Truchtem przez Chorwację: Mali Princ

Mapka przejazdów do kilku ostatnio zamieszczonych odcinków.



A - poranek
B - Senj
C - Pag
E - Fortica
F - Nin
G - Zadar
H - wieczór

Dokładnie wiemy, czym ten dzień się dla nas zacznie, gdyż mamy upatrzony pierwszy punkt programu. Zwijamy się sprawnie rano i wyjeżdżamy z gościnnego sosnowego zagajnika, udając się Jadranką dalej w kierunku południowo-wschodnim. Mijamy Biograd na Moru, Pakostane i wkrótce wita nas Sibenik. Mamy go w planach, ale jeszcze nie w tej chwili; skręcam na Knin, po chwili zjazd w lewo i dojeżdżamy na wielki, podzielony rzędami drzewek, parking. Lozovac, wrota do parku narodowego Krka. Sprawdzam ceny - nie są małe. Decydujemy się na podstawowy wariant, kosztujący po 95 kuna od głowy, w ramach którego mamy wstęp do parku oraz dowóz w obie strony autobusem. Rezygnujemy z dodatkowych opcji, obejmujących kurs do Visovaca za kolejną setkę lub aż po Roski slap za 130 kuna.

Korzystając z faktu, że o porannej porze parking jest jeszcze dosyć pusty, urządzamy sobie śniadanie w cieniu jednego z drzew, po czym przystępujemy do realizacji programu. Autobus zwozi nas do doliny i wyruszamy na spotkanie z wodnym światem rzeki Krka.







Dochodzi godzina dziesiąta i już zdążyło jednak sporo ludzi dojechać, a co za tym idzie - o samotności, czy nawet tylko jakiejś jej iluzji, nie ma co marzyć. Wokół nas rozbrzmiewa język... polski. Rodacy stanowią zdecydowaną przewagę wśród zwiedzających i z rzadka tylko daje się usłyszeć obcą mowę.

Obraliśmy kierunek przeciwny do ruchu wskazówek zegara i najpierw spacerujemy dróżkami nad spokojną wodą, potem pojawiają się drobne kaskady. Znów trafiamy nad uroczy zbiornik niemalże w miejscu stojącej wody, gdzie uwagę przyciągają granatowe ważki a następnie dróżka prowadzi wzdłuż kilku nieco już większych kaskad.

Tutułem suplementu do ostatnio zamieszczonego odcinka, cztery impresje, które Bea uchwyciła swoim obiektywem.

Na szczęście na Twoich zdjęciach, Wojtku, nie widać tłumów, ale potrafię je sobie wyobrazić Przyznaję, że jestem trochę zdziwiona, że podążacie tak popularnym szlakiem turystycznym

Ważka przepiękna!

Pozdrawiam i czekam na więcej, również na Sibenik, który bardzo mi się podobał

maslinka napisał(a):Na szczęście na Twoich zdjęciach, Wojtku, nie widać tłumów, ale potrafię je sobie wyobrazić

Jak się wkrótce miało okazać, to jeszcze nie były tłumy.

maslinka napisał(a):Przyznaję, że jestem trochę zdziwiona, że podążacie tak popularnym szlakiem turystycznym

No cóż, żeby poznać kraj, trzeba się udać również w miejsca bardzo popularne. Teraz ich tu sporo będzie, chociaż nawet jeszcze tego samego dnia znaleźliśmy się również w takich bardzo pustych i spokojnych.

maslinka napisał(a):Pozdrawiam i czekam na więcej, również na Sibenik, który bardzo mi się podobał

To jedno z tych bardzo ludnych miejsc.

Pozdrawiam,
Wojtek

Nieco dalej wzrok przyciągają niewielkie stopnie, na których następuje nieznaczny spadek wody, a układające się tarasowato baseny przywodzą na myśl poletka na stromych zboczach gór. Znów parę bardziej burzliwie opadających kaskad i kolejny spokojniejszy fragment rzeki, z płynącymi pod prąd rybami. Potężna gałąź tuż pod samą powierzchnią wody przypomina rozwarte falujące ramiona, jakby zapraszające do mokrego tańca. Ale oto obniżamy się bardziej i pojawiają się sporej wielkości kaskady, zaś w dole wyraźne rozszerzenie rzeki, a w niej sporo kąpiących się ludzi.

Nieco dalej most, umożliwiający powrót na brzeg, z którego zaczęliśmy nasz spacer. Schodzimy w jego stronę, przyglądając się z ciekawością zielono porośniętym, skalno-ziemistym rzeźbom, pozostałym po niewątpliwie spadającej tędy niegdyś wodzie. Schodzimy do mostu, skąd mamy wspaniały widok na wielki wodospad pośrodku i szereg mniejszych kaskad, ukrywających się w zaroślach po naszej lewej ręce.

Franz napisał(a): ...uwagę przyciągają granatowe ważki...

Ważki mam zaliczone,



ale wodospady wglądają nieźle. Pewnie będzie trzeba wybrać się tam kiedyś.

pzdr

Franz napisał(a):Tutułem suplementu do ostatnio zamieszczonego odcinka, cztery impresje, które Bea uchwyciła swoim obiektywem.

Ale ich tu...pięć jest...






Pozdrawiam

Szkoda tego Visovac-a

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Przyznaję, że jestem trochę zdziwiona, że podążacie tak popularnym szlakiem turystycznym

No cóż, żeby poznać kraj, trzeba się udać również w miejsca bardzo popularne. Teraz ich tu sporo będzie, chociaż nawet jeszcze tego samego dnia znaleźliśmy się również w takich bardzo pustych i spokojnych.

Pozdrawiam,
Wojtek

Teraz Roski Slap? Melduję posłusznie że dogoniłem relację i mogę oficjalnie śledzić dalej

longtom napisał(a):ale wodospady wglądają nieźle. Pewnie będzie trzeba wybrać się tam kiedyś.

pzdr

Bardzo dobrze ... nas tam również nie było.
... a po Wojtka prezentacji ... to widzę, że naprawdę trzeba by było się tam wybrać (a już kiedyś byliśmy tak niedaleko).

Pozdrawiam.

longtom napisał(a):wodospady wglądają nieźle. Pewnie będzie trzeba wybrać się tam kiedyś.

Ładnie tam było. Nie żałowałem, że zajrzeliśmy.

Jacek S napisał(a):Ale ich tu...pięć jest...

Tiaaa... niezapowiedziany bonus.

Jacek S napisał(a):Szkoda tego Visovac-a

Co wcale nie znaczy, że go tu nie będzie.

Pozdrawiam,
Wojtek

_chudy_ napisał(a):Teraz Roski Slap?

Roski slap nam niespecjalnie wyszedł.

_chudy_ napisał(a):Melduję posłusznie że dogoniłem relację i mogę oficjalnie śledzić dalej

Witam Cię oficjalnie.

mariusz-w napisał(a):po Wojtka prezentacji ... to widzę, że naprawdę trzeba by było się tam wybrać (a już kiedyś byliśmy tak niedaleko).

Porobiłbyś tam mnóstwo pięknych zdjęć...

Pozdrawiam,
Wojtek

Sporo czasu spędzamy na moście, gdyż stanowi on świetny punkt widokowy. Ogarniamy wzrokiem cały szeroki wodospad, a także skupiamy się na szczegółach. Wzajemnie przecinające się silne strugi wody rozpryskują się przy uderzeniach na różne strony - naprawdę piękny spektakl przyrody. Przenosimy spojrzenie po poszczególnych stopniach skomplikowanej kaskady zachwycając się tym cudem natury. Z kolei w oddaleniu od silnych zawirowań spowodowanych czynnością wodospadu, w płytkiej wodzie kolorowe glony dbają o to, by widz się nie nudził. Po drugiej stronie mostu, tam gdzie rzeka znika za zakrętem, wyrastają ponad taflę liczne kępy trawy, niektóre z kwitnącym kwieciem.