Z Longtomem po kraju: 25. Między Śremem a Przemyślem.

Franz napisał(a):Znam. Paskudztwo.

mariusz-w napisał(a):Fakt ... to musi być paskudztwo!
Zresztą u-boty też,

piotrf napisał(a):Paskudztwo - Jak można z piwem takie rzeczy robić

Straszne

Po drinkowym wieczorze, mając jeszcze trochę do przepedałowania nie było to takie straszne

Na swoje usprawiedliwienie mogę tylko napisać, że to był z rzadka praktykowany incydent
Wczoraj np piłem czerwone półwytrawne wino mołdawskie.

pozdrawiam obrońców piwa

W ogóle piwo to paskudztwo

A w połączeniu z tak kalorycznymi wynalazkami, to w ogóle mieszanka tragiczna.

Pozdrawiam niepijących piwa

longtom napisał(a):Na swoje usprawiedliwienie mogę tylko napisać, że to był z rzadka praktykowany incydent
Wczoraj np piłem czerwone półwytrawne wino mołdawskie.

Usprawiedliwiam.

Pozdrawiam,
Wojtek

Trzeba by tu podziękować zarówno Tomkowi jak i Joli. Firletkowa łąka przeogromna i makowe pola też. Chętnie bym się wytarzała na obydwóch łąkach.

weldon napisał(a):W ogóle piwo to paskudztwo

A w połączeniu z tak kalorycznymi wynalazkami, to w ogóle mieszanka tragiczna.
Pozdrawiam niepijących piwa

Franz napisał(a):Usprawiedliwiam.

Mam nadzieję, że Weldon też.

Lidia K napisał(a):Chętnie bym się wytarzała na obydwóch łąkach.

Chętnie bym to sfotografował.
Po starej znajomości ostrzegam jednak, że moje trochę wilgotnawe są.
Ale za to z miętą

pzdr

longtom napisał(a):Mam nadzieję, że Weldon też.

No, a jakże ... Pewnie, że usprawiedliwiam

Ale ... gazowane szkodzi

Jeszcze jeden rzut okiem na firletkowe łąki,



i jedziemy dalej.



Ruch tu niewielki.





Po chwili znów skręcamy w lewo w kierunku Warty.



Wkraczamy w krainę bobra,



rzęsy wodnej,



kosaćca,



i czarciego żebra.



To dolina zalewowa Warty, na prawo i lewo starorzecza,



nie wiem dlaczego, w Wielkopolsce, warciskami zwane.



Rowery ukrywamy w wysokiej trawie i dalej, w stronę Warty, idziemy pieszo. Wokół rosną wielkie dęby.



Nie zaskakuje nas to. Wszak do Rogalina, gdzie rosną jedne z najstarszych polskich dębów, w linii prostej nawet 10 km nie ma.



Już wiemy, że jest blisko. Zbliżamy się cicho a jednak zbyt głośno. Przed chwilą siedziały na tym drzewie.



I tak mogę się cieszyć. Tylko mi udało się sfotografować odlatującą czaplę.





Wracamy do rowerów, czaple nieprędko znów tu wrócą.





Jeszcze mały popas,



jeszcze jedna "przenoska"



i ruszamy do domu. Można by stąd jechać prosto do Jaszkowa. Jesteśmy jednak uprzedzeni, że droga miejscami jest bardzo błotnista. Skręcamy więc do Tworzykowa i po własnych śladach wracamy. Wycieczka krótka była, niewiele ponad 20 km, ale podobało się nam.

Koledzy brydżyści stanęli na wysokości zadania. Grill był rozpalony a mięsko właśnie zaczynało pachnieć.

A po obiedniej sjeście idziemy na konie.

longtom napisał(a): Wycieczka krótka była, niewiele ponad 20 km, ale podobało się nam.

I mi się podobało.

Lidia K napisał(a):Chętnie bym się wytarzała na obydwóch łąkach.

Moja co prawda była sucha, ale byś musiała się cofnąć w czasie.
Dwa lata temu wzgórza wokół Reszla całe były porośnięte makami , w zeszłym roku już nie , i w tym też się nie zanosi.

longtom napisał(a): Byłem w Reszlu kilka razy. Zamek b. mi się podobał.

Ja też byłam kilka razy, ostatnio w zeszłą niedzielę. I też mi się podoba. To chyba moje ulubione warmińskie miasteczko. Na zamku tym razem nie byłam, natomiast popatrzyłam sobie na niego z góry. Też mi się podobało.



Może kiedyś pokażę więcej...

Pozdrawiam
Jola

Jolanta M napisał(a):To chyba moje ulubione warmińskie miasteczko.

Mało kto na takie "duperele" zwraca uwagę. Brawo.

A z tym pokazywaniem to zapominacie, że jesteście na forum cro.

Tu można znaleźć wszystko

Dystans 20 - 30 km jest optymalny, jeśli na rowerowej wycieczce chcemy zaznać czegoś więcej, niż tylko radości z jeżdżenia .
Jak się wybiera w dłuższą trasę, to nie ma szans na zrobienie tylu fajnych zdjęć, a z firletowej łąki zapamięta się co najwyżej jej kolor, bez poczochranych szczegółów. A czaple można co najwyżej spłoszyć bez szans nawet na jedną fotkę ...

A propos czapli, to ostatnio jest ich jakby więcej?
Nawet we Wrocławiu spotykamy je podczas niemalże każdej przejażdżki nadodrzańskimi wałami i to w takich miejscach, gdzie bym się nawet tego nie spodziewała.

W ubiegłą niedzielę, ta oto upodobała sobie miejsce pod budowanym Mostem Rędzińskim ( ten z ogromniastym pylonem, pokazywany kilka razy w "Moim mieście"):



A ta jak gdyby nic sie wokół nie działo, siedziała na "popowodziowym" krzyżu koło Mostu Trzebnickiego:



Co do morza maków , to nigdy nie udało mi się zrobić takiego fajnego ujęcia, jak pokazała Jola . Wcale się nie dziwię Małgosi, że pomyślała o wytarzaniu się na takiej makowej łące . Na tej z Jolinej fotki, można byłoby się nie tylko wytarzać, ale również poturlać .
Pod Wrocławiem maki też się trafiają, ale teran mamy bardziej płaski, a maczki to nawet częściej są w zbożu, niż na łąkach...

weldon napisał(a): Tu można znaleźć wszystko

Widziałam. Super. Prawie wszystko.


Jeśli Tomek pozwoli, w ramach obiedniej sjesty, wrzucę jeszcze trochę makowych łąk. Do potarzania się i poturlania.

Chyba właśnie tę fotkę robiłam na tamtej fotce.



A tu w oddali widać wieżę kościoła w Reszlu, na którą wleźliśmy w ubiegłą niedzielę. 51,2 m. 232 stopnie.




Ale że czaple po Wrocławiu chodzą, to mnie Danusiu zadziwiłaś. Niesamowite!!! Bo na wilgotnych nadwarciańskich łąkach to raczej by się można ich spodziewać.

Pozdrawiam
Jola

Te czaple które ja widywałam w zimie na Oławce myslałam, że przyfrunęły z pobliskiego ZOO. A one widać całą gromadą zamieszkały we Wrocławiu. Zdjęcie czapli na krzyżu - niezwykłe. Nawet jakby to był bocian i tak byłoby niezwykłe ale z czaplą - ciekawe o czym to świadczy. Wrocław zdziczał czy taki przyjazny dla dzikiej przyrody

Jolu, ale piękne maki.

To ja się teraz poturlam po tych łąkach. nawet wilgotnych.

A u mnie tak mało jednorodnie...



Pozdrawiam,
Wojtek

Jolanta M napisał(a):Ja też byłam kilka razy, ostatnio w zeszłą niedzielę.

Ja pamiętam zamek jak jeszcze nie był taki "odnowiony". Raz tam byłem późną jesienią: mżawka, bezlistne drzewa, stada skrzeczących wron, stare zamkowe mury. Jak u Hitchcocka. Ale w słońcu, latem też go widziałem.

Jolanta M napisał(a):
Może kiedyś pokażę więcej...

Czekamy na Reszel i makową łąkę.
Jestem pewien , że nie tylko ja bym się ucieszył.


pzdr