Za miedzą: Žacléř

Z Bożego Daru nie pojechaliśmy bezpośrednio do KV, postanowiliśmy bowiem zatrzymać się w Jáchymovie .



Zabytkowy Jáchymov z pewnością dobrze byłoby odwiedzić nie tylko na chwilę, tak jak my to zrobiliśmy, bo jest to miasteczko całkiem fajne, aczkolwiek zaniedbane, zwłaszcza zabudowa jego wyższej części, wzdłuż głównej ulicy.
No ale to raczej nie zimą, więc nie wiem, czy kiedyś uda się to zrealizować.
O Jáchymovie można byłoby dużo napisać… Trochę się jednak ograniczę, wspominając głównie o przeszłości górniczej. Otóż, od początku XVI wieku działały tu kopalnie srebra. Gdy pod koniec XIX w. wyczerpały się pokłady srebra, zaczęto wydobywać rudy uranowe, też o ograniczonych zasobach. Właśnie z tutejszej rudy uranowej Maria Skłodowska-Curie wyodrębniła pierwiastek rad, za co w 1911 r. po raz drugi otrzymała Nagrodę Nobla. W 1864 r. natrafiono na radioaktywne wody termalne znajdujące się na głębokości ok. 500 m. Lekarze zauważyli , iż górnicy mający kontakt z wodami podziemnymi wykazują się dobrym zdrowiem i długo żyją, postanowiono więc wykorzystać lecznicze właściwości tutejszych wód. Z miasta górniczego, Jáchymov przekształcił się radonowe uzdrowisko, pierwsze takie na świecie (status radonowego zdroju już w 1906 r.).
Na cześć naszej rodaczki, wielki kompleks zdrojowy przy jachymowskim rondzie nosi nazwę Curie.
W drodze powrotnej z Bożego Daru, na postój w Jáchymovie przeznaczyliśmy dwie godzinki na basenie, a potem jeszcze trochę czasu na jedzenie .
Tyle, że kąpiel nie w wodach radonowych… Żeby skorzystać z leczniczych właściwości wód Jáchymova, musielibyśmy wziąć przynajmniej 10 takich kąpieli, tak więc nie tym razem.
Radonové Lázně Jachymov znajdują się w dolnej części Jáchymowa. Główny hotel-sanatorium to luksusowy Radium Palace zbudowany w latach 1911-1912, w pobliżu którego zaparkowaliśmy auto.





Poszliśmy do Aquacentrum Agricola .



Baseny są tam bardzo OK, szczególnie te z bąbelkami, z wodą o temperaturze 34 – 36 C . Po po iście zimowym dniu było nam bardzo potrzebne .
Generalnie, miejsce bardzo fajne.

(fotka z netu: https://www.aquajachymov.cz/bazen-p139.htm )




Na obiadokolację poszliśmy do restauracji Beskyd. Wybraliśmy smażony hermelin, pieczoną kaczkę, teštoviny, do tego oczywiście piwko.



Sympatyczne miejsce, jedzonko smaczne, było warto .
Po powrocie do Karlowych Warów, resztę wieczora spędziliśmy w naszym apartamencie. Mieliśmy przecież wszystko, co było potrzebne do miłego wypoczynku.

Piątek, 4 stycznia

Kolejny dzień przeznaczyliśmy ponownie na Karlowe Wary.
Na 10-tą byliśmy zapisani na pierwsze zabiegi, toteż spania zbyt długiego nie było. O 9:20 byliśmy już na dole .

Vřídelní kolonáda…



Trasa mocno zbliżona do tej, jaką przeszliśmy w środę, tyle że tym razem drugim brzegiem rzeki Ciepłej, a więc ulicą Vřídelní.

Hotel Salvador :







Hotel Astoria:



Hotel Petr , dom zbudowany na początku XVIII w. :

W środę patrzyliśmy w stronę ulicy Vřídelní z promenady koło Kolumnady Młyńskiej, tym razem to ją mamy po drugiej stronie rzeki .

Mlýnská kolonáda:







Skalníkovy sady, tuż przy kolumnadzie - najstarszy publiczny park w KV założony ok. 1830 r. Stojąca tam granitowa kolumna powstała w 1834 r., upamiętnia księżną i księcia Cambridge często goszczących w uzdrowisku.



W pobliżu na skale znajduje się piaskowcowa figura św. Bernarda z 1706 r.

Ulica Vřídelní przeszła w ulicę Pavlowa…



… a my przeszliśmy na drugi brzeg Ciepłej przez Lázněnský most.

Na poniższej fotce widać dawny dom zdrojowy Nové lázně (Lázně IV) zbudowany w latach 1878-1880. Do celów uzdrowiskowych służył do lat 50-tych XX w. Potem był siedzibą urzędu miasta, obecnie mieści centrum handlowe Atrium.
Po drugiej stronie rzeki stoi Lázeňský hotel Sadový Pramen, w tle paskudne gmaszysko hotelu Thermal.



Detal na fasadzie hotelu Sadový Pramen…



Lázně III (tam w środę piliśmy kawkę u Franciszka Józefa )…

Dalej, znaną już nam trasą przez Dvořakový sady i obok hotelu Thermal, doszliśmy na Poštovní most.



Budynek poczty przy ul. Masaryka…



A to już nasz cel na kolejne dwie godziny, czyli Lázně V, o których wspomniałam przy okazji środowego spaceru.

Jesteśmy już w wieku, w którym uzdrowiskowe procedury zaczynają być nam coraz bardziej potrzebne . Być może nawet cały cykl „sanatoryjny” by się przydał, ale póki co urlop wolimy spędzać inaczej . Kilkudniowy pobyt w zdroju postanowiliśmy jednak wykorzystać na wdrażanie się do takiego, za lat kilka być może podstawowego rodzaju wypoczynku.
Tym razem raczej relaksacyjnie , aczkolwiek troszkę też leczniczo .
Zdecydowaliśmy się na jednodniowy uzdrowiskowy program „Klasik” obejmujący tradycyjne uzdrowiskowe procedury lecznicze – masaż klasyczny i kąpiel perełkową w termalnej wodzie. Uzupełnieniem naszego pakietu był 90-minutowy wstęp do kompleksu basenowo - saunowego, tyle że to wykorzystaliśmy już wcześniej, wtedy gdy w środę rezerwowaliśmy zabiegi w miejskim spa.

Alžbětiny lázně (Lázeňský dům Lázně V) już pokazywałam na fotkach (chociażby w poprzednim odcinku), teraz „dla przypomnienia” tylko jedno zdjęcie z zewnątrz.



Cena wybranego pakietu wynosiła 872 CZK od głowy. Gdybyśmy kupowali poszczegolne elementy programu oddzielnie, wyszłoby więcej o 51 CZK, a więc zaoszczędziliśmy na kawkę .





Pierwszą procedurą była kąpiel perełkowa, na którą mieliśmy się zgłosić wszyscy o tej samej porze, czyli o 10:00.
W oczekiwaniu na wejście do przydzielonych pokoi z wannami…

Kąpiel perełkowa w bardzo ciepłej wodzie (pochodzącej z gorącego Vřídla ) trwa 20 minut, po wyjściu z wanny jest jeszcze obowiązkowy 10-minutowy odpoczynek ( po zawinięciu w prześcieradełko ) przy relaksacyjnej muzyczce.

Fotki zrobione przez Grześka, zanim wszedł do swojej wanny …





Ja fotek nie robiłam ( mój pokój był w żółtej tonacji, przez co radośniej wyglądał).



Trzeba przyznać, że po tym odprężającym zabiegu czuliśmy się rewelacyjnie , a skóra (wymoczona w bąbelkach źródlanej wody) wyglądała zadziwiająco młodo .

Z kolejną procedurą nie udało nam się wszystkim o tej samej godzinie, ale na szczęście nie było dużej rozbieżności czasowej. Jedna para miała masaż o 11:00, druga o 11:30.

Czas oczekiwania na swoją godzinę masażu, a potem na to aż będziemy w komplecie po zabiegach, spędziliśmy przy kawce , w znajdującej się na terenie spa Caffé Sissi.











Była kawka, pora na piwko . Tym razem w malutkiej knajpce niedaleko „naszego” spa, a konkretnie na rogu ulic Bułgarskiej Jugosłowiańskiej. Po Gabrinousie na głowę, do tego na spółę jedna pizza (abyśmy mieli siłę na dalszy spacer ).

Powtórzyliśmy trasę ze środy, tyle że wówczas spacerowaliśmy wieczorem, a teraz wille przy ulicy Krále Jiřího zobaczyliśmy w świetle dziennym. Szkoda jednak, że bez słońca…





Pomnik rosyjskiej dziennikarki Anny Politkowskiej (przy wejściu na skwerek jest też poświęcona jej tablica pamiątkowa)…

Zazdroszczę nocnych spacerów, piękne scenerie.
Odnośnie perełkowej kąpieli - od razu wchodzi się do gorącej wody? Czy jakoś stopniowo podnoszą?

Wchodziłam od razu do cieplutkiej wody (pani z obsługi napełniała wannę wodą w tym czasie, gdy się rozbierałam), ale woda nie była aż tak gorąca, jak bezpośrednio ze źródła . Temperatura tylko ciut wyższa, niż normalna temperatura ciała, chociaż sprawiała wrażenie (może przez te "perełki") cieplejszej. Na wszelki wypadek, gdyby komuś od tego ciepełka robiło się słabo, nad wanną wisiał sznureczek "alarmowy" przywołujący dyżurującą panią.
Kąpiel oczywiście bez odzienia, chociaż na wielu folderach reklamowych można zobaczyć w wannach panie w kostiumach. Po wyjściu z wanny kilka minut relaksu (i ochłonięcia od ciepełka ) po zawinięciu się prześcieradłem. No i przez kilka godzin nie powinno się wchodzić pod prysznic, żeby nie zniweczyć dobroczynnego działania wody termalnej

dangol napisał(a):Wchodziłam od razu do cieplutkiej wody (pani z obsługi napełniała wannę wodą w tym czasie, gdy się rozbierałam), ale woda nie była aż tak gorąca, jak bezpośrednio ze źródła . Temperatura tylko ciut wyższa, niż normalna temperatura ciała, chociaż sprawiała wrażenie (może przez te "perełki") cieplejszej. Na wszelki wypadek, gdyby komuś od tego ciepełka robiło się słabo, nad wanną wisiał sznureczek "alarmowy" przywołujący dyżurującą panią.
Kąpiel oczywiście bez odzienia, chociaż na wielu folderach reklamowych można zobaczyć w wannach panie w kostiumach. Po wyjściu z wanny kilka minut relaksu (i ochłonięcia od ciepełka ) po zawinięciu się prześcieradłem. No i przez kilka godzin nie powinno się wchodzić pod prysznic, żeby nie zniweczyć dobroczynnego działania wody termalnej

Tak myślałam, więc pewnie rękę trzymałabym w pobliżu sznureczka (o ile bym wlazła)

aga_stella napisał(a):
Tak myślałam, więc pewnie rękę trzymałabym w pobliżu sznureczka

Też się obawiałam, że może zaistnieć konieczność skorzystania , na szczęście bardzo szybko się zrelaksowałam, a kąpiel podziałała na mnie bardzo korzystnie , na pozostałą tróję również.