RUMUNIA - tego się nie spodziewałem

zostaję tu

Witam,
w Rumunii nie byłem, ale lubię takie klimaty jak w Sighisoarze
Pozdrawiam

Mikeee napisał(a):Ma ktoś ochotę na przejażdżkę po Rumunii?

No jasne .
Kraj zupełnie mi nieznany, a jak pokazuje wysyp tegorocznych relacji zdecydowanie warty zainteresowania.

Mikeee napisał(a):
Saska wioska Viscri... ze względu na swoją niedostępność stanowi swojego rodzaju eksklawę, która kryje wspaniały skarb – kościół warowny znajdujący się na liście UNESCO. Tu czas płynie zdecydowanie wolniej.
Generalnie nie żałuję wizyty w tym miejscu i szczerze polecam, tym bardziej jak przybędziecie tu helikopterem.


…Mieszkańcy podobno nie chcą lepszej drogi, obawiając się rzeszy turystów

No i mają jednego znaczącego mieszkańca. Właścicielem jednej z chałup jest książę Karol.
O, tej:


Kilka widoków z drogi Viscri - Rupea:






Pozdrawiam,
Krzysztof

Siadam i ja choć już w drugim rzędzie

Witam Was fammoni, MARK1, marze_na i kw

MARK1 napisał(a):...lubię takie klimaty jak w Sighisoarze

Rumunia obfituje w takie miejsca

marze_na napisał(a):
Kraj zupełnie mi nieznany, a jak pokazuje wysyp tegorocznych relacji zdecydowanie warty zainteresowania.

zdecydowanie tak

kw napisał(a):No i mają jednego znaczącego mieszkańca. Właścicielem jednej z chałup jest książę Karol.

podobno nawet bywa tu raz w roku, aby wyciszyć się i pojeździć konno
dzięki za zdjęcia



głosy i szum w głowie w końcu ucichły po sobotnim koncercie AC/DC - więc piszę dalej



Do Braszowa docieramy o 18:30. Parkujemy wzdłuż stromo wznoszącej się Sirul Livezii i idziemy 5 minut do centrum.






Spacerujemy po Piata Sfatului mając szczególne baczenie na brawurowych, niepełnoletnich kierowców mających za nic przepisy drogowe. Jest ich tu całkiem sporo. Mają tu chyba gdzieś jakieś gniazdo.




w tle Czarny Kościół - Biserica Neagra





na placu sporo Braszowian i turystów






Gotycki Czarny Kościół – katedra zbudowana przez Sasów Siedmiogrodzkich – to największy obiekt sakralny w Rumunii



wieża katedry



W tle Turnul Alb - czyli Biała Wieża



Poarta Schei


łacińskie inskrypcje informują o dacie budowy bramy (1827/28), oraz, że została wzniesiona po wizycie w Braszowie Cesarza Franciszka I w 1817r.

zaraz obok jest Poarta Ecaterina - jedyna brama miejska w Braszowie, która przetrwała (nie w całości) z czasów średniowiecznych. Po wybudowaniu wyższej dla ruchu ulicznego Poarta Schei, Poarta Ecaterina pełniła funkcję składu



Synagoga przy Strada Poarta Schei. W tle niepasujący tu napis "Brasov" w holywoodzkim stylu



Jedna z najwęższych podobno uliczek w Europie - Strada Sforii



Ratusz








Braszów to ładne, czyste miasto, jednak centrum trochę przypomina mi te, które już znam – Kraków, Wrocław


Ok 20:30 opuszczamy Braszów i udajemy się do miejsca naszego pierwszego noclegu – Sinaia. Na miejsce docieramy po zmroku i szukamy apartamentów Akbari Accomodation.

I tu nieocenioną i jedyną pomocą okazała się mapa google w telefonie. Pensjonat znajduje się na osiedlu mieszkalnym, gdzie bloki przeplatają się z domkami jednorodzinnymi. Nawigacja zaczyna się gubić, zupełny brak innych wskazówek prowadzących do zakwaterowania (brak reklam, numerów domów, itd) Uruchamiam roaming danych, korzystając z lokalizatora w rezerwacji booking.com, opuszczam samochód i z telefonem w ręku idę do punktu na mapie. Mapa prowadzi mnie do jakiejś 3-kondygnacyjnej, surowej, zarośniętej rudery, która wygląda bardziej na opuszczoną niż zamieszkałą, nie mówiąc już o pensjonacie.

Rozglądam się upewniając, że wokół nie ma innego budynku. Staram się wbrew rozsądkowi znaleźć jakąkolwiek oznakę świadczącą o tym, że to jest obiekt świadczący usługi turystyczne – bezskutecznie. Wszystkie światła pogaszone, a jest dopiero po 22:00. Zaczyna we mnie narastać niepokój będący preludium do paniki.
Wchodzę przez furtkę i pukam energicznie do drzwi na parterze. Po dłuższej chwili otwiera mi młoda dziewczyna w pidżamie, mówię jej o rezerwacji, a ona, że też tu wynajmuje mieszkanie, a właściciela nie ma i że na poddaszu mieszka jego teściowa. Wbijam na poddasze po zewnętrznych betonowych schodach niczym do gołębnika na strychu i pukam do hobbitowskich drzwiczek. Otwiera starsza pani ze zdziwioną miną. Zaczynam o rezerwacji i nagle pani doznaje olśnienia podnosząc ręce do góry . Znika za drzwiami i wraca po kilku sekundach z kluczem. Niestety nie potrafię się z nią dogadać, bo nie znam rumuńskiego, a ona angielskiego. Schodzimy po dziewczynę w pidżamie i obie prowadzą mnie do drzwi w środkowej kondygnacji budynku. Przemiła teściowa otwiera i wchodzimy do środka. Tym samym oddaje nam do dyspozycji 3 pokojowe, w pełni umeblowane i wyposażone, przytulne mieszkanie. Uff…. napięcie moich mięśni ustępuje tak nagle, że o mało się nie przewracam. I to wszystko za jedyne 61 EUR/7 osób.
Teściowa oprowadza mnie po całym mieszkaniu, dziewczyna w pidżamie mi wszystko tłumaczy, Jesteśmy wszyscy szczęśliwi, uśmiechnięci, dziękuję teściowej za prezentację, dziewczynie za tłumaczenie i przepraszam ją za kłopot, wołam załogę na chatę, przygotowujemy w kuchni kolację z zakupów zrobionych w Braszowie i idziemy spać.. Ostatnio w łóżkach spaliśmy 2 dni temu…

cdn

21monika napisał(a):Siadam i ja choć już w drugim rzędzie

Witam Cię 21monika

jesteś w pierwszym - rzędy u mnie wyjątkowo szerokie


mapa z minionego dnia

Mapa na dzisiejszy dzień:





Rano szybkie śniadanie i jedziemy kilka kilometrów do zamku Pelesz. Kupujemy bilety na zwiedzanie dolnej kondygnacji, rzekomo najbardziej spektakularnej. 20 Lei/dorosły, 5 Lei/młodzież (robienie zdjęć wewnątrz - 30 Lei!!!) i czekamy ok 30 minut na wejście z grupą anglojęzyczną. Zwiedzanie trwa ok. 40 minut. Z ciekawością oglądamy każde pomieszczenie.

To najbardziej nowoczesny i luksusowy zamek w jakim kiedykolwiek byłem. Zbudowany w 1883 r przez Króla Karola I jako letnia rezydencja, unowocześniany i upiększany przez Karola I i następców. Wyposażono go w m.in. prąd z własnym generatorem, windy, centralne ogrzewanie, centralny odkurzacz, otwierana część dachu, a nawet coś w rodzaju klimatyzacji. Znajduje się tam pierwsza w Rumunii sala kinowa. Od 1953 pełni rolę muzeum i jest udostępniony do zwiedzania.

Polecam




























Gdy kończymy zwiedzanie dzwoni właściciel pensjonatu i mówi, że teściowa do niego zadzwoniła, bo znalazła w pokoju kurtkę, którą chyba zostawiliśmy. Robię szybki rekonesans złoszcząc się, że na powrót do pensjonatu stracimy sporo czasu. Okazuje się jednak, że kurtka nie jest nasza, wisiała w szafie jeszcze przed nami. Informuję Akbara, jak sprawa się ma i dziękuję mu za fatygę.

Zamek zajmuje nam więcej czasu niż zaplanowaliśmy, więc eliminujemy z planu zamek Pelisor i niestety zamek chłopski w Rasnov


Rasnov tylko z daleka




Bran (filmowy zamek Drakuli), którego nie mieliśmy zamiaru zwiedzać






Przedłużająca się droga przez góry eliminuje z naszego planu również Monastyr Namaesti – szkoda.

Jeden z powodów przedłużającej się drogi:




Do Curtea de Arges dojeżdżamy ok 16:00 i zaczynamy od posiłku. Nieświadomi wybieramy „My Club” przy San Nicoara 1 (50 metrów od Cerkwi Książęcej), gdzie zachęca nas szyld „probably the best club in the city” – okazuje się jednak, że „probably not the best”. Kelnerka energetyczna i ruchliwa jak Maczuga Herkulesa w Ojcowskim Parku Narodowym. Z 7 potraw, które zamówiliśmy, pani kelnerka wracając z kuchni oznajmiła zarumieniona, że są tylko 2. Skończyło się zatem na pizzy i tu też kilku pozycji z menu nie mieli. Niestety pizze zajeżdżały zamrażarą. Nie mieliśmy tym razem szczęścia.

Cerkiew Książęca










Podjeżdżamy na parking przy głównej drodze i przez mały park idziemy do Manastirea Curtea de Arges (Cerkiew Metropolitalna)

Świątynia wywiera spore wrażenie, mimo zakrytej z powodów renowacyjnych fasady przedniej. Najbardziej podobają mi się skręcone wieżyczki z podłużnymi, wąskimi okienkami, oraz dolny i górny gzyms
















Gdy wracamy do samochodu doświadczamy jedynego przez cały okres pobytu w Rumunii kontaktu z żebractwem i nachalnością Romów, a dokładniej małej romskiej dziewczynki. Jest wyjątkowo twarda i irytuje się widząc brak naszej reakcji. Cóż robotę ma niewdzięczną...

Bardzo fotogeniczny

Trochę kiczowaty w środku, ale z zewnątrz arcydzieło XIX wiecznych architektów

Karol I Hohenzollern, król Rumunii pochodził z Sigmaringen w Niemczech i tam jest ogromny zamek, przebudowany w tym samym czasie co ten zbudowany w Sinaia

Lednice napisał(a):Bardzo fotogeniczny

Zgadzam się. Problem w tym, że ja za bardzo nie jestem specjalistą od robienia zdjęć

zamek w Sigmaringen - piękny. Muszę kiedyś po drodze tam zajrzeć

Rumunia coraz bardziej mnie kręci
Pięknie ją pokazujesz

Włączam śledzenie.

O, kolejna Romania
Pooglądam, tym bardziej że Kolega klimatyczne zdjęcia zapodaje!

Witam ,pozdrawiam super wciągająca wyprawa ,czekam na więcej,też myślałem w tym roku o czym takim ale nie wypaliło,a skoro sam nie dałem rady chociaż troszkę pooglądam Super miejsca i foty.

Super fotki. Dwa razy byłem ale za każdym razem celem była Mamaia, jednakże innymi trasami jechałem za każdym razem. Jeszcze tam wrócę ale w Karpaty.