Spacer uzupełniający w stylu mieszanym :)

te kiero napisał(a):. . . w tym roku będziemy raczej preferować Wasz sposób wędrówki i wypoczynku

Dziękuję Miło mi , że komuś podoba się taki nasz ( ale nie tylko - patrz relacje Franza , Dangoli , DarCro , Kulki i wielu innych ) sposób spędzania wolnego czasu . Bałkany mają tyle do zaoferowania , że życia braknie na ich odwiedzenie i zobaczenie . Życzę wielu wspaniałości na Waszej Trasie , niezależnie od tego , jaki kierunek obierzecie

andeo napisał(a):dzięki za link,zajrzę tu w wolnej dłuższej chwili i wszystko wyczytam .pozdrawiam

Będzie mi bardzo miło

Paulka napisał(a):. . . Twoja spacerowoobjazdówka bardzo ciekawa.

Dziękuję

Pozdrawiam
Piotr

Wyczytałam,obejrzałam,bardzo mi się podobało.Odnoszę wrażenie ,że to był faktycznie spacer w stylu mieszanym.Nie ma wrażenia pośpiechu,sztywnego trzymania się planu itp itd.
Również jak wielu z nas nie miałam specjalnego pojęcia jak może być w Rumunii,bardzo ciekawie ją przedstawiłeś.Wesoły cmentarz bardzo interesująca sprawa,poczytałam jeszcze o nim w internecie.
Rozśmieszyło mnie after-before rumuńskich policjantów ,zauroczyły cerkwie w Maramureszu,przepiękne malowidła ścienne!
Zabawna historia "obu patriotów" ,uwielbiam poznawać ludzi,przyglądać się ich codziennemu życiu,fajnie to opisałeś.zazdroszczę Zadaru ,bo musi jeszcze trochę na mnie zaczekać,nie w tym roku,ale kiedyś na pewno chciałabym posłuchać organów morskich.W Puli cudny amfiteatr,nie wiedziałam o jego istnieniu,teraz już wiem
Plakat w Porecu ,no cóż...nie dziw się żonie..ja też zastanowiłabym się nad kupnem następnej pary okularów
Rostoke śliczne mimo deszczu,może kiedyś odwiedzę.A najbardziej z tego wszystkiego ,najcudowniejsze były te poranki Wasze,niemal czułam świeży powiew powietrza i zapach kawy nad wodą ahhhh,,,,no kiedy te wakacje?!!
Dzięki Piotrze,był to cudowny spacer z Wami.

andeo napisał(a):Wyczytałam,obejrzałam,bardzo mi się podobało.

Dziękuję
Cieszę się , że Ci się podobały te moje wypociny
Co do sposobu podróżowania - taki preferujemy , bo daje nam namiastkę wolności , a może też troszeczkę z powodu lenistwa . . . nam już się nie chce śpieszyć
Poranna kawa - tylko o świcie , zanim dzień rozpocznie swoją wielką gonitwę , smakuje w ten niepowtarzalny sposób

Życzę wielu pięknych wakacji i realizacji wszystkich wakacyjnych planów

Serdecznie pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

andeo napisał(a):Wyczytałam,obejrzałam,bardzo mi się podobało.

Dziękuję
Cieszę się , że Ci się podobały te moje wypociny
Co do sposobu podróżowania - taki preferujemy , bo daje nam namiastkę wolności , a może też troszeczkę z powodu lenistwa . . . nam już się nie chce śpieszyć
Poranna kawa - tylko o świcie , zanim dzień rozpocznie swoją wielką gonitwę , smakuje w ten niepowtarzalny sposób

Życzę wielu pięknych wakacji i realizacji wszystkich wakacyjnych planów

Serdecznie pozdrawiam
Piotr

Powspominałam sobie czytając po raz kolejny i pomyślałam że my chyba nie zdążymy z tym namiotem w tym roku.....A miała być próba generalna.....

piotrf napisał(a):

andeo napisał(a):Wyczytałam,obejrzałam,bardzo mi się podobało.

Dziękuję
Cieszę się , że Ci się podobały te moje wypociny
Co do sposobu podróżowania - taki preferujemy , bo daje nam namiastkę wolności , a może też troszeczkę z powodu lenistwa . . . nam już się nie chce śpieszyć
Poranna kawa - tylko o świcie , zanim dzień rozpocznie swoją wielką gonitwę , smakuje w ten niepowtarzalny sposób

Życzę wielu pięknych wakacji i realizacji wszystkich wakacyjnych planów

Serdecznie pozdrawiam
Piotr

Piotrze,wzajemnie

Piotrze...z wielką przyjemnością nadrobiłam zaległości ...dzięki Tobie w jeden wieczór przemierzyłam miejsca, które na razie zakreślam na mapie
Twoja relacja to świetny przewodnik po Bałkanach.
Wielkie Dzięki!!!

Nesko, wybacz proszę , że odpowiadam z takim opóźieniem , ale czasu wolnego mam teraz jak na lekarstwo . Ot życie
Bardzo Ci dziękuję , to bardzo miłe , jednak porównanie mojej relacji do przewodnika - to chyba tylko dla włóczykijów z upodobaniem do takiego , lub podobnego sposobu podróżowania

Od zakreślania na mapie zaczyna się każda bardziej lub mniej poważna wyprawa , a więc realizacji życzę i wspaniałości w podróży .


Serdecznie pozdrawiam
Piotr

Piotrze, dziękuję za ciekawe informacje, zwłaszcza z Istrii, na którą się wybieramy
Bardzo podoba mi się ten wypoczynek mieszany
pozdrawiam

Aniu , to ja dziękuję i cieszę się , że Ci się podobało

Życzę wspaniałych wrażeń na Istrii


Pozdrawiam
Piotr

Iwona75 napisał(a):Powspominałam sobie czytając po raz kolejny i pomyślałam że my chyba nie zdążymy z tym namiotem w tym roku.....A miała być próba generalna.....

Nie w tym , to w przeszłym , chociaż sezon wakacyjny jest długi więc bądźmy dobrej myśli
Bardzo chciałem odszukać zdjęcia z naszej próby generalnej kilka . . . no dobra - dawno temu
ale mimo usilnych starań nic z tego nie wyszło . Te zdjęcia gdzieś są , ale naprawdę nie mam pojęcia gdzie

Jako załącznik musi więc posłużyć skan fotki z 1975 roku


Pozdrawiam serdecznie
Piotr

Oooo ja cię kręcę!!! to ja przychodziłam na świat ,a Wy już z plecakami!

piotrf napisał(a):Jako załącznik musi więc posłużyć skan fotki z 1975 roku

Łezka się w oku kręci... Te ogromne namioty, emaliowany garnek, dwu i pół kilówka z gazem, no i obowiązkowo gitara zamiast smartfona i słuchawek

greenrs napisał(a):
Łezka się w oku kręci... Te ogromne namioty, emaliowany garnek, dwu i pół kilówka z gazem, no i obowiązkowo gitara zamiast smartfona i słuchawek

To było wędrowanie...Też mam takie fotki.
Pozdrawiam!

andeo napisał(a):Oooo ja cię kręcę!!! to ja przychodziłam na świat ,a Wy już z plecakami

Moja pierwsza poważna przygoda z namiotem - obóz wędrowny w 1970 roku
Spodobało się i tak zostało do dziś ( skrócił się tylko czas podróży , choć wtedy jeżdżących samochodami nazywaliśmy "wozidupki" )

greenrs napisał(a):Łezka się w oku kręci... Te ogromne namioty, emaliowany garnek,
dwu i pół kilówka z gazem, no i obowiązkowo gitara zamiast smartfona i słuchawek

Pół roku składałem kasę na "dwójkę z tropikiem", drugie pół - na dwutygodniowy wyjazd
Tą gitarę mam do dziś , dzięki niej któregoś roku mogłem wrócić do domu , na dodatek najedzony .
Gdy skończyła się nam kasa , usiedliśmy z kumplem przed dworcem z gitarami i zaczęliśmy grać ,
napełniając nasz kapelusz drobniakami . Było ich tyle , że zjedliśmy dobre śniadanie i kupiliśmy
bilety na pociąg do domu

Iwona Baśka napisał(a):To było wędrowanie...Też mam takie fotki.

Pochwal się śmiało możesz je tu wklejać
Będzie mi bardzo miło jeżeli pomożesz mi stworzyć taki spacer retrospektywny
Zapraszam wszystkich do wklejania takich zdjęć z pierwszych wędrówek


Pozdrawiam
Piotr

Nostalgicznie sie zrobiło...