Primosten we dwoje

Widok na Primosten od strony południowej:


Półwysep, którym właśnie szliśmy częściowo strawił ogień. Spaliła się duża powierzchnia półwyspu i wyglądało to dość upiornie:


Spalona została też część na której znajdował się jakiś stary hotel, ale widać było, że hotel "umarł" już dużo wcześniej. Czy zna ktoś historię tego miejsca?:

Mieliśmy wątpliwą przyjemność widzieć teń pożar na żywo i całą akcję gaśniczą w której udział brały chyba 3 samoloty i 2 helikoptery.

Zasiadam i ja
czekam na cd. pisz,pisz,wklejaj

Wtam.
Ja też się melduję

Nie należę do miłośników Primoisten, niemniej chętnie tu przysiądę.
Ruiny hotelu straszą tam nie od dziś, nie znam jego historii ale mniemam, że ma coś wspólnego z własnością i efektami wojny.
Zresztą fakt niszczejących w Cro obiektów, często fantastycznie położonych (jak np. Kupari) jest dla mnie zrozumiały, ale nie logiczny, ot takie rozumiem, ale nie pojmuję Przykre to widoki.

W Primosten bylismy 3 razy, ale zawsze fascynuje mnie ten sklepik, ktory jest u Ciebie na zdjęciu, z gadzetami ze śrubek. Ktos kto to robi ma niesamowita wyobraznię:)

Aldonka napisał(a):Nie należę do miłośników Primoisten, niemniej chętnie tu przysiądę.
Ruiny hotelu straszą tam nie od dziś, nie znam jego historii ale mniemam, że ma coś wspólnego z własnością i efektami wojny.
Zresztą fakt niszczejących w Cro obiektów, często fantastycznie położonych (jak np. Kupari) jest dla mnie zrozumiały, ale nie logiczny, ot takie rozumiem, ale nie pojmuję Przykre to widoki.

A ja muszę przyznać, że byłem zdziwiony widząc ile stoi takich pustostanów. W samym Primosten na półwyspie "hotelowym" połowa hotelu też świeci pustkami...i nie chodzi mi tylko o brak gości, ale także brak okien itp. W kraju takim jak Chorwacja, który w dużym stopniu żyje z turystyki jest takich miejsc wiele i to naprawdę położonych rewelacyjnie. Czyżby Chorwacja miała już swoje lata świetności za sobą?

Gosia i Marek napisał(a):W Primosten bylismy 3 razy, ale zawsze fascynuje mnie ten sklepik, ktory jest u Ciebie na zdjęciu, z gadzetami ze śrubek. Ktos kto to robi ma niesamowita wyobraznię:)

To prawda, te "śrubkowe" ludziki są rewelacyjne...mam kilka zdjęć w zbliżeniu...ale później je wkleję. Trzeba zachować chronologię

Można prosić namiar na apartament adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl

baak4 napisał(a):Można prosić namiar na apartament adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl

Prośba spełniona

Witam.

Relacja zapowiada się fajnie, a ponieważ w moich planach na kolejne lata jest właśnie Primosten, chętnie się przyłączę.

...idziemy dalej półwyspem wzdłuż brzegu. Im dalej szliśmy tym częściej zerkałem na żonę i zastanawiałem się czy ona jest świadoma, że trzeba jeszcze wrócić. A mieliśmy już za sobą dobre kilka kilometrów w 30 stopniowym upale. Jak zapytałem czy wracamy, rzuciła krótkie "no coś ty, idziemy dalej" I tak doszliśmy najbardziej wysuniętego punktu półwyspu:



Linia brzegowa półwyspu pokryta jest w większości ostrymi, małymi skałkami, a dojście do wody możliwe jest jedynie w nielicznych zatoczkach:



W największej z mijanych zatoczek znajduje się mała plaży z drobnymi kamieniami, gdzie urządziliśmy kolejny odpoczynek i kąpiel. Miło było w końcu rozłożyć się na plaży gdzie nie było nikogo innego oprócz nas (przyjemna odmiana od zatłoczonych plaż w Primosten):



Nie pocieszyliśmy się zbyt długo intymnością, bo na naszą plażę przybyła rodzina "autochtonów". Ojciec rodziny założył maskę i zajął się nurkowaniem. Po kilku minutach wypłynął z jakaś klatką, wyszedł na brzeg i wydobył zdobycz, którą była ośmiornica Pierwszy raz widziałem żywą ośmiornicę...jak się szybko okazało żywa nie była zbyt długo, bo dwóch synów po krótkiej zabawie patykami, uśmierciła ją kamieniami. Ale przez chwilę widziałem ją żywą
Dzieciaki po pewnym czasie znudziły się ośmiornicą i zaczęły biegać po całej plaży, nie bardzo zwracając na nas uwagę. Słońce przygrzewało dość mocno, więc zebraliśmy manatki i ruszyliśmy dalej. Powoli zaczynałem marzyć o najmniejszym kawałku cienia, w końcu od wyjścia z Primosten minęło kilka godzin. Wtedy naszym oczom ukazała się cywilizacja:





Widziana na zdjęciu to Marina Kremik, a w jej tle cel naszej podróży czyli winnice Primosten wpisane na światową listę UNESCO. Założone zostały na nadmorskich stokach, na niezbyt żyznej glebie, a raczej wśród wszechobecnych kamieni. To właśnie z takich winnic z okolic Primosten produkowane jest wino Babic.







Widok na Marinę Kremik:



oraz winnice



Niestety winnic nie zobaczyliśmy z bliska, bo słońce tak dało popalić, że najzwyczajniej nie daliśmy rady i zostawiliśmy trochę sił na drogę powrotną...już wzdłuż drogi asfaltowej. Winnice z bliska można zobaczyć tu:
http://secretdalmatia.wordpress.com/200 ... croatia-1/

Widok na Primosten z głównej drogi:

BraveSirRobin napisał(a):

Aldonka napisał(a):Nie należę do miłośników Primoisten, niemniej chętnie tu przysiądę.
Ruiny hotelu straszą tam nie od dziś, nie znam jego historii ale mniemam, że ma coś wspólnego z własnością i efektami wojny.
Zresztą fakt niszczejących w Cro obiektów, często fantastycznie położonych (jak np. Kupari) jest dla mnie zrozumiały, ale nie logiczny, ot takie rozumiem, ale nie pojmuję Przykre to widoki.

A ja muszę przyznać, że byłem zdziwiony widząc ile stoi takich pustostanów. W samym Primosten na półwyspie "hotelowym" połowa hotelu też świeci pustkami...i nie chodzi mi tylko o brak gości, ale także brak okien itp. W kraju takim jak Chorwacja, który w dużym stopniu żyje z turystyki jest takich miejsc wiele i to naprawdę położonych rewelacyjnie. Czyżby Chorwacja miała już swoje lata świetności za sobą?

To nie jest kwestia braku świetności, czy braku chęci i pieniędzy Chorwatów. W większości przypadków powód leży po stronie własności. Swoje piętno odcisnęła wojna, może właściciele nie mogą, nie chcą, nie mają możliwości powrócić "po swoje". To już nie jest ich kraj, nie ich miejsce. Nie ma właściciela - nie ma działalności - jest ruina. Takich miejsc w Chorwacji jest naprawdę wiele, od małych domów, przez hotele na całych kompleksach hotelowych kończąc (zapoznaj się choćby z Kupari). Nie wiem, może wejście Chorwacji do Unii coś w tej kwestii zmieni.
Mnie się też w głowie nie mieści jak tak można, ale własność jest własnością. Tak nikt nie rusza tego co nie jego.

Aldonka napisał(a):

BraveSirRobin napisał(a):

Aldonka napisał(a):Nie należę do miłośników Primoisten, niemniej chętnie tu przysiądę.
Ruiny hotelu straszą tam nie od dziś, nie znam jego historii ale mniemam, że ma coś wspólnego z własnością i efektami wojny.
Zresztą fakt niszczejących w Cro obiektów, często fantastycznie położonych (jak np. Kupari) jest dla mnie zrozumiały, ale nie logiczny, ot takie rozumiem, ale nie pojmuję Przykre to widoki.

A ja muszę przyznać, że byłem zdziwiony widząc ile stoi takich pustostanów. W samym Primosten na półwyspie "hotelowym" połowa hotelu też świeci pustkami...i nie chodzi mi tylko o brak gości, ale także brak okien itp. W kraju takim jak Chorwacja, który w dużym stopniu żyje z turystyki jest takich miejsc wiele i to naprawdę położonych rewelacyjnie. Czyżby Chorwacja miała już swoje lata świetności za sobą?

To nie jest kwestia braku świetności, czy braku chęci i pieniędzy Chorwatów. W większości przypadków powód leży po stronie własności. Swoje piętno odcisnęła wojna, może właściciele nie mogą, nie chcą, nie mają możliwości powrócić "po swoje". To już nie jest ich kraj, nie ich miejsce. Nie ma właściciela - nie ma działalności - jest ruina. Takich miejsc w Chorwacji jest naprawdę wiele, od małych domów, przez hotele na całych kompleksach hotelowych kończąc (zapoznaj się choćby z Kupari). Nie wiem, może wejście Chorwacji do Unii coś w tej kwestii zmieni.
Mnie się też w głowie nie mieści jak tak można, ale własność jest własnością. Tak nikt nie rusza tego co nie jego.

Rozumiem. Historia państw byłej Jugosławii nie jest jeszcze zbyt długa, a wszystko wymaga czasu. Może tak jak mówisz prawa unijne pomogą rozwiązać te problem. Rozumiem, że widziane przez nas tereny z tablicami "zakaz wstępu", trupimi czaszkami itp. to też efekty wojny...

Jeśli Primosten to i ja jestem