tu się nasze gusta już różnią...

Crayfish napisał(a):... widzę, że nie tylko rakiety nadają się w tym terenie o tej porze

Do tego pozwolę sobie nawiązać trochę później.

Crayfish napisał(a):... ślady dosyć świeże, aczkolwiek już nieco przyprószone

Nie pochodziły z tego poranka. A wiatr czasami błyskawicznie zawiewa ślady. Zdarzało mi się nie znajdować własnych - nawet w miarę głębokich - po paru godzinach od przejścia.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Ja tam spokojnie przeżyłbym zimę bez śniegu.

Mnie się kilka takich zim bez śąniegu udało przeżyć


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Mnie się kilka takich zim bez śąniegu udało przeżyć

Ale... pewnie za to deszczu było sporo.
Podejrzewam, że o Anglii mówisz?

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Ale... pewnie za to deszczu było sporo.
Podejrzewam, że o Anglii mówisz?

Bardziej "wietrznie" niż "deszczowo" . . .

W Kalifornii też śniegu było tyle co kot napłakał i to tylko na pólnoc od San Francisko W okolicach Carmel Nowy 1990 Rok witany był na plaży . . .



Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):W Kalifornii też śniegu było tyle co kot napłakał i to tylko na pólnoc od San Francisko W okolicach Carmel Nowy 1990 Rok witany był na plaży . . .

To ja wybieram rejon na południe od San Francisco.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Rozumiem, że sobie zadrwiłeś. Ale będzie tu odrobinę ładnych fotek.

Pozdrawiam,
Wojtek

Akurat!
Przecież taka zima w takich górach to dla mnie esencja piękna gór!
I na tych fotkach to widać...

Na kolejnych też.
Dzwonnik czeka i na mnie.

Miło widzieć Wojtka na wysokich szczytach i w dodatku zimą

Fatamorgana napisał(a):Przecież taka zima w takich górach to dla mnie esencja piękna gór!
I na tych fotkach to widać...

Na dole było jeszcze mocno mgliście i pochmurno. Ale faktycznie, ta fotka z drogą wyszła nawet nie najgorzej.

Pozdrawiam,
Wojtek

Podczas, gdy ja wpatruję się jak urzeczony w Großglocknera, dochodzi Bercik. Głośno wyrzuca z siebie opinie o rakietach śnieżnych. Ma je na nogach pierwszy raz. Ja wprawdzie już w nich chodziłem, ale w Beskidach. W Alpach to zupełnie inna sprawa - też czuję te wygięte w kostkach nogi.









Odrywam wzrok od naszego szczytu, by spojrzeć również w pozostałych kierunkach; wczoraj niewiele było widać, a dziś krajobrazy - mimo iż białe - są wspaniałe.
Wracam jednak po chwili do Wielkiego Dzwonnika - ma piękną sylwetkę od tej strony. Daje się dostrzec krzyż na wierzchołku, zaś widoczny ostatni fragment grani przez przełączkę ma być najtrudniejszy.

Dosyć tego wpatrywania się, trzeba ruszyć w drogę. Jakoś szybciej mi to idzie niż Becikowi, więc wkrótce zostają za mną jedynie ślady rakiet.
Wokół mnie skaliste góry strzejające ponad białą płaszczyznę - budzi to skojarzenia z Arktyką, czy z północną Norwegią.







Jedynie przede mną pojedynczy ślad nart, niczym szlak wyznaczony w sposób ciągły w tej białej pustce.
Pojawia się Bercik, a słońce zaczyna powoli rozgrzewać powietrze.







Zaś po prawej ręce wyłania się grupka sunąca gęsiego wprost z doliny.

CU-DO-WNIE

Słyszę skrzypienie śniegu w absolutnej biało-błękitnej ciszy.




P.S., Bardzo cenne uwagi o rakietach w kontekście mojej nie wygojonej jeszcze kostki ! Niestety mało optymistyczne ...

plavac napisał(a):CU-DO-WNIE

Słyszę skrzypienie śniegu w absolutnej biało-błękitnej ciszy.

Dlatego nawet nie wspomniałem o tym skrzypieniu. Wprawne ucho usłyszy...

plavac napisał(a):Bardzo cenne uwagi o rakietach w kontekście mojej nie wygojonej jeszcze kostki ! Niestety mało optymistyczne ...

Trzeba by mieć takie... bardziej alpejskie rakiety.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Bercikowi zdecydowanie łatwiej było szukać Twoich śladów !

Piękna fotka !



Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Bercikowi zdecydowanie łatwiej było szukać Twoich śladów !

Nie mogliśmy przecież dopuścić do rozproszenia się naszej grupy.

mariusz-w napisał(a):Piękna fotka !

Dziękuję.

Pozdrawiam,
Wojtek

Jak wyglądała sprawa szczelin i wiadomości o nich a także kwestia noclegów zimą w schroniskach?
Bo szliście niezwiązani, zaś strefa lodowca i szczelin chyba już zaczyna się od tych zdjęć pokazanych na końcu...
Pamiętam co pisałeś spod Marmolady "przechodziłem z duszą na ramieniu"....


Foty bajeczne...esencja Wysokich Taurów zimą!!!
Glocek taki wysoki a taki czyściutki i wyraźny na tym zdjęciu. A że krzyż na szczycie widać aż z dołu, to bym nie pomyślał...

Fatamorgana napisał(a):Jak wyglądała sprawa szczelin i wiadomości o nich a także kwestia noclegów zimą w schroniskach?
Bo szliście niezwiązani, zaś strefa lodowca i szczelin chyba już zaczyna się od tych zdjęć pokazanych na końcu...
Pamiętam co pisałeś spod Marmolady "przechodziłem z duszą na ramieniu"....

Pod Marmoladą przekraczałem szczeliny, które otwierały w moją stronę swoje paszcze.

W zimie jest na ogół lepiej pod tym względem, gdyż wiele szczelin jest szczelnie zabita śniegiem. Owszem, może się zdarzyć, że akurat łączy brzegi cienki mostek snieżny, ale to są stosunkowo rzadkie przypadki. Przez cały sezon zimowy wpada w Alpach do szczelin kilku, kilkunastu ludzi - procentowo to bardzo niewiele jest.
Oczywiście, są rejony, gdzie szczeliny są na tyle szerokie, że nigdy nie ma względnego bezpieczeństwa. Ale pod Großglocknerem od tej strony nie jest tak źle.

Schroniska w zimie bywają czynne od około połowy marca do połowy maja - każde inaczej, niektóre w ogóle zamknięte, przy niektórych są Winterraum'y. Za wyjątkiem okresu świąt wielkanocnych nie ma żadnego problemu z noclegiem bez wcześniejszej rezerwacji.

Pozdrawiam,
Wojtek