Śladem Tribunjskich kotów.

Zadar.

Z Ninu wróciliśmy do Zadaru. Bez trudu trafiliśmy na darmowy parking koło parkingu dla odholowanych samochodów ale niestety nie było na nim wolnych miejsc. Gdy już zrezygnowani chcieliśmy szukać gdzie indziej szczęścia dosłownie podbiegł do nas pracownik firmy ochroniarskiej i łamanym językiem chorwacko-polskim powiedział by jechać za nim. Zwolni nam miejsce bo właśnie wyjeżdża. Samochód był na numerach z … Zielonej Góry. Na do widzenia zaśpiewał nam jeszcze „Hej sokoły … „

Plan zwiedzania Zadaru był bogaty ale niestety rozpadało się . Zdołaliśmy jedynie przechodząc przez centrum starego miasta dojść na namiastkę zachodu słońca, posłuchać morskich organów i zobaczyć nocne planetarium na nadmorskim deptaku.
W drodze powrotnej ścigaliśmy się z burzą i wyprzedziliśmy ją jakieś 7 km przed kwaterą. Zdołaliśmy pochować rzeczy z balkonu a nawet wypić po szklaneczce chłodnego radlera i dopiero wtedy zaczęło padać. Burza przeszła bokiem.

Jakoś nie mogę się zabrać za reację po Nowym Roku
Dziś tylko kot nr 2 - na przeciwko mariny.
Dalszy ciąg relacji postarm się wrzucić jutro.

paulr napisał(a):tego na przeciwko mariny będąc 2 razy nie widziałem:)

Był to zdewastowany budyneczek.

Slavko1974 napisał(a):Wrzucaj wrzucaj bo ja Tribunj mam na tapecie na ten rok!

Wobec tego zapaszam na relację z kolejnego dnia.

22.08.2015 Wodospady Krka

Po lekturze forum jako środek lokomocji w Parku Narodowym Krka wybraliśmy statek, który wypływa z miejscowości Skradin. Przy zakupie biletów zaskoczył nas sprzedający rozmawiając z nami w naszym języku. Dostepne były też foldery w języku polskim.
Park przepiękny. Niestety eksplorację i napawanie się okolicznościami przyrody skutecznie utrudniały nieprzebrane tłumy turystów oraz niski poziom wody. Patrząc na podpory mostków poziom wody był o ok. pół metra niższy niż zwykle. Owocem tego były wyschnięte strumyki i suchy jeden z większych wodospadów. Pod jednym z wodospadów można się kąpać. Jest to jednak przyjemność zarezerwowana dla ludzi morsów bowiem woda jest zimna. O dziwo kąpiących się było sporo.
Byliśmy wcześniej w Plitvicach. Wodospady Krka nie ma co porównywać do Plitvic, nie ta liga. Jednak lubiący przyrodę nie będą zawiedzeni. Polecamy oba parki.

Po drodze do parku zatrzymaliśmy się przy takim mostku . Można z niego skoczyć na bunge.


Wypływamy.


Skradin.


Kto dotknie?



Już na początku trafiamy na największą atrakcję.









W następnym odcinku dokończenie relacji z tego dnia.

agata26061 napisał(a): Natomiast, co do temperatury wody przy wodospadach, kiedy byliśmy we wrześniu 2013, była całkiem ciepła. Powiedziałabym, że porównywalna do temperatury w Jadranie. Kąpiel była całkiem przyjemna Ale faktycznie, największy wodospad był wtedy jakoś bardziej obszerny niż ten na Twoich fotkach

krbaton napisał(a):Cześć, pewnie ze woda ciepła i spokojnie można popływać chodź nie jest to temperatura wody jak na piaszczystej plaży koło Ninu

My to chyba jednak ciepło lubni jesteśmy . Zamoczyliśmy nogi i wyszliśmy
Ale chętnych do kąpieli nie brakowało

Po powrocie do Skradinu zostawiłem żonę z synem na placu zabaw a sam udałem się zbadać twierdzę górującą nad miasteczkiem. W miasteczku są pozostałości po minionej wojnie – ślady po kulach na budynkach.
Skradin nie był jednak pożegnaniem z Parkiem Narodowym Krka. Udaliśmy się zobaczyć wodospad Roski Slap. Należy zachować bilety ponieważ upoważniają do ponownego wstępu na teren parku. W drodze powrotnej zobaczyliśmy jeszcze z daleka wyspę Visovac.










Roski Slap


Visovac

Kolejny tym razem czarny kot był na transformatorze obok zaniedbanego kościółka Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny.

23.08.2015 Zachód słońca

Po dniu plażowania wybraliśmy się na zachód słońca na wzgórze w Tribunj.


Słońce jest już nisko.

coraz niżej

i niżej,

aż schowało się za chmurami na horyzoncie.

24.08.2015 Knin
Ponieważ zapowiadał się pochmurny dzień wybraliśmy się na wcześniej zaplanowaną wycieczkę do Kninu. We wczesnym średniowieczu powstało w Kninie pierwsze chorwackie biskupstwo, miasto było też siedzibą władców Królestwa Chorwacji.
Z czasem w mieście i okolicach zamieszkiwało coraz więcej Serbów aż stali sie znaczącą większością na tych terenach. W samym Kininie Serbowie stanowili aż 90% ludności. W czasie ostatniej wojny Knin był stolicą Republiki Serbskiej Krajiny. Krajina została z punktu widzenia Chorwatów wyzwolona w czasie operacji „Oluja” (Burza) w siepniu 1995. Obecnie w Kninie miejsce Serbów zajęli chorwaccy uchodźcy głównie z Bośni.
Naszym celem była twierdza, której początki datuje się na VIII wiek. Miejsce godne polecenia, twierdza jest duża i fajna. Na jej terenie są sale muzelane, jedna z nich jest poświęcona operacji "Oluja". Z innych atrakcji można zrobić sobie zdjęcia w ubraniach królowej i króla, założyć kolczugę rycerza czy też wybić pamiątkową monetę. Jest też restauracja gdzie moża tanio i smacznie zjeść.

2015.08.26 Wzgórze Okit

Po dniu przerwy na odpoczynek i plażowanie postanowiliśmy wrócić do Trogiru na popołudniowo-wieczorne zwiedzanie.
Pojechaliśmy jednak nieco dookoła. Naszym pierwszym punktem programu było wzgórze Okit koło Vodic. Wjeżdżając do góry minęliśmy otwarty a w zasadzie położony na ziemi wzdłuż drogi szlaban.
Na wzgórzu spotkaliśmy niezwykle rozmownego strażaka. Ostrzegł nas by nie podchodzić na sam skraj wzgórza ponieważ na kamieniach wygrzewają się żmije a on niestety nie ma surowicy a śmigłowiec ratunkowy leci ok. 20 minut . Okit to doskonały punkt obserwacyjny. Nasz strażak obserwator wypatrzył tego dnia od rana już trzy pożary, które zostały szybko ugaszone. Przy okazji dowiedzieliśmy się, że dla Chorwatów języki czeski, słowacki czy polski brzmią tak samo . Nowy kościół niestety był zamknięty. Poprzedni został zniszczony w 1991r podczas Wojny Domowej. Wcześniejszy został z kolei zniszczony przez Włoską marynarkę w czasie II wojny światowej.
Po podziwianiu widoków udaliśmy się w kierunku autostrady by tam zatrzymać się na parkingu, z którego widać Skradin, z którego wypływaliśmy do Parku Narodowego Krka.

Widok w kierunku Vodic








Skradin




Trogir będzie w następnym odcinku