Pocztówka z Zante (2009)

woka napisał(a):Mahadarbi .....
Ładnie to opisujesz tzn. nie za długo a konkretnie, pod nos podajesz na tacy.

Jedno co mi przyszło ma myśl to, to: jak Ty to robisz, że tyle zdjęć masz napstrykane.

Wiesz, że się nawet nad tym nie zastanawiam? Po prostu to naturalny odruch, jak oddychanie Zawsze w takich momentach wydaje mi się, że coś mi umknie, uleci i już więcej nie powtórzy. I chyba to najsilniejszy imeratyw, by mieć przy sobie aparat i pstrykać chwile

fumarek napisał(a):Zakyntos to moje marzenie.bajka...

Nic, tylko ją realizować!

gdzie jedziemy w kolejnej odsłonie?

Interseal napisał(a):Widać, że ogień trawił wszystko do linii brzegowej... gdzie wtedy uciekać? Do morza? Makabra.

Czytałam potem o ewakuowanych ludziach łodziami, droga lądowa była całkowicie odcięta. Samoloty pobierały wodę z Zatoki Laganas, więc u nas także... dramat, do teraz mam gęsią skórkę, jak blisko była tragedia...

Interseal napisał(a):Panuje nade mną niezmienny zachwyt nad Zante i rozkoszny jest widok maleństwa taplającego się w morzu w takich okolicznościach przyrody.

O tak, dzieci nam tak szybko rosną, za szybko... Już nie powtórzą się takie sceny, bo najzwyczajniej w świecie ona będzie starsza
Dlatego kusi mnie, by jeszcze wrzucić Rab, kiedy miała 1,5 roku, ot, taki przewodnik dla rodzin z bobasami, gdzie spędzić chorwacki urlop

Pozdrawiam Cię!

kkra napisał(a):gdzie jedziemy w kolejnej odsłonie?

Porto Limnionas i cóż... Navagio I zbliżamy się do końca...

mahadarbi napisał(a):

woka napisał(a):Mahadarbi .....
Ładnie to opisujesz tzn. nie za długo a konkretnie, pod nos podajesz na tacy.
Jedno co mi przyszło ma myśl to, to: jak Ty to robisz, że tyle zdjęć masz napstrykane.

Wiesz, że się nawet nad tym nie zastanawiam? Po prostu to naturalny odruch, jak oddychanie

U mnie ten odruch jest niewykształcony. Nigdy go nie miałem, małżonka zresztą też. Aparat z reguły mam zawsze (czasami nie) ale żeby zrobic zdjęcie to już musi być coś extra i zrobię jedno uważająć że więcej nie ma sensu. Nie wiem skąd to mam.

Może to zwyczajne lenistwo? Myślałeś o tym w ten sposób?

mahadarbi napisał(a):Może to zwyczajne lenistwo? Myślałeś o tym w ten sposób?

Lenistwo nie. Jestem typem którego aż nadto nosi. Nic nierobenie jest dla mnie najwyższą karą. Umiarkowany choleryk.
Myślę, że ...... myślę nie ma sensu, to "głupie", a po co mi to, co się będę ośmieszał, ...... chyba coś w tym rodzaju.
Jak raz "pstryknę" to już wystarczy a reszta jest w mojej pamięci.

Moja pamięć zawodzi, a zresztą... grzech nie utrwalać takich widoków. Bo co później? Opiszesz słowami? Ty nie lubisz czytać /a jeśli już to wyrywkowo i bez zrozumienia/ , choć ja pisać lubię, a opis jest pełniejszy z piękną fotą, no tak?

No cóż, Zakyntos już mam na liście miejsc koniecznie do odwiedzenia.

Pozdrawiam,
Wojtek

Bardzom rada, Wojtku Założyć się nie założę, ale jak zobaczysz pionowe skały wiszące nad Zatoką Wraku, bliska jestem twierdzenia, że miałbyś tam ochotę wejść...

mahadarbi napisał(a):Bardzom rada, Wojtku Założyć się nie założę, ale jak zobaczysz pionowe skały wiszące nad Zatoką Wraku, bliska jestem twierdzenia, że miałbyś tam ochotę wejść...

Wiesz... ostatno coraz częściej wystarcza mi "zobaczyć" tam, gdzie jeszcze nie tak dawno zależało mi, by "wejść".

Pozdrawiam,
Wojtek

Zmęczenie 'materiału' czy jesień idzie?

Porto Limnionas

To jedno z najbardziej niebywałych i ukrytych miejsc na całej wyspie. Trudno dostępnych (z racji stromych i krętych dróg) i tajemniczych. Tu nie ma hoteli, parkingów, sklepików a nawet plaż.

Porto Limnionas to bardziej fiord z krystaliczną i lodowatą wodą niż cokolwiek, co kojarzy się z plażą. Dzikie, fascynujące miejsce. Bez maski i płetw nie ma co tu przyjeżdżać. Do lodowatej wody skacze się wprost ze stromych skałek. Chyba, że ma się własną łódź. Wtedy można wpłynąć tu od strony morza.




Zaciszna zatoczka jest czarująca. Kiedy powietrze jest nagrzane do granic niemożliwości, chłodna orzeźwiająca woda w fiordzie jest zbawieniem. Tuż nad zatoczką jest jedyna tawerna. Przepiękna! I nic poza tym. Żeby zajrzeć co jest w dole, trzeba wdrapać się na skałki. Opalizująca woda i jaskinie dookoła tworzą to miejsce niepowtarzalnym.









cdn.

mahadarbi napisał(a):Zmęczenie 'materiału' czy jesień idzie?

Już nadeszła. Jesień życia.
Póki co - Złota Jesień.

Pozdrawiam,
Wojtek