W poszukiwaniu zimowych szlaków, czyli Wielkanoc w Tatrach

A czy Wiecie, że te kwiatki to:
1. Istnieje ponad 80 gatunków krokusa, np. neapolitański, spiski, złocisty, okazały, pstry, wąskolistny etc. Krokus, inaczej szafran, uprawiany jest w celach ozdobnych, ale też przyprawowych. Wysuszone i zmielone znamiona szafranu uprawnego są najdroższą przyprawą na świecie (barwią potrawy na żółto). Na zebranie 1 kg znamion potrzeba 150 tys. szafranowych kwiatów.
2. Przebiśniegi są trujące.
3. Pierwiosnek ma zastosowanie lecznicze i kulinarne.

Ale to pięknie wygląda niuch, niuch.... .

Mibi, cieszę się, że jesteś i czytasz

Roksa, nie wiedziałam nawet, że istnieje takie zdjęcie z tej naszej bieszczadzkiej wyprawy No wtedy było ostro, takiej burzy jak ta na połoninach się nie zapomina...

Januszu, fajnie, że ze mną wędrujesz. O termach w Bukowinie będzie już niedługo

No, no, krokus to to samo co szafran... - zaskakujące, Jacku, nie miałam pojęcia. Mimo, że to bardzo droga i wyrafinowana przyprawa, wolę krokusy jak kwitną i pięknie wyglądają

JacYamaha napisał(a):A czy Wiecie, że te kwiatki to:

Biolog jaki czy co .

maslinka
czy byłaś też w termach w Zakopcu, możesz porównać.
Jak w nich wygląda oferta dla małych dzieci (5 lat )

Mibi napisał(a):

JacYamaha napisał(a):A czy Wiecie, że te kwiatki to:

Biolog jaki czy co .

Miałem pewien epizod biologiczny - bardziej w temacie z tytułu artykułu, który gdzieś ostatnio czytałem.

JacYamaha napisał(a):Miałem pewien epizod biologiczny

Kiedyś też miałem epizod biologiczny i po 9 miesiącach żona urodziła bliźniaki
Biologia to bardzo poważna dziedzina życia.
A żeby było w temacie to teraz całą czwórką jeździmy w Tatry.

Schodzimy ze szlaku i jedziemy do Zakopanego. Przestaje padać i wychodzi słonko. Ludzi jakoś dziwnie mało jak na Krupówki, turyści jeszcze nie dojechali na Święta.







Idziemy coś zjeść do Sphinxa. Okazuje się, że nasz ulubiony "rosół na sposób arabski" smakuje tutaj zupełnie inaczej, a mianowicie nie widział wcale kurczaka. Już ostatnio zaobserwowaliśmy, że w Zakopcu w sieciowych restauracjach jedzenie jest jakieś "inne" - nie mogąc podwyższać cen, obniżają niestety jakość, co widać w ilości surówek, mięsa itd. Takie moje spostrzeżenia gastronomiczne...

Po obiedzie wracamy do Bukowiny, wskakujemy w stroje kąpielowe, bierzemy ręczniki i ruszamy na termy Mamy jakieś 20 minut drogi piechotą.
Przy wejściu żadnych kolejek, płacimy po 35 zł (od osoby) za 2,5 godziny (plus 15 minut gratis na przebranie) i wchodzimy

Termy od razu przypadają nam do gustu, jest tu naprawdę dużo atrakcji, chociaż nie został jeszcze uruchomiony "Góralski łygotnik", czyli zdrowotne kąpiele w beczkach

A oto stronka aquaparku:
http://www.termabukowina.pl/

Najbardziej podobało nam się w basenie zewnętrznym "Niebiesko dolina", zwłaszcza po zmroku, kiedy można było leżeć na "bulgoczącym łóżku" z miękką "poduszką" pod głową i patrzeć w gwiazdy...romantycznie
Fajny jest też basen "bulgotnik" - 36 stopni, bulgoczące masaże na wszystkie partie ciała. Pierwszy raz spotkałam się z takim systemem, że na sygnał dźwiękowy trzeba zmienić "miejsce bulgotania" , czyli przesunąć się w lewo, żeby masowane były kolejne partie ciała - od łydek aż po kark. W sumie wynalazek dobry (ten "klakson", żeby się przesuwać), co dopiero w pełni doceniliśmy w sobotę, kiedy na termach było mnóstwo ludzi.
"Bulgotnik" bardzo polecam, przyjemna sprawa

Generalnie, park wodny bardzo fajny i różnorodny. Ale moim zdaniem bardziej nadaje się dla dorosłych niż dla dzieci, bo jest np. tylko 1 zjeżdżalnia i chyba 3 baseniki. Mimo, że strefa dla dzieci jest wydzielona, to została potraktowana "po macoszemu".

Mibi, w Zakopcu na termach byliśmy w sierpniu ubiegłego roku i mimo, że aquapark mniejszy, to chyba bardziej interesujący dla dzieci niż termy w Bukowinie.
A oto strona aquaparku w Zakopanem:
http://www.aquapark.zakopane.pl/atrakcj ... parku.html
Jest tu kilka zjeżdżalni, i to różnej wysokości, w zależności od wieku milusińskich. Są zjeżdżalnie "kręcone", ale i krótkie, proste oraz grzybki i tzw. "dzika rzeka" - fajna atrakcja dla dzieci i dorosłych. Jest też chyba więcej brodzików, więc myślę, że dla 5-letniego dziecka Zakopane bardziej atrakcyjne, choć w Bukowinie też nie będzie się nudzić.

Wracając do bukowiańskich term, zostały one przygotowane "pod gusta" turystów - wszechobecny góralski klimat, drewniana konstrukcja, a nawet góralskie nazwy basenów Dobrze, że nie grali nieznośnego "góralskiego disco" - podobno w pierwszych kilku tygodniach otwarcia basenów tak było.

Na termach w Bukowinie można sobie wypić piwko, co jest bardzo fajnym pomysłem (7 zł lany Żywiec) i zjeść, choć jest dość drogo. Wystarczy przyłożyć "zegarek"(pasek na ręce) do czytnika i gotowe. Tylko można się zdziwić przy wyjściu, jak trzeba za to zapłacić...

Zdjęć na basenach nie robiliśmy, ale na stronie internetowej jest ich sporo. Na pewno warto się tam wybrać, ale już wiemy, że nie w weekend. W sobotę było strasznie ciasno, podczas gdy w czwartek mieliśmy niektóre baseny tylko dla siebie

Po wyjściu z basenów zgłodnieliśmy (w parku piliśmy tylko piwo, co jeszcze bardziej pobudziło nasze apetyty), więc wracając wstąpiliśmy na małe "co nieco" do karczmy "Pod stancyjom". Bardzo polecam wszystkim, którzy będą w Bukowinie - piękne wnętrze z klimatem, ale takim autentycznym, nie zrobionym "na siłę", dla turystów. Zwiedziliśmy chyba wszystkie knajpki w Bukowinie (głównie podczas sierpniowego pobytu w ubiegłym roku) i ta najbardziej przypadła nam do gustu. Z potraw, które próbowaliśmy, polecamy ich specjalność: moskole (podpłomyki) z masłem czosnkowym - usmażone placki z gotowanych ziemniaków. Pyszny mają też domowy smalec.

Posileni, odprężeni i szczęśliwi po pierwszym bardzo udanym dniu (i wieczorze) w Tatrach wracamy do naszego tymczasowego domu

Mibi napisał(a):Kiedyś też miałem epizod biologiczny i po 9 miesiącach żona urodziła bliźniaki
Biologia to bardzo poważna dziedzina życia.
A żeby było w temacie to teraz całą czwórką jeździmy w Tatry.

Niezły z Ciebie biolog Mibi
A bliźniaków gratuluję...

Agnieszko dobrze, że podałaś namiary na stronki aqparków. Przydadzą się, może wyruszymy z córcia. Świetna miałaby frajdę.
W planach na kolejny rok mam Tatry.

maslinka napisał(a):...
Idziemy coś zjeść do Sphinxa. Okazuje się, że nasz ulubiony "rosół na sposób arabski" smakuje tutaj zupełnie inaczej, a mianowicie nie widział wcale kurczaka...

Widział, widział i to młodego kurczaka bo to woda z gotowania jajek była

anjas
dzięki i gratuluję córeczki.
maslinka
dzięki za wątek z termami i czekam na cdn.

maslinka napisał(a):.... wracając wstąpiliśmy na małe "co nieco" do karczmy "Pod stancyjom". Bardzo polecam wszystkim, którzy będą w Bukowinie - piękne wnętrze z klimatem, ale takim autentycznym, nie zrobionym "na siłę".....

Też tam byliśmy...

anjas napisał(a): Agnieszko dobrze, że podałaś namiary na stronki aqparków. Przydadzą się, może wyruszymy z córcia. Świetna miałaby frajdę.
W planach na kolejny rok mam Tatry.

A więc cieszę się bardzo, że Cię jakoś zainspirowałam

JacYamaha napisał(a):

maslinka napisał(a):...
Idziemy coś zjeść do Sphinxa. Okazuje się, że nasz ulubiony "rosół na sposób arabski" smakuje tutaj zupełnie inaczej, a mianowicie nie widział wcale kurczaka...

Widział, widział i to młodego kurczaka bo to woda z gotowania jajek była

slapol napisał(a):

maslinka napisał(a):.... wracając wstąpiliśmy na małe "co nieco" do karczmy "Pod stancyjom". Bardzo polecam wszystkim, którzy będą w Bukowinie - piękne wnętrze z klimatem, ale takim autentycznym, nie zrobionym "na siłę".....

Też tam byliśmy...

Bo tam straśnie piknie jest, hej!

Dzień 2 - 10.04.2009 (Wielki Piątek)

Dziś postny dzień i wiele będzie akcentów symbolicznych i przypominających nam o nim...
Pierwszym jest fakt, że w góry możemy sobie zrobić kanapki z serem żółtym lub dżemem, ale ostatecznie poprzestajemy na batonach. Na trasie mamy dzisiaj dwa schroniska, więc myślę, że zjemy tam jakieś naleśniki.
A w planach jest podejście od Kuźnic na Polanę Kalatówki, a stamtąd na Halę Kondratową i z powrotem, czyli mniej ambitnie nawet niż wczoraj. Ale też później wychodzimy z domu.

Najpierw jednak trzeba dotrzeć do Kuźnic, a jest to jednostajna, nieciekawa droga asfaltem, którą przemierzają tabuny turystów:



Można też dać się uwieźć jakiemuś góralowi, bryczką lub busem, ale nie dajemy im zarobić i maszerujemy, wcale nie raźno, bo mi dzisiaj włącza się marudzenie Nie lubię chodzić "asfaltowymi szlakami", do tego jest mi raz zimno, raz gorąco. Ot, takie marudzenie po prostu, co to się zdarza nie wiadomo dlaczego

Co znamienne, ludzi jest już dzisiaj całkiem sporo, a może to miejsce jest bardziej popularne, bo w końcu są tu i "łaziki górskie" takie jak my, i narciarze, i turyści chcący wjechać na Kasprowy. My z tej ostatniej przyjemności rezygnujemy. Jak zwykle jest kolejka, chociaż chyba nie aż taka wielka jak na tutejsze możliwości:



Obserwujemy wielu narciarzy. Tu kończy się kilka tras zjazdowych:



Warunki narciarskie jeszcze całkiem, całkiem. Aż zaczynam żałować... Chociaż właściwie czego? I tak nie mamy swojego sprzętu. Za to tu moglibyśmy wypożyczyć. Ale nie będziemy już zmieniać planów i szukać wypożyczalni, idziemy dalej

Drugim "akcentem wielkopiątkowym" na naszej drodze jest pustelnia Brata Alberta położona przy szlaku na Kalatówki:



W nastroju zadumy chodzimy alejkami i oglądamy kaplicę:



oraz chatkę z celą duchownego:





Wpisujemy się do pamiątkowej księgi i po chwili ruszamy w dalszą drogę, mając przed oczami hasła wypisane w pustelni: "Wędruje się w poszukiwaniu nieznanego" i "Góry uczą pokory". Było ich o wiele więcej, ale niestety nie pamiętam.
Zamiast tego wrzucę tekst wiersza Jerzego Harasymowicza, który pięknie opowiada o górach właśnie.

W górach (W górach jest wszystko co kocham...)

W górach jest wszystko co kocham
Wszystkie wiersze są w bukach
Zawsze kiedy tam wracam
Biorą mnie klony za wnuka

Zawsze kiedy tam wracam
Siedzę na ławce z księżycem
I szumią brzóz kropidła
Dalekie miasta są niczem

Ja się tam urodziłem w piśmie
Ja wszystko górom zapisałem czarnym
Ja jeden znam tylko Synaj
Na lasce jałowca wsparty

I czerwień kalin jak cyrylica pisze
I na trombitach jesieni głosi bór
Że jedna jest tylko mądrość
Dzieło zdjęte z gór

(Jerzy Harasymowicz)

Tak podbudowani duchowo idziemy dalej, znów mało przyjemną trasą, po kamieniach. Eh, przyjemniej się chodziło po śniegu Ale tutaj słonko wszystko roztopiło.
W końcu wychodzimy na Polanę Kalatówki. Zaczyna się chmurzyć, ale przysiadamy na chwilę i "focimy".
Widok na Kasprowy Wierch i stację przesiadkową na Myślenickich Turniach:



Szałasy na Polanie Kalatówki:



Działający wyciąg narciarski. Pomimo bardzo średnich warunków narciarskich, kilku amatorów się znalazło:



Po chwili zaczyna padać deszcz. Zapinamy się w kurtkach i ruszamy dalej, deszcz nam przecież niestraszny. Kierunek: Hala Kondratowa

Wspaniały pomysł na święta w Tatrach Czuję się zainspirowana. A krokusy - jak kobierzec... Fajny tan szlak na Sarnią, ale myślałam, że będzie więcej śniegu.

pozdrawiam

Jo_Anno, fajnie, że Cię zainspirowałam A więcej (dużo więcej ) śniegu będzie podczas naszej niedzielnej wycieczki, na szlaku na Gęsią Szyję. Po pas

Na Halę Kondratową wiedzie przyjemny szlak przez las. Nurkujemy pod wiecznie zielone gałęzie:





Co jakiś czas zdarzają się "prześwity" i obserwujemy duże białe przestrzenie:



Wszędzie biało, aż aparat zaczyna "świrować" i zdjęcia nie wychodzą tak, jak byśmy chcieli. Kombinujemy z balansem bieli, ale efekt nie jest dla nas satysfakcjonujący.

Osiągamy w końcu Halę Kondratową. Po prawej widać grań Giewontu:




Niebo nadal jest zachmurzone, ale już niedługo pokaże się słońce. Dajemy mu trochę czasu i wstępujemy do schroniska, żeby się posilić. Wymarzonych naleśników nie ma, próbuję więc zamówić jajecznicę, na co słyszę odpowiedź: "Jajek nie ma, kura zdechła" Zamiast tego pan proponuje pyszną i sycącą zupę pomidorową. Decydujemy się i nie żałujemy, bo jest faktycznie pyszna Jak się potem okazuje, jajka są (choć kura to już niekoniecznie ), tylko obsłudze nie chciało się robić jajecznicy. Ale zupka była smaczna, więc im to wybaczam.

Słonko już wyszło zza chmur, więc wychodzimy na halę i robimy zdjęcia:





Niespodziewanie wiatr przywiewa nowe chmury, z których nawet zaczyna kropić deszcz. Ależ ta pogoda w górach jest zmienna
Gapimy się chwilę na Giewont (teraz jesteśmy jeszcze bliżej niego), którego nie będzie nam dane zdobyć w czasie tej wiosenno-zimowej wyprawy, po czym ruszamy w drogę powrotną. Cieszę się, że szlaki układają się w pętlę i od Kalatówek do Kuźnic możemy zejść inną drogą niż przyszliśmy, bo nie lubię wracać tą samą trasą, którą przyszłam.

Docieramy na Polanę Kalatówki i teraz możemy ją podziwiać z dołu. Oko przykuwają fioletowe dywany krokusów:





Jest bajecznie Po raz kolejny możemy je podziwiać i wcale nam się to nie nudzi. Te uparte kwiatki cechują się niebywałą chęcią życia - rosnąc, muszą się często przebijać przez zmrożone warstwy śniegu:



Raczymy się gorącą herbatą z termosu i raźnym krokiem ruszamy w dół. Słonko przebija się przez chmury, ale kiedy dochodzimy do Kuźnic, pogoda znowu gwałtownie się zmienia. Tym razem pada ulewny deszcz z gradem Tego jeszcze nie mieliśmy Smagani zmrożonymi grudkami, uciekamy w stronę szałasów znajdujących się na polanie przy drodze wiodącej z Kuźnic do centrum Zakopanego, gdzie mamy zaparkowany samochód.

Deszcz nadal nie przestaje padać, ale przynajmniej grad mamy już z głowy. Postanawiamy więc iść dalej. Zaczyna się tworzyć taka tradycja, że naszym powrotom z gór towarzyszą ulewne opady Całe szczęście, że deszcze nie złapał nas wcześniej

Dojeżdżamy do Bukowiny, przebieramy się w suche ciuchy i idziemy coś zjeść. Coś bezmięsnego oczywiście, czyli nasze ulubione już "moskole" z masłem czosnkowym Okazuje się, że karczma, w której jemy, jest dzisiaj czynna tylko do godziny 18.00.
Jemy więc niemal "na czas" i przenosimy się do innej ("Pod stancyjom" ), która dzisiaj jest otwarta do 19.00. No tak, "dopada nas" znowu Wielki Piątek Górale słyną przecież z dużej religijności i przywiązania do tradycji. Próbują to pogodzić z wymaganiami rynku turystycznego, ale nie do końca radzą sobie z tym, a może właśnie sobie radzą i wybierają te ważniejsze wartości Wracamy więc do domu na partyjkę Scrabbli